Η γιορτή της Δημοκρατίας και η νέα χούντα.

Ανοικτή επιστολή του Καθηγητού Βασίλη Φίλια προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια.

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Όταν την επομένη του πραξικοπιματος του ’67, μία χούφτα άνθρωποι ιδρύσαμε τη Δημοκρατική Άμυνα γνωρίζαμε πολύ καλά ότι η Δημοκρατία δεν καταλύθηκε από τις ερπύστριες των τανκς, αλλά είχε πρό πολλού αυτοκαταρρεύσει και αυτοαναιρεθεί εσωτερικά.

Γι’ αυτό και ο απόθηχος της αντίστασης μας ήταν όχι απλά η πάλη της ανατροπής της δικτατορίας, αλλά η ουσιαστικοποίηση της μελλοντικής Δημοκρατίας με την έννοια της εδραίωσης μιάς πραγματικής λαϊκής κυριαρχίας.

Ο στόχος αυτός δεν επετευχθη διότι το παλαιό φθαρμένο πολιτικό προσωπικό όχι μόνον επανήλθε το ’74 «ανέπαφο», αλλά και διότι η δικτατορία χρησιμοποιήκηκε ως άλλοθι για να «μεταποιηθεί» η ελευθερία σε ελευκεριότητα και ασυδοσία. Η συντεχνοποίηση της κοινωνικής μας ζωής, η ανευθυνοποίηση, ο παρασιτισμός, η λογική του «πεζοδρομίου», η διαφθορά, τα σκάνδαλα και ο πολιτικός θεατρινισμός είναι μερικές, οι σημαντικότερες, από τις συνέπειες.

Αυτά όσον αφορά το απώτερο παρελθόν, όπου οι ευθύνες βαρύνουν όλους όσους άσκησαν πολιτική σε επίπεδο εξουσίας.

Το παρόν συνδέεται με μία οικονομική βαθύτατη δυσπραγία, που οδηγήκηκε σε οικονομική κατάρρευση από χειρισμούσς, τους οποίους χαρακτιρηςσαν η λογική της εξάρτησης, της υποτέλειας, της παράδοσης άνευ όρων των συμφερόντων της χώρα στους διεκνείς κερδοσκόπους και τους μηχανισμούς των παγκόσμιων τοκογλύφων.

Κάτι που έγινε από μία «σοσιαλιστική» κυβέρνηση , η οποία με τις συμβουλές και τις συμβολές των ξένων επεχείρησε μια άνευ προηγουμένου εξαπάτηση του ελληνικού λαού και όταν σε ελάχιστο χρόνο αποκαλύφκηκε ο αντιλαϊκός και αντεκνικός χαρακτήρας της πέρασε απροκάλυπτα σε εφαρμογή της αρχής «αποφασίζομεν και διατάσομεν». Έτσι αναδύκηκε μία νέα χούντα η οκτωβριανή. Μια χούντα , που όχι μόνον δεν εκμεταλλευτηκε τεράστιες ευκαιρίες υπέρβασης της κρίσης με προσφυγή στη Ρωσία, την Κίνα, τα εμιράτα και όπου αλλού, αλλά και δεν διαπραγματεφτηκε όπως έκανε η Ισλανδία, η Ιρλανδία, η Ισπανία κ.ο.κ.

Οι προςωπικές σας ευθύνες κ. Πρόεδρε είναι τεράστιες, διότι δεν προστατευσατε τη χώρα, εντός των ορίων της δικαιοδοσίας σας απέναντι:

– Στην αντισυνταγματικότητα και τον παράνομο χαρακτήρα μεγάλου μέρους των όρων του μνημονίου και την αντισυνταγματική και εξ υφαρπαγής επιψηφιση του,

– Στην εκχώρηση εθνικού πλούτου υπό την μορφή εμπραγμάτων ασφαλειών και «εγγυήσεων» αντί πινακίου φακής.

– Στην ιδιωτικοποίηση όλων των επικερδών δημοσίων επιχειρήσεων.

– Στο μη σεβασμό διεκθών συμφωνιών, που είχαν γίνει από την προηγούμενη κυβέρνηση όσον αφορά τα υγρά καύσιμα και το φυσικό αέριο,

– Στον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας και τη λατινοαμερικανοποίση της χώρας,

– Στην κατ εντολή της κυβέρνησης ανοικτή σύμπταξη της αστυνομίας με τους κουκουλοφόρους.

Ναι κ. Πρόεδρε. Αυτά και άλλα πολλά μεταξύ των οποίων το μέγιστο και πολύ πρόσφατο. Η σιωπή σας στις εμετικές δηλώσεις Ερντογαν περί «Ελληνικής διοίκησης της νοτίου Κύπρου» και της αμφισβιτήσης και αυτής της ύπαρξης Κυπριακού κράτους.

Στην πρώτη σας θητεία είχατε δείξει ότι είχατε υπερβεί το κομματικό σας παρελθόν προς όφελος του εθνικού. Σήμερα πλέον λειτουργείτε ως ουραγός μιας Κυβέρνησης μειοδοσίας και εθνικού άγους, ως υποστηρικτής της οκτωβριανής χούντας.

Αρνούμαι κατόπιν αυτού να δεχτώ την πρόσκληση σηθ «γιορτή της Δημοκρατίας». Αρνούμαι να συμμετάσχω σε κάτι, που κατήντησε θέατρο σκιών, αρνούμαι να διαγράψω τον ένα χρόνο παρανομίας και τα πέντε χρόνια φυλακής στο όνομα της στήριξης της σημερινής ψευτοδημοκρατίας του 15%,