Του Νικόλαου Γεωργαντζά
Εδώ και κάτι χρόνια προσπαθώ να συνεισφέρω στο γεφύρωμα των μεμονομένων προσπαθειών αυτο-οργάνωσης του ελληνικού μας κόσμου. Νομίζω πως ο ελληνικός μας κόσμος έχει ακόμα πολλά να προσφέρει, ιδίως σε διδακτέα αξιακά συστήματα, όχι μόνον προς όφελος δικό μας, αλλά και προς όφελος της όλης συλλογικότητας των εθνών των ανθρώπων πάνω σε τούτον τον πλανήτη.
Η πηγή της εμπνεύσεως τούτης δεν είναι άλλη από την πράσινη απόχρωση της δυναστικής κομματοκρατίας, που καταδυναστεύει την πατρίδα μας την Ελλάδα, μέσω της κοινοβουλευτικής δικτατορίας (http://pasokhtefra.blogspot.com/2011/06/blog-post_3279.html). Εξ’ άλλου, τέφρα δεν ήταν και το αποτέλεσμα της σύγκρουσης της κοινοβουλευτικής δικτατορίας με τον ελληνικό μας κόσμο στην Πλατεία Συντάγματος, την Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011;
Βέβαια έλεγε ο Αϊνστάιν: «είναι ευκολότερο να διασπασθεί ένα άτομο από το να αλλάξει μία πεποίθηση». Είναι όμως απαραίτητη η αυτο-οργάνωση του ελληνικού μας κόσμου σε μία ενιαία γροθιά, διότι μόνον η πολιτική μας αυτο-θέσμιση μπορεί να εξασφαλίσει την ίδια μας την επιβίωση ως έθος και ως έθνος.
Διότι οι μελιστάλακτοι γείτονές μας έχουν ήδη αρχίσει να δημιουργούν κάθε είδους δεσμούς. Σαν τους γύπες που πετούν πάνω και γύρω από ένα τραυματισμένο ζώο, που ξεψυχάει πάνω στην τέφρα, κάπως έστι πετούν τώρα πάνω και γύρω από την πατρίδα μας την Ελλάδα.
Από την μία, η Τουρκία και το Κοσσυφοπέδιο οικοδομούν εκπαιδευτικούς δεσμούς (http://www.setimes.com/cocoon/setimes/xhtml/el/features/setimes/features/2011/06/29/feature-03). Από την άλλη, οι Τσάμηδες και οι Σλάβοι των Σκοπίων εντείνουν τη συνεργασία τους στα διεθνή φόρα, κατηγορώντας την Ελλάδα, γιά υποτιθέμενη καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, ζητώντας επιστροφή των περιουσιών τους και επανάκτηση της ελληνικής ιθαγένειας (http://voria.gr/index.php?module=news&func=display&sid=55090).
Και ας μη ξεχνάμε τον Ερντογάν, με τις όποιες αυταπάτες μας γιά την επανεκλογή του: «Με κατηγόρησαν ότι είμαι Εβραίος, Αρμένιος, ακόμη και Ρωμιό -με το συμπάθιο- με είπαν» (http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=1111).
Ίσως ο εξωτερικός κίνδυνος μας ενώσει, ίσως όμως και να είναι ήδη πολύ αργά. Όπως ήταν ήδη πολύ αργά, κατά τον Έλληνα ιστορικό Πολύβιο (203 π.Χ. – 120 π.Χ.), όταν το 217 π.Χ., στα Κοίλα της Ναυπάκτου, ο Αγέλαος ο Ναυπάκτιος καλεί με διακήρυξή του όλους τους Έλληνες να ενωθούν εν όψει της επερχομένης θύελλας των Ρωμαίων, που τελικά έθεσαν υπό την κατοχή τους την πόλη της Ναυπάκτου και την ευρύτερη περιοχή (http://genikonafpaktos.blogspot.com/2011/02/lepanto_14.html).
Ιδού η διακήρυξη του Πολυβίου:
«Ος έφη δείν μάλιστα μεν μηδέποτε πολεμείν τούς Έλληνας αλλήλοις, αλλά μεγάλην χάριν έχειν τοις θεοίς, ει λέγοντες εν και ταυτό πάντες, και συμπλέκοντες τας χείρας, καθάπερ οι τούς ποταμούς διαβαίνοντες, δύναιντο τας των βαρβάρων εφόδους αποτριβόμενοι συσσώζειν σφας αυτούς και τας πόλεις» (http://www.e-istoria.com/m6.html).
Και η δική μου παράφραση (τελείωσα ‘πρακτικό’ στο ΙΗ’ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών):
Θα ήταν το καλύτερο από όλα, αν ποτέ οι Έλληνες αντί να πολεμούμε ο ένας τον άλλο, να θεωρούμε ως το μεγαλύτερο όφελος, θεϊκό δώρο το να μπορούσαμε να μιλούμε κάποτε με μία καρδιά και φωνή, και να βαδίζουμε χέρι-χέρι, όπως οι άνθρωποι που διαβαίνουν ένα ποτάμι, γιά να αποκρούουμε βαρβάρους εισβολείς και να ενωθούμε στη διατήρηση του εαυτού μας και της πατρίδος μας.
Πότε θα αρχίσουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, από την ιστορία μας; Μήπως δεν θέλουν κάποιοι να μάθουμε και μας την κρύβουν από τα σχολεία μας;
Αν υπάρχει λοιπόν χρόνος, ίσως χρειαστέι πολύ σύντομα, η κάθε μία και ο κάθε ένας μας, να υπερασπιστούμε με την ζωή μας το ίδιο το ‘μπατσόνι’, τον μαλάκα εκείνον που τώρα μας βαράει. Και είμαι βέβαιος πως και εκείνος το ίδιο θα κάνει.
Διότι έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες. Βαράμε ο ένας τον άλλο με λύσα, με πάθος. Όταν όμως πρέπει, πεθαίνουμε ο ένας γιά τον άλλον, όλοι με το ίδιο ερωτικό πάθος και δίψα γιά ζωή!
Έρως πολιτικός μας καίει μιάς και μας έμαθε ο Επίκουρος να μη φοβόμαστε ούτε θεό ούτε θάνατο. Προσπαθώντας να το καταλάβει τούτο, ο Αυγουστίνος Ιππώνος είχε γράψει 22 (είκοσι δύο) ολόκληρα βιβλία γιά τους επικουρείους, στα χρόνια του Θεοδοσίου και των διωγμών κατά των τότε φιλοσόφων του ελληνικού μας κόσμου.
Διότι είναι το μετερίζι μας, από τους Λέλεγες και τους Πελασγούς, αν βέβαια ήσαν τούτοι οι τελευταίοι πρόγονοί μας της Νεολιθικής Εποχής, να είμαστε δημιουργικοί, όχι απλά παραγωγικοί. Δημιουργούμε πάντα έναν ωραίο πολιτισμό, όμορφο αισθητικά, καθώς συνθέτουμε πολεμώντας τα αντίθετα του Ηρακλείτου.
Και όλα τούτα σε μία εποχή που το κομματικό σύστημα των γόνων, των επιγόνων και του lifestyle τέλειωσε διά παντός στην πατρίδα μας την Ελλάδα. Ήταν μία ολιγαρχική επιλογή που συνδυάζεται με το διεθνές εγχείρημα να εδραιωθεί η ολοκληρωτική ανατροπή, που έχει ήδη συντελεσθεί στο διεθνές επίπεδο, μεταξύ κοινωνίας, κράτους και αγοράς, υπέρ της τελευταίας.
Χωρίς φυσικά να αντιπροτείνει ρηξικέλευθες προοδευτικές λύσεις. Μόνον τα αξιακά συστήματα του ελληνικού μας κόσμου μπορούν να προτείνουν προοδευτικές λύσεις, λύσεις που τρομάζουν τους ολιγαρχικούς.
Τα κόμματα εξουσίας επιμένουν σε επιλογές νεποτισμού, με την ανάδειξη ανθρώπων του κομματικού σωλήνα (http://www.antinews.gr/2011/03/25/93207/). Σε ανάδραση, αν και πολιτικά αδαείς, οι ιθαγενείς υπήκοοι της Ελλάδος απομακρυνόμαστε γοργά από αυτά και πυκνώνουμε τις τάξεις της αποχής από τα σαχλά δρώμενα της δεσποτικής κομματοκρατίας.
Αν και πολιτικά αδαείς, οι ιθαγενείς υπήκοοι της Ελλάδος ψάχνουμε γιά ανθρώπους και πολιτικούς φορείς να μας εκφράσουν αυθεντικά δημοκρατικά. Και οι άνθρωποι και οι οργανωτικές δομές των φορέων τούτων πρέπει να προέρχονται από το λαό, διότι πρέπει να δράσουν γιά το λαό.
Το κομματικό σύστημα των γόνων, των επιγόνων, των υβριδίων του κομματικού σωλήνα και των όμορφων προσώπων της showbiz χρεοκόπησε άπαξ δια παντός. Η χαζοχαρούμενη αναγνωρισιμότητα, που τόσα χρόνια μας ταλαιπωρεί, είναι πλέον ένα πολιτικό μπούμερανγκ. Όσο πιο γνωστός είναι κάποια ή κάποιος, τόσο ταυτίζεται με το νυν πολιτικό σύστημα, που προκαλεί αποστροφή στους πολιτικά αδαείς ιθαγενείς υπηκόους της πατρίδος μας της Ελλάδος.
Όπως ακριβώς στην Zimbabwe, έτσι και στην πατρίδα μας την Ελλάδα, η εκποίηση
(garage sale) της χώρας έχει ήδη ξεκινήσει. Αλλά δεν θα μάθουμε ποτέ τίποτα, διότι τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν μας αναφέρουν τίποτα σχετικό όπως, π.χ., εκείνο το τίποτα της Κτηματικής (http://greekamericannewsagency.blogspot.com/2011/07/23-1989.html)!
Ολοταχώς στον δρόμο που χάραξε ο Pinochet, το νυν πολιτικό σύστημα στην πατρίδα μας την Ελλάδα δεν έχει τίποτα να προσφέρει προς όφελος του ελληνικού μας κόσμου. Μνημονιακοί κοπρολάγνοι και άλλοι χρήσιμοι ηλίθιοι νομίζουν πως θα σώσουν την Ελλάδα με την μείωση διαχρονικά του ΑΕΠ της χώρας.
Χαρές και πανηγύρια στην ανθελληνικά κακόφωνη Ομοσπονδία Ελληνόφωνων Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, Inc. Αφού πρώτα πέρασε με εντολή του ψήφισμα γιά το πόρισμα επιτροπής, πριν από την αναφορά της, στην γενική συνέλευση της Πέμπτης 30 Ιουνίου 2011, ο πρόεδρος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας ανακοίνωσε πως μόνον ο θεός είναι πιό πάνω από τον ίδιο.
Καλά, έχει τελείως σαλτάρει πάνω σε ζαβό καλάμι και θεωρεί τον εαυτό του πάπα δηλαδή; Έχει διαβάσει έστω ένα από τα υπάρχοντα πολλαπλά καταστατικά του οργανισμού (διότι ένα μόνον καταστατικό δεν μας φτάνει), όπου η γενική συνέλευση της Ομοσπονδίας είναι ο εντολέας της, ενώ το Δ.Σ. με το προεδρείο είναι ο εντολοδόχος του οργανισμού;
Κάπως έτσι λόλες και όλοι οι πολιτικάντηδες του νεοταξικού καθεστώτος οδηγούν τον ελληνικό μας κόσμο σε απόγνωση, μιάς και έχουν αποφασίσει προ πολλού να φτιάξουν όχι μόνον μία νέα Ελλάδα χωρίς Έλληνες, αλλά και μία ελληνική ομογένεια χωρίς Έλληνες. Με εντολείς τους τους περιούσιους δυνάστες της παγκόσμιας διακυβέρνησης αγνοούν κάθε όπλο που μας σημαδεύει όπως, π.χ., η λαθρομετανάστευση.
Με την μαζική είσοδο των λαθρομεταναστών επιδιώκεται να ολοκληρωθεί η βιολογική εξόντωση που έχει ξεκινήσει με την εγκατάλειψη του λαού μας στην ανέχεια και την υπογεννητικότητα. Οι μνημονιακοί κοπρολάγνοι ζητούν εκτόπιση του ελληνικού λαού από την πατρίδα μας, με κατάληψη από ετερόκλητες πολυεθνικές και πολυφυλετικές μάζες, που έχουν ροπή στην βίαιη μετάλλαξη της κοινωνίας που αναμιγνύονται (http://eoniaellhnikhpisti.blogspot.com/2011/07/blog-post_01.html).
Ας ετοιμαστούμε λοιπόν γιά την «μετά Ελλάδα»: http://tonoikaipnevmata.wordpress.com/2011/06/30/ας-ετοιμαστού%E2%80%8Bμε-για-την-μετά-ελλάδα/. Μιάς και δεν μπορούμε πλέον να δούμε αν θα έπαιζε ποτέ το σενάριο «Αν δεν ψηφίζονταν το μεσοπρόθεσμο θα μας πληρώνανε μέρος του χρέους»: http://tonoikaipnevmata.wordpress.com/2011/06/29/αν-δεν-ψηφίζονταν-το-μεσοπρόθεσμο-θα-μ/.
Πόσα λοιπόν κινήματα υπάρχουν τώρα στην Ελλάδα; Ως παραδείγματα μόνον έχουμε:
1) Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (http://dimitriskazakis.blogspot.com/2011/06/blog-post_18.html).
2) Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας (http://www.dimopolis.gr/dp1/).
3) Πατριωτικό Μέτωπο (http://www.pamet.gr/).
4) Σπίθα του Μίκη (http://spitha.kinima.org/).
5) Συμμαχία γιά την Ελλάδα (http://symmaxiaellada.wordpress.com/).
•••
ν) Συμπραξη πολιτών Φιλική Εταιρία 2010 (http://www.filikietairia2010.gr/).
Όλα αυτά τα κινήματα μπορούν να δημιουργήσουν κάτι σαν έναν δευτεροβάθμιο οργανισμό με το όνομα, π.χ., «Τέφρα»! Ο μοναδικός σκοπός και στόχος του πολιτικού φορέα Τέφρα πρέπει να είναι ένας και μόνον ένας: συνταγματική εθνοσυνέλευση γιά να ξαναέλθει η εξουσία του ελληνικού μας κόσμου στα συγκαλά της στην πατρίδα μας την Ελλάδα.
Δεδομένου όμως του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος στην πατρίδα μας την Ελλάδα, ίσως χρειαστεί ο πολιτικός φορέας Τέφρα να προβληθεί ως ένα κόμμα, έναντι των υπαρχόντων κομμάτων της συμφοράς, να λάβει δηλαδή μέρος σε εθνικές εκλογές, αν ποτέ γίνουν τούτες: (http://pasokhtefra.blogspot.com/2011/06/blog-post_3279.html).
Χρειάζεται εστίαση στον σκοπό, στον στόχο και στον τρόπο. Η πολιτική ετοιμότητα του ελληνιμού λαού εξαρτάται από την πειθαρχία μας σε κοινωνική και πολιτική αυτο-οργάνωση και πολιτική αυτο-θέσμιση του ελληνικού μας έθους και έθνους, σε παγκόσμια κλίμακα.
Διότι δεν είναι μόνον η Ελλάδα που πάσχει πολιτικά. Είναι και η Κύπρος και η ελληνική ομογένεια της ελληνικής μας διασποράς.
Θα μπορούσα να κάνω πολλές προτάσεις γιά το που πρέπει να αποβλέπει η μετά Ελλάδα και ο μετά ελληνικός μας κόσμος. Π.χ., με βάση τα διδακτέα αξιακά συστήματα του ελληνικού μας κόσμου, τα κριτήρια επιλογής και λειτουργίας ενός αυθεντικά ελληνικού πολιτικού συστήματος μπορούν να συμπεριλάβουν:
1) την πολιτική εξάρτηση του κοινού αγαθού·
2) την θεμελίωση του συλλογικού ευδαίμονος βίου, σύμφωνα με την εντελέχεια, την τελεολογική δηλαδή λειτουργία της ανθρώπινης ζωής·
3) την κοινωνική ομόνοια ως έναν πρωταρχικό, ουσιώδη όρο πολιτικής σταθερότητας·
4) την πολιτική αγωγή, παιδεία και εκπαίδευση του πολιτικού έρωτα του ελληνικού μας κόσμου·
•••
ν) Την επιδίωξη της αριστείας (ΑΙΕΙΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ), μέσω των τεσσάρων πυλώνων του ελληνικού μας κόσμου και πολιτισμού: αλήθεια (truth), αφθονία (plenty), αγαθόν (the good) and αισθητική (aesthetics).
Δεν τολμώ να το κάνω όμως. Διότι, γιά να ξαναέλθει η εξουσία του ελληνικού μας κόσμου στα συγκαλά της, τα κριτήρια επιλογής και λειτουργίας ενός αυθεντικά ελληνικού πολιτικού συστήματος, μέσα από μία αυθεντικά ελληνική συνταγματική εθνοσυνέλευση, πρέπει να δημιουργηθούν από την συλλογική υπόσταση του ελληνικού μας κόσμου.
Η Τέφρα που προτείνω δεν μπορεί να επιβάλει κοινωνική και πολιτική αυτο-οργάνωση και πολιτική αυτο-θέσμιση του ελληνικού μας έθους και έθνους ούτε σε κρατική, ούτε σε παγκόσμια κλίμακα. Το μόνο που μπορεί να κάνει η Τέφρα είναι να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες γιά κοινωνική και πολιτική αυτο-οργάνωση και πολιτική αυτο-θέσμιση του ελληνικού μας έθους και έθνους σε παγκόσμια κλίμακα.
