Του Μιχάλη Ιγνατίου
Η πρόκληση των Τούρκων στο Καστελόριζο είναι μια ενέργεια που πραγματοποιήθηκε κατόπιν άδειας – εντολής στο ανώτατο επίπεδο. Την υπέγραψαν ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν και ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ πριν από την εκτέλεσή της ενημερώθηκε, ως είθισται, ο πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ. Οι πληροφορίες προέρχονται από σοβαρό συνάδελφο με έδρα την Άγκυρα, ο οποίος θεωρείται αξιόπιστος και ο οποίος στο παρελθόν έδωσε σοβαρές και αξιόπιστες πληροφορίες που αφορούσαν στο φιλοτουρκικό Σχέδιο Ανάν και στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Άλλωστε, δεν χρειάζεται καν αυτή η πληροφόρηση για να γνωρίζει κανείς ότι τέτοιες πράξεις γίνονται μόνο με απόφαση της τουρκικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.
Οι αρμόδιοι στην Αθήνα γνώριζαν για την απαράδεκτη τουρκική πρόκληση, απάντησαν με διάβημα, αλλά δεν ένιωσαν την ανάγκη να πληροφορήσουν τον ελληνικό λαό. Και, εάν δεν ενημέρωνε την κοινή γνώμη η εφημερίδα Αυγή, δεν θα γνωρίζαμε ότι τουρκική κορβέτα παρενόχλησε ιταλικό σκάφος που έπλεε –εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας– στην περιοχή του Καστελόριζου µε άδεια της ελληνικής κυβέρνησης. Οι Τούρκοι είπαν στον Ιταλό πλοίαρχο ότι πρέπει να αποχωρήσει πάραυτα, διότι βρισκόταν σε… τουρκική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)!
Ουδείς πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι οι Τούρκοι θα προστατεύσουν αυτά που θεωρούν συμφέροντά τους στη Μεσόγειο. Ουδείς πρέπει να έχει την παραμικρή αμφιβολία ότι θα προχωρήσουν και στη δημιουργία κρίσης στο Αιγαίο, εάν θεωρήσουν ότι παρό μοιες ενέργειες, όπως η περίπτωση του ιταλικού πλοίου, ενδυναμώνουν ακόμα περισσότερο τις ελληνικές θέσεις. Το ζήτημα δεν είναι αυτό, διότι στην πράξη απέδειξαν ότι όχι μόνο παλεύουν για τα συμφέροντά τους, αλλά μάχονται και για θέματα στα οποία δεν έχουν ίχνος δικαίου. Το ερώτημα που τίθεται είναι τι πράττει η Ελλάδα για να προστατεύσει τα δικά της συμφέροντα.
Δυστυχώς, η Αθήνα αδρανεί και η ευθύνη δεν ανήκει στον υπουργό των Εξωτερικών, αλλά στον πρωθυπουργό. Αυτός έλαβε την απόφαση να «θάψει» το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και δικό του δόγμα είναι η πορεία προσέγγισης με την Τουρκία, ανεξάρτητα από προκλήσεις και παραβιάσεις των ελληνικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Πρέπει να είμαστε σαφείς και απόλυτοι: Και να ήθελε ο κ. Δρούτσας να οριστεί η ελληνική ΑΟΖ, ο κ. Παπανδρέου δεν θα το επέτρεπε. Η πολυπολιτισμική θεωρία από την οποία κυριαρχείται απαγορεύει τις συγκρούσεις, εκτός αν πρόκειται για αδύνατα χαμηλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ που διαγράφονται στο δευτερόλεπτο επειδή αμφισβητούν την οικονομική πολιτική. Η θεωρία απαγορεύει ειδικά τις συγκρούσεις με τους γείτονες. Και αποτελεί μεγάλη αλήθεια αυτό που υποστηρίζουμε πολλοί, ότι, εάν δεν τον καθήλωνε η οικονομική κρίση, θα έκανε προσπάθεια να κλείσει όλα τα θέματα που έχει η Ελλάδα στην ταραγμένη γειτονιά των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.
Το μέγα ερωτηματικό, που διακινεί ως εκφοβιστικό εργαλείο ο πρωθυπουργός, αποτελεί πάντα η αντίδραση της Τουρκίας: Πώς θα αντιδράσει στην πράξη σε εκείνη την περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση ορίσει τις Οικονομικές της Ζώνες; Και το ερώτημα είναι ένα και μοναδικό: Θα κηρύξει πόλεμο; Ό,τι και να πράξει –και ο πόλεμος, πρώτα και πάνω απ’ όλα, δεν συμφέρει την ίδια την Τουρκία–, η Ελλάδα έχει δικαιώματα και πρέπει να τα ασκήσει και να τα προστατεύσει. Ο τρόπος άσκησης της κυβερνητικής πολιτικής στο συγκεκριμένο θέμα της ΑΟΖ είναι μη παραδεκτός και η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στον πρωθυπουργό.
