Του Μιχάλη Ιγνατίου
Το δύσκολο έργο του μοναχικού καβαλάρη Γ. Παπακωνσταντίνου
Τόσο ο κ. Παπανδρέου όσο και ο υπουργός Οικονομικών που ανεβαίνει μόνος το Γολγοθά του, γνώριζαν με λεπτομέρειες όσα οι εκπρόσωποι της τρόικας εκστόμισαν στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου. Τα στελέχη του ταμείου και της Ε.Ε. δεν κάνουν τίποτα απολύτως χωρίς να συνεννοούνται απόλυτα με την Αθήνα, η οποία εγκρίνει ακόμα και το ανακοινωθέν Τύπου που εκδίδουν όταν ολοκληρώνεται η αποστολή τους.
Η κυβέρνηση ήταν απόλυτα δικαιολογημένη να αντιδράσει για τις ύβρεις των εκπροσώπων των δανειστών μας εναντίον των Ελλήνων εργαζομένων. Δεν θα ισχυριστώ ότι υπήρξε προσυνεννόηση για την άνευ προηγουμένου υποτιμητική επίθεση, αλλά είμαι βέβαιος πως δεν στενοχωρέθηκαν όλοι στην κυβέρνηση.
Η «ηρωική» αντίδραση της Αθήνας και μάλιστα λίγο μετά τα μεσάνυχτα στόχευε σε κομματικά οφέλη με δεδομένα τα προβλήματα που άρχισαν να εμφανίζονται, όταν ολοκληρώθηκαν τα δελτία των 8. Ηταν τέτοιες οι αντιδράσεις από υπουργούς, βουλευτές και πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ που δεν είχε άλλη επιλογή ο πρωθυπουργός παρά να ανακοινώσει την αγανάκτησή του, η οποία όμως αμφιβάλλω ότι ήταν γνήσια. Γνώριζε τις θέσεις του κ. Μπομπ Τράα για τις αποκρατικοποιήσεις και την πώληση κρατικών εταιρειών, συμφώνησε με αυτές και μάλιστα έδωσε εντολή στον υπουργό Οικονομικών να δώσει στους «κακούς» δανειστές μας το λέγομενο «Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων και Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας». Στο Ταμείο σχίζουν τα ιμάτιά τους και ισχυρίζονται πως έχουν στα χέρια τους κατάλογο από το υπουργείο Οικονομικών. Ολοι σχεδόν οι τομείς του κράτους είναι προς πώληση: Αεροδρόμια, Λιμάνια, Σιδηρόδρομοι, Ταχυδρομεία, κρατικές τράπεζες, στοιχήματα κ.λπ. Προς τι η πρωθυπουργική οργή;
Σ’ αυτήν την τραγική στιγμή για την ελληνική οικονομία δεν χρειάζονται παλικαρισμοί, αλλά σκληρή δουλειά για να σωθεί η Ελλάδα. Απουσιάζει εντελώς ο συντονισμός, ο κάθε υπουργός κάνει του κεφαλιού του, λίγοι γνωρίζουν το αντικείμενό τους και ελάχιστοι εργάζονται με σοβαρότητα για να βρουν λύσεις. Ο κ. Παπανδρέου που υποτίθεται ότι έχει αναλάβει και τον συντονισμό των υπουργών που συνομιλούν με τους τροϊκανούς -ένα συντονισμό που είναι ανύπαρκτος- έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την απουσία οργάνωσης.
Κοροϊδεύουν και λοιδορούν τη χώρα μας οι πάντες. Στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες υποστηρίζουν πως ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι ένας μοναχικός καβαλάρης που δέχεται τα βέλη των συναδέλφων του χωρίς να τον προστατεύει ο προϊστάμενός του. Μιλούν για κυβέρνηση κατώτερη των περιστάσεων και για λαό τεμπέληδων. Αυτή η περιφρόνηση δεν αξίζει στις Ελληνίδες και στους Ελληνες και ο πρωθυπουργός που έχει την ευθύνη της χώρας πρέπει να μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας και να απαντήσει το βασανιστικό ερώτημα: Ηξερε ή εξαπατήθηκε; Θα επανέλθω…
