(Απόσυνέντευξη του επικεφαλής του Δ.Ν.Τ. Στρος Καν – Βλ. εφημερίδες της 10 Μαρτίου 2011)
Πολλοί βοθροδίαιτοι πολιτικοί –και όχι μόνον- ένιωσαν… εθνικώς θιγμένοι! Πολύ κακώς και υποκριτικώς, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι χεσμένοι και βοθροδίαιτοι. Το γεγονός αυτό καταγγέλλω εγγράφως και προφορικώς αναδεικνύοντας αυτή την άθλια εικόνα πολιτικών και λαού που τους στηρίζει και τους ψηφίζει γλείφοντας τον πάτο του βόθρου.
Το γεγονός αυτό, το οποίο ευτελίζει: ταγούς και στυλοβάτες –κοπρίτες του σάπιου συμμοριακού συστήματος με οδήγησε να διαχωρίσω τη θέση μου από τους πάντες γράφοντας: “Όταν οι πολιτικοί αρχηγοί χρησιμοποιούν τον όρο “ο λαός”, στο όνομα του οποίου μιλούν όλη την ημέρα και κάθε μέρα να προσθέτουν και τη φράση: “ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Π. ΠΑΠΑΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ… γιατί δε θέλω ν’ αποτελώ το γράσο στην πολιτική τους μηχανή” (βλ. “Πολιτικά Θέματα” της 26ης Ιουνίου 1992).
Θα χρειαζόταν ένας τόμος για να παραθέσω εδώ τις επί του προκειμένου καταγγελίες μου που αντιμετωπίστηκαν με τη γνωστή μέθοδο της συνωμοσίας της σιωπής.
Περιορίζομαι, εντελώς ενδεικτικά, στην αναγραφή των τίτλων μερικών άρθρων μου: “Η πολιτική εξαχρείωση και ο κοινωνικός εκμαυλισμός”, στα “Πολιτικά Θέματα” (Π.Θ.) της 25/7/1993 – “Οι υποσχέσεις των πολιτικών ως αδίκημα εξαπάτησης του λαού” (Π.Θ.) της 9/7/1993 – “Φοροδιαφυγή – κοινωνία- εξουσία” (Π.Θ.) της 17/12/1993 – “Ποιος δικαστής θα τολμήσει το εθνικό απόστημα να καθαρίσει;” (Π.Θ.) της 16/6/1995 – “Η πολιτική “σκευωρία” ως ηθική, πολιτική και ποινική ασυδοσία” (Π.Θ.) της 6/10/1995 – “Αρρωστημένη δημοσιογραφία = χυδαία δημοκρατία” (Π.Θ.) της 24/1/2003 – “Δικαιοσύνη και διαφθορά” (Π.Θ.) της 30/1/2003 – “Εκμαυλισμένη δημοκρατία = ψεύτικη Ελευθερία” (Π.Θ.) της 21/2/2003 – “ΠΑΣΟΚ = Εκφυλισμένος συνδικαλισμός” (Π.Θ.) της 28/2/2003 – “Leopard και Leopardi. Μίζες και στοχασμοί για την ανθρώπινη συμπεριφορά” (Π.Θ.) της 14/3/2003 – “Το διεφθαρμένο κράτος” (Π.Θ.) της 10/5/2002 – “Η διαχρονικότητα της διαφθοράς” (Π.Θ.) της 8/3/2002 – “Η μετάλλαξη των Ελλήνων και ο επερχόμενος εθνικός αφανισμός” (Π.Θ.) της 7/12/2003.
Άφησα τελευταία τα δύο κείμενα για τον “κυρίαρχο” λαό: “Αυτόν τον σάπιο λαό, ποιος θα τον αγοράσει;” (Π.θ.) της 3/10/2003 και, επειδή η μπόχα του βόθρου μου ήταν –και είναι- ανυπόφορη, έγραφα για την αναγκαιότητα της “εισαγωγής λαού” (Π.Θ.) της 9/1/2004.
Όμως –για να μείνω μόνο σ’ αυτά- κανένας δεν άκουσε τίποτα και δεν διάβασε τίποτα! Οι πάντες παριστάνουν τους τιμητές, ενώ οι λογαριασμοί στις τράπεζες είναι προσωπικό δεδομένο.
Εναντίον αυτής της πρόστυχης πρακτικής και θεωρίας τάχθηκα με το άρθρο μου: “Οι λογαριασμοί της αμαρτίας και τα καθήκοντα των πιστών. Ν’ ανοίξουν οι λογαριασμοί όλων” (βλ. Π.Θ. της 8/5/2001).Εμπρός, λοιπόν, ν’ ανοίξουν οι λογαριασμοί. Να δούμε τι έχουν! Να μάθουμε πόσοι είναι βουτηγμένοι στα σκατά!
