ή Νίκος Νικολιδάκης:Ένας σύγχρονος δουλέμπορος(;)

 

Του Ιωάννη Αγγελόπουλου*, εκπαιδευτικού Μ.Ε

Σε αντίθεση με την εντύπωση των περισσοτέρων από εμάς, η δουλεία δεν ξεριζώθηκε επί των ημερών του Αβραάμ Λίνκολν το 1865. Ειδικοί εκτιμούν ότι περισσότερα από 30 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση δουλείας ανά την υφήλιο. Στις σύγχρονες κοινωνίες οι εκλεπτυσμένες και κρυφές μορφές του θεσμού της δουλείας έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε κάποιος να θεωρείτε ελεύθερος πολίτης ζώντας μία ψευδαίσθηση, ουσιαστικά δέσμιος κάτω από των διαφόρων ειδών εκβιασμούς, επαληθεύοντας τα λόγια του Σωκράτη «ένθα δε λελυμένου και εθέλοντάς τε εργάζεσθαι και παραμένειν». Σήμερα εξουσιαστές είναι οι αόρατοι κύριοι που μας διατάζουν              ( αφανείς όντες άρχουσιν αυτών ) επιβεβαιώνοντας  την θεωρία του Adam Smith  για το «αόρατο χέρι» (invisible hand) που κινεί την σύγχρονη οικονομία.

Φυσικά, η εμπορία και η υποδούλωση των ανθρώπων δεν θα μπορούσε να υπάρχει έξω από το οργανωμένο έγκλημα, τους διεφθαρμένους λειτουργούς και την ακατανίκητη, αδηφάγο απληστία. Αν και οι μορφές της δουλείας δεν παρουσιάζουν άμεσες ομοιότητες διαμέσου της ιστορίας και ανάμεσα στους πολιτισμούς, η κατάληξή της όμως και τα αποτελέσματα που επιφέρει τείνουν να παραμένουν αναλλοίωτα. Τα  διαφορετικά παραγόμενα αποτελέσματα της δουλείας είναι από την φύση τους οι διάφοροι τρόποι εκμετάλλευσης  :

  η ιδιοποίηση της εργασίας για παραγωγικούς σκοπούς η οποία καταλήγει σε οικονομικό όφελος, η χρησιμοποίηση των υποδουλωμένων ανθρώπων ως αντικείμενα επιδεικτικής κατανάλωσης, η σεξουαλική χρησιμοποίηση  των υποδουλωμένων ανθρώπων για απόλαυση ή για τεκνοποίηση, η εξοικονόμηση οικονομικών πόρων όταν αμειβόμενοι υπηρέτες ή εργαζόμενοι αντικαθιστούνται από απλήρωτους και ανελεύθερους εργαζόμενους. Κάθε ξεχωριστός δούλος είναι δυνατόν να εκπληρώνει ένα, διάφορα ή και όλα τα προαναφερθέντα αποτελέσματα για αυτόν που τον εκμεταλλεύεται.

 

ΣΙΚΑΓΟ

Αποτελεί αντικείμενο προς μελέτη ο τρόπος που η υποδούλωση των αποσπασμένων εκπαιδευτικών λαμβάνει χώρα στο Σικάγο. Το φαινόμενο ίσως να παρατηρείται και σε άλλες περιοχές των ΗΠΑ, η χαρακτηριστική όμως χονδροειδής σκληρότητα των μεθόδων που ακολουθούνται εδώ αντανακλά τα δυστυχώς ακόμα ριζωμένα εκτρώματα του ρατσισμού και της «νομιμοποίησης» της στυγνής εκμετάλλευσης ανθρώπων από ανθρώπους. Η νοοτροπία ορισμένων ατόμων ότι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί οι οποίοι έρχονται από την «παλιά Ελλάδα» είναι κατώτεροι άνθρωποι από τους ήδη κραταιούς «ομογενείς», η ευκαιρία που κάποιοι προφανώς ανακάλυψαν για την αποκόμιση κερδών και την εξοικονόμηση εξόδων τους, η αντίληψη που διαχέεται ότι γίνεται «χάρη» που εξαιτίας των (των ομογενών) μπορούν οι Έλληνες Δάσκαλοι να κερδίσουν κάτι από την σπουδαία αυτή χώρα (τους), ότι είναι οι φτωχοί συγγενείς που τρέχουν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία, ακόμα και οι αιτιάσεις τους για τα επιμίσθια που  παρέχει η Ελληνική Πολιτεία (ότι αν δεν υπήρχαν αυτοί, οι εκπαιδευτικοί δεν θα τα εισέπρατταν) φανερώνει ένα βαθύτατο χάσμα στον πολιτισμό μεταξύ των Ελλήνων πολιτών και των Αμερικανών ελληνικής καταγωγής. Μαζί με αυτό, το «παραχάιδεμα» από μέρους των ελληνικών κυβερνήσεων για τους γνωστούς ψηφοθηρικούς λόγους, τους έχει φέρει σε μία κατάσταση τέτοιας αλαζονείας ώστε να πιστέψουν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν με τους «παλαιοέλληνες», ότι τους ανήκουν, ότι «δικαιούνται» την εξουσία πάνω τους και συνεπώς “νομιμοποιούνται” στην εκμετάλλευσή τους, χρησιμοποιώντας μεθόδους ακόμα και του υποκόσμου.

Υπό το πρόσχημα των νόμων, συνωμοτούν στην κυριολεξία για την καταπάτηση και την αποστέρηση βασικών θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, εξαναγκάζοντας τους εκπαιδευτικούς σε καταναγκαστική, αθέλητη και άμισθη εργασία με την στήριξη οργάνων και αυτής της ίδιας της ελληνικής πολιτείας.

Τι ισχύει νομικά

Για την εκπλήρωση του σκοπού, των αναγκών και την στήριξης της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο εξωτερικό (όπως αυτές περιγράφονται στον αντίστοιχο νόμο Ν. 2413/1996), διατίθενται Έλληνες εκπαιδευτικοί διαφόρων βαθμίδων οι οποίοι αποσπώνται και υπηρετούν στις εκπαιδευτικές μονάδες οι οποίες παρέχουν την ελληνική παιδεία στο εξωτερικό. Το ΥΠΕΠΘ έχει καταρτίσει κατάλογο των μονάδων αυτών και από τον οποίο προκύπτει ότι στο γραφείο εκπαίδευσης του Σικάγο, ανήκουν ένα (1) αμιγές ελληνικό σχολείο  που ανήκει στην περίπτωση ζ) του άρθρου 2 του Ν. 2413/1996 και πενήντα τρία (53) ενταγμένα τμήματα  ελληνικής γλώσσας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία ανήκουν όλα στην κατηγορία α) του άρθρου 2 του Ν. 2413/1996. (Τα παραπάνω στοιχεία μπορούν να αντληθούν όπως αυτά παρουσιάζονται μέσα από την διαδικτυακή πύλη της ΕΙΔΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΟΜΟΓΕΝΩΝ & ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ του ΥΠΕΠΘ και στo link http://isocrates.gr/content_files/HPA.xls Πηγή / Προέλευση: ΥπΕΠΘ/ΔΙΠΟΔΕ, Τμήμα Α’, Συντονιστικά Γραφεία Εξωτερικού).

Από την ίδια πηγή προκύπτει ότι η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό παρέχεται σε αμιγή σχολεία (ακολουθούν το αναλυτικό πρόγραμμα της ημεδαπής), δίγλωσσα (το αναλυτικό πρόγραμμα είναι ξένο και ελληνικό), ενταγμένες τάξεις (ελληνικές τάξεις σε ξένα σχολεία), τμήματα ελληνικής γλώσσας (τμήματα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού που λειτουργούν το απόγευμα ή το Σάββατο το πρωί), ευρωπαϊκά σχολεία (σχολεία με φορέα την Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνικό τμήμα).

Όπως προαναφέρθηκε, στο Σικάγο, η ελληνική εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά (εκτός της μίας περίπτωσης αμιγούς ελληνικού νηπιαγωγείου) από τμήματα ελληνικής γλώσσας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενταγμένα στα 53 σχολεία που αναφέρονται στον πίνακα, ενώ είναι ρητή η διατύπωση σχετικά με το ωράριο λειτουργίας των τμημάτων αυτών (απόγευμα ή το Σάββατο) το οποίο οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν (Υ.Α Αριθμ. Φ.815.2/84/21893/Ζ1, Φ.Ε.Κ.538 Β/07, Άρθρο 1, παρ.2).

Η λειτουργία των τμημάτων αυτών καθορίζεται από τη ΔΙ.Π.Ο.Δ.Ε. ενώ τα τμήματα εγκρίνονται με απόφαση του Υπουργού Π.δΜ.Θ. (Άρθρο 8, παρ. 7 του Ν.2413/96). Η διοίκηση και εποπτεία των τμημάτων αυτών ασκείται από τις αρμόδιες εκπαιδευτικές αρχές  των χωρών υποδοχής (Άρθρο 12, παρ. 1.γ του Ν.2413/96).

Οι τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών γίνονται από τον εκάστοτε συντονιστή εκπαίδευσης μετά την πράξη ανάληψης υπηρεσίας τους και εφόσον ο συντονιστής έχει σταθμίσει και επαρκώς αιτιολογήσει τις ανάγκες των ενταγμένων τμημάτων ελληνικής γλώσσας πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στα εγκεκριμένα σχολεία των χωρών υποδοχής.

Ο συντονιστής εκτός των άλλων καθηκόντων του ασκεί και τον πειθαρχικό έλεγχο στους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς, ενώ στον ίδιο ο πειθαρχικός έλεγχος ασκείται από το συμβούλιο επιλογής συντονιστών.

Στις ΗΠΑ, λόγω του ιδιόμορφου καθεστώτος εκεί, παρατηρείται μία φαινομενικά αδιέξοδη κατάσταση όσον αφορά τις παροχές visa στους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς και τις προϋποθέσεις – υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών εκεί.

Η κατάσταση ονοματίζεται «αδιέξοδη» γιατί αυτό είναι ένα από τα προσχήματα που προβάλλονται προκειμένου οι εκπαιδευτικοί να πιστέψουν ότι είναι αναγκασμένοι να υποκύψουν στις ορέξεις των εκμεταλλευτών τους, όπως θα παρουσιαστεί στη συνέχεια. Λόγω λοιπόν του δυστυχώς ελλιπούς πλαισίου όσον αφορά το καθεστώς παραμονής και τις διαδικασίες χορήγησης visa των αποσπασμένων εκπαιδευτικών στο εξωτερικό (πράγμα που δεν συμβαίνει με τις υπόλοιπες κατηγορίες αποσπασμένων δημοσίων υπαλλήλων στο εξωτερικό), οι εκπαιδευτικοί είναι αναγκασμένοι μόνοι τους να προχωρούν σε αυτές τις διαδικασίες (και να πέφτουν θύματα των οργανωμένων και συγχρονισμένων πρακτικών των εμπλεκομένων φορέων).

Συνοπτικά ισχύουν τα παρακάτω:

Στους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς στις Η.Π.Α. χορηγούνται δύο είδη προξενικής θεώρησης (visa) α) Τύπου Α2 για τους εκπαιδευτικούς που αποσπώνται στα γραφεία εκπαίδευσης. β) Τύπου J1 για τους εκπαιδευτικούς που αποσπώνται στα σχολεία. Τα μέλη της οικογένειας του αποσπασμένου εκπαιδευτικού παίρνουν βίζα τύπου J2.  Η διαδικασία εξεύρεσης σχολείου, όπως αυτή περιγράφεται από τον οργανισμό που είναι sponsor του προγράμματος ανταλλαγής.

π.χ. The Amity Institute (http://www.amity.org/etinfo.html),  εμπεριέχει την κοινοποίηση του φακέλου του εκπαιδευτικού στα σχολεία που πληρούν τις προϋποθέσεις του συγκεκριμένου προγράμματος. Ακολουθεί η επικοινωνία των ενδιαφερόμενων σχολείων με τον υποψήφιο εκπαιδευτικό, οι τηλεφωνικές συνεντεύξεις, η αποστολή της δεσμευτικής σύμβασης μεταξύ σχολείου και εκπαιδευτικού από το σχολείο, η πλήρης κατανόηση των όρων της σύμβασης,  και τέλος η υπογραφή της.

Υπογράφεται επίσης κοινή σύμβαση (Amity Exchange Teacher Contract) μεταξύ σχολείου, εκπαιδευτικού και Amity  όπου μεταξύ άλλων αναφέρονται ρητά και ότι  :

η παρούσα ανάθεση στον δάσκαλο του παρέχει μία ευκαιρία να διδάξει τα συμφωνηθέντα αντικείμενα σύμφωνα με τα προσόντα του δασκάλου και αυτός πρέπει να υπογράψει ατομική σύμβαση με το σχολείο, το λιγότερο για ένα έτος, με δυνατότητα ανανέωσής της μέχρι τρία έτη (μετά από την θετική εισήγηση του σχολείου αλλά και του συντονιστή εκπαίδευσης αλλά και την αποδοχή αυτού από τον οργανισμό που έχει αναλάβει το πρόγραμμα ανταλλαγής και το sponsoring της viza του εκπαιδευτικού – Amity), με ώρες που θα καθορίζονται από την σύμβαση αυτή.

Επίσης, μεταξύ άλλων αναφέρεται στις υποχρεώσεις του σχολείου ότι το σχολείο πρέπει να αμείβει τους εκπαιδευτικούς με τις καθιερωμένες αμοιβές που ισχύουν εκεί (στο Σικάγο).

Να σημειωθεί ότι ο εκπαιδευτικός για να γίνει δεκτός στο πρόγραμμα ανταλλαγής, όχι μόνο πρέπει να έχει αντίστοιχους τίτλους σπουδών και άδεια εργασίας για το αντικείμενο το οποίο έρχεται να διδάξει στην χώρα προέλευσής του αλλά και οι τίτλοι αυτοί πρέπει να πληρούν τις προδιαγραφές και να γίνουν αποδεκτοί από τις εκπαιδευτικές αρχές της χώρας υποδοχής.

Συνοψίζοντας, οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι αποσπώνται τοποθετούνται στα εγκεκριμένα ενταγμένα  τμήματα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας (α’βάθμιας εκπαίδευσης όσον αφορά το Σικάγο) σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία. Τα ενδιαφερόμενα σχολεία της αλλοδαπής αιτούνται την διάθεση εκπαιδευτικών για τα τμήματα αυτά στο ΥΠΠδΜΘ. Ο υπεύθυνος οργανισμός υλοποίησης του προγράμματος ανταλλαγής (που είναι και sponsor της visa του εκπαιδευτικού) ενημερώνει όλα τα ενδιαφερόμενα σχολεία τα οποία θέλουν να συμμετάσχουν στα εγκεκριμένα προγράμματα ανταλλαγής εκπαιδευτικών, για την διαθεσιμότητα των αποσπασθέντων εκπαιδευτικών, παρέχοντάς τους στοιχεία επικοινωνίας, προκειμένου τα σχολεία να έρθουν σε επαφή και να προχωρήσουν σε προκαταρκτική, γραπτή  συμφωνία με τον εκάστοτε εκπαιδευτικό για την επερχόμενη τοποθέτησή του. Υποχρέωση του οργανισμού είναι επίσης η παροχή πληροφοριών στον εκπαιδευτικό για διαφόρων ειδών συνθήκες που αυτός θα αντιμετωπίσει, όπως, μεταξύ πολλών άλλων, για την στέγασή του και των εξόδων διαβίωσής του (για την περιοχή η οποία τελικά έχει επιλεχθεί), την κατατόπισή του για τον ίδιο καθώς και για τα άμεσα μέλη της οικογένειάς του τα οποία αναμένεται να παραμείνουν στις ΗΠΑ για περισσότερο από ένα έτος, σχετικά με τα διαθέσιμα τοπικά μέσα όπως συγκοινωνίες, σχολεία,  τράπεζες κλπ (περιγράφονται αναλυτικά στο US CODE Title 22: Foreign Relations PART 62—EXCHANGE VISITOR PROGRAM § 62.10 Program administration και§ 62.24 Teachers.).

Ο συντονιστής τοποθετεί τους εκπαιδευτικούς στα εγκεκριμένα ενταγμένα τμήματα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας των σχολείων αυτών, αφού πρώτα σταθμίσει μεταξύ άλλων και τις ανάγκες των τμημάτων αυτών σε εκπαιδευτικούς, τις αποστάσεις στις οποιες βρίσκονται τα σχολεία και τις οποίες πρέπει να διανύουν οι εκπαιδευτικοί, τον αριθμό των διαθέσιμων εκπαιδευτικών και τον αιτιολογημένο και δίκαιο καταμερισμό τους (ο αριθμός των εγκεκριμένων ενταγμένων τμημάτων είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν των αποσπασμένων εκπαιδευτικών κατά κανόνα).

Τι εφαρμόζεται 

Με την επιλεκτική χρησιμοποίηση φράσεων, παραγράφων και άρθρων καθώς και με την παροχή ψευδών διαβεβαιώσεων, ανακριβών δηλώσεων και εκφοβιστικών εντολών, επιχειρείται να πεισθούν οι εκπαιδευτικοί ότι είναι αναγκασμένοι να εργασθούν άμισθα και αθέλητα, σε αντικείμενα άσχετα και με τις ειδικότητές τους αλλά και με τον λόγο και τον σκοπό της απόσπασής τους εκεί.

Συγκεκριμένα, οι εκπαιδευτικοί τοποθετούνται στα σχολεία και όχι στα ενταγμένα τμήματα αυτών. Απομονώνοντας και επιδεικνύοντας έναν όρο των υπογραφέντων συμβάσεων που αναφέρει ότι οι εκπαιδευτικοί θα εργασθούν full time teachers, προσπαθούν να τους πείσουν ότι δεν είναι δικό τους θέμα αλλά θέμα του Department of State που έχει βάλει τον συγκεκριμένο όρο και τον οποίο υποκρίνονται ότι και οι ίδιοι είναι αναγκασμένοι να ακολουθήσουν.

Παράλληλα, αποσιωπούν παντελώς τον  επίσης από το Department of State όρο according to the teachers qualifications καθώς και τον όρο Pay Exchange Teacher at customary rate for similar proven experience που αφορά την παροχή αμοιβής στους εκπαιδευτικούς.

Για να σιγήσουν οι διαμαρτυρίες  κάποιων εκπαιδευτικών για αυτή την άμισθη εργασία, επινοήθηκε η ψευδής διαβεβαίωση «προς κάθε ενδιαφερόμενο» πως οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί αμείβονται για την εργασία τους στα σχολεία (και όχι στα ενταγμένα τμήματα) με το ποσό του επιμισθίου το οποίο και καταβάλλεται στους εκπαιδευτικούς εκεί, ηθελημένα παραποιώντας και το γράμμα και την ουσία του νόμου σύμφωνα με τον οποίο το ειδικό επιμίσθιο καταβάλλεται στους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς στο εξωτερικό για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών και των ειδικών συνθηκών διαβίωσης στο εξωτερικό (και ακριβώς επειδή οι αυξημένες ανάγκες και οι ειδικές συνθήκες διαβίωσης στο εξωτερικό διαφέρουν από χώρα σε χώρα, έτσι διαφοροποιείται και το ποσό του ειδικού επιμισθίου για κάθε χώρα), κατ’ αντιστοιχία με το επίδομα αλλοδαπής των υπαλλήλων του υπουργείου εξωτερικών.

Η αμοιβή για την υπηρεσία τους που υπόκειται στο ΥΠ.Π.δΜ.Θ. είναι ο μισθός τους, ο οποίος και καταβάλλεται ως είθισται στην ημεδαπή. Ο μισθός καταβάλλεται για την υπηρεσία την οποία εκτελεί ο εκπαιδευτικός και η οποία υπηρεσία στην συγκεκριμένη περίπτωση επαναλαμβάνω είναι η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα εγκεκριμένα ενταγμένα τμήματα διδασκαλίας της Ελληνικής γλώσσας στα σχολεία της αλλοδαπής. Από την άλλη, η ελληνική νομοθεσία δεν απαγορεύει την παράλληλη εργασία των δημοσίων υπαλλήλων (και των εκπαιδευτικών) υπό προϋποθέσεις και κατόπιν της άδειας της υπηρεσίας στην οποία ανήκουν, η αμερικανική νομοθεσία επιβάλλει την καταβολή αμοιβής στους εκπαιδευτικούς των προγραμμάτων ανταλλαγής και, εφόσον οι εκπαιδευτικοί έχουν την σιωπηρή έγκριση της υπηρεσίας (αφού τοποθετούνται στα συγκεκριμένα σχολεία) και δεν αμείβονται για την εργασία τους εκτός της υπηρεσίας τους στο ΥΠ.Π.δΜ.Θ.  και εφόσον είναι αναγκασμένοι να εργασθούν full time λόγω του όρου τον οποίο επικαλούνται το Amity, συγκεκριμένα σχολεία αλλά και ο συντονιστής (παράνομα όμως για όσους δεν διαθέτουν τα προσόντα για την διδασκαλία αντικειμένων, τόσο στην ημεδαπή όσο και στην αλλοδαπή, δηλ. και αντίστοιχους τίτλους σπουδών και ισχύουσα άδεια εργασίας για τα διδακτέα αντικείμενα στην Ελλάδα αλλά και αποδοχή αυτών των τίτλων για τα ίδια  διδακτέα αντικείμενα στις ΗΠΑ),  δεν υπάρχει κανένα νομικό εμπόδιο στο να αμειφθούν οι εκπαιδευτικοί για τις πρόσθετες εργασίες και υπηρεσίες τους τις οποίες καλούνται να προσφέρουν.

Περίπλοκο στ’ αλήθεια, είναι όμως αυτό ακριβώς το σημείο στο οποίο επένδυσαν έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η «νομιμοποίησή τους» για την παράνομη (αφού στην πλειονότητά τους οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι καλούνται να εργασθούν σε αυτά τα καταναγκαστικά έργα που τους επιβάλλονται υπό το πρόσχημα και την επιλεκτική χρήση άρθρων νόμων, δεν έχουν τα προσόντα τα οποία απαιτούνται από την νομοθεσία, τόσο την Ελληνική όσο και την Αμερικανική) επιβολή της καταναγκαστικής και απλήρωτης υπηρεσίας.

Στην περίπτωση δε που κάποιος εκπαιδευτικός όντως έχει τα προσόντα για την προσφορά της υπηρεσίας που του επιβάλλεται (π.χ. αποσπασμένος γυμναστής με πτυχίο και νηπιαγωγού), η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν πρόκειται να αμειφθεί (αφού πρέπει να αμειφθεί με τις ισχύουσες αμοιβές εκεί, κάτι που μεταφράζεται σε περίπου 80.000,00 $ μικτά ετησίως, τρελοί είναι? Αυτοί ενδιαφέρονται για δωρεάν εργασία).

Ανακεφαλαιώνοντας , ο αναπληρωτής συντονιστής του γραφείου εκπαίδευσης του γενικού προξενείου του Σικάγο (Νικολιδάκης), διαβεβαιώνει προς «κάθε ενδιαφερόμενο» ότι όσον αφορά τις αμοιβές για τις εργασίες (και τις παράνομες και καταναγκαστικές) στα σχολεία (και όχι στα τμήματα ως όφειλε) που τοποθέτησε τους αποσπασμένους, πληρώνει το Ελληνικό Κράτος.

Τα σχολεία από την πλευρά τους, κρυβόμενα πίσω από την διαβεβαίωση του αναπληρωτή συντονιστή εκπαίδευσης (που εκτός των άλλων αυτοχαρακτηρίζεται και υπογράφει τα απαράδεκτα αυτά έγγραφα ως Consul of Educational Affairs, δηλαδή ως Πρέσβης Εκπαιδευτικών Θεμάτων του Ελληνικού Γενικού Προξενείου του Σικάγο-που εάν λειτουργούσαν οι νόμοι, η πράξη αυτή έχει 2 χρόνια φυλακή και απόλυση από την υπηρεσία) σχετικά με τις απαιτήσεις των εκπαιδευτικών για αμοιβή, παράνομα (αυτό βέβαια δεν το αναφέρουν, επαναλαμβάνω ότι όσοι δεν έχουν αντίστοιχους τίτλους σπουδών στην ημεδαπή, αποδεκτούς και στις ΗΠΑ, δεν επιτρέπεται να συμμετάσχουν στην υπηρεσία των αντίστοιχων διδακτικών αντικειμένων), προχωρούν στην εξαναγκασμένη και άμισθη εργασία των αποσπασμένων και αμειβομένων  από την Ελληνική Πολιτεία  εκπαιδευτικών (οι οποίοι επαναλαμβάνω αποσπάσθηκαν για τους σκοπούς της Ελληνικής Παιδείας στο εξωτερικό και με υπηρεσιακή ευθύνη των εκπαιδευτικών, αφού επαναλαμβάνω αυτός είναι και ο λόγος της απόσπασής τους, την διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας  στα εγκεκριμένα από τον υπουργό ΠδΜΘ ενταγμένα τμήματα διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού στα σχολεία της αλλοδαπής), υπό το πρόσχημα της αναγκαστικής τήρησης τoυ όρου full time teacher (όρος που δεν καθορίζει τις ώρες απασχόλησής τους ενώ συστηματικά παραβλέπουν τον άλλον όρο του συμβολαίου το οποίο επιβάλλει τον καθορισμό των ωρών απασχόλησής τους, νομότυπα, με αμοιβή και κατόπιν συναίνεσης και συμφωνίας τους) με την συνεπικουρία  και την απόλυτα εναρμονισμένη πρακτική και μεθόδευση του αναπληρωτή συντονιστή εκπαίδευσης και της υπεύθυνης του οργανισμού Amity.

Αναφορές κάποιων πραγματικών περιπτώσεων

Οι προαναφερθείσες, υπό το πρόσχημα των νόμων, παράνομες και κατάπτυστες μεθοδεύσεις και πρακτικές ρατσισμού και δουλείας εις βάρος των Ελλήνων Δασκάλων και Εκπαιδευτικών  (που πήγαν εκεί με έξοδα των Ελλήνων φορολογούμενων για να διδάξουν τα Ελληνικά Γράμματα και Πολιτισμό στα παιδιά τους), μετά από την εν συντομία καταγγελία τους, δεν μπορεί παρά να επιβεβαιωθούν από την αναφορά και παράθεση αληθινών περιστατικών και γεγονότων που έλαβαν χώρα, πριν αυτές οι καταγγελίες φθάσουν στην δικαιοσύνη, με όποιες συνέπειες θα μπορούσε  αυτό να έχει, τόσο στην διεθνή εικόνα της Ελλάδος αλλά και των ΗΠΑ,  όσο και στις ίδιες τις σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ..

Είναι βέβαιο ότι αν καλεστούν να μαρτυρήσουν εθελοντικά (και ανώνυμα, οι λόγοι είναι αυτονόητοι, η πηγή αυτής της κατάφωρης αδικίας δεν θα εκλείψει λόγω μιας ή μερικών καταγγελιών, είναι θέμα Πολιτισμού και Παιδείας και απαιτείται χρόνος) οι διάφοροι εκπαιδευτικοί που υπέστησαν τον συγκεκριμένο ρατσισμό και υποδούλωση από συγκεκριμένα σχολεία, ανθρώπους των σχολείων αυτών και προγενέστερους και νυν λειτουργούς της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης εκεί, θα δημιουργηθεί ένας μακρύς και πλουσιότατος κατάλογος, ίσως ιδανικός προς μελέτη των τρόπων της σύγχρονης δουλείας ομοεθνών ευεργετών από αχάριστους ομοεθνείς τους.

Περίπτωση 1η

Κατά  το παρελθόν λοιπόν και συγκεκριμένα κατά την διάρκεια του σχολικού έτους 2007-2008, εκφράστηκαν έντονες αντιρρήσεις από μερίδα εκπαιδευτικών σχετικά με τον απόλυτο έλεγχο τον οποίο κάποια σχολεία και οι υπεύθυνοί τους, απαιτούσαν να έχουν πάνω σε κάθε δραστηριότητα και πτυχή της ζωής τους (η καταναγκαστική και άμισθη εργασία θεωρούνταν κάτι το αυτονόητο για αυτούς).

Εκτός από τον ουσιαστικό λόγο της αντιπαράθεσης που ήταν όπως προαναφέρθηκε η απαίτηση απόλυτου ελέγχου ακόμη και στην καθημερινή εξωσχολική δραστηριότητα των εκπαιδευτικών (τους  θεωρούν αντικείμενα τα οποία τους ανήκουν), η μη υπογραφή από μέρους του κ. Αγγελόπουλου, (αποσπασμένου και τοποθετημένου δασκάλου στο προαναφερθέν σχολείο), συγκεκριμένου «συμβολαίου» μεταξύ δασκάλου και σχολείου το οποίο τον εμφάνιζε να εισπράττει από το σχολείο μεγάλο χρηματικό ποσό, αγνώστου σκοπιμότητας και επιδίωξης.

Η άρνηση υπογραφής του συμβολαίου και η διένεξη που προκλήθηκε από την άρνησή του, ήταν η απαρχή για την μετέπειτα συστηματική, ανηλεή και απάνθρωπη δίωξή του από το εκεί αλλά και εδώ «κατεστημένο» και «παρακράτος».

Άγνωστοί άρχισαν να τηλεφωνούν στο σπίτι του και να απειλούν την ζωή του, ζητώντας του να φύγει από την χώρα που είχε σταλεί για να υπηρετήσει. Έφτασαν στο σημείο να τηλεφωνήσουν στην μητέρα του στην Ελλάδα, μία ώρα περίπου πριν την Ανάσταση (ώρα Ελλάδος) του 2008 και να της παραγγείλουν «να ανάψεις ένα κεράκι και για τον γιό σου στην Αμερική γιατί θα σου τον φέρουνε νεκρό». Η δύστυχη γυναίκα βέβαια, δεν είχε γνώση από τις μαφιόζικες τεχνικές εκφοβισμού που χρησιμοποιεί το νυν αλλά και το επίδοξο οργανωμένο έγκλημα και επήλθε σε κατάσταση τρόμου για αρκετό καιρό.

Τα απειλητικά τηλεφωνήματα σταμάτησαν μετά από την προσφυγή του δασκάλου στην Αστυνομία και την γνωστοποίηση της παρακολούθησης του από την πολιτειακή αστυνομία του Ιλλινόις για λόγους ασφάλειάς του. Δεν σταμάτησε όμως και η με άλλους τρόπους δίωξή του. Αφού λοιπόν πήρε παράταση της απόσπασής του έτσι ώστε να εξαντλήσει το νόμιμο δικαίωμά του της πενταετίας και παρόλο που ήταν ήδη υπάλληλος του ΥΠ.Π.δΒ.Μ.Θ. και παρόλο που προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά από τις εκεί υπηρεσίες που πιστοποιούσαν την εκεί νόμιμη παραμονή του, άγνωστοι υπάλληλοι (αφού δεν υπογράφουν ούτε εμφανίζεται κάπου το όνομά τους) του γραφείου εκπαίδευσης του Σικάγο, κατά συστηματική και πολλαπλή παράβαση και των ελληνικών νόμων που διέπουν τις διοικητικές διαδικασίες και τι αρμοδιότητες των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και των αμερικανικών νόμων που απαγορεύουν ρητά την διακριτική μεταχείριση (discrimination) σχετικά με την καταλληλότητά του να εργασθεί για λογαριασμό της Ελληνικής Πολιτείας της οποίας και απεσταλμένος ήταν αλλά και αμειβόμενος από αυτή, τον χαρακτήρισαν «παράνομα παραμένοντα» εκεί, δημιουργώντας ένα εχθρικό, απαξιωτικό και ταπεινωτικό περιβάλλον με σοβαρές αρνητικές συνέπειες για τον ίδιο αλλά και για την ακεραιότητά του.

Ο Έλληνας πρόξενος εκεί, ανεχόμενος τις παράνομες πράξεις που λάμβαναν χώρα στο γραφείο εκπαίδευσης και όντας αρμόδιος και υπεύθυνος  ελλείψει συντονιστή εκπαίδευσης, δεν προχώρησε στην τοποθέτησή του ενώ το σχολείο στο οποίο ήδη εργαζόταν (Hellenic American Academy), εντελώς παράνομα (employment discrimination based on citizenship status) και καταχρηστικά τον απέπεμψε, λέγοντάς του ότι είναι παράνομα διαμένων εκεί. Παρά τις συνεχιζόμενες και επίμονες εκκλήσεις ώστε να ληφθούν υπόψη τα έγγραφα που αποδείκνυαν την νομιμότητά του και παρόλες τις εντολές που εδόθησαν από το υπουργείο για την άμεση τοποθέτησή του, ο πρόξενος Πέτροβας δεν προέβηκε σε απολύτως καμία ενέργεια.

Εν τω μεταξύ, επίσης παράνομα και καταχρηστικά, δεν του καταβαλλόταν το ειδικό επιμίσθιο εξωτερικού (που όπως προαναφέρθηκε, δίνεται για την αντιμετώπιση των ιδιαίτερων και αυξημένων αναγκών διαβίωσης στο εξωτερικό) παρόλο που συνέτρεχαν όλες οι προϋποθέσεις για την καταβολή του.

Επίσης, δεν κλήθηκε από τον κατά τον νόμο υπεύθυνο για τον πειθαρχικό του έλεγχο (στην περίπτωση που όντως πίστευαν ότι ήταν παράνομος, η παράνομη παραμονή υπαλλήλου που ανήκει στην αρμοδιότητα της υπηρεσίας του δεν είναι παράνομη πράξη η οποία ελέγχεται;) αλλά ούτε προέβησαν και σε κάποια διερεύνηση του καθεστώτος παραμονής του ως όφειλαν (εφόσον το υποστήριζαν) προκειμένου να διασαφηνισθεί η νομιμότητά του ή  η μη.

Απλά, τον άφησαν να πεθάνει από την πείνα, έναν απεσταλμένο λειτουργό της Ελληνικής Πολιτείας που στάλθηκε να διδάξει την Ελληνική γλώσσα και τον Ελληνικό Πολιτισμό. Στη συνέχεια κατέφθασε ο διαβόητος Νικολιδάκης, ως αναπληρωτής συντονιστής εκπαίδευσης αυτή τη φορά. (Είναι χαρακτηριστική η περίπτωσή του, αφού από την μακρόχρονη καριέρα του στην εκπαίδευση, δεν έχει υπηρετήσει ποτέ ως διδάσκων ενώ αντιθέτως, κατά παράβαση της νομοθεσίας- και θρίαμβο της ευνοιοκρατίας και της παραθυροκρατίας- είχε καταφέρει να υπάρξει μέχρι την έλευσή του, πέντε (7) φορές σύμβουλος ή συντονιστής εκπαίδευσης,  δύο (2) φορές σχολικός σύμβουλος εσωτερικού και μία (1) φορά σύμβουλος Ευρωπαϊκών Σχολείων, έχοντας διανύσει τα τριάντα πέντε (35) από τα τριάντα οχτώ (38) έτη τής καριέρας του αποσπασμένος στο εξωτερικό. Είναι πράγματι απορίας άξιο, ισχύουν άλλοι νόμοι για τους Νικολιδάκηδες από ότι για τους άλλους έντιμους Έλληνες πολίτες;)

Αυτός, όχι μόνο δεν προέβηκε στην επίλυση του προβλήματος που ο προκάτοχός του πρόξενος Πέτροβας δια της απραξίας του είχε προκαλέσει στον εκπαιδευτικό Αγγελόπουλο, αλλά χόντρυνε και άλλο το παιχνίδι, όντας παλιός και σκληρός που ήτανε. Απείλησε τον εκπαιδευτικό με «οριστική παύση» δηλαδή με απόλυσή του από το Δημόσιο, αν δεν σηκωνόταν να φύγει και να γυρίσει στην Ελλάδα. Δηλαδή μετά από τα απειλητικά μηνύματα μέσω τηλεφώνου, πέρασαν στα απειλητικά μηνύματα δια της υπηρεσιακής οδού. Αντί να επιληφθεί των αρμοδιοτήτων του και να δώσει άμεση λύση στο πρόβλημα που οι γνωστοί του και οι άγνωστοί του είχαν δημιουργήσει, το προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, συνεχίζοντας να παρανομεί χαρακτηρίζοντάς τον παράνομο, αγνοώντας τα αποδεικτικά έγγραφα που ο εκπαιδευτικός είχε προσκομίσει και που αποδείκνυαν την νομιμότητά του εξαρχής, και απευθυνόμενος προς το υπουργείο με απαξιωτικό τρόπο για το άτομό του επεδίωξε την ανάκληση της απόσπασής του. Επιπλέον απαίτησε από τον εν λόγω εκπαιδευτικό, προκειμένου να τον τοποθετήσει, παντελώς άγνωστο μέχρι σήμερα έγγραφο από την Αμερικανική Ομοσπονδία (άδεια νόμιμης παραμονής, άγνωστο αλλά και παράλογο έγγραφο, αυταπόδειχτο της αυθαίρετης επινόησής του αφού.. είναι δυνατόν να υπάρχει παράνομη άδεια παραμονής; ποιος ο λόγος να βαφτίσουν μία άδεια παραμονής νόμιμη; Υπάρχουν και παράνομες άδειες παραμονής;), εκτός των άλλων τριών (3) διαφορετικών εγγράφων που απαίτησε να προσκομισθούν σε διάστημα μόλις δύο (2) ημερών.

Κανένα από τα παραπάνω έγγραφα δεν απαιτείται για να εργασθεί κάποιος απεσταλμένος ξένης κυβέρνησης στις ΗΠΑ (ακριβώς ότι ισχύει για όλους τους αποσπασμένους στις ΗΠΑ από κανέναν και σε καμία περίπτωση δεν απαιτούνται τα αντίστοιχα έγγραφα που αυτός ζήτησε). Επρόκειτο για μία ξεκάθαρη περίπτωση κατάχρησης εγγράφων (document abuse κατά την Αμερικανική νομοθεσία) η οποία χρησιμοποιείται ευρέως στις ΗΠΑ (αλλά και στην Ελλάδα) προκειμένου να ταλαιπωρήσεις κάποιον ή στην καλύτερη περίπτωση να τον ξεφορτωθείς.

Εκτός αυτού, εκτός των συνεχών χαρακτηρισμών του ως παράνομου, δεν προέβηκε σε καμία διοικητική ή άλλη νόμιμη ενέργεια ως όφειλε, όπως τον αυτονόητο πειθαρχικό έλεγχό του, εφόσον είχε την βεβαιότητα για την μη νομιμότητα του εκπαιδευτικού εκεί.. Απλά και αυτός συνέχισε την ίδια παλιά καλή συνταγή.

Αφήστε τον να πεθάνει της πείνας!!!

Η στέρηση τροφής δεν είναι  χαρακτηριστική τιμωρία στους δούλους που διαμαρτύρονται; Και δεν έφτασε  αυτό. Ειδοποιείται το οικονομικό τμήμα του υπουργείου το οποίο με την σειρά του αποστέλλει έγγραφο στον εκπαιδευτικό όπου του ζητούνται να επιστρέψει επιμίσθια του προηγούμενου σχολικού έτους με την ανεξήγητη δικαιολογία των «αχρεωστήτως καταβληθέντων».

Όχι μόνο τον περιέφεραν σε μία απελπιστική κατάσταση λόγω της πλήρους επαγγελματικής απαξίωσης με την μη τοποθέτησή του, την στέρηση του επιμισθίου επί επτά συνεχόμενους μήνες (επαναλαμβάνω, το επιμίσθιο δίνεται ακριβώς για το λόγο της αντιμετώπισης των αναγκών διαβίωσης στο εξωτερικό), την συνεχιζόμενη χαρακτηριστική αδιαφορία αλλά και περιφρόνηση στο πρόσωπό του, στα δικαιώματά του, στην ίδια του την ύπαρξη, την συνεχή παραβίαση και των Ελληνικών αλλά και των Αμερικανικών νόμων, απαίτησαν από πάνω την επιστροφή αυτού του βοηθήματος που η πολιτεία προβλέπει, χωρίς καμία νόμιμη αιτιολόγηση.

Το κλίμα τρομοκράτησης του εκπαιδευτικού-αντιρρησία δούλου συνεχιζόταν, αυτή τη φορά με την συνεργασία των φίλων και στενών συνεργατών τους στο υπουργείο.

Τελικά, ήρθαν τα έγγραφα από τις μεταναστευτικές αρχές των ΗΠΑ και η τοποθέτηση τού εν λόγω εκπαιδευτικού – μετά από επτά (7) ολόκληρους μήνες – έγινε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα του Σικάγο. Διανύει περισσότερα από 2500 μίλια τον μήνα, παραβιάζοντας ο Νικολιδάκης τον νόμο σε πολλά πολλά ακόμα επίπεδα.

Ο εκπαιδευτικός βρισκόμενος αντιμέτωπος με αδίστακτους δουλεμπόρους προσέφυγε στην αμερικάνικη υπηρεσία Human Rights καταγγέλλοντας τον Νικολιδάκη και όλα τα εγκλήματα τα οποία οι σύγχρονοι δουλέμποροι του είχαν κάνει.

Ο Νικολιδάκης προσπαθώντας να καλύψει τα εγκλήματά του, με δόλιο τρόπο εμπλέκει και τον κ. Πέτροβα, Πρόξενο της Ελλάδας στο Σικάγο, αφήνοντας έτσι τη δυσοσμία να βγαίνει πλέον στη φόρα…

Τί εξουσίες έχει ο Νικολιδάκης;

Είναι υπεράνω των νόμων και των διαδικασιών;

Γιατί υπάρχει έντονα αυτή η  οσμή της ατιμώρητης αυθαιρεσίας;

Από που αντλεί αυτό το απύθμενο θράσος;

Γιατί, παρά τις συνεχείς αναφορές και καταγγελίες για τις παράνομες πράξεις και παραλείψεις του δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής κανένας έλεγχός του από τους αρμόδιους του υπουργείου;

Μέχρι πότε αυτό το παρακράτος θα συνεχίζει την εγκληματική του δράση υπό την σκέπη και την υψηλή προστασία του κράτους;

Για τέτοιου είδους υπηρεσίες πληρώνουν οι Έλληνες τους φόρους τους;

Για τέτοιες μεθοδεύσεις και πρακτικές τον έστειλε η πολιτεία εκεί;

Έτσι υπηρετείται η Ελληνική παιδεία στο εξωτερικό;

Περίπτωση 2η

Πρόκειται λοιπόν για μια ξεκάθαρη περίπτωση τυραννίσκου, όσον αφορά την περίπτωσή του. Ο κ. Αγγελόπουλος λοιπόν, εφόσον εντελώς αδικαιολόγητα και παράνομα του στέρησαν τα δικαιώματά του, προσέφυγε στην δικαιοσύνη.

Κάποιοι συνάδελφοί του (οι μόνοι που του συμπαραστάθηκαν στα βασανιστήρια που τον υπέβαλαν οι δουλοκτήτορες και τα πρωτοπαλίκαρα τους εκεί), υπέβαλαν ένορκες καταθέσεις όπου περιγράφονταν λεπτομερώς η άθλια κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ο εκπαιδευτικός, όλο αυτό το διάστημα της δίωξής του.

Αυτές οι καταθέσεις συντάχθηκαν στο Σικάγο και αποστάλθηκαν στην Αθήνα.

Σχεδόν αμέσως, άρχισε η δίωξη και τιμωρία και αυτών των εκπαιδευτικών.

Με χαρακτηριστική άνεση στην διάπραξη αδικιών και χωρίς κανέναν ενδοιασμό, ο Νικολιδάκης μετακίνησε την εκπαιδευτικό Σ. Παπαχρήστου από το σχολείο στο οποίο ήταν τοποθετημένη, σε πέντε (5) διαφορετικά σχολεία του Σικάγο και ενώ η σχολική χρονιά σχεδόν τελείωνε.

Ο σκύλος των αφεντών-κυρίων δεν δίστασε να επιτεθεί σε μία αβοήθητη γυναίκα και να την στέλνει να διανύει τεράστιες αποστάσεις για να την εκδικηθεί αλλά και προς συμμόρφωση των υπολοίπων. Για να γίνει κατανοητό το τι συνέβαινε, για μία (1) ώρα μαθήματος που έπρεπε να κάνει, έπρεπε να διανύει πάνω από 100 μίλια με τα μέσα συγκοινωνίας, να βρίσκεται το δρόμο επί οκτώ (8) ώρες και να γυρνάει σπίτι της μέσω αεροδρομίου στις δώδεκα τα μεσάνυχτα. Έτσι έπραξε ο Νικολιδάκης.

Υπάρχει η βεβαιότητα ότι τα αφεντικά θα ήταν πολύ ευχαριστημένα από το σκυλί τους. Η ίδια εκπαιδευτικός φυσικά μετάνιωσε που τόλμησε και συμπαραστάθηκε στον συνάδελφό της, σιχάθηκε όλη αυτή την κατάσταση και επέστρεψε εξαντλημένη στην Ελλάδα για να μοιραστεί τις πολιτισμικές εμπειρίες που αποκόμισε από την θητεία της στην χώρα των δούλων. Ήταν και αυτό ένα από τα ζητούμενα της Ελληνικής παιδείας στο εξωτερικό.

 

Περίπτωση 3η και η πλέον ενδεικτική

Παραπάνω αναπτύχθηκε ο τρόπος με τον οποίο γίνεται ο εξαναγκασμός των εκπαιδευτικών στην αθέλητη δουλεία τους.

Η εκπαιδευτικός Ε. Δενδροπούλου, αγνοώντας την πραγματικότητα και πιστεύοντας αυτά που πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι, αποφάσισε να ασκήσει το δικαίωμά της για απόσπαση στις ΗΠΑ.

Πριν καλά καλά ξεκινήσει το ειδικό σεμινάριο επιμόρφωσης για τους αποσπώμενους, ο Νικολιδάκης, αυτή τη φορά στο ρόλο του στρατολογητή υποψηφίων δούλων και έξω από κάθε αρμοδιότητά του, ενδυόμενος την περιβολή του αξιόπιστου κυβερνητικού στελέχους της δημόσιας εκπαίδευσης, την πλησίασε στο σεμινάριο (ήταν και εισηγητής και εκεί βλέπετε) και ωραιοποιώντας την κατάσταση, υποσχόμενος λαγούς με πετραχήλια, την έπεισε ότι ήταν στο συμφέρον της να δηλώσει και να συμφωνήσει με το Hellenic American Academy (αξιοπερίεργο είναι το γεγονός, ότι στον πίνακα του υπουργείου εμφανίζονται δύο σχολεία, το Socrates και το Hellenic American Academy ενώ από το 2004 έχουν ενσωματωθεί σε ένα . Γιατί άραγε στο υπουργείο εμφανίζονται ως δύο; Ποιός δίνει τέτοιες πληροφορίες για το σχολείο;).

Εξαπάτησε την εκπαιδευτικό λέγοντάς της ότι το σχολείο είναι στο Σικάγο, ενώ πρόκειται για άλλη πόλη, σε απόσταση σαράντα μιλίων.

Δεν ακολουθήθηκε τίποτα από τα προβλεπόμενα που διασφαλίζουν την ομαλή εξέλιξη αυτών των προγραμμάτων. Την έπεισε λοιπόν να συμφωνήσει, λέγοντας χαρακτηριστικά ψέματα, όπως ότι τα άλλα σχολεία δεν θα πάρουν δασκάλους λόγω Amity , ότι για αυτή και το παιδί της είναι ιδανικά στο σχολείο αυτό (η εκπαιδευτικός είναι διαζευγμένη με ανήλικο παιδί, άτομο σε ευάλωτη θέση, ιδανικό θύμα για trafficking), ότι όλα θα είναι εύκολα και καλά («Είναι ότι καλύτερο για την περίπτωσή σας» ήταν τα ακριβή λόγια του). Κλασσική μέθοδος στρατολόγησης (recruitment) που χρησιμοποιείται ευρέως από τους εγκληματίες του trafficking (έλα μαζί μας και όλα θα είναι υπέροχα).

Ενδεικτικά για την μεθόδευση αυτή και την προειλημμένη απόφαση, αναφέρεται η ημερομηνία της επιστολής του Νικολιδάκη στο σχολείο για την διαθεσιμότητα της εκπαιδευτικού στις 26-06-08 (όπου τους καλεί να σπεύσουν να έρθουν σε επαφή μαζί της) ενώ το συμβόλαιο μεταξύ δασκάλου-σχολείου-Amity (Amity Exchange Teacher Contract) στις 25-06-08!!!

Δηλαδή πρώτα υπογράφτηκε το Amity Exchange Teacher Contract και κατόπιν ειδοποιήθηκε το σχολείο ότι υπάρχει εκπαιδευτικός για να επικοινωνήσει μαζί του, και μετά από συνεννοήσεις και συμφωνία να υπογραφτεί το συμβόλαιο.

Στη συνέχεια, δεν ακολουθήθηκε καμία από τις σχετικές προβλεπόμενες διαδικασίες σχετικά με την ενημέρωση της εκπαιδευτικού, πριν αρχίσει το πρόγραμμα, σχετικά με τις ώρες εργασίας, με τα μέσα που χρειάζονταν να χρησιμοποιηθούν (συγκοινωνίες, σχολεία, τράπεζες) αφού είχαν ήδη αποφασίσει  για το μέλλον της.

Ο Νικολιδάκης στις 30-06-08, σε άψογο υπηρεσιακό ύφος, απευθυνόμενος υποκριτικά προς κάθε ενδιαφερόμενο (αφού είχε ήδη γίνει η σύναψη του συμβολαίου στις 25-06), δηλώνει ηθελημένα ψευδώς, ότι η αποσπασμένη εκπαιδευτικός θα αμειφθεί για τις υπηρεσίες της στα ενοριακά σχολεία και στα απογευματινά σχολεία με μισθό από την ελληνική κυβέρνηση.

Πρώτον, η εκπαιδευτικός δεν αποσπάστηκε για να εργαστεί στα ενοριακά σχολεία. Σύμφωνα με την απόσπασή της, σύμφωνα με τους πίνακες του υπουργείου, σύμφωνα με τις προσκλήσεις του υπουργείου προς τα σχολεία (όπου περιγράφεται επακριβώς η θέση και τα ωράρια για τα οποία θα διατεθούν οι εκπαιδευτικοί) και σύμφωνα με τον νόμο για την παιδεία στο εξωτερικό, η εκπαιδευτικός αποσπάστηκε για να εργαστεί στα ενταγμένα τμήματα ελληνικής γλώσσας και τα οποία λειτουργούν απογεύματα ή Σάββατο πρωί. Δεύτερον, το ποσό που αναφέρει δεν είναι μισθός αλλά το ποσόν του ειδικού επιμισθίου. Αν και συνδέεται με τον μισθό ο οποίος με την σειρά του συνδέεται με την παροχή υπηρεσίας, επαναλαμβάνεται ότι είναι ειδικό βοήθημα το οποίο παρέχεται για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών και τις ειδικές συνθήκες διαβίωσης στο εξωτερικό.

Με αυτόν τον τρόπο ο Νικολιδάκης, δηλαδή με την διαβεβαίωση ότι θα εργασθεί στα σχολεία και με την «βάπτιση» του επιμισθίου ως μισθό, «νομιμοποιεί» εν μέρει το σχολείο (γιατί ακόμα και αυτά να ήταν αλήθεια και να ίσχυαν, έπρεπε όπως προειπώθηκε να υπάρχουν ανάλογοι τίτλοι σπουδών και επιπλέον έπρεπε οι αμοιβές να είναι παρόμοιες με αυτές που ισχύουν στις ΗΠΑ, κάτι που δεν ισχύει), σε άγνοια βέβαια της εκπαιδευτικού, δηλαδή ότι δεν θα χρειαστεί να βάλουν το χέρι στην τσέπη για την καταναγκαστική εργασία την οποία είχαν πρόθεση να την αναγκάσουν να παράσχει.

Διαβεβαιώνει δηλαδή ο Νικολιδάκης, δήθεν προς κάθε ενδιαφερόμενο (αφού είχε ήδη εξασφαλίσει στο σχολείο την δούλο), ψευδή και αναληθή στοιχεία, η σκοπιμότητα δε αυτής του τής πράξης φανερώθηκε και αποδείχτηκε από αυτά που ακολούθησαν. Ταυτόχρονα, οι υπεύθυνοι του σχολείου μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, προσπάθησαν να δημιουργήσουν δεσμό χρέους μαζί της (debt bondage, η πλέον διαδεδομένη τεχνική υποδούλωσης), προσφέροντας δήθεν δωρεάν θέση για το παιδί της (ένας ακόμη δεσμός, θα τους παρέδιδε το παιδί της) στο σχολείο , επισημαίνοντας και τονίζοντας επίμονα το γεγονός ότι δεν θα χρειαστεί να πληρώσει.

Της αποκρύφτηκε, τόσο η θέση του σχολείου (40 μίλια , περίπου τρισήμιση ώρες διαδρομή πήγαινε-έλα από το Σικάγο με συγκοινωνίες) όσο και το αντικείμενο αλλά και οι ώρες της  εργασίας.

Με την έλευσή της και την επίσκεψή της στο σχολείο, αντιλήφθηκε ότι εξαπατήθηκε. Τίποτα δεν ήταν όπως της είχε περιγράψει ο Νικολιδάκης και το σχολείο.

Τα παιδιά ήταν στην κυριολεξία στοιβαγμένα μέσα στο κτίριο, τα δε τμήματα ελληνικής στα οποία υποτίθεται ότι θα δίδασκε είχαν ελάχιστη συμμετοχή παιδιών.

Το σχολείο, απολύοντας Αμερικανίδα πολίτη Ελληνικής καταγωγής η οποία εργαζόταν και αμειβόταν ως νηπιαγωγός, της επέβαλλε την άμισθη εργασία της εκεί στην θέση της απολυμένης. Επίσης της επέβαλλε την διδασκαλία αρχαίων ελληνικών και λατινικών στο γυμνάσιο.

Βλέποντας την ανευθυνότητα με την οποία αντιμετώπιζαν την εκπαιδευτική διαδικασία οι υπεύθυνοι του σχολείου, δικαιωματικά αλλά και δικαιολογημένα αποφάσισε να εγγράψει το παιδί της  σε άλλο, αμερικανικό σχολείο, που βρήκε μετά από επίπονη έρευνα.

Αυτό το γεγονός εξόργισε τους Νικολιδάκη-σχολείο-Amity, οι οποίοι αψηφώντας το κυρίαρχο ανθρώπινο δικαίωμα του γονέα να επιλέγει τον τύπο και το είδος της εκπαίδευσης που θα πάρουν τα παιδιά του, μετέτρεψαν την υποκριτικά ευγενική στάση τους σε καθαρά εχθρική και εκδικητική.

Την ανάγκασαν να εργάζεται πενήντα δύο (52) διδακτικές ώρες την εβδομάδα και σε αντικείμενο άσχετο τόσο με τον λόγο της απόσπασής της όσο και με την ειδικότητά της, ενώ η διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας στα απογευματινά τμήματα είναι μόνο επτά (7).

Φυσικά ο σκοπός της απόσπασής της πήγε περίπατο, αφού με τόσο φορτωμένο πρόγραμμα μαζί με τον χρόνο μετάβασης και επιστροφής δεν της μένει καθόλου χρόνος για την προετοιμασία που απαιτείται προκειμένου να διδαχθούν τα Ελληνικά ως ξένη γλώσσα (στην πράξη δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον από το σχολείο στην προώθηση της διδασκαλίας της ελληνικής και αυτό φαίνεται από τον ελάχιστο αριθμό παιδιών που συμμετέχουν στα ενταγμένα τμήματα).

Να σημειωθεί ότι ενώ υπάρχουν 53 ενταγμένα τμήματα στο Σικάγο και περίπου 15 εκπαιδευτικοί – τόσοι υπήρχαν τότε- για να τα εξυπηρετήσουν, ο Νικολιδάκης και το Amity φρόντισε έτσι ώστε οι 12 από αυτούς να πάνε στο Hellenic American Academy, υπό το πρόσχημα των νόμων (under colour of low, άλλη μία αγαπημένη τεχνική “νομιμοποίησης” της αδικίας και της καταπάτησης δικαιωμάτων).

Yπήρξαν αντιδράσεις από τα άλλα σχολεία για αυτό το γεγονός και αναγκάστηκαν να μετακινήσουν κάποιους εκπαιδευτικούς και σε άλλα σχολεία.

Η περιπέτεια της εκπαιδευτικού όμως δεν τελείωσε. Από τα τέλη Αυγούστου έχει κάνει πέντε αιτήσεις-αναφορές για την κατάστασή της αλλά οι υπεύθυνοι «αγρόν ηγόραζαν». Όχι μόνο δεν ικανοποίησαν το αίτημά της, αλλά προχώρησαν και σε απειλές εφαρμογής του νόμου ( threat of legal coercion, άλλη μία κλασσική τεχνική εξαναγκασμού σε άμισθη εργασία και σε  υποδούλωση ανθρώπων).

Αντί να απαντήσουν στα ερωτήματά της για τις ώρες που εργάζεται, για τις ειδικότητες που της ανατέθηκαν, για το αίτημά της αλλαγής του ωραρίου και όχι της μείωσής του (υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την παραλαβή του παιδιού της από το σχολείο του, η εκπαιδευτικός παρακάλεσε να τροποποιηθεί το πρόγραμμά της προκειμένου να παραλαμβάνει το παιδί της από το σχολείο του), απάντησαν απαξιωτικά και απάνθρωπα και σε πλήρη εναρμόνιση όλοι οι εμπλεκόμενοι, δηλαδή ο Νικολιδάκης, το σχολείο και το Amity.

Μετά από προσωπική της έρευνα βρήκε άλλο σχολείο που πληρούσε τις προϋποθέσεις (είχε εγκεκριμένα ενταγμένα τμήματα ελληνικής αλλά φυσικά δεν είχε δασκάλους) κοντά στον τόπο κατοικίας της και αιτήθηκε την μετακίνησή της σε αυτό. Μόλις έγινε γνωστό αυτό στο Νικολιδάκη μέσω της αίτησης, μετακίνησε άλλη δασκάλα, η οποία δεν είχε αιτηθεί κάτι τέτοιο, στο άλλο αυτό σχολείο.

Για να καλύψει μάλιστα αυτή την κατάφωρα διακριτική και άνιση μεταχείριση, παρανόμησε περαιτέρω πρωτοκολλώντας την αίτησή της έξι (6) ημέρες μετά από την επίδοσή της, προβαίνοντας στο ενδιάμεσο διάστημα στην μετακίνηση της άλλης δασκάλας. Παρά λοιπόν τις επανηλλειμένες αιτήσεις και καταγγελίες της (οι οποίες κοινοποιούταν και στο υπουργείο), δεν άλλαξε τίποτα. Η ίδια εκπαιδευτικός, πλήρως απογοητευμένη από όλα τα παραπάνω γεγονότα τα οποία δημιούργησαν αυτό το εχθρικό και εκφοβιστικό περιβάλλον και αδυνατώντας να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της ως μητέρα, αποφάσισε να παραιτηθεί και υπόβαλλε την σχετική αίτηση.

Πάλι όμως δεν έγινε τίποτα. Ούτε η παραίτησή της γίνεται δεκτή.

Οι δούλοι δεν παραιτούνται, δουλεύουν, εξαντλούνται, πετιούνται και αντικαθίστανται με νέους δούλους.

Τελικά αφού ο δουλέμπορος Νικολιδάκης την έστειλε στο νοσοκομείο και φοβούμενη και για τη ζωή ακόμα του γιου της πήρε των ομματίων της και επέστρεψε και αυτή εξαντλημένη στην Ελλάδα για να μοιραστεί τις πολιτισμικές εμπειρίες που αποκόμισε από την θητεία της στην χώρα των δούλων.

Περίπτωση 4η

Πρόκειται για μια περίπτωση, συνδυασμού περίπτωσης Αγγελόπουλου και περίπτωσης Δενδροπούλου…

Συνεχίζοντας λοιπόν την τιμωρία του ο δουλέμπορος Νικολιδάκης στους επαναστάτες δούλους, εξαναγκάζει την εκπαιδευτικό κ. Βαρβαντάκη  σε άμισθη και αθέλητη εργασία εκτός του αντικειμένου της για το οποίο η ελληνική πολιτεία την έστειλε στο Σικάγο….

Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται ακόμα μέχρι σήμερα από τον προαναφερόμενο δουλέμπορο, με τη μη τοποθέτησή της, στα σχολεία που ο οργανισμός Cordell την έχει τοποθετήσει, και παραμένει χωρίς επιμίσθιο για 4 μήνες…..!!!!

Το μόνο σχολείο, σύμφωνα με τα στοιχεία του συντονιστή δουλεμπόρου Νικολιδάκη που υπάρχει στο Σικάγο για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας είναι το Hellenic American Academy…!!!

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ (ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ)

Ποιά είναι η θέση του υπουργείου και της ελληνικής κυβέρνησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Ποιά είναι η θέση του υπουργείου και της ελληνικής κυβέρνησης για το trafficking που συντελείται μέσα από τις ίδιες τις υπηρεσίες του κράτους;
Ποιά είναι η θέση του υπουργείου και της ελληνικής κυβέρνησης για την εξαναγκασμένη και άμισθη εργασία που το ίδιο το υπουργείο μέσω των υπηρεσιών του τους βάζει να κάνουν;
Γιατί το υπουργείο και οι υπηρεσίες  που είναι επιφορτισμένες με τον έλεγχο και την εφαρμογή της  Ελληνικής παιδείας στο εξωτερικό σιωπούν;
Γιατί δεν δίνονται απαντήσεις στα αλλεπάλληλα ερωτήματα και καταγγελίες των εκπαιδευτικών;
Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει πραγματοποιηθεί κανένας πειθαρχικός έλεγχος για τα δρώμενα και τεκταινόμενα;
Έτσι θεωρεί το υπουργείο ότι εξυπηρετούνται οι ανάγκες της Ελληνικής παιδείας στο εξωτερικό;
Στέλνοντας τους δασκάλους μας προς υποδούλωση;
Ποιά είναι τα οφέλη από την υποτιθέμενη πολιτιστική ανταλλαγή που επιτελείται μέσα από την εφαρμογή του νόμου για την Ελληνική παιδεία στο εξωτερικό;
Μήπως το ότι οι εκπαιδευτικοί μας επιστρέφοντας θα είναι γαλουχημένοι στην επιτυχή εφαρμογή της δουλείας και στην Ελλάδα;
Μέχρι πότε οι συναυτουργοί των καταγγελλόμενων εγκλημάτων θα δρουν ανενόχλητοι και θα διαφεύγουν;
Ποιοι τους έχουν δώσει τέτοιες αρμοδιότητες και εξουσίες να δρουν εν λευκώ και ατιμώρητοι;
Ποιοί τους καλύπτουν και τους υποστηρίζουν;
Τι συμφέροντα εξυπηρετούνται;
Τί γίνεται τέλος πάντων στο υπουργείο παιδείας;
Έχει λάβει γνώση η αρμόδιος υπουργός για όλα τα έγγραφα και τις καταγγελίες οι οποίες της έχουν κοινοποιηθεί;
Ελέγχει η υπουργός το υπουργείο του;
Συμφωνεί με τις ακολουθούμενες πρακτικές οι οποίες διασύρουν τη χώρα και το κράτος; Πως θα εξελιχθούν οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ όταν όλα τα παραπάνω εγκλήματα θα αποκαλυφθούν;
Ποιά θα είναι η αντίδραση της κυβέρνησης όταν αποκαλυφθεί και αποδειχθεί ότι με την απραξία της συναίνεσε  σιωπηρά και αποδέχτηκε τις κατάπτυστες αυτές πρακτικές;
Ποιά θα είναι η στάση της κυβέρνησης όταν πολύ σύντομα θα συρθεί στα ελληνικά, στα αμερικανικά αλλά και στα διεθνή δικαστήρια λόγω των πράξεων, των παραλείψεων, της αδιαφορίας αλλά και της κακοήθειας των στελεχών του;
Συνεχίζει η κυβέρνηση να δέχεται και να στηρίζει τις διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες οι οποίες απαγορεύουν την εμπορία ανθρώπων;
Με ποιά κριτήρια επιλέγονται το που δίνονται οι κρατικές επιχορηγήσεις και τα βοηθήματα;
Ποιός έλεγχος γίνεται πάνω σε αυτό το θέμα;
Μέχρι πότε θα στηρίζονται πολιτικές που μοναδικό σκοπό έχουν την αλίευση ψήφων;
Πότε πραγματικά θα ενδιαφερθεί η Ελλάδα για τα παιδιά της;
Πότε επιτέλους θα σοβαρευτεί η Ελληνική Πολιτεία;
 

*Ο Γιάννης Αγγελόπουλος είναι αποσπασμένος εκπαιδευτικός Μέσης Εκπαίδευσης στην Πολιτεία του Σικάγου. Βρίσκεται σε άδεια από την υπηρεσία  και παράλληλα σπουδάζει σε Αμερικάνικο πανεπιστήμιο.  Έχει προσφύγει εναντίον του κ. Νικολιδάκη  στα Αμερικανικά δικαστήρια για παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έχει δικαιωθεί. Πρόσφατα ήταν εξ εκείνων που κατέθεσε στην ΕΔΕ που διατάχθηκε εις βάρος του κ. Νικολιδάκη μετά τις συνεχείς παρεμβάσεις μας με ρεπορτάζ και αποκαλύψεις για σειρά παρανομιών και παραβάσεων του πειθαρχικού κώδικα καθώς και παρανομίες ως προς την ανώτερα διοικητική και προϊσταμένη  Αρχή που εν προκειμένω είναι το Υπουργείο Παδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.