— Πιθανόν να αιφνιδιάστηκαν το υπουργείο Εξωτερικών και η ελληνική κυβέρνηση από την ανακοίνωση του κουμπάρου Ερντογάν για τη διάνοιξη νέας διώρυγας στην Κωνσταντινούπολη που θα συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με το Αιγαίο. Οι γεωστρατηγικές του επιδιώξεις είναι σαφείς (συμπεριλαμβανομένης και της αχρήστευσης ουσιαστικά της Συνθήκης του Μοντρέ), όπως σαφείς είναι και οι επιπτώσεις σε οικονομικό και ενεργειακό επίπεδο. Υπάρχουν και ζητήματα περιβαλλοντικής προστασίας, πολύ περισσότερο όταν τα γιγαντιαία τάνκερ με 1 ή 1,5 εκατομμύριο βαρέλια πετρελαίου θα διέρχονται μέσα από το Αιγαίο, θέτοντας διαρκή απειλή για τον ελληνικό τουρισμό…
— Η αφωνία, ημέρες μετά τη γνωστοποίηση του Σχεδίου, ελπίζουμε να οφείλεται στο γεγονός ότι έχουν ζητηθεί διευκρινίσεις σε υψηλό επίπεδο, ώστε να υπάρξει και επίσημη τοποθέτηση, και δεν οφείλεται στο γνωστό δόγμα «Μην ενοχλείτε τον Ταγίπ».
— Μα είναι δυνατόν να κόβουν από τη Μόσχα έναν από τους πιο ικανούς έλληνες διπλωμάτες; Κι όμως, ο πρέσβης Μιχάλης Σπινέλλης υποχρεώνεται να αφήσει τη Μόσχα πριν καν συμπληρώσει τριετία και όλων οι υποψίες στρέφονται σε δύο ενδεχόμενα: είτε κάποιος προστατευμένος της γνωστής παρέας θέλει να γράψει στο βιογραφικό του ένα πόστο σαν της Μόσχας, είτε ο Ι.Α.Ζ. (που πλέον έχει κυριαρχήσει πλήρως της τριανδρίας ΠΑ-ΠΑ-ΖΕ) του επιφυλάσσει κάποια ειδική αποστολή στην κεντρική υπηρεσία ή στο εξωτερικό.
— Είχαμε χαιρετίσει την αναβάθμιση του Α. Νικολαΐδη σε ειδικό απεσταλμένο του κ. Δρούτσα για τη Μέση Ανατολή. Όπως ήταν θετική και η συγκρότηση ειδικής ομάδας ακαδημαϊκών και διπλωματών που θα επεξεργάζονταν προτάσεις για τις εξελίξεις στη Μ. Ανατολή και στη Β. Αφρική.
— Απλώς το ερώτημα που θέτουμε είναι, πού ακριβώς πήγε, με ποιους συναντήθηκε, τι προτάσεις έκανε ο ειδικός απεσταλμένος του κ. Δρούτσα για τη Μ. Ανατολή; Μήπως υπήρχε κάποια πρωτοβουλία την οποία απλώς δεν πήραμε χαμπάρι; Όσο για τις προτάσεις των ειδικών, τι ακριβώς συνέβη; Γιατί αν κρίνουμε από τη δραστηριοποίηση του υπουργείου Εξωτερικών, μάλλον έχουμε επιλέξει τη διακριτική απουσία από τις κοσμογονικές εξελίξεις στη γειτονιά μας.
— «Σε σχέση με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, οι στόχοι περιλαμβάνουν τη συνέχιση της προσπάθειας για διαμόρφωση δημοκρατικού και ανθρώπινου σχολείου στην Κύπρο, την απάλειψη των στενά εθνοκεντρικών, μονοπολιτισμικών και κατ’ επέκταση εθνικιστικών στοιχείων… και την ολοκληρωμένη και αντικειμενική διδασκαλία της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου».
— Το απόσπασμα αυτό είναι από τις προτάσεις του ΑΚΕΛ για τα σχολικά βιβλία και είναι σαφής η επιρροή των διάφορων Ρεπούσηδων. Όπως καταλάβατε, σε λίγο η τουρκική εισβολή θα μετατραπεί σε πρόσκληση σε δείπνο ή στην καλύτερη περίπτωση, σε αποτέλεσμα της προκλητικής συμπεριφοράς των… Ελλήνων. Εξάλλου και ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας επανειλημμένα επιμένει στην άποψη αυτή, ότι πρέπει να κάνουμε και λίγο τα στραβά μάτια τώρα, μια και οι Έλληνες προκάλεσαν την Τουρκία…
— Μετά ήθελαν να μας πείσουν ότι ήταν απλώς κάποιοι «ανεγκέφαλοι» που έβαλαν ελληνικές σημαίες για προσάναμμα στην πασχαλιάτικη φωτιά που, σύμφωνα με το έθιμο, ανάβουν στις γειτονιές της Λευκωσίας. Ήταν οπαδοί της «Ομόνοιας», της ομάδας η οποία συνδέεσαι με το ΑΚΕΛ και προφανώς είναι μια μικρή μειοψηφία χούλιγκαν, αλλά το θεωρητικό πλαίσιο του ιδεολογικού αφελληνισμού της Κύπρου καλλιεργείται από συγκεκριμένα κόμματα και φορείς στην Κύπρο.
— Αλλά είδαμε και την ανάλυση του Θ. Κουλουμπή για το Κυπριακό, που λίγο πολύ ψέγει τους Κυπρίους για τον αγώνα της ΕΟΚΑ για την απελευθέρωση του νησιού, γιατί όπως λέει «εξόργισαν τους Βρετανούς και τους έφεραν πιο κοντά στους Τούρκους». Με τέτοια λογική και η Ελλάδα θα ήταν ακόμη μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η αποικιοκρατία θα βασίλευε.
— Εκτός αν ο κ. Κουλουμπής ισχυρισθεί αμέσως μετά ότι οι Βρετανοί ήταν έτοιμοι οικειοθελώς να δώσουν και ανεξαρτησία και… προίκα στην Κύπρο, εάν οι Κύπριοι καθόντουσαν ήσυχοι και πειθήνιοι υπό το στέμμα της Βασιλίσσης.
— Μέσα σε όλα, μην ξεχνάτε ότι ένας εξαίρετος διπλωμάτης όπως είναι ο αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ κ. Σπύρος Λαμπρίδης, μπορεί να είναι ταυτόχρονα και καλός συγγραφέας.
— Την Τρίτη, στο αμφιθέατρο του ΥΠΕΞ, στις 13.00, θα γίνει η παρουσίαση του νέου βιβλίου του «Μια στροφή πριν το τέλος» από ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πάνελ: τον πρέσβη Γ. Σαββαΐδη, τον πρόεδρο της ΕΔΥ πρέσβη Θ. Δασκαρόλη και τους δημοσιογράφους Α. Σπανού, Σ. Λυγερό, Δ. Κωνσταντακόπουλο και Α. Φουρλή. Καλή επιτυχία!
— Μπορεί σε άλλες περιπτώσεις να γίνεται μάχη για να εξασφαλιστεί η ποσόστωση των γυναικών, αλλά στις πρεσβείες μας σε μουσουλμανικές χώρες πρέπει να έχουμε το ρεκόρ. Εκτός από τη Λιβύη και τη Συρία όπου έχουν τοποθετηθεί γυναίκες πρέσβεις επικεφαλής των ελληνικών πρεσβειών (στην Τρίπολη βεβαίως έχει ανασταλεί πλέον η λειτουργία της πρεσβείας), αναμένεται και στο Αμάν να τοποθετηθεί γυναίκα και μάλιστα έμπειρη.
— Στην αρχή τής είχαν υποσχεθεί το Κάιρο, όπου λίγους μήνες μετά έγινε η εξέγερση εναντίον του Μουμπάρακ. Μένει να δούμε εάν φθάνοντας στο Αμάν θα φέρει το ίδιο… γούρι και στον βασιλιά Αμπντουλάχ Β’.
— Τι παιγνίδια παίζονται στο Ισραήλ με το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο; Αντί η ελληνική κυβέρνηση, με την ευκαιρία μάλιστα της σύσφιγξης των σχέσεων με το Τελ Αβίβ, να πιέσει ώστε και ο ελληνορθόδοξος χαρακτήρας του Πατριαρχείου να διατηρηθεί και τα συμφέροντα του να διασφαλισθούν, ακούμε ότι και η περιουσία του πωλείται και η ελληνική σημαία υπεστάλη από Ιερές Μονές όπου μέχρι τώρα κυμάτιζε. Δεν γνωρίζουμε εάν πρόκειται περί λανθασμένης πληροφόρησης ή περί σχεδίου (μια και από δεκαετιών επιβουλεύεται τους Αγίους Τόπους το Πατριαρχείο Μόσχας), αλλά θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με την υπόθεση το υπουργείο Εξωτερικών.
— Μια είδηση πέρασε στα ψιλά: Στο Κόσοβο αγοράζονται εθνικές ταυτότητες έναντι μερικών εκατοντάδων δολαρίων. Όπως διαβάσαμε, ειδικοί απεσταλμένοι εξαγοράζουν Κοσοβάρους οι οποίοι δηλώνουν τουρκικής καταγωγής, ώστε να αυγατίσει η τουρκική μειονότητα στο Κόσοβο. Δεν είναι άσχετη και η ανακοίνωση, πριν από μερικές ημέρες, της ίδρυσης του κόμματος των «Τούρκων της πΓΔΜ» με έδρα το Γκόστιβαρ. Η Τουρκία παίζει μεγάλο παιγνίδι στα Βαλκάνια και ο μοχλός είναι οι «τουρκικές» μειονότητες, υπαρκτές ή ανύπαρκτες. Και όπου είναι ολιγάριθμες, βρέθηκε η λύση με μερικές χιλιάδες ευρώ…
— Είναι αστείο πια το να ακούς ότι οι κ. Χριστόφιας και Έρογλου συζήτησαν το θέμα της εσωτερικής ασφάλειας και της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας, όταν έχουν μείνει στον αέρα τα κρίσιμα ζητήματα της λύσης του Κυπριακού και όταν ο κ. Έρογλου δηλώνει ότι η λύση πρέπει να είναι αυτή του «συνεταιρισμού των δύο κρατών και δύο λαών». Και οι μεσολαβητές του ΟΗΕ, οι Βρετανοί, οι Αμερικανοί και ο κ. Ερντογάν έχουν κάθε λόγο να συντηρούν τη διαδικασία των συζητήσεων, δείχνοντας υποτιθέμενη πρόοδο έστω και για τη διάσωση του κυπραίικου γαϊδάρου. Η Κυπριακή Δημοκρατία όμως τι συμφέρον έχει από αυτήν τη διαδικασία;
