Από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο
Είχαμε υποσχεθεί ότι θα αφήσουμε να περάσει η παρέλαση και αμέσως μετά θα φωτίζαμε σημείο προς σημείο τα προ και τα μετά της παρελάσεως στην 5η Λεωφόρο την Κυριακή 27 Μαρτίου 2011. Αν και ήδη από το μεγάλο αποκλειστικό αφιέρωμα –μοναδικό στο είδος του –που προηγήθηκε για την ημέρα της παρελάσεως αλλά και για τις εκδηλώσεις που προηγήθηκαν στο Προξενείο της ΝΥ, το Κρητικό Σπίτι, τις μικρότητες Πέτρου Γαλάτουλα, με τον Υπουργό Χρήστο Παπουτσή, (τα όσα ελέχθησαν για το θέμα στην πανομογενειακής της 31ης Μαρτίου) και το αποκορύφωμα με την παρέλαση στην 5η Λεωφόρο η οποία –για να λέμε τα πράγματα όπως έγιναν –ούτε επιτυχία είχε! Ούτε κόσμο είχε, με στοιχεία αστυνομίας η συμμετοχή του κόσμου ήταν ακόμα μικρότερη από την προηγούμενη χρονιά και η ιστορικά μικρότερη σε μαζικότητα στην ιστορία του θεσμού. Αυτή είναι η αλήθεια η οποία επιβεβαιώνεται και από το αδιάψευστο ντοκουμέντο το φακό της κάμερας. Οι αιτίες πολλές και σύνθετες, το λιγότερο είναι το κρύο και ο παγερός καιρός της ημέρας. Σεβαστήκαμε την έκκληση υψηλών –και πολιτικών – προσώπων της Ελλάδος, αλλά και ανώτερους παράγοντες της Ελληνικής κοινότητας να μην δημοσιοποιηθεί, τουλάχιστον τις ημέρες των εορταστικών εκδηλώσεων, τίποτα απολύτως από όσα είχαμε προαναγγείλει. Ώστε να μην πληγεί η δημόσια εικόνα των εορταστικών εκδηλώσεων για την 190η επέτειο από τον ξεσηκωμό του έθνους μας εναντίον της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εκδηλώσεις που θα είχαν πράγματι πανηγυρικό χαρακτήρα αν δεν έλειπαν αυτές οι μεγάλες γκρίζες σκιές που θάμπωσαν ακόμα και την όποια πανηγυρική νότα μπορούσε να υπάρξει…
Δυστυχώς η μοναδική εξαίρεση, που σπάσαμε αυτό το ιδιότυπο ΕΜΠΑΡΓΚΟ, γιατί εδώ σε εμάς προέχει πρώτα η είδηση, και το γεγονός γιατί έτσι οφείλει να λειτουργεί δεοντολογικά ένα επαγγελματικό ΜΜΕ που δεν επιζητεί «μεταλλεία και δημόσιους επαίνους»- συμπτώματα μιας μικρής κλειστής γκετοποιημένης κοινωνίας που βαυκαλίζεται χωρίς υγιή στοιχειώδη έστω αυτοκριτική ήταν, το ιστορικό Unfair του προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης κ. Ηλία Τσεκερίδη της 31ης Μαρτίου (11).
Αναγκαστήκαμε να αποκαλύψουμε την είδηση. Τις αντιδράσεις με δηλώσεις προσωπικοτήτων της ομογένειας που αποδοκίμασαν τις άστοχες δηλώσεις Τσεκερίδη, οι οποίες αποτέλεσαν την αιτία για την παραίτηση της Επιτροπής Εθνικών Θεμάτων. Οι εσωτερικοί κραδασμοί που δημιουργήθηκαν, όχι πια στο εσωτερικό του αλληλοσπαρασσόμενου ιστορικού οργανισμού, αυτά έτσι θα συνεχίσουν δυστυχώς με τους ,μεν να κατατρώνε τους δε, αλλά σε ολόκληρη την Ελληνική Κοινότητα των ΗΠΑ, την οποία εξέθεσαν διεθνώς με όσα ακατανόητα και εντελώς αψυχολόγητα και για να κυριολεκτούμε συκοφαντικά και ψευδή ανέφερε ο κ. Τσεκερίδης στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ποια δηλαδή; Την σκληρή κριτική που δικαίως του έγινε από επίλεκτα μέλη της ελληνικής κοινότητας, αγωνιστές και εθελοντές με ιστορία και κυρίως ήθος-πράγμα σπάνιο δυστυχώς στις ημέρες μας- και κυρίως υπεύθυνα μέλη αντιπροσώπους στον οργανισμό, για την παντελή έλλειψη των εθνικών μας ζητημάτων στην παρέλαση την Κυριακή 27 Μαρτίου(11). Το τι συνέβη σε εκείνη την συνεδρίαση το μεταδώσαμε. Το ακούσατε. Κρίση έχετε αντίληψη διαθέτετε και κυρίως Νουν. Οπότε δε χρειάζεστε την δική μας επιπρόσθετη κριτική άποψη ή τυχόν άλλο σχόλιο. Τα αποτελέσματα τα βιώσατε το ίδιο και τις αλυσιδωτές αντιδράσεις με κορυφαία, υπεύθυνη πολιτική πράξη, την δημόσια δήλωση αποδοκιμασίας των δηλώσεων Τσεκερίδη του Έλληνα Πρέσβη στην Ουάσιγκτον κ. Βασίλη Κασκαρέλη. Δήλωση που έγινε με εντολή άνωθεν πια της ελληνικής κυβέρνησης . Αναγκάστηκε για πρώτη φορά στα χρονικά όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ – και αυτό σημειώστε το γιατί δεν θα το ακούσετε, ούτε θα το διαβάσετε αλλού από τα πλήρως ελεγχόμενα και εξαρτημένα από σκοτεινά και ιδιωτικά και πολλές φορές αλληλοσυγκρουόμενα προσωπικά συμφέροντα ομάδες και ομαδούλες, φράξιες, τα οποία ενώνονται μπρός στον «κοινό αντίπαλο και εχθρό» τοπικής εμβέλειας και ευτυχώς ανύπαρκτης επιρροής Ομογενειακά ΜΜΕ – ουδέποτε στο πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν έλληνας πρέσβης αναγκάστηκε να βγει δημοσίως με δήλωση προκειμένου κατ’ουσίαν να διαψεύσει, και να αδειάσει με τον πιο σαφή και ξεκάθαρο τρόπο δημόσια εκφρασμένες απόψεις ανώτερου αξιωματούχου της «οργανωμένης» Ομογένειας.
Πολύ δε περισσότερο, η δήλωση αποδοκιμασίας του κ. Κασκαρέλη έχει βαρύνουσα σημασία, αν και ουδείς δύναται να το αντιληφθεί εκ των μελών του ΔΣ- αφού ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε τέτοια ενέργεια που θίγει ευθέως όχι απλά την Ομοσπονδία στο σύνολο της (ΔΣ, μέλη και Γενική Συνέλευση αντιπροσώπων) και προσωπικά κάθε έναν ξεχωριστά εκ των μελών του ΔΣ, αφού δείχνει και προβάλει πια την ανευθυνότητα και την ελαφρότητα με την οποία δημόσια διαχειρίζονται τόσο λεπτά εθνικά ζητήματα και μάλιστα με θέσεις που αν μη τι άλλο θίγουν το ελληνικό διπλωματικό σώμα και κυρίως το αξιόμαχο των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Δηλώσεις που σε άλλο σοβαρό οργανισμό θα αποτελούσαν αιτία παραίτησης για να μη πω-με βάση και το καταστατικό του οργανισμού, το οποίο όλοι ομοθυμαδόν έχουν καταστήσει χαρτί υγείας για τις προσωπικές τους ανάγκες- αιτία παραπομπής στο πειθαρχικό αν –λέω αν –ίσχυσε το καταστατικό, ειδικά τα πρώτα άρθρα για τους σκοπούς και τους στόχους του οργανισμού. Αλλά αυτές είναι πράξεις ανδρείας που προϋποθέτουν πρώτα από όλα υπευθυνότητα και προ πάντων γνώση του τι είπα και ποιες οι συνέπειες για την ομογένεια, και εν γένει για την χώρα, την οποία εμφάνισαν αθωράκιστη και φοβική προς την Τουρκία… Όμως εδώ που τα λέμε, για να λέμε και την αλήθεια, αυτή η φοβική αντίληψη, είναι πολιτικό σύνδρομο το οποίο διακατέχει την πολιτική ηγεσία της Ελλάδος, οπότε όντας πια συνείδηση αυτή η φοβική αντίληψη στο πίσω μέρος του εγκεφάλου του κάθε Έλληνα έχει περάσει ως άποψη ( αυτή η φοβική αντίληψη), άρα ο κόσμος το ψιθυρίζει για αυτό και κόσμος μας είναι γεμάτος Τσεκερίδηδες!- ώστε να προχωρήσεις σε παραίτηση για να γλιτώσεις τουλάχιστον την προσωπική σου αξιοπρέπεια για ένα λάθος που έκανες σε μια στιγμή αδυναμίας…
Αντιθέτως αυτά που βλέπουμε και κυρίως αυτά που θα δούμε, τα προσεχή 24ωρα με όσα έρχονται εντός και εκτός οργανισμού, φοβάμαι πως μάλλον θα επιβεβαιώσουν αυτό που όλοι πλέον-δυστυχώς ανεξαιρέτως – αναφέρουν ως προσωνύμιο για τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων ΝΥ Ηλία Τσεκερίδη, «κύμβαλο αλαλάζων…» όταν αναφέρονται στο πρόσωπο του. Κρίμα. Κρίμα, γιατί έμοιαζε να έχει ήθος, πριν εκτεθεί σε αυτό το δημόσιο αξίωμα, του προέδρου της Ομοσπονδίας, όλοι τον γνώριζαν και τον σέβονταν για την σύνεση, το χαμόγελο αλλά και τους αγώνες για το ποντιακό ζήτημα, πόντιος γαρ στην καταγωγή. Έχασε πολλά μετά την δημόσια παραδοχή του, και εκεί νομίζω έχασε την μπάλα, όταν δημοσίως βγήκε και παραδέχτηκε ότι συνεργάστηκε με τον Πέτρο Γαλάτουλα, γιατί εκείνος έχει τα κουκιά… Τέλος πάντων δεν είναι μόνον όμως το ιστορικό Unfair Τσεκερίδη, το οποίο όμως προβάλει σύσσωμα το έθνος. Την πατρίδα. Το ελληνικό διπλωματικό σώμα. Και κυρίως αυτό που εξόργισε, είναι οι απαράδεκτες φράσεις του που θίγουν το αξιόμαχο των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων πως «φοβόμαστε δηλαδή την Τουρκική αρβύλα». Αναμφίβολα όχι απλά ατυχείς δηλώσεις αλλά σε άλλες εποχές μια τέτοια δημόσια παραδοχή –και κυριολεκτώ όσοι είστε αξιωματικοί των ένδοξων διαδόχων των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων θα ξέρετε ότι αυτή η δήλωση (και μάλιστα από πρώην αξιωματικό της ελληνικής χωροφυλακής –είναι αιτία καθαίρεσης όχι απλά βαθμού αλλά και κατευθείαν παραπομπή σε δίκη στρατιωτική! Στρατοδικείο δηλαδή! Προς θεού δεν λέω ή υπαινίσσομαι κάτι τέτοιο, φεύ και μακριά από μένα τέτοιες ακραίες θέσεις, αν και σε καιρό πολέμου αυτά ισχύουν, κάτι τέτοιο(μια τέτοια δήλωση δηλαδή και παραδοχή ότι φοβάσαι τον Τούρκο) αλλά για να αποδώσω το μέγεθος της απίστευτης γκάφας χρησιμοποιώ το παράδειγμα αυτό. Ας είναι. Ότι έγινε, έγινε, αλλά δεν είναι μόνο αυτή η φοβερή γκάφα και το ιστορικό Unfair του Ηλία Τσεκερίδη. Έκανε και άλλα και μάλλον ακόμα χειρότερα. Ποια είναι αυτά;
Σε λίγο η συνέχεια…
