Tου δρ. Αναστάσιου Κουτσούκου
«Πειραματικά και Πρότυπα Σχολεία». Παιδαγωγική κριτική.
Συμβολή στην εποικοδομητική κριτική του νέου Νομοσχεδίου περί «Προτύπων και Πειραματικών». Παρατηρήσεις, Κριτική, Συμπεράσματα, Προτάσεις.
Περίληψη
Τα πειραματικά και τα Πρότυπα είναι δύο αντίθετα σχολεία που εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς. Τα πρώτα Πειραματικά είναι τα Πειραματικά των Πανεπιστημίων, δηλ, είναι κτήμα – μέρος των πανεπιστημίων και υπάρχει Επόπτης Καθηγητής που ορίζει το Πανεπιστήμιο. Τα υπόλοιπα Πειραματικά «συνδέονται» με το Πανεπιστήμιο, και δεν είναι κτήμα – μέρος των Πανεπιστημίων και σε αυτά δεν υπάρχει Επόπτης Καθηγητής του Πανεπιστημίου. Η εισαγωγή γίνεται με κλήρωση.
Τα πρότυπα σχολεία είναι τα σχολεία της «Αριστείας». Έχουν δηλαδή στόχο την εκπαίδευση αρίστων μαθητών που να αποτελούν πρότυπο για την κοινωνία και τους άλλους μαθητές, με αμφίβολα αποτελέσματα. Στα πρότυπα σχολεία (όπως παλιά στο Βαρβάκειο, Ζωσιμαία, στην Ιωνίδειο κλπ…) η επιλογή μαθητών φυσικό είναι να γίνεται με εξετάσεις αφού στόχος τους είναι η εκπαίδευση των δήθεν αρίστων, όπως επίσης και διακοπή της φοίτησης όσων δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς τους. Είναι τα σχολεία της συντήρησης, της «ψευτο ελίτ». Η εισαγωγή γίνεται με εξετάσεις.
Τα Πειραματικά και Πρότυπα Σχολεία μπορούν να διακριθούν σε
- – Τα Πειραματικά του Παν/μιου Αθηνών (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ),
- – Τα Πειραματικά των Πανεπιστημίων Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας κλπ..
- – Τα πειραματικά που «συνδέονται» με τα Π.Ε.Κ. (αλλά δεν είναι του πανεπιστημίου) και σε αυτά εντάχτηκαν με το νόμο του 1985 τα ιστορικά τα τότε «πρότυπα» Βαρβάκειο κλπ.. που μετονομάστηκαν το 1985 σε «πειραματικά» και τα λοιπά Πειραματικά των Νομών και συνδέονται με τα Π.Ε.Κ. , και
- – Τα νέα Πρότυπα σχολεία της Δημόσιας Εκπαίδευσης.
Συμπέρασμα. Επιβάλλεται να υπάρχει ένας ορισμένο αριθμός «Πειραματικών των Πανεπιστημίων» (Α.Ε.Ι), γιατί δεν εννοούνται Πανεπιστήμια χωρίς Πειραματικά Σχολεία, στα οποία η εισαγωγή των μαθητών γίνεται με κλήρωση. Παραμένει η ίδια δομή του εξαετούς ενιαίου Γυμνασίου – Λυκείου και παραμένει ο Επόπτης Καθηγητής Επιστημών Αγωγής. Να ιδρυθούν Πειραματικά των ΑΕΙ εκεί που δεν υπάρχουν.
Επιβάλλεται επίσης να υπάρχει ένας ορισμένος αριθμός Πειραματικών που «συνδέονται με τα Πανεπιστήμια» και Τ.Ε.Ι., (πέραν των Πειραματικών των Α.Ε.Ι.), για την σωστή εφαρμογή των ερευνών, των διδακτικών ασκήσεων, της επιμόρφωσης των νέων εκπαιδευτικών κλπ… Η ΑΣΠΑΙΤΕ οφείλει να πρωτοπορήσει και σε αυτόν το τομέα ιδρύοντας τα πρώτα Πειραματική της ΑΣΠΑΙΤΕ στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Κρήτη, Θράκη. Πρότυπα-Πειραματικά δεν υπάρχουν.
Εισήγηση
Η Παιδεία Σήμερα. Το Νέο Ψηφιακό Σχολείο… για όλους ή για λίγους ή για τους διαχρονικούς «Συμβούλους» του «τίποτα»; Η Παιδεία έρμαιο των «γνωστών» διαχρονικών υπερκομματικών απατεώνων Σύμβουλων της καταστροφής της Παιδείας και των Υπουργών!
Από τον Γεώργιο Παπανδρέου, στον Ανδρέα Παπανδρέου και στην Άννα Διαμαντοπούλου…
Τα Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων, που ίδρυσε ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Αλέξανδρος Δελμούζος, ο Ανδρέας Παπανδρέου κινδυνεύουν να αφανιστούν από το νέο νομοσχέδιο!
Η Υπουργός κ. Άννα Διαμαντοπούλου, πιθανά, να είχε αγαθές προθέσεις και να ήθελε να δημιουργήσει νέα «Πειραματικά των Πανεπιστημίων», και νέα Πειραματικά που «συνδέονται» με τα Πανεπιστήμια (στη θέση αυτών που συνδεόντουσαν από τον νόμο 1566/1985 με τα Π.Ε.Κ.), αλλά η εισαγωγή του όρου «Πρότυπο» και οι «κρίσεις εκπαιδευτικών ανά πενταετία» και ο τρόπος παρουσίασης των «αλλαγών», περιέπλεξε τα πράγματα.
Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου φέρεται να επαναφέρει τα Πρότυπα, τα σχολεία της Χούντας και της Συντήρησης! Τρίζουν τα κόκκαλα των αγωνιστών της δημοκρατίας!
Πειραματικό και Πρότυπο δύο διαφορετικές και αντίθετες έννοιες… που οι δήθεν ειδικοί δεν αντιλαμβάνονται!
Επίσης, άλλο Πειραματικό Σχολείο «του» Πανεπιστημίου και άλλο «Πειραματικό» Σχολείο (του Νομού λειτουργίας, που εντάσσεται στα Π.Ε.Κ. από τον νόμο 1566/1985) και άλλο Πειραματικό που «συνδέεται» με το Πανεπιστήμιο!
Η Παιδεία έρμαιο των «γνωστών» διαχρονικών υπερκομματικών απατεώνων Σύμβουλων της καταστροφής της Παιδείας και των Υπουργών!
Η Υπουργός κ. Άννα Διαμαντοπούλου ή δεν μπόρεσε να αποδώσει σωστά τις «αλλαγές», ή έχει ανεπαρκείς Συμβούλους ή παρασύρεται, ή δεν αντιλαμβάνεται ή απλά δεν ξέρει τι κάνει και οφείλει να μελετήσει και να αναβάλει τις «αλλαγές»!! Υπογραμμίζουμε στην κ. Υπουργό να μην συνομιλεί μόνο με δασκάλους!
Ο κ. Ματθαίου Δημήτρης, που εισηγήθηκε για τα Πρότυπα-Πειραματικά προς την κ. Διαμαντοπούλου Άννα και την εκπαιδευτική κοινότητα οφείλει να παραιτηθεί γιατί η εισήγηση στερείται επιστημονικής βάσης και καλούμε την κ. Άννα Διαμαντοπούλου και τον Πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου Γιώργο, να πετάξει έξω με τις κλωτσιές τον «σχετικά αγράμματο» κ. Ματθαίο Δημήτρη.
Από τα Πρότυπα θα ξεπηδήσουν οι αυριανοί νέο-φασίστες!
Καλούμε τον Πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου, ως πιο έμπειρο στα θέματα παιδείας, να συνεργαστεί με την κ. Άννα Διαμαντοπούλου στην υλοποίηση της διαφοράς Πειραματικού και Προτύπου Σχολείου! Επίσης, στην υλοποίηση της διαφοράς α) Πειραματικό Σχολείο «του» Πανεπιστημίου, β) Πειραματικό Σχολείο που «συνδέεται» με το Π.Ε.Κ. και γ) Πειραματικό Σχολείο που «συνδέεται» Πανεπιστήμιο!
Πειραματικά Σχολεία: η εισαγωγή των μαθητών γίνεται με κλήρωση (χωρίς εξετάσεις).
Πρότυπα Σχολεία: η εισαγωγή γίνεται μόνο με εξετάσεις (Σχολεία της Συντήρησης και της Χούντας).
Πειραματικό Σχολείο «του» Πανεπιστημίου : Ανήκει στο πανεπιστήμιο, έχει Επόπτη Πανεπιστημιακό Καθηγητή. Το ΠΣΠΑ αποτελείται από εξατάξιο δημοτικό και εξατάξιο Γυμνάσιο Λύκειο και κρατάει ακόμα και σήμερα αυτή την δομή
Πειραματικό Σχολείο που «συνδέεται» με το Πανεπιστήμιο: Δεν ανήκει στο Πανεπιστήμιο. Δεν έχει επόπτη Καθηγητή Πανεπιστημιακό, απλά συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο.
Πρότυπα-Πειραματικά: Δεν υπάρχουν και αν η εισαγωγή των μαθητών γίνεται με εξετάσεις, τότε θα είναι Πρότυπα και δίπλα ό όρος «Πειραματικά θα υπάρχει για να δημιουργεί σκόπιμη σύγχυση»!
Συμπαραστεκόμαστε στο δύσκολο έργο της εργατικότατης κ. Άννας Διαμαντοπούλου και του Υπουργείου και για το λόγο αυτό κάνουμε την παρούσα εποικοδομητική κριτική και γράφουμε την αληθινή σκληρή πραγματικότητα, για να διαφυλάξουμε και την ίδια και το Υπουργείο και το «αύριο» της παιδείας!
«Μετά πόνου η μάθησις». Αριστοτέλης
Σύνταγμα, Άρθρο 16.
Τίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται
ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες.
Σύνταγμα, Άρθρο 4.
Τα Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων. Τα Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων, όπως το ΠΣΠΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Πειραματικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ΑΠΘ, που ιδρύθηκαν και λειτουργούν με το νόμο 4376/16-08-1929 και τον νόμο 4600/2-05-1930 του Γεωργίου Παπανδρέου (Γέρου της Δημοκρατίας) της Κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου, εξαιρούνται του νέου νόμου και συνεχίζουν να λειτουργούν ως έχουν!
Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου οφείλει: α) να κρατήσει ένα ορισμένο αριθμό Πειραματικών των Πανεπιστημίων, β) ένα αριθμό πειραματικών που συνδέονται συνδέονται με τα Πανεπιστήμια, γιατί δεν εννοείται Πανεπιστήμιο χωρίς Πειραματικό Σχολείο όπου εφαρμόζονται πειραματικά οι νέες μέθοδοι διδασκαλίας, γίνονται έρευνες, πρότυπες διδασκαλίες και παρατηρήσεις ψυχοπαιδαγωγικές των μαθητών. Τα υπόλοιπα Πειραματικά – αν θέλει να υπηρετήσει και άλλο την δεξιά- να τα κάνει Πρότυπα, όπως ήταν πριν από το 1985. Η πρόταση για Πρότυπα – Πειραματικά είναι αντιεπιστημονική. Τα Πρότυπα-Πειραματικά υπάρχουν μόνο στην σκέψη των ανίκανων συμβούλων της κ. Διαμαντοπούλου και δεν υπάρχουν!!! Θα είναι μια αντιεπιστημονική πρωτοτυπία!
Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, αφού δεν κατάφερε να καθαρίσει την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση από την αναξιοκρατία και τον Νεποτισμό ( έχει τις καταγγελίες γα την ΑΣΠΑΙΤΕ, Ευανθία Μακρή Μπότσαρη, Ευρωπαϊκά Προγράμματα, στο γραφείο της, όπως και στου κ. Πανάρετου Γιάννη), βάλλει τώρα κατά των μόνων σχολείων, των Πειραματικών, που λειτουργούν με δημοκρατικό προσωπικό, για να τα παραδώσει και αυτά – μετά τα πανεπιστήμια και ΤΕΙ – στην δεξιά και ολιγαρχία. Έλεος!
Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου δεν μπορεί να θέσει σε νέα «κρίση» τις οργανικές θέσεις των διδασκόντων στα Πειραματικά Σχολεία του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και αν το κάνει είναι παράνομο και αντισυνταγματικό. Τα Πειραματικά σχολεία, λόγω της ιδιαιτερότητάς τους, υπάγονται απευθείας στα Πανεπιστήμια και με την ίδια λογική θα πρέπει να κρίνει πάλι από την αρχή όλο το Πανεπιστημιακό προσωπικό όλων των βαθμίδων (ενώ οι καταγγελίες για αναξιοκρατία στα Πανεπιστήμια δεν ερευνώνται γιατί αφορούν δεξιούς που καλύπτονται επιμελώς)!.
Επίσης, να ερευνηθεί γιατί στην κοινωνία οι δημοκρατικοί πολίτες είναι το 45% του συνόλου, ενώ οι δημοκρατικοί πανεπιστημιακοί είναι ελάχιστοι. Άρα οι υπεύθυνοι παιδείας «πούλαγαν τα πάντα στη δεξιά», ή δεν πρόσεχαν. Η δεξιά αναξιοκρατία, κυριαρχεί στα πανεπιστήμια. Επομένως, πως θα συνδεθούν τα Πειραματικά με αυτήν την αναξιοκρατία, πριν γίνει η «κάθαρση»;!
Η εισήγηση του κ. Ματθαίου Δημήτρη για τα Πρότυπα-Πειραματικά προς την κ. Διαμαντοπούλου Άννα και την εκπαιδευτική κοινότητα στερείται επιστημονικής βάσης και καλούμε την κ. Άννα Διαμαντοπούλου να πετάξει έξω με τις κλωτσιές τον «σχετικά αγράμματο» κ. Ματθαίο Δημήτρη και να ερευνηθεί πώς κατάφερε να γίνει Καθηγητής, αφού δεν κατανοεί την διαφορά Προτύπου και Πειραματικού. Ένας Καθηγητής «Συγκριτικής Παιδαγωγικής», όπως ο κ. Ματθαίος δεν μπορεί να προτείνει νέο τύπο σχολείων, γιατί είναι έξω από το γνωστικό του αντικείμενο. Μπορεί μόνο να συγκρίνει μόνο τα υπάρχοντα. Η εισήγηση για νέο τύπο σχολείων μπορεί να γίνει από έναν Καθηγητή «Πειραματικής Παιδαγωγικής», ή έναν Καθηγητή της Διδακτικής στα πλαίσια των Επιστημών Αγωγής ή μια επιτροπή Καθηγητών συναφών αντικειμένων. Δασκάλες αποσπασμένες σε πολιτικά και βουλευτικά ή Υπουργικά γραφεία είναι λίγες να προτείνουν μεταρρυθμίσεις στην Εκπαίδευση. Επίσης, να ερευνηθεί, ποια είναι η «επαφή του κ. Ματθαίου Δημήτρη με τα λεγόμενα «καλά» ιδιωτικά ή δημόσια σχολεία. Μάλλον ο κ. Ματθαίου Δημήτρης νομίζει ότι απευθύνεται σε απαίδευτους!
«Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή».
Βίκτωρ Ουγκώ (Γάλλος Συγγραφέας) 1802-1885 μ.Χ.
«Στου κασίδη το κεφάλι, μαθαίνουν οι μπαρμπέρηδες»! Λαϊκή Παροιμία
1. Τα Πειραματικά του Παν/μιου Αθηνών (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ),
2. Τα υπάρχοντα Πειραματικά των Πανεπιστημίων Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας (ιδρύθηκε το 2001 στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης) κλπ..
3. Πειραματικά που «συνδέονται» με τα Π.Ε.Κ. βάσει του Νόμου 1566/1985 τα οποία προέκυψαν από τον νόμο του 1566/1985 που συνένωσε τα ιστορικά, τα «κλασσικά» και τα λοιπά Πρότυπα υπό τον όρο «Πειραματικά» και συνδέονται με τα Π.Ε.Κ. και
4. Τα νέα Πειραματικά – Πρότυπα σχολεία της Δημόσιας Εκπαίδευσης (που προτείνονται με το νέο νομοσχέδιο της κ. Διαμαντοπούλου και θα «συνδέονται» με τα Πανεπιστήμια)!
Ανάλυση Παρατηρήσεις.
Τα πειραματικά και τα Πρότυπα είναι δύο αντίθετα σχολεία που εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς.
Τα πρώτα Πειραματικά είναι τα Πειραματικά των Πανεπιστημίων, δηλ, είναι κτήμα – μέρος των πανεπιστημίων και υπάρχει Επόπτης Καθηγητής που ορίζει το Πανεπιστήμιο. Τα υπόλοιπα Πειραματικά «συνδέονται» με το Πανεπιστήμιο, και δεν είναι κτήμα – μέρος των Πανεπιστημίων και σε αυτά δεν υπάρχει Επόπτης Καθηγητής του Πανεπιστημίου. Επομένως προσοχή στη διαφορά
Πειραματικό Σχολείο «του Πανεπιστημίου» και
Πειραματικό σχολείο που «συνδέεται με το Π.Ε.Κ».
Πειραματικό σχολείο που θα «συνδέεται με το Πανεπιστήμιο».
Το Πειραματικό σχολείο είναι ταυτόσημο με πειραματική διδασκαλία δηλαδή δοκιμασία νέων παιδαγωγικών και διδακτικών μεθόδων, την σύνδεση με το Πανεπιστήμιο. Δεν έχουν να κάνουν με την «Αριστεία» αλλά με τον πειραματισμό σε νέες παιδαγωγικές μεθόδους (χωρίς να αποκλείεται και η άριστη επίδοση των μαθητών). Τα πειραματικά σχολεία ποτέ δεν καταργήθηκαν, άλλαξε απλά ο τρόπος εισαγωγής μαθητών σε αυτά (με κλήρωση) κάτι εντελώς συμβατό με τον τίτλο τους. Η σύνδεση με το πανεπιστήμιο είναι απαραίτητη γιατί δεν δοκιμάζεις παιδαγωγικές και διδακτικές μεθόδους μόνο σε μαθητές που είναι ήδη άριστοι ή έχουν ένα πολύ υψηλό δείκτη γνώσεων, για να βγάλεις αντικειμενικά συμπεράσματα. Επομένως αν στα υπάρχοντα Πειραματικά σχολεία του Πανεπιστημίου βάλουμε «εξετάσεις εισαγωγής», τότε οποιαδήποτε πανεπιστημιακή έρευνα ή διδασκαλίας δεν θα είναι πλέον αντικειμενική και επιστημονική! Άρα δεν μπορούμε να καταργήσουμε τα Πειραματικά σχολεία των Πανεπιστημίων. Εκτός αυτών υπάρχουν τα «Πειραματικά» του Νομού που λειτουργούν, που «συνδέονται με τα Περιφερειακά Εκπαιδευτικά Κέντρα Π.Ε.Κ.», που ιδρύθηκαν με τον νόμο του 1985. Σε μια δημοκρατική Κυβέρνηση τα Πειραματικά υπάγονται στα Πανεπιστήμια. Σε μια συντηρητική Κυβέρνηση και επί Χούντας τα Πειραματικά υποβαθμίστηκαν και υπάγονταν διοικητικά στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Το Πειραματικό χαρακτηρίζει η Αυτονομία της σχολικής μονάδας, η Αυτοδιαχείριση και η Αντιαυταρχική εκπαίδευση.
Τα πρότυπα σχολεία είναι τα σχολεία της «Αριστείας». Έχουν δηλαδή στόχο την εκπαίδευση αρίστων μαθητών που να αποτελούν πρότυπο για την κοινωνία και τους άλλους μαθητές, με αμφίβολα αποτελέσματα. Στα πρότυπα σχολεία (όπως παλιά στο Βαρβάκειο, Ζωσιμαία, στην Ιωνίδειο κλπ…) η επιλογή μαθητών φυσικό είναι να γίνεται με εξετάσεις αφού στόχος τους είναι η εκπαίδευση των δήθεν αρίστων, όπως επίσης και διακοπή της φοίτησης όσων δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς τους. Είναι τα σχολεία της συντήρησης και της χούντας! Σε αυτά υπάρχει μια μειοψηφία αποφοίτων που δημιουργούν «συλλόγους», με σκοπό τον συντηρητικό – φασιστικό έλεγχο της εκπαίδευσης. Επομένως τα «Πρότυπα» σχολεία απευθύνονται δήθεν σε μια «ελίτ» μαθητών και γονέων και επαναφέρουν την «ταξική διάκριση στην παιδεία» κάτι που με τον νόμο Ανδρέα Παπανδρέου, Ν.1566/1985 άρθρο 31, είχε διαγραφεί. Μάλιστα στην παράγραφο 10 του νόμου αυτού γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ των «Πειραματικών των Πανεπιστημίων», που συνεχίζουν να λειτουργούν ως έχουν, και των «Πειραματικών» του κάθε Νομού που λειτουργού και συνεργάζονται με τα Π.Ε.Κ..
Η αποσαφήνιση του σκοπού των δύο αντίθετων τύπων σχολείων του Πειραματικού και του Προτύπου, που για επιστημονικούς λόγους δεν ταυτίζονται, είναι απαραίτητη προκειμένου να οργανωθούν και να λειτουργήσουν σωστά, αλλά και να βοηθήσουν γονείς και μαθητές να επιλέξουν τον ένα ή τον άλλο η τον απλό τύπο σχολείου. Επομένως να θέλει η Υπουργός κ. Άννα Διαμαντοπούλου να ιδρύσει Πρότυπα – Πειραματικά σχολεία μόνο τον γέλωτα των ειδικών μπορεί να προκαλέσει!. Απλά όλα θα είναι «Πρότυπα», αφού ο πειραματισμός σε αυτά εξ ορισμού δε μπορεί να υπάρξει γιατί το «δείγμα του μαθητικού πληθυσμού» είναι μη ασφαλές επιστημονικά, αφού η εισαγωγή σε αυτά θα είναι με εξετάσεις!
Ο Πανεπιστημιακός πειραματισμός μπορεί να αφορά το σύνολο της μαθητικής κοινότητας και ευρύτερα της κοινωνίας, ενώ η αριστεία αφορά ένα τμήμα της μαθητικής κοινότητας με διαφοροποιούμενη ανά χώρα επίδραση στην κοινωνία. Ο πειραματισμός, για να αποτελεί πράγματι πειραματισμό στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής εκπαίδευσης, απευθύνεται και υλοποιείται με τη συνεργασία όλων των μαθητών στα πλαίσια ενός Πειραματικού Σχολείου.
Η αριστεία αντίθετα υλοποιείται από μια μειοψηφία προσδιορισμένη με κατά περίπτωση κριτήρια, στα πλαίσια ενός Προτύπου Σχολείου. Πολλές φορές όμως παρατηρείται ότι τα πειραματικά προηγούνται και στις επιδόσεις και των Προτύπων και τα Πρότυπα μόνο «κατ’όνομα» αποκαλούνται «Σχολεία Αριστείας»!. Υπάρχει ενίοτε στα «πρότυπα» ένας «Σύλλογος Αποφοίτων» που για να δικαιολογήσει την «δήθεν ελίτ» καταγωγή του, στηρίζει αυτόν τον τύπο «προτύπων σχολείων».
Τα Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων, δεν μπορούν να μετονομαστούν σε Πρότυπα ή στον βλακώδη τίτλο Πρότυπα-Πειραματικά, γιατί είναι σχολεία των Πανεπιστημίων και η εγγραφή σε αυτά των μαθητών γίνεται με κλήρωση, γιατί το πανεπιστημιακό ερευνητικό δείγμα μαθητών πρέπει να είναι «τυχαίο».!
Η Υπουργός φέρεται να δηλώνει ότι με τα πειραματικά σχολεία θα επανέλθει η μίμηση προς την «Αριστεία» (ή δεν διατύπωσε σωστά, ή δεν γνωρίζει ή την κοροϊδεύουν, ή μέσα στον γενικό χαμό όλα επιτρέπονται)!
Να σταματήσει η υποχώρηση του Υπουργείου, στην πίεση των «Συλλόγων Αποφοίτων» και «Συλλόγων Γονέων» στην διοίκηση του σχολείου, γιατί τα κίνητρά τους δεν είναι αθώα, ουδέτερα ή επιστημονικά. Συχνά παρεμβαίνουν στις διοικήσεις των σχολείων και συμπεριφέρονται πολλάκις, ως υπερ- διευθυντές «κοτζαμπάσηδες».
Σήμερα προστίθεται και ένας άλλος παράγοντας: Η οικονομική κρίση. Η κρίση αυτή πλήττει και τον εκπαιδευτικό, αλλά και τους γονείς και τους μαθητές, Παρατηρείται το φαινόμενο να φεύγουν μαθητές από τα ιδιωτικά σχολεία και να έρχονται στα Δημόσια σχολεία. Πολλοί γονείς αυτών των μαθητών, των «πρώην ιδιωτικών», νοιώθουν «άβολα» που το παιδί τους πηγαίνει τώρα στο δημόσιο σχολείο, και «πιέζουν», για δημιουργία «Προτύπων Σχολείων». Θέλουν να έχουν την ψευδαίσθηση, ότι το παιδί τους πηγαίνει σε ένα «ξεχωριστό σχολείο της ελίτ», τα Πρότυπα όπως είχαν πριν την ψευδαίσθηση ότι το παιδί του πήγαινε σε «ιδιωτικό της ελίτ»!. Ματαίως, γιατί τα το μόνο που προσφέρουν είναι αυτή η αίσθηση ότι «ανήκουν στην ελίτ». Από τα Πρότυπα θα ξεπηδήσουν οι αυριανοί νέο-φασίστες!
Η Υπουργός κ. Άννα Διαμαντοπούλου καλό είναι να δημιουργήσει και νέα Πειραματικά των Πανεπιστημίων, στα Πανεπιστήμια που δεν υπάρχουν, όπως στην Θράκη, στα Ιωάννινα, στο Αιγαίο, στη Θεσσαλία κλπ.. και να λειτουργούν όπως τα Πειραματικά των Πανεπιστημίων Αθήνας (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Επίσης θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα αριθμό «πειραματικών», που θα «συνδέονται» με τα Πανεπιστήμια (στη θέση αυτών που συνδέονταν με τα Π.Ε.Κ. βάσει του Νόμου 1985). Η εισαγωγή του όρου «Πρότυπο» και οι «κρίσεις εκπαιδευτικών ανά πενταετία», περιέπλεξε τα πράγματα.
Να προτιμηθεί ο όρος «αλλαγή» αντί του συντηρητικού όρου «Μεταρρύθμιση». Οι όποιες αλλαγές να γίνουν σταδιακά, σε βάθος χρόνου και με συνεχή επίβλεψη των «αλλαγών» από ειδικούς ερευνητές και πανεπιστημιακούς
Ιστορικά δεδομένα – Παρατηρήσεις.
- 1. Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Τα Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων, όπως το ΠΣΠΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Πειραματικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ΑΠΘ, που ιδρύθηκαν και λειτουργούν με το νόμο 4376/16-08-1929 και τον νόμο 4600/2-05-1930 του Γεωργίου Παπανδρέου (Γέρου της Δημοκρατίας) οφείλουν να εξαιρούνται του νέου νόμου και συνεχίζουν να λειτουργούν με τον νόμο Ν.1566/1985 άρθρο 31, εδάφιο 10, ως εξατάξια σχολεία, ως έχουν!
Μετά από προσπάθειες του καθηγητού Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Νικόλαου Εξαρχόπουλου, δημοσιεύθηκε ο νόμος 4376/1929 «Περί ιδρύσεως Πειραματικών Σχολείων εν τοις Πανεπιστημίοις Αθηνών και Θεσσαλονίκης». Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο το Σχολείο αποτελείται από ένα μονοτάξιο (μονοθέσιο) Δημοτικό Σχολείο, ένα εξατάξιο Δημοτικό Σχολείο κι ένα εξατάξιο Γυμνάσιο. Ο νόμος τέθηκε σε ισχύ αμέσως και ιδρύθηκαν οι τρεις κατώτερες τάξεις του Δημοτικού και οι δυο κατώτερες τάξεις του Γυμνασίου. Το ΠΣΠΑ στεγάστηκε από τον πρώτο χρόνο της λειτουργίας του στο διδακτήριο με την επωνυμία “Σωκράτης” επί των οδών Σκουφά και Λυκαβηττού.
Κατά το σχολικό έτος 1929 – 1930 το σχολείο λειτούργησε με τις τρεις κατώτερες τάξεις του Δημοτικού και τις δύο του Γυμνασίου κι οι πρώτοι μαθητές μεταφέρθηκαν από τα γειτονικά σχολεία (από το 10ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών κι από το Γ’ Γυμνάσιο Αρρένων). Την επόμενη χρονιά 1930 – 1931 προστέθηκε η Τρίτη τάξη στο Γυμνάσιο, η Τετάρτη στο Πολυτάξιο Δημοτικό κι άρχισε τη λειτουργία του το Μονοθέσιο με τις τέσσερις κατώτερες τάξεις. Σήμερα έχει εξατάξιο δημοτικό και εξατάξιο Γυμνάσιο-Λύκειο.
Το ΠΣΠΑ αποτελείται από εξατάξιο δημοτικό και εξατάξιο Γυμνάσιο Λύκειο και κρατάει ακόμα και σήμερα αυτή την δομή. Το Σχολείο ανήκει στο τμήμα ΦΠΨ της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και στο Εργαστήριο Πειραματικής Παιδαγωγικής του Τομέα παιδαγωγική. Επόπτης Καθηγητής σήμερα είναι ο κ. Κασσωτάκης Μιχάλης Καθηγητής Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ.
Αυτή η διαφορά υπάρχει έως σήμερα από τα λοιπά «πειραματικά».
Σκοπός του ΠΣΠΑ είναι ΚΑΙ η διδακτική Άσκηση Φοιτητών Φοιτητριών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κάθε εξάμηνο οργανώνονται ειδικές Πρότυπες διδασκαλίες από τους Καθηγητές του ΠΣΠΑ που έχουν αυξημένα τυπικά προσόντα (κάτοχοι διδακτορικού). Χιλιάδες φοιτητές και Εκπαιδευτικοί εκπαιδεύτηκαν στο ΠΣΠΑ, το οποίο πρέπει να αποτελέσει το «ιδανικό σχολείο» και για αυτές τις «αλλαγές»!
Για την ιστορία στο Πειραματικό του Πανεπιστημίου Αθηνών φοίτησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης, ο Κώστας Καραμανλής και πολλοί σημαίνοντες της πολιτικής ζωής της Ελλάδας! Το ΠΣΠΑ στις τελευταίες Πανελλήνιες εξετάσεις ήρθε πρώτο σε επιτυχίες σε όλη την Ελλάδα!
Αυτό το σχολείο θα καταργήσει η κ. Διαμαντοπούλου και να το κάνει δήθεν Πρότυπο-Πειραματικό (που δεν υπάρχει πουθενά);
Β. Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου ΑΠΘ Θεσσαλονίκης. Ιδρύθηκε και λειτουργεί με τον νόμο που ιδρύθηκε το Πειραματικό του πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΣΠΑ) με ανάλογα αποτελέσματα. Δελμούζου 1 Τ.Κ. 54631, Θεσσαλονίκη.
Χρονολόγιο του Π.Σ.Π.Θ
1929. Ιδρύεται το Πειραματικό Σχολείο του Α.Π. με το νόμο 4376/1929. Ιδρυτής του ο οραματιστής της παιδείας και υπέρμαχος του δημοτικισμού Αλέξανδρος Δελμούζος, καθηγητής Παιδαγωγικής.
1930. Με το νόμο 4600/1930 το Πειραματικό Σχολείο προσαρτάται στην τακτική έδρα της Παιδαγωγικής. Επόπτης του ορίζεται ο καθηγητής της Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου που είναι ο Αλέξανδρος Δελμούζος.
1934. Έναρξη της λειτουργίας του Πειραματικού Σχολείου του Π.Θ. σε οικόπεδο του πανεπιστημίου επί της οδού Αγίας Σοφίας. Πρώτος Διευθυντής με παρότρυνση του Αλέξανδρου Δελμούζου ο Βασίλειος Τατάκης.
1935. Το διδακτήριο αρχίζει να οικοδομείται σε σχέδια του αρχιτέκτονα Δημήτριου Πικιώνη. Το πρώτο τμήμα του κτιρίου ολοκληρώνεται κατά το σχολικό έτος 1937-1938.
1937. Ο επόπτης του Π.Σ.Π.Θ. Αλέξανδρος Δελμούζος αναγκάζεται από το δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά σε παραίτηση.
1976-1977. Ο νόμος 309/1976 επανασυνδέει τα Πειραματικά με το Υπουργείο Παιδείας, που είχε καταργήσει η χούντα. Κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων στα Πειραματικά Γυμνάσια.
2007-2008. Επόπτρια του σχολείου αναλαμβάνει η Ζωή Παπαναούμ, καθηγήτρια Παιδαγωγικής στο Α.Π.Θ.
2. Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων, ίδρυσαν τελευταία τα Πανεπιστήμια Πατρών και Κρήτης και Μακεδονίας, είναι των Πανεπιστημίων και οφείλουν και αυτά να εξαιρεθούν από τον νέο νόμο, όπως τα Πειραματικά (ΠΣΠΑ) του Πανεπιστημίου Αθήνας και Θεσσαλονίκης ΑΠΘ.
Το Πειραματικό Σχολείο (Γυμνάσιο – Λύκειο) του Πανεπιστημίου Πατρών. Σε όλες τις βαθμίδες διέπεται από το γενικό νόμο περί Πειραματικών σχολείων των πανεπιστημίων 4376/1929 και σύμφωνα με τις κατά καιρούς τροποποιήσεις. Το διδακτικό προσωπικό τοποθετείται με μεταθέσεις ύστερα από πανελλήνια προκήρυξη ανάλογα με τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα τους. To Πειραματικό Γυμνάσιο του Πανεπιστημίου Πατρών ιδρύθηκε το 1972 με την υπουργική απόφαση 80852/5-8-72 και το σχολικό έτος 1972-73 λειτούργησε η πρώτη τάξη Δημοτικού και Γυμνασίου. Εισήχθησαν 30 μαθητές σε κάθε τάξη με κλήρωση. Τις επόμενες χρονιές η εισαγωγή γινόταν με κατατακτήριες εξετάσεις μέχρι της καταργήσεώς τους το 1982. Από τότε οι μαθητές εισάγονται με κλήρωση από τους αιτούντες. Με το Π.Δ. 631/29-8-78 ιδρύεται μεικτό Πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο του Πανεπιστημίου Πατρών και καθορίζεται θέση Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης ως Διευθυντή όλου του Σχολείου. Με το βασικό νόμο για τη γενική εκπαίδευση 309/76, άρθρο 79, κυρώνεται η μέχρι τότε λειτουργία του Πειραματικού Σχολείου και οι τίτλοι. Από το 1977 ιδρύεται Πειραματικό Μονοθέσιο Νηπιαγωγείο και από το 1978 Μονοθέσιο Δημοτικό τα οποία όμως θα λειτουργήσουν από το σχολ. έτος 1984-85. Από τότε εισαγωγική τάξη θεωρείται το νηπιαγωγείο και συμπληρώνονται τα κενά με κλήρωση. Τα Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, διατελούν υπό την άμεση εποπτεία καθηγητή Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Από το σχολικό έτος 2005-2006 επόπτης είναι ο καθηγητής παιδαγωγικής κ. Σήφης Μπουζάκης.
Πειραματικό Γυμνάσιο – Λύκειο Πανεπιστημίου Κρήτης. Λειτουργεί στο Ρέθυμνο. Τ ο Πειραματικό Λύκειο του Πανεπιστημίου της Κρήτης βρίσκεται στο κέντρο του Ρεθύμνου. Το σχολείο είναι γνωστό για τις επιτυχίες του, έχει μεγάλη ζήτηση και κάθε χρόνο μένουν πολλοί δυσαρεστημένοι. Το 68% των υποψηφίων του πέρασε εφέτος σε πανεπιστημιακά τμήματα. «Παίρνουμε συχνά βραβεία και επαίνους, κάθε τετράμηνο φιλοξενούμε φοιτητές του Πανεπιστημίου Κρήτης, έχουμε δικές μας εκδόσεις και διοργανώνουμε όποτε μπορούμε πολιτιστικά προγράμματα» τονίζει η Διεύθυνση του σχολείου. «Εκείνο για το οποίο μπορώ να υπερηφανευθώ όμως είναι ότι στο σχολείο μας έχουν έρθει και παιδιά με ιδιαίτερα μαθησιακά προβλήματα, τα οποία ενσωματώθηκαν πλήρως στην τάξη και σήμερα λειτουργούν άριστα. Οι καθηγητές μας δείχνουν πολύ ενδιαφέρον και έτσι έχουμε τη δική μας ιστορία στην πόλη του Ρεθύμνου» τονίζει η Διεύθυνση του σχολείου.
Το Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας ιδρύθηκε με απόφαση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Φ. Πετσάλνικου και Οικονομικών Γ. Δρυ (ΦΕΚ 1157/19-9-2000, τεύχ. Β΄). Το Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στεγάζεται σήμερα στις κτιριακές εγκαταστάσεις του πρώην Ενιαίου Πολυκλαδικού Λυκείου Θεσσαλονίκης, το οποίο έχει καταργηθεί και μετονομασθεί σε 2ο Ενιαίο Λύκειο Νεάπολης. Λειτουργεί με τη μορφή δύο ανεξάρτητων σχολείων, του Πειραματικού Γυμνασίου και του Ενιαίου Πειραματικού Λυκείου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, τα οποία έχουν ανεξάρτητη διεύθυνση και ιδιαίτερους συλλόγους διδακτικού προσωπικού. Η υπαγωγή των σχολείων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας αποτελεί τον μόνο συνδετικό κρίκο μεταξύ τους. Το σχολείο αυτό διακρίνεται για το ιδιώνυμο της ταυτότητάς του καθότι κατ’ όνομα μόνον θεωρείται ως ενιαίος σχολικός φορέας, ενώ δεν συνιστά μία ενιαία σχολική μονάδα, όπως προβλέπεται για τα άλλα πανεπιστημιακά πειραματικά σχολεία (βλ. Ν. 4376/ 13-8-1929, ΦΕΚ. 21-8-1929). Αντίθετα, υφίστανται δύο ανεξάρτητα σχολεία (Γυμνάσιο – Λύκειο), όπως συμβαίνει με τα νεότερα πειραματικά Γυμνάσια και Λύκεια, τα οποία ιδρύθηκαν για να εξυπηρετήσουν τις διδακτικές και επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών που φοιτούσαν στις πρώην Σχολές Επιμόρφωσης Λειτουργών Πρωτοβάθμιας (ΣΕΛΔΕ) και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΕΛΜΕ).
3. Τα υπόλοιπα Πειραματικά σχολεία που βρίσκονται στην Αθήνα και λοιπή χώρα, λειτουργούν με τον νόμο του 1985 επί Πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου, στον οποίον εντάχτηκαν τότε και τα Πρότυπα (Βαρβάκειο κλπ), και υπάγονται στους Νομούς λειτουργίας τους και στα Π.Ε,Κ.. Αυτά, ουδόλως πρέπει να διαταραχτούν, πλην της υλικοτεχνικής τους υποδομής! Θα μπορούσε αυτά τα Πειραματικά, αντί μόνο να υπάγονται στα Π.Ε.Κ. να έχουν και μια «συνεργασία» με τα Πανεπιστήμια της περιοχής τους και με την αρμίδια Περιφέρεια (αντί του Νομού). Από αυτά θα μπορούσε να πάρει μερικά να τα αναβαθμίσει και να δημιουργήσει και νέα «Πειραματικά των Πανεπιστημίων», στις περιοχές που δεν υπάρχουν (χωρίς τον όρο Πρότυπο).
Αν θέλει η κ. Διαμαντοπούλου, από αυτά να ιδρύσει νέα «Πρότυπα» (χωρίς τον όρο Πειραματικά), ας τα ιδρύσει , ας τα ονομάσει «Νέα Πρότυπα», ή «Πρότυπα Ψηφιακά», χωρίς να διαταράξει τα υπάρχοντα «Πειραματικά»!
4. Τα νέα Πειραματικά – Πρότυπα σχολεία της Δημόσιας Εκπαίδευσης (που προτείνονται με το νέο νομοσχέδιο της κ. Διαμαντοπούλου)! Αρχικά ο σε κάθε σχολείο θα πρέπει να αποδίδεται μόνο ο όρος Πειραματικό ή Πρότυπο (και ποτέ και οι δύο μαζί)
Η Υπουργός κ. Άννα Διαμαντοπούλου καλό είναι να δημιουργήσει και νέα «Πειραματικά των Πανεπιστημίων», στα Πανεπιστήμια που δεν υπάρχουν, όπως στην Θράκη, στα Ιωάννινα, στο Αιγαίο, στη Θεσσαλία κλπ.. και να λειτουργούν, όπως τα Πειραματικά των Πανεπιστημίων Αθήνας (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Επίσης θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα αριθμό «πειραματικών» (χωρίς τον όρο πρότυπο»), που θα «συνδέονται» με τα Πανεπιστήμια (στη θέση αυτών που συνδέονταν με τα Π.Ε.Κ. βάσει του Νόμου 1985). Η εισαγωγή του όρου «Πρότυπο» και οι «κρίσεις εκπαιδευτικών ανά πενταετία», περιέπλεξε τα πράγματα. Αν θέλει – αντίθετα- να δημιουργήσει και έναν αριθμό «Προτύπων» (χωρίς τον όρο Πειραματικό), θα μπορούσε να το κάνει, τα οποία όμως θα είχαν «απλή συνεργασία» με τα ΠΕΚ και τα Πανεπιστήμια.
Η Υπουργός Παιδείας κ Διαμαντοπούλου, παρασυρμένη προφανώς από τους «ανεπαρκείς δεξιόστροφους, γνωστούς» Συμβούλους του «τίποτα», φαίνεται να ταυτίζει τα Πειραματικά με τα Πρότυπα σχολεία.
Είναι αναγκαίο η Υπουργός κ. Διαμαντοπούλου:
α) να κρατήσει τα υπάρχοντα (5) «Πειραματικά των Πανεπιστημίων» (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας)
β) να δημιουργήσει νέα «Πειραματικά των Πανεπιστημίων» εκεί που δεν υπάρχουν,
γ) να δημιουργήσει ένα αριθμό «Πειραματικών» που θα «συνδέονται» με τα Πανεπιστήμια και
δ) μερικά – αν θέλει – να τα κάνει «Πρότυπα» (που θα «απλά θα συνεργάζονται» με τα Π.Ε.Κ. και τα Πανεπιστήμια).
Η θέση για Πρότυπα- Πειραματικά είναι αντιεπιστημονική. Τα Πρότυπα-Πειραματικά δεν υπάρχουν!!! Θα είναι μια αντιεπιστημονική πρωτοτυπία! Αλλά τι νοιάζει τους γνωστούς απατεώνες συμβούλους της καταστροφής της παιδείας αυτό;
Ο «γνωστοί» Σύμβουλοι της Παιδείας. Οι γνωστοί αυτοί Σύμβουλοι της καταστροφής της Παιδείας και των Υπουργών, τριγυρίζουν από πολιτικό σε πολιτικό γραφείο (όλων των κομμάτων) πουλώντας δήθεν «συμβουλές» στον εκάστοτε Υπουργό, ενώ οι ίδιοι δεν μπήκανε ποτέ σε τάξη, δεν δίδαξαν ποτέ, δεν «έπιασαν ποτέ την κιμωλία», και τα δήθεν προσόντα τους είναι αποκύημα της «τριβής» με τα πολιτικά γραφεία –και τα παρακείμενα ξενοδοχεία – και Μασονικές Στοές. Τα δε διδακτορικά τους είναι ανύπαρκτα και δεν τα είδε και δεν τα διάβασε κανένας! Προκαλώ τους Υπουργούς να ζητήσουν τα διδακτορικά των Συμβούλων τους… θα έχουν μια έκπληξη μπροστά τους! Οι Σύμβουλοι αυτοί είναι διαχρονικοί, γνωρίζονται μεταξύ τους, μοιράζουν τα κέρδη με ποσοστά, είναι οι ίδιοι και αναστατώνουν κάθε φορά την παιδεία προσφέροντας Μεταρρυθμίσεις «φούσκες». Οι Υπουργοί «θύματα» των γνωστών Συμβούλων στο τέλος καταστρέφονται πολιτικά, όπως ο κ. Αρσένης, η κ. Γιαννάκου και τώρα η κ. Διαμαντοπούλου, ενώ οι δήθεν Σύμβουλοι πλουτίζουν διαρκώς!
Αν τύχει και αλλάξει ο Υπουργός, οι ίδιοι αυτοί Σύμβουλοι, ως δια μαγείας, θα απαρνηθούν «πριν αλέκτωρ λαλήσει» τον προηγούμενο Υπουργό και θα αγκαλιάσουν με την ίδιο πλαστό θαυμασμό τον νέο Υπουργού και χωρίς αιδώ, θα του πουλήσουν «νέα Μεταρρύθμιση», δήθεν στα πρότυπα άλλου Κράτους! Έτσι τώρα έστειλαν την κ. Διαμαντοπούλου μα μελετήσει το Αγγλικό σύστημα Πανεπιστημίων, την κ. Γιαννάκου το Φιλανδικό κλπ… Οι Υπουργοί είναι θύματα αυτών των απατεώνων Συμβούλων γιατί τους έχουν πρώτα ψυχολογική ανάγκη, γιατί ο δήθεν Σύμβουλος, είναι πρώτα κόλακας, μετά απατεώνας, τρίτον τυχοδιώκτης, τέταρτον δεν έχει πολιτική στέγη, πέμπτον «διευκολυντής γνωριμιών» αφού «προσφέρει» γνωστούς – γνωστές για «επικοινωνία», έκτον άνθρωπος της «μίζας», έβδομον υπέρμετρα και θεατρινικά δουλικός, και τέλος είναι κλέφτης!
Ελάχιστοι είναι οι σοβαροί Σύμβουλοι, οι οποίοι στο τέλος κουράζονται, απηυδήζουν και αποσύρονται αναγκαστικά από τις μηχανορραφίες των απατεώνων Συμβούλων, που πλέον έχουν στήσει μια «υπερκομματική συμμορία» και εκμεταλλεύονται τον κάθε Υπουργό, όποιον και να είναι! Αν τύχει ένας σοβαρός επιστήμονας και μιλήσει αυτομάτως οι υπερκομματικοί απατεώνες συσπειρώνονται και βγάζουν τον σοβαρό ως γραφικό κλπ… Στον χορό μπαίνουν δημοσιογράφοι, διαφημιστές, που παραμυθιάζουν τον Υπουργό, προβάλλουν την δήθεν Μεταρρύθμιση ως πανάκεια και μοιράζονται την «λεία των εκατομμυρίων», εις υγείαν των φορολογουμένων!
Τον ίδιο χορό σέρνουν και πολλοί δήθεν Πανεπιστημιακοί και εκπαιδευτικοί, προσυμφωνώντας από πριν σε οποιαδήποτε πρόταση Υπουργού, είναι οι «Γιεσμενάκηδες», που ακολουθούν τον κάθε Υπουργό σε οποιαδήποτε αλλαγή ακόμα και αντιφατική. Υποθετικά αύριο γίνεται ανασχηματισμός και ο νέος Υπουργός δεν θέλει τα Πρότυπα, αλλά τα Πειραματικά, τότε οι «Γιεσμενάκηδες» θα «μεταλλαχτούν σε μια νύχτα» και θα προσπαθούν να πείσουν και τους «τρίτους» ότι υπακούνε και στον νέο Υπουργό, ότι και οι ίδιοι τα ίδια πίστευαν, όπως και στον μεθεπόμενο, αρκεί να είναι Υπουργός και αυτοί να υπακούν συνεχώς, αλλά βέβαια δεν υπακούν, απλά «φυλάνε το τομάρι» τους!! Μάλιστα χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση ενός ανεπαρκούς δασκάλου σε σχολείο επαρχίας και ενός Πανεπιστημιακού χωρίς προσόντα, που το βράδυ των εκλογών και αφού ανακοινωθούν τα τελικά αποτελέσματα, ήταν με την νικήτρια Κυβέρνηση – πάντα- και τον εκάστοτε Υπουργό! Ελλάς το μεγαλείο σου!
Οι «Απόφοιτοι Προτύπων σχολείων», τα νέα αφεντικά της παιδείας. Στην «παρέα των παρακοιμωμένων» των πολιτικών γραφείων προστέθηκαν τελευταία οι αυτόκλητοι σωτήρες της παιδείας, οι λεγόμενοι «Απόφοιτοι Προτύπων Σχολείων». Η μειοψηφία αυτή έχει νέο-φασιστικό προφίλ καλά κρυμμένο στις μέρες μας και η φαινομενική επιδίωξή τους είναι η «ανασύσταση» της παλιάς δόξας της «ελίτ». Αυτά τα άτομα, αφού απέτυχαν στην προσωπική τους ζωή, ξαφνικά ανακάλυψαν ότι είχαν βγάλει – κάποτε – το ίδιο σχολείο με κάποιους επιτυχημένους (κατά το ήμασταν μαζί στρατιώτες). Έχοντας «υπό μάλης» την κάποτε φοίτηση (με μέσον και με «λάδωμα» σε κάποιοι «Πρότυπο») προσπαθούν τώρα να επιβιώσουν κοινωνικά ως μέλη «Συλλόγων Αποφοίτων Πειραματικών» και αύριο να αποκτήσουν και «επάγγελμα ή ιδιότητα ως μέλη αποφοίτων». Έτσι έκοψαν και έραψαν στα μέτρα τους το νέο νομοσχέδιο, που εντελώς τυχαία στο νεοσυσταθέν όργανο Δ.Ε.Π.Π.Σ. (Διοικούσα Επιτροπή Προτύπων Πειραματικών) άρθρο 37, να υπάρχουν ως μέλη της Δ.Ε.Π.Π.Σ. δύο άτομα «προσωπικότητες κατά προτίμηση απόφοιτοι των Προτύπων Σχολειών»! Έτσι οι ανεπάγγελτοι νέο-φασίστες βρήκαν και δουλειά και μισθό και ισχύ να διοικούν την παιδεία, από το «πουθενά», που ήταν πριν λίγο και κανείς δεν διαμαρτύρεται για αυτήν την έκνομη, αντισυνταγματική, ρατσιστική, αντι-επιστημονική, αντι-δημοκρατική διάταξη! Καλούμε την Υπουργό να αποσύρει αυτή την «φωτογραφική διάταξη (άρθρο 40, δ) και να την αντικαταστήσει με «δύο διδάκτορες επιστημών αγωγής – εκπαιδευτικούς».
Οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων. Ενώ οι Σύλλογοι γονέων και Κηδεμόνων ξεκίνησαν ως μια δημοκρατική κατάκτηση του σχολίου, σήμερα κατάντησε, σε πολλές περιπτώσεις, το πρόβλημα του σχολείου. Περιφερόμενες ανεπάγγελτες κυρίες και κύριοι σκοτώνουν τον ελεύθερο χρόνο στα παρακείμενα των σχολείων καφενεία, ενδιαφερόμενοι δήθεν για την πρόοδο των παιδιών. Η δραστηριότητα των συλλόγων αυτών πολλές φορές έχει ποδηγετήσει τον Διευθυντή του σχολείου, ο οποίος υποχωρεί στο τέλος σε οποιαδήποτε αξίωση, βαθμολογική, σβησίματος απουσιών, εκδίωξης «μη αρεστών συναδέλφων», οικονομική κλπ… Με άλλα λόγια μερικοί Πρόεδροι Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων παραβιάζουν με το «έτσι θέλω» τη σχολική νομοθεσία και σχολική ζωή και παρεμβαίνουν απροκάλυπτα, ακόμα και με την 24ωρη παρουσία τους μέσα στον χώρο ου σχολείου, στην παιδαγωγική και σχολική ατμόσφαιρα. Καλό είναι με το νόμο να υπάρξει «ρύθμιση των ορίων των δραστηριοτήτων των «Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων», που εξελίχθηκαν σε εκβιαστές υπερ-διευθυντές, πολλές φορές!
Καλούμε τους ανεπαρκείς Συμβούλους που πρότειναν αυτόν τον τύπο σχολείου να παραιτηθούν. Καλούμε την Υπουργό, να επανεξετάσει το θέμα και πριν γελοιοποιηθεί να «επανορθώσει»!
Να εκτιμούν οι Υπουργοί και οι ‘υπεύθυνοι’ τους ειδικούς και τους πολίτες που λένε την «αλήθεια» και δεν προφασίζονται δήθεν συμφωνία «προς ίδιον όφελος», ενώ η εκπαίδευση δοκιμάζεται. Μόνο με την αλήθεια και με πραγματικά στοιχεία θα προοδεύσουμε στο μέλλον!
Από τα Πρότυπα θα ξεπηδήσουν οι αυριανοί νέο-φασίστες!
Είναι αναγκαίο η Υπουργός κ. Διαμαντοπούλου:
α) να κρατήσει ως έχουν τα υπάρχοντα (5) «Πειραματικά των Πανεπιστημίων» (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας)
β) να δημιουργήσει νέα «Πειραματικά των Πανεπιστημίων» εκεί που δεν υπάρχουν (Θράκη. Θεσσαλία, Ήπειρος, κλπ..
γ) να δημιουργήσει ένα αριθμό «Πειραματικών» που θα «συνδέονται» με τα Πανεπιστήμια (πέραν των Πειραματικών των Πανεπιστημίων) και
δ) μερικά – αν θέλει – να τα κάνει «Πρότυπα» (που θα «απλά θα συνεργάζονται» με τα Π.Ε.Κ. και τα Πανεπιστήμια).
Τελικές Παρατηρήσεις Συμπεράσματα Προτάσεις.
-
2. Τα Πειραματικά και Πρότυπα Σχολεία μπορούν να διακριθούν σε
- – Τα Πειραματικά του Παν/μιου Αθηνών (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ),
- – Τα Πειραματικά των Πανεπιστημίων Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας κλπ..
- – Τα πειραματικά που «συνδέονται» με τα Π.Ε.Κ. (αλλά δεν είναι του πανεπιστημίου) και σε αυτά εντάχτηκαν με το νόμο του 1985 τα ιστορικά τα τότε «πρότυπα» Βαρβάκειο κλπ.. που μετονομάστηκαν το 1985 σε «πειραματικά» και τα λοιπά Πειραματικά των Νομών και συνδέονται με τα Π.Ε.Κ. , και
- – Τα νέα Πρότυπα σχολεία της Δημόσιας Εκπαίδευσης.
- Επιβάλλεται να υπάρχει ένας ορισμένο αριθμός «Πειραματικών των Πανεπιστημίων» (Α.Ε.Ι), γιατί δεν εννοούνται Πανεπιστήμια χωρίς Πειραματικά Σχολεία, στα οποία η εισαγωγή των μαθητών γίνεται με κλήρωση. Παραμένει η ίδια δομή του εξαετούς ενιαίου Γυμνασίου – Λυκείου και παραμένει ο Επόπτης Καθηγητής Επιστημών Αγωγής.
- Επιβάλλεται επίσης να υπάρχει ένας ορισμένος αριθμός Πειραματικών που «συνδέονται με τα Πανεπιστήμια» και Τ.Ε.Ι., (πέραν των Πειραματικών των Α.Ε.Ι.), για την σωστή εφαρμογή των ερευνών, των διδακτικών ασκήσεων, της επιμόρφωσης των νέων εκπαιδευτικών κλπ… Η ΑΣΠΑΙΤΕ οφείλει να πρωτοπορήσει και σε αυτόν το τομέα ιδρύοντας τα πρώτα Πειραματική της ΑΣΠΑΙΤΕ στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Κρήτη, Θράκη.
- Είναι αναγκαίο η Υπουργός κ. Διαμαντοπούλου:
α) να κρατήσει ως έχουν τα υπάρχοντα (5) «Πειραματικά των Πανεπιστημίων» (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας)
β) να δημιουργήσει νέα «Πειραματικά των Πανεπιστημίων» και Τ.Ε.Ι. εκεί που δεν υπάρχουν (Θράκη. Θεσσαλία, Ήπειρος, ) στα Παιδαγωγικά Τμήματα κλπ..
γ) να δημιουργήσει ένα αριθμό «Πειραματικών» που θα «συνδέονται» με τα Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. (πέραν των Πειραματικών των Α.Ε.Ι και
δ) μερικά – αν θέλει – να τα κάνει «Πρότυπα» (που θα «απλά θα συνεργάζονται» με τα Π.Ε.Κ. και τα Τ.Ε.Ι. και τα Πανεπιστήμια).
- Από τα υπόλοιπα σχολεία – αν θέλει η Υπουργός να υπηρετήσει την δεξιά- να πάρει έναν μικρό αριθμό και να τα κάνει Πρότυπα. Θα μπορούσε να χωρίσει το κάθε σχολείο σε δύο σε Πειραματικό όπου η εισαγωγή θα είναι χωρίς εξετάσεις και σε Πρότυπο, αλλά στην πράξη δεν θα λειτουργούσε. Πειραματικά – Πρότυπα δεν υπάρχουν!!! Θα είναι μια αντιεπιστημονική πρωτοτυπία! Από τα Πρότυπα θα ξεπηδήσουν οι αυριανοί νέο-φασίστες!
- Η επιλογή των νέων Προτύπων, πρέπει να γίνει με κάποια κριτήρια από τα λεγόμενα «ιστορικά» Πειραματικά Σχολεία, όπως το ΠΣΠΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Πειραματικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που ιδρύθηκαν και λειτουργούν με το νόμο του Γεωργίου Παπανδρέου (Γέρου της Δημοκρατίας) και έχουν υψηλό μορφωτικό επίπεδο.
- Πειραματικά Σχολεία των Πανεπιστημίων, όπως το ΠΣΠΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Πειραματικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ΑΠΘ, που ιδρύθηκαν και λειτουργούν με το νόμο 4376/16-08-1929 και τον νόμο 4600/2-05-1930 του Γεωργίου Παπανδρέου (Γέρου της Δημοκρατίας) εξαιρούνται του νέου νόμου και συνεχίζουν να λειτουργούν ως έχουν!
- 9. Δεν πρέπει να διαταραχτούν οι «οργανικές θέσεις» των ήδη διδασκόντων στα Πειραματικά Σχολεία και να προωθηθεί ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός τους.
- 10. Όσον αφορά νέους τους εκπαιδευτικούς που θα εργάζονται σε Πειραματικά σχολεία προτείνουμε να επιλέγονται με βάση τυπικά και ουσιαστικά προσόντα από το ΚΥΣΔΕ. Τυπικά προσόντα θεωρούνται εκτός του βασικού πτυχίου, μεταπτυχιακοί τίτλοι συναφείς με το αντικείμενο διδασκαλίας. Η εισαγωγή της «συνέντευξης» θα επιφέρει κακά και δεν θα είναι «αντικειμενική».
- 11. Εκτός από τους «Ομίλους Αριστείας», πρέπει να υπάρχουν και «Όμιλοι υποβοήθησης ασθενέστερων μαθητών» ή «μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες». Οι διδακτική των μαθημάτων πρέπει να γίνεται εξατομικευμένη σε κάθε μαθητή που έχει ανάλογες ανάγκες. Δεν πρέπει να υπάρχουν εξετάσεις για την εισαγωγή των μαθητών, αλλά η εισαγωγή να γίνεται με «κλήρωση».
- «Δικαίωμα σε όλους στη δημόσια δωρεάν Παιδεία»! «Σωστή η κατάργηση της η «ταξικής» βάσης του 10 για τα Πανεπιστήμια! «Μαθητοκεντρική παιδεία»!. «Τέλος η οικογενειοκρατία και η ρουσφετολογία στα σχολεία και ΑΕΙ και ΤΕΙ» ! Να σταματήσει η πίεση των Αποφοίτων και Συλλόγου γονέων στην διοίκηση του σχολείου, γιατί τα κίνητρά τους δεν είναι αθώα, ουδέτερα ή επιστημονικά. Συχνά παρεμβαίνουν στις διοικήσεις των σχολείων και συμπεριφέρονται ως υπερ-διευθυντές «κοτζαμπάσηδες».
- Θετικό κρίνεται το πολυνομοσχέδιο, σε γενικές γραμμές, για την εκπαίδευση. Χρειάζονται κάποιες βελτιώσεις, προσθήκες και διευκρινήσεις, αλλά προσοχή στα «κεκτημένα του υπάρχοντος διδακτικού προσωπικού», που στην πλειοψηφία του είναι «δημοκρατικό».!
- Με το νομοσχέδιο, η σχέση του εκπαιδευτικού με την εκπαίδευση επαναπροσδιορίζεται υπηρετώντας την αρχή ‘’Πρώτα ο Μαθητής’’. Στόχος είναι η ανάδειξη του εκπαιδευτικού σε πρωταγωνιστή των αλλαγών για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης για αυτό και προωθείται μια σειρά καινοτόμων πρωτοβουλιών του Υπουργείου Παιδείας που αφορούν το σύνολο της εργασιακής διαδρομής των εκπαιδευτικών.
- Το νομοσχέδιο οφείλει να εμπνέει στους μαθητές, φοιτητές, γονείς, εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, αναγνώριση της «προσπάθειας» και ανάπτυξη της «κριτικής σκέψης».
- Η εισαγωγή των νέων τεχνολογιών είναι θετικότατη, αλλά με «μέτρο» για να μη διαταραχτεί η ψυχική ισορροπία των μαθητών. Τέλος, τα επιστημονικά επιτεύγματα και συμπεράσματα της σύγχρονης ψυχολογίας, παιδαγωγικής και των επιστημών της αγωγής, μπορούν να συνεισφέρουν ένα σοβαρό επιστημονικό υπόβαθρο με πανελλήνια, ευρωπαϊκή και διεθνή εμβέλεια και αποδοχή! Σωστή η εισαγωγή Ψυχολόγων στα σχολεία και θα μπορούσαν να μπουν και ειδικοί Παιδαγωγοί
- 17. Αν κάποιο από τα υπάρχοντα «Πειραματικά» δεν μπορεί να ενταχθεί στον νέο Νόμο λόγω των κριτηρίων συνεχίζει να λειτουργεί ως από Πειραματικό σχολείο, που «απλά συνεργάζεται» με το Πανεπιστήμιο.
- 18. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ανά 5ετία με σκοπό το αν παραμείνουν στο Σχολείο είναι ανεδαφική και θα περιπλέξει την λειτουργία των Σχολείων, αφού θα είναι έρμαιο εξωθεσμικών παρεμβάσεων (μέσον, «ρουφιανιά», η μίζα, η σκόπιμη σπίλωση συναδέλφων, ο παραγοντισμός κλπ)… Κανείς εκπαιδευτικός δεν θα δεχτεί την « νέα κρίση», αν δεν υπάρχει ταυτόχρονη μετεξέλιξη σε ανώτερη βαθμίδα! Αυτή η διάταξη μπορεί να προκαλέσει απροθυμία εκπαιδευτικών να υπηρετήσουν τα νέα σχολεία. Επιτρέπεται μετά από διετή διδασκαλία η απόσπαση του εκπαιδευτικού (χωρίς το ειδικό επιμίσθιο θέσης).
- 19. Πριν καν ψηφιστεί ο νέος Νόμος κυκλοφορούν ήδη ονόματα Διευθυντών, μελών Επιστημονικών Επιτροπών, κλπ… Πανεπιστημιακών, που θα στελεχώσουν την νέα δομή! Άραγε που είναι η αξιοκρατία, η αδιαβλητότητα του νέου συστήματος;
- 20. Με το νέο νόμο να υπάρξει «ρύθμιση των ορίων» των δραστηριοτήτων των «Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων» και «συλλόγων Αποφοίτων», γιατί η κατάσταση ‘έχει ξεφύγει’.
- 21. Να σταματήσει η υποχώρηση του Υπουργείου, στην πίεση των «Συλλόγων Αποφοίτων» και των «Συλλόγων Γονέων» στην διοίκηση και λειτουργία του σχολείου, γιατί τα κίνητρά τους δεν είναι αθώα, ουδέτερα ή επιστημονικά, αλλά κατάφωρα ιδιοτελή.
- Καλό είναι να κρατηθούν χαμηλοί τόνοι στα περί «μεγάλης μεταρρύθμισης» γιατί αναστατώνεται, χωρίς λόγο, η εκπαιδευτική Κοινότητα και να υιοθετηθεί ο όρος «αλλαγή».
- Δεν μπορούμε να κάνουμε ποιοτικότερη την Εκπαίδευση με λιγότερη χρηματοδότηση!
- Θα πρέπει πρώτα να «καθαρίσει το πανεπιστήμιο» από τους ανίκανους, την οικογενειοκρατία και τον νεποτισμό και μετά να μιλήσουμε για αξιοκρατία στην Μέση Εκπαίδευση.
- Να προσέχουν οι Υπουργοί τους «Συμβούλους» και «καλοθελητές», γιατί και οι ίδιοι «συμβούλευαν», πριν λίγα χρόνια την κ. Μαριέττα Γιαννάκου με τα γνωστά αποτελέσματα.
- Δεν μπορεί να καταργηθούν ούτε να τροποποιηθούν τα Πειραματικά Σχολεία του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης ΑΠΘ και αν το κάνει είναι παράνομο και αντισυνταγματικό, διότι υπάγονται απευθείας στα Πανεπιστήμια! Και αυτά τα σχολεία έχουν άριστες επιδόσεις χωρίς να υπηρετούν μόνο την ολιγαρχία, αλλά όλους τους πολίτες!
- Δεν μπορεί να τεθούν σε νέα «κρίση» οι οργανικές θέσεις των διδασκόντων τα Πειραματικά Σχολεία του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης και αν το κάνει είναι παράνομο και αντισυνταγματικό, διότι υπάγονται απευθείας στα Πανεπιστήμια, γιατί με την ίδια λογική θα πρέπει να κρίνει πάλι από την αρχή όλο το Πανεπιστημιακό προσωπικό όλων των βαθμίδων (ενώ οι καταγγελίες, για αναξιοκρατία στα Πανεπιστήμια δεν ερευνώνται)!.
- Στο νεοσυσταθέν όργανο Δ.Ε.Π.Π.Σ. (Διοικούσα Επιτροπή Προτύπων Πειραματικών) άρθρο 37, να μην υπάρχουν ως μέλη της Δ.Ε.Π.Π.Σ. δύο άτομα «προσωπικότητες κατά προτίμηση απόφοιτοι των Προτύπων Σχολειών»! Έτσι οι ανεπάγγελτοι νέο-φασίστες βρήκαν και δουλειά και μισθό και ισχύ να διοικούν την παιδεία, από το «πουθενά», που ήταν πριν λίγο και κανείς δεν διαμαρτύρεται για αυτήν την έκνομη, αντισυνταγματική, ρατσιστική, αντι-επιστημονική, αντι-δημοκρατική διάταξη!
- Καλούμε την Υπουργό να αποσύρει ατή την «φωτογραφική διάταξη» (άρθρο 40, δ) κατά προτίμηση «απόφοιτοι των Προτύπων Σχολειών» και να την αντικαταστήσει με «δύο διδάκτορες επιστημών αγωγής – εκπαιδευτικούς, έναν Πρωτοβάθμιας και έναν Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης».
- Στο νεοσυσταθέν όργανο Δ.Ε.Π.Π.Σ. (Διοικούσα Επιτροπή Προτύπων Πειραματικών) άρθρο 37, να αλλάξει η φράση « το Δ.Ε.Π.Π.Σ. αποφασίζει» με τη φράση « το Δ.Ε.Π.Π.Σ. γνωμοδοτεί» στο ΚΥΣΔΕ ή στον Υπουργό. Δηλαδή η λειτουργία του Δ.Ε.Π.Π.Σ. να είναι μόνο «γνωμοδοτική, συμβουλευτική, αλλά όχι «δεσμευτική». Δεν μπορεί το Δ.Ε.Π.Π.Σ. να αποφασίζει για Διευθυντές, Συμβούλους, Εκπαιδευτικούς, χωρίς την τελική απόφαση του ΚΥΣΔΕ και ΚΥΣΠΕ.
- Οι όροι στο νέο νόμο (άρθρο 36) «Πρότυπο Πειραματικό» να αντικατασταθούν με τους όρους «Πρότυπο ή Πειραματικό» με το «ή» διαζευκτικό στην μέση, που σημαίνει ότι ένα σχολείο είτε θα είναι Πρότυπο ή θα είναι Πειραματικό. Την τελική απόφαση μετά από γνωμοδότηση της Δ.Ε.Π.Π.Σ. θα έχει το ΚΥΣΔΕ ή ΚΥΣΠΕ ανάλογα και μετά ο Υπουργός.
- 32. Το πιο σημαντικό είναι εκτός από τους «Ομίλους Αριστείας», πρέπει να υπάρχουν και «Όμιλοι υποβοήθησης ασθενέστερων μαθητών» ή «μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες». Οι διδακτική των μαθημάτων πρέπει να γίνεται εξατομικευμένη σε κάθε μαθητή που έχει ανάλογες ανάγκες. Δεν πρέπει να υπάρχουν εξετάσεις για την εισαγωγή των μαθητών, αλλά η εισαγωγή να γίνεται με «κλήρωση», όπως γίνεται και να είναι αδιάβλητη.
- 33. Στα παλαιά Πρότυπα Σχολεία, αυτά υπάρχει μια μειοψηφία αποφοίτων που δημιουργούν «συλλόγους», με σκοπό τον συντηρητικό – φασιστικό έλεγχο της εκπαίδευσης και θέλουν μέσω του νέου νόμου να μπουν και στα Δ.Ε.Π.Π.Σ..(άρθρο 40). Επομένως τα νέα όργανα δεν πρέπει να έχουν ΚΑΝΕΝΑΝ εκ των προτέρων, απόφοιτο των Προτύπων ή Πειραματικών Σχολείων.
- 34. Στο άρθρο 48 του νέου νόμου περί «διδακτικού προσωπικού»: α) το Δ.Ε.Π.Π.Σ..(μόνο εισηγείται στο ΚΔΣΕ για Διευθυντές, σχολικούς Συμβούλους, εκπαιδευτικούς, β) η τελική απόφαση είναι του ΚΥΣΔΕ, όπου μπορεί να προσφύγει όποιος αδικήθηκε.
- 35. Στο άρθρο 48 του νέου νόμου περί «διδακτικού προσωπικού»: Δεν διαταράσσεται η οργανική θέση για τους ήδη υπηρετούντες στα Πειραματικό του Πανεπιστημίου και αυτά θα είναι τουλάχιστον τα (5) πέντε Πειραματικά των Πανεπιστημίων Αθήνας (ΠΣΠΑ), Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας.
- 36. Στο άρθρο 48 του νέου νόμου περί «διδακτικού προσωπικού»: Για τους νέους εκπαιδευτικούς που μετατίθενται μετά από πρόταση του Δ.Ε.Π.Π.Σ.. και τελική γνωμοδότηση του ΚΥΣΔΕ μετατίθενται νέοι εκπαιδευτικοί κάτοχοι διδακτορικών τουλάχιστον με πενταετή προϋπηρεσία και χωρίς «συνέντευξη». Το σύνολο των μορίων να είναι 50 πενήντα και προέρχεται από την επιστημονική 20 μονάδες, παιδαγωγική επάρκεια, προϋπηρεσία, 20 μονάδες από δημοσιεύσεις, βιβλία κλπ., 10 μονάδες, σύνολο 50 μονάδες.
- 37. Στο άρθρο 48 του νέου νόμου περί «διδακτικού προσωπικού»: Οι εκπαιδευτικοί που μετατέθηκαν και συμπλήρωσαν επιτυχώς, (2) διετή διδακτική υπηρεσία σε Πειραματικό σχολείο, αυτόματα εντάσσονται στην σχολική μονάδα, και διατηρούν την θέση αυτή χωρίς νεότερη «κρίση». Η «κρίσεις ανά (5) πενταετία» είναι εξωπραγματικές, ανεδαφικές, αντιεπιστημονικές και καταρρακώνουν το κύρος του εκπαιδευτικού και δηλητηριάζουν τον χώρο της παιδείας. Δεν μπορεί να υπάρξει «κρίση» χωρίς μετεξέλιξη σε ανώτερη βαθμίδα.
- 38. Ο τίτλος του κάθε σχολείου με τον νέο νόμο θα πρέπει να καθορίζεται:
α) Πειραματικό του Πανεπιστημίου (όπου οι μαθητές εισάγονται μόνο με κλήρωση), και αυτά θα είναι τουλάχιστον τα (5) πέντε Πειραματικά των Πανεπιστημίων Αθήνας (ΠΣΠΑ), Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας.
β) Πειραματικό που «συνδέεται» με το Πανεπιστήμιο (όπου οι μαθητές εισάγονται μόνο με κλήρωση), που θα είναι μερικά από αυτά που ορίζονται από τον νόμο του 1985.
γ) Πρότυπο Σχολείο (όπου οι μαθητές εισάγονται μόνο με εξετάσεις).
- Τα Πειραματικά των Πανεπιστημίου (όπου οι μαθητές εισάγονται μόνο με κλήρωση), και αυτά θα είναι τουλάχιστον τα (5) πέντε Πειραματικά των Πανεπιστημίων Αθήνας (ΠΣΠΑ), Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας., θα συνεχίσουν να έχουν Επόπτη Καθηγητή, είναι εξατάξια (ενιαίο Γυμνάσιο Λύκειο) ανεξάρτητα του νέου νόμου και θα συνεχίσουν να λειτουργούν, ως έχουν.
- Στο άρθρο 50 και 51 του νέου νόμου, προστίθεται η διάταξη: « Τα Πειραματικά των Πανεπιστημίων (όπου οι μαθητές εισάγονται μόνο με κλήρωση), και αυτά θα είναι τουλάχιστον τα (5) πέντε Πειραματικά των Πανεπιστημίων Αθήνας (ΠΣΠΑ), Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Πάτρας, Κρήτης, Μακεδονίας, λειτουργούν με το υπάρχον νομικό καθεστώς, που ορίζει τη δομή λειτουργία, μεταθέσεις κλπ.. (Νόμος4376/16-08-1929 και τον νόμο 4600/2-05-1930 και 1985 εδάφιο 10 του Ν.1566/1985 άρθρο 31. Μάλιστα στην παράγραφο 10 του νόμου αυτού γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ των «Πειραματικών των Πανεπιστημίων», που συνεχίζουν να λειτουργούν ως έχουν, και των «Πειραματικών», που απλά «συνδέονται με τα Π.Ε.Κ.».).
- 41. Η Υπουργός κ. Άννα Διαμαντοπούλου καλό είναι να δημιουργήσει και νέα «Πειραματικά των Πανεπιστημίων», στα Πανεπιστήμια που δεν υπάρχουν, όπως στην Θράκη, στα Ιωάννινα, στο Αιγαίο, στη Θεσσαλία κλπ.. και να λειτουργούν όπως τα Πειραματικά των Πανεπιστημίων Αθήνας (ΠΣΠΑ) και Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Επίσης θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα αριθμό «πειραματικών» (χωρίς τον όρο πρότυπο»), που θα «συνδέονται» με τα Πανεπιστήμια (στη θέση αυτών που συνδέονταν με τα Π.Ε.Κ. βάσει του Νόμου 1566/1985). Η εισαγωγή του όρου «Πρότυπο» και οι «κρίσεις εκπαιδευτικών ανά πενταετία», περιέπλεξε τα πράγματα. Αν θέλει να δημιουργήσει και έναν αριθμό «Προτύπων», θα μπορούσε να το κάνει, τα οποία όμως θα είχαν απλή «συνεργασία» με τα Π.Ε.Κ. και τα Τ.Ε.Ι. και ΑΣΠΑΙΤΕ, τα Πανεπιστήμια και την περιφέρεια. Η εφαρμογή των «αλλαγών» να γίνει σταδιακά και με επίβλεψη.
- Επιτέλους, ας πάψουμε να «στοχοποιούμε» τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τους Υπουργούς, που δίνουν τα πάντα στην ανύψωση της ποιότητας της παιδείας, με τα λίγα χρήματα που παίρνουν, μέσα στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε! Τιμή στον Έλληνα Εκπαιδευτικό! Ζήτω ο Έλληνας Εκπαιδευτικός!
- Να εκτιμούν οι Υπουργοί και οι ‘υπεύθυνοι’ τους ειδικούς και τους πολίτες που λένε την «αλήθεια» και δεν προφασίζονται δήθεν συμφωνία «προς ίδιον όφελος», ενώ η εκπαίδευση δοκιμάζεται. Μόνο με την αλήθεια και με πραγματικά στοιχεία θα προοδεύσουμε στο μέλλον!
- Να μην ισχύσει η παροιμία «στου κασίδη το κεφάλι…»!
Καλή επιτυχία στο νέο δημοκρατικό, ψηφιακό, και ανθρώπινο Πειραματικό Σχολείο!
Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος
Διδάκτωρ Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου της Σορβόννης.
Πολιτευτής ΠΑΣΟΚ Β΄ Αθήνας
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΕΝΙΚΗ
(Ελληνόγλωσση)
Αλεξιάδης Κάρολος (1984), Μια νέα ελληνική θεωρία Διδακτικής, Θεσσαλονίκη.
Bachelard Gaston (2000 [19996]), Το νέο επιστημονικό πνεύμα, μετ. Γιώργος Φαράκλας, επιστ. επιμέλεια Αριστείδης Μπαλτάς, Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Bloom B..S. -Krathwohl D.R.(1986), Ταξινομία διδαχτικών στόχων, Τ. Α΄ – Γνωστικός Τομέας, Μετ. Α. Λαμπράκη -Παγανού, Αθήνα: Κώδικας.
Βερτσέτης Αθ. Β., Διδακτική, τ. Α’, Γενική Διδακτική, Αθήνα 19992.
Γιαννούλης Νικόλαος Ι., Διδακτική Μεθοδολογία, Αθήνα 1993.
Δανασσής -Αφεντάκης, Α., Διδακτική, τ. Α’, Αθήνα 1981.
Δεληγιάννη- Κουιμτζή Βασιλική, Διαφοροποίηση της σχολικής εργασίας, Παραδοσιακοί και σύγχρονοι τρόποι οργάνωσης της διδασκαλίας, Θεσσαλονίκη, Αφοι Κυριακίδη, 1982.
Frey Karl (1986), Η μέθοδος Project, μετ. Κλεονίκης Μάλλιου, Θεσσαλονίκη: Κυριακίδης
Ζάχαρης Δημήτριος Γ., Από την ψυχολογία στη διδακτική μεθοδολογία, Τυπογραφείο Πατρών Πετράκη, Πάτρα, 1987 .
Καλούρη – Αντωνοπούλου Ράνυ: Γενική Ψυχολογία
Εκδότης: Έλλην, Αθήνα 2007.
Κανάκης Ιωάννης Ν., Η οργάνωση της διδασκαλίας – μάθησης με ομάδες εργασίας, Θεωρητική θεμελίωση και πρακτική εφαρμογή, Αθήνα [χ.ο.], 1987 .
Κασσωτάκης Μιχάλης Ι., Φλουρής Γεώργιος Σ., Μάθηση και διδασκαλία. Παρουσίαση των σύγχρονων απόψεων για τη μάθηση και τη μεθοδολογία της διδασκαλίας, Αθήνα, [χ.ο.], 1981.
Κουτσάκος Ι. Γ., Σύγχρονη διδακτική, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου, Λευκωσία 1980.& σμυρναίου Ζαχαρούλα: γνωστική Ψυχολογία και Διδακτική» Εκδόσεις Ηρόδοτος, Αθήνα, 2008
Μαρμαρινός Ι. Γ., Το σχολικό πρόγραμμα, Αθήνα 2000.
Μασσιάλας Βύρων, Το Σχολείο εργαστήριο Ζωής, εισαγωγή στη Μεθοδολογία της Διδασκαλίας των κοινωνικών σπουδών, Αθήνα, Γρηγόρης 1984.
Ματσαγγούρας Ηλίας Γ ., Ομαδοκεντρική διδασκαλία και μάθηση, Θεωρία και Πράξη της διδασκαλίας κατά ομάδες, Αθήνα, Γρηγόρης 1987
Ματσαγγούρας Ηλίας Γ., Θεωρία και πράξη της Διδασκαλίας, τ. 1ος, Θεωρία της Διδασκαλίας: Στοχαστικοκριτική προσέγγιση, Αθήνα 1993.
Ματσαγγούρας Ηλίας Γ ., Θεωρία και πράξη της Διδασκαλίας, τ. 2ος, Στρατηγικές Διδασκαλίας, Από την Πληροφόρηση στην Κριτική σκέψη, Αθήνα 19942.
Ματσαπούρας Ηλίας Γ., Η εξέλιξη της διδακτικής, Επιστημολογική Θεώρηση, Αθήνα, Gutenberg, 1995.
Ματσαγγούρας Ηλίας Γ ., Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία και μάθηση, Αθήνα, Γρηγόρης, 2000.
Mercer Neil (2000 [1998]), Η συγκρότηση της γνώσης, μετ. Μαρία Παπαδοπούλου, Αθήνα, Μεταίχμιο.
Πετρουλάκης Νικόλαος Β., Προγράμματα, Εκπαιδευτικοί Στόχοι, Μεθοδολογία, Αθήνα, Γρηγόρης 1992. .
Σχολείο της Μπαρμπιάνα (Φλωρεντία), Γράμμα σε μια δασκάλα απ’ τα παιδιά του σχολείου της Μπαρμπιάνα, μετ. Α. Ιωάννου, Αθήνα 1972.
Φλουρής Γεώργιος Σ., Η Αρχιτεκτονική της διδασκαλίας και η διαδικασία της μάθησης, Αθήνα, Γρηγόρης 1992.
Φράγκος Χρήστος Π., Εφαρμογή της μαιευτικής μεθόδου του Σωκράτη σε παιδιά. Έρευνα σε μαθητές του δημοτικού και του Γυμνασίου, Ιωάννινα 1973.
Φράγκος Χρήστος Π., Η σύγχρονη διδασκαλία, Μελέτες παιδαγωγών Ανατολής και Δύσης, Αθήνα, Gutenberg, 1986.
Φράγκος Χρήστος Π., Ψυχοπαιδαγωγική, Αθήνα, Gutenberg, 1994.
Φρυδάκη Ευαγγελία, Πέντε μελετήματα για τη θεωρία και την πράξη της διδασκαλίας, Αθήνα 1999.
Φρυδάκη Ευαγγελία, «Στρατηγικές υποστήριξης της ανάγνωσης», στο Ιωνίδειος Σχολή Πειραιά, Διημερίδα. Λογοτεχνία: Θεωρία και Διδακτική Πράξη, Πειραιάς 2005.
Χριστιάς Ιωάννης, Θεωρία και Μεθοδολογία της διδασκαλίας, Αθήνα, Γρηγόρης 1992.
Χρυσαφίδης Κ., Βιωματική -επικοινωνιακή διδασκαλία, η εισαγωγή της μεθόδου project στο οχολείο, Αθήνα, Gutenberg, 1994.
(Βιβλιογραφία Αγγλόφωνη)
Dewey J.(1897) My Pedagogic Creed, School Journal, vol.54, pp. 77-80.
Dewey J.(1899) Principles of mental development as illustrated in early infancy,
Transaction of the Illinois Society for Child Study
Dewey J. (1899). The school and Society, The University of Chicago Press:
Chicago)Dewey J.(1916) Democracy and Education, Macmillan Co: New York.
Mayhew K.C. (1965) The Dewey school: the Laboratory School of the University of
Chicago 1896-1903, Atheron Press: New Jersey.
Pencier (De) I. (1996). The history of the University of Chicago Laboratory School,
The University of Chicago Press: Chicago)
Baker Μ. (1955) Foundation of J. Dewey educational theory, King’s Crown Press:
New York.
Turney, C. (1988) Laboratory Schools, στο: Dunkin M. J. (ed.) The international
Encyclopedia of Teaching and Teacher Education, Pergamon Press, σσ. 696-703.
Brubacher J. (1983), στο: Σατώ Ζ. (επ.) Οι μεγάλοι Παιδαγωγοί, Γλάρος: Αθήνα
Wenglinsky H. (1998), Does it compute ? Princeton, New Jersey : ETS, 1998.
(Βιβλιογραφία Γαλλόφωνη)
Avouris N., Dimitracopoulou A., Komis V. (submitted 2001). On analysis of collaborative problem solving: An object– oriented approach, submitted to Int. J. of Interactive Learning Research.
Dimitracopoulou A., Komis V., Apostolopoulos P., Politis P., (1999). Design principles of a new modelling environment for young students, supporting various types of reasoning and interdisciplinary approaches. in S. Lajoie & M. Vivet (Eds), Artificial Intelligence In Education, Open Learning Environments: New Computational Technologies to Support Learning Exploration and Collaboration, Proceedings 9th International Conference on Artificial Intelligence in Education, Le Mans, France, IOS Press, pp. 109-120.
Dumas Carré, A. & Weil-Barais, A. (Eds). (1998). Tutelle et médiation dans l’éducation scientifique: Berne: Peter Lang.
Fidas C., Komis V., Avouris N.M. (2001). Design of collaboration-support tools for group problem solving, Proceedings PC HCI 2001, December 2001, Patras, Greece.
Franceschelli, S. & Weil-Barais, A. (1999) : Interactions professeur – élèves dans la construction d’un modèle en mécanique. In M. Gilly, J.-P. Roux et A. Trognon : Apprendre dans l’interaction. Presses Universitaires de Nancy, pp. 241-257.
Komis V., Dimitracopoulou A., Politis P. (1998). Contribution à la conception et au développement d’un environnement de modélisation. in J.-F. Rouet et D. De La Pasardière (Eds), Quatrième colloque Hypermédias et Apprentissage, Poitiers, 15-17 Octobre, Edition INRP, pp. 263-268.
Komis V., Dimitracopoulou A., Politis P., Avouris N .(2001). Expérimentations sur l’utilisation d’un logiciel de modélisation par petits groupes d’élèves. Sciences et techniques éducatives, Hermes, Avril, vol. 8, n° 1-2, pp. 75-86.
Lemeignan G. & Weil-Barais A. (1990). L’apprentissage de la modélisation dans l’enseignement de l’énergie. Rapport de fin de contrat LIREST- INRP, Enseignement et apprentissage de la modélisation. 90 pages et 19 pages d’annexes,
Lemeignan, G. & Weil-Barais, A. (1993) : Construire des concepts en Physique. Paris, Hachette éducation.
Smyrnaiou Z. et Weil-Barais A. (2002). « Quel sens les élèves donnent-ils aux expériences représentées sur les écrans d’ordinateur ? », in Apprendre avec l’ordinateur à l’école, Colloque, Bordeaux, 14-16 Janvier, 2002.
Smyrnaiou Z., Ferret S. & Weil-Barais A. (2003). « L’enseignement scientifique ne peut-il être que virtuel ? ». In Les Technologies de l’information et de la communication : mutations dans la formation scientifique universitaire (CIRUISEF), Colloque, Dakar, 17-21 Mars.
Smyrnaiou Z. & Weil-Barais A. (2003). « Cognitive evaluation of a technology based learning environment for scientifique education ». In 6th international conference on computer based learning in science (CLBIS), Colloque, Nicosia, 5-10 July.
Smyrnaiou Z. & Weil-Barais A. (2003). « Cognitive Approach of Two Technology Based Learning Environments of Modelisation and Simulation Intend to a Scientific Education ». In 3rd IEEE International Conference on Advanced Learning Technologies Technology Enhanced Learning (ICALT), Athens, 9-11 July.
Weil-Barais A. & Lemeignan G., (1989). A propos de recherches sur l’enseignement et l’apprentissage de la modélisation en sciences physiques. Cahiers de Beaulieu Recherches et informations pour l’enseignement des disciplines scientifiques et techniques, 9, 33-47.
Weil-Barais A. & Lemeignan G. (1990). Apprentissage de concepts et modélisation. European Journal of Psychology of Education, 5, 391-415.
Weil-Barais A. (1997). De la recherche sur la modélisation à la formation des professeurs de physique : comment s’opère la transition ? Shkolé, Cahiers de la recherche et du développement, 7, 141-154.
Vergnaud G. (1987) : Les fonctions de l’action et de la symbolisation dans la formation des connaissances chez l ‘ enfant. In J. Piaget, P. Mounoud & J.-P. Bronckart (Éds.), Psychologie, Encyclopédie de la Pléïade (pp. 821-844). Paris, Gallimard.
Vergnaud G. (1990) : La théorie des champs conceptuels. In Recherches en Didactique des Mathématiques, 10, 2-3, pp.133-170.
Vergnaud G. G. (1994) : Apprentissages et Didactiques, où en est-on? Paris, Hachette.
|
|
|
|
