Του Κωνσταντίνου Αθανασιάδη,
Ίσα ίσα που όπως κατάλαβα τρέφει μια περίεργη συμπάθεια για τους Αφγανούς.
Αφγανιστάν
Μιλάμε για ένα κράτος που οι Ταλιμπάν και ο ιερός νόμος το σταμάτησαν χρονολογικά και τεχνολογικά κάπου μεταξύ του μεσαίωνα και του 18 αιώνα.
Οι άνθρωποι είναι πάμφτωχοι και πολύ χαμηλού μορφωτικού επιπέδου.
Οι γυναίκες ακόμα και τώρα πολύ δύσκολα κυκλοφορούν στην πόλη ή στα χωριά.
Είναι πάντα στο σπίτι ή στις δουλείες των συζύγων τους για να κάνουν χαμαλοδουλειές Αν βγουν έξω από το σπίτι χωρίς λόγο θα έχουν μεγάλα προβλήματα από τους συζύγους τους,που έχουν και άλλες 2-3 γυναίκες.
Είναι πιό εύκολο για ένα Αφγανό να βρει και να παντρευτεί γυναίκα,παρά να αγοράσει μια κατσίκα. Εκεί η γυναίκα θεωρείται αντικείμενο,και δεν έχει καμία αξία για την ανδροκρατούμενη κοινωνία των Αφγανών που οι περισσότεροι διατηρούν ακόμα μια περίεργη σχέση μεταξύ αγάπης και μίσους για τους αντάρτες Ταλιμπάν.