Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Αν δεν το ξέρετε ήδη, οφείλατε να το ξέρετε, κι αν δεν το ξέρετε και δεν ξέρατε καν πως οφείλετε να το ξέρετε, τότε τουλάχιστον ας εμπιστευθείτε για μια φορά στη ζωή σας αυτούς που ξέρουν. Και σταματήστε να συμπεριφέρεστε σαν ξερόλες παντογνώστες.
Διότι αν ρωτήσετε αυτούς που ξέρουν, αυτοί θα σας πουν πως το γέλιο μπορεί να σας απαλλάξει από μεγάλο μέρος του βάρους των χρεών σας. Αν όχι από τα ίδια σας τα χρέη, τουλάχιστον από το άγχος που σας προκαλούν, που είναι το ίδιο στο κάτω – κάτω.
Διότι αν δεν αγχώνεσαι, αν είσαι τύπος κουλ, τότε μπορείς να χρεώνεσαι κατά βούληση, όπως η διακυβέρνηση Καραμανλή του νεωτέρου, την οποία κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει ότι μας καταχρέωσε αγχώνοντάς μας ή ότι φόρτωσε μέλη και παρατρεχάμενους με το απεχθές αυτό συναίσθημα.
Ελλείψει γέλιου, μπορείτε να αφήσετε ένα γελάκι, κι αν το χειλάκι σας ούτε γελάκι δεν σηκώνει, τότε μπορείτε να καταφύγετε στις θεραπευτικές ιδιότητες του υποκατάστατου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα προβλήματα μπορείτε να λύσετε μ’ ένα απλό χαμόγελο.
Αυτές οι πολύ απλές, και εντελώς ανθρώπινες, σκέψεις μού ήρθαν στο μυαλό τις προάλλες όταν είδα στην τηλεόραση τον πρώτο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να δηλώνει πως δεν έχει να πληρώσει την έκτακτη εισφορά για τα ακίνητα. Για να καταφέρει δε να την πληρώσει είναι αναγκασμένος να πουλήσει ένα ακίνητο το οποίο, αν δεν καταφέρει να το πουλήσει, τότε δεν θα πληρώσει. Κι αν δεν καταφέρει να πουλήσει και κατά συνέπεια δεν καταφέρει να πληρώσει, τότε ο δεύτερος αντιπρόεδρος, αρμόδιος και για την είσπραξη της εισφοράς, «ας με βάλει φυλακή». Οπου και στο άκουσμα της λέξης το υπομειδίαμα μεταμορφώθηκε αυτομάτως σε γελάκι, γενικευμένη θυμηδία στην τηλεοπτική ομήγυρη, στιγμιαία εκτόνωση του σωρευμένου άγχους.
Και το ερώτημα τίθεται ως εξής.
Εννοούσε ο πρώτος αντιπρόεδρος ότι ο δεύτερος αντιπρόεδρος, ως δεύτερος, δεν θα τολμήσει να συλλάβει τον πρώτο αντιπρόεδρο, ακόμη κι αν αυτός αποδειχθεί κακοπληρωτής;
Αρα αυτός δικαιούται να υπομειδιά με ό,τι σε εμάς τους υπόλοιπους προκαλεί άγχος; Οθεν και το γελάκι;
Ή μήπως εννοούσε ότι, ούτως ή άλλως, όλο αυτό το χάος με τις έκτακτες εισφορές, τους λογαριασμούς και τις αποδείξεις είναι τέτοιο που κανείς μας δεν χρειάζεται να ανησυχεί και όλοι μαζί μπορούμε να απελευθερώνουμε το άγχος μας με αντίστοιχα γελάκια; Διότι το δικό μας χάος το καταφέραμε να γίνει τουρλουμπούκι.
Οπου η διαφορά ανάμεσα στο χάος και το τουρλουμπούκι είναι ότι το μεν χάος μπορεί να γεννήσει κάτι, έστω τη «μαύρη νύχτα», όπως σημειώνει ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του, το τουρλουμπούκι όμως μόνον τουρλουμπούκι βγάζει από τα σπλάγχνα του.
Γι’ αυτό και δεν χρειάζεται να κατεβάζετε τα μούτρα σας με το ημερήσιο ωροσκόπιο των οικονομικών μέτρων. Το χαμόγελο, ή έστω το γελάκι, ταιριάζει περισσότερο. Υπάρχουν και τα χάχανα βέβαια, όμως μην ανησυχείτε, έχουμε και γι’ αυτά καιρό.
