Του Νικολάου-Κυριάκου Ζωντανού
Η ανάσα που πήρε το Μέγαρο Μαξίμου από την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Eurogroup, είναι… σαν τον έρωτα: Δεν κρύβεται. Οι συνεργάτες του Πρωθυπουργού δείχνουν να έχουν ανακτήσει τη χαμένη αυτοπεποίθησή τους, και να ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον, εκτιμώντας ότι θα καταφέρουν να καλύψουν το χαμένο πολιτικά έδαφος, ώστε να επιτρέψουν στον Γιώργο Παπανδρέου να βρεθεί σε θέση υπεροχής, και να κρίνει κατά βούληση για το αν οι συνθήκες τον διευκολύνουν να προχωρήσει στη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.
Σύμφωνα λοιπόν με πληροφορίες του «Statesmen», από χθες είναι έντονος ο «δημιουργικός προβληματισμός» του πρωθυπουργικού επιτελείου, για το αν θα πρέπει να γίνει δεκτή η πρόταση της Ντόρας Μπακογιάννη, και να ζητηθεί να ψηφιστεί από τη Βουλή με πλειοψηφία 3/5, δηλαδή 180 βουλευτές, το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, το οποίο θα επισημοποιηθεί από τη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου, Και όχι το αναθεωρημένο μνημόνιο, στο οποίο αναφέρθηκε σήμερα ο Γιάννης Μιχελάκης.
Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα φέρουν σε δύσκολη θέση τον Αντώνη Σαμαρά, καθώς οι αρχηγοί κρατών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που αποτελούν και την πλειοψηφία στις τάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν ταχθεί υπέρ. Εκτιμούν λοιπόν ότι αν ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προσέλθει στη Βουλή και δεν υπερψηφίσει το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, ο Πρωθυπουργός θα μπορεί να τον κατηγορήσει για τη στάση του, και να ανακοινώσει τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, με πρόσχημα το «όχι» της Νέας Δημοκρατίας.
Οι συνεργάτες του Πρωθυπουργού ωστόσο παραδέχονται ότι σε μια τέτοια κίνηση ενυπάρχει υψηλό ποσοστό ρίσκου, καθώς κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι θα πράξουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ή αν οι βουλευτές του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, της Δημοκρατικής Συμμαχίας και της Δημοκρατικής Αριστεράς, θα συνταχθούν πλήρως με τις βουλές της ηγεσίας τους.
Γι’ αυτό και θεωρείται εξαιρετικά σημαντική η αυριανή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, στην οποία ο Γιώργος Παπανδρέου θα θέσει τους βουλευτές του προ των ευθυνών τους, χαράσσοντας στρατηγική «δυο κόσμων», στα πρότυπα της ρητορικής του Ανδρέα Παπανδρέου, ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη «Δεξιά».
