Της Δέσποινας Συριοπούλου, Real News
Το ΔΝΤ δεν δίνει πια ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία εξακολουθεί να έχει τη στήριξη της διοίκησης Ομπάμα που φοβάται ότι μια πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα μπορεί να μετατρέψει την οικονομική κρίση σε γεωστρατηγική. Αυτό είναι το κεντρικό συμπέρασμα που εξάγεται από συνομιλίες με εκπροσώπους του Ταμείου και αξιωματούχους στην Ουάσιγκτον εν αναμονή της αλλαγής της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου και της έκθεσης της Τρόικας. Εκφράζονται εντονότατες επιφυλάξεις για τη δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα με τους δανειστές. Της δίνεται το ελαφρυντικό της έλλειψης συναίνεσης από την αντιπολίτευση, αλλά η κριτική που διατυπώνεται πίσω από τις κλειστές πόρτες των συσκέψεων αγγίζει πλέον τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος ωστόσο παραμένει ο δημοφιλέστερος Ελληνας πολιτικός για τον Λευκό Οίκο.
«Γιατί τόση δυσπιστία, τι δεν έχει πάει καλά, γιατί έπρεπε να υπάρξουν γραπτές εγγυήσεις και μάλιστα από τον Έλληνα πρωθυπουργό» ρωτήσαμε τεχνικό παράγοντα στο ΔΝΤ. «Την απάντηση την έδωσε εμμέσως πλην σαφώς η Κριστίν Λανγκάρτ: Γιατί ποτέ δεν υπήρξε συνέπεια! Άλλα λέει η Ελλάδα, άλλα κάνει, αλλά κυρίως δεν κάνει αυτά που υπόσχεται, γι’ αυτό συνεχώς όλοι εδώ μιλάμε για εφαρμογή, όχι μόνο των συμπεφωνημένων αλλά και των μέτρων και νόμων που ψηφίζει η Ελληνική βουλή» είπε ο τεχνοκράτης με ελαφρό μειδίαμα και αλλαγή χρώματος στο ύφος και στην φωνή του… Μια αλλαγή που αφήνει πικρή αίσθηση για το πώς βλέπουν την χώρα μας οι τεχνοκράτες του Ταμείου. Οικονομολόγοι, υπάλληλοι καλά αμειβόμενοι, που βλέπουν μόνο ψυχρά νούμερα πίσω από τις μακροοικονομικές και μακρόσυρτες αναλύσεις τους, ξεχνούν πως αυτοί οι αριθμοί αντιστοιχούν σε μισθούς και συντάξεις που κόβονται καθημερινά από τον απλό φορολογούμενο Ελληνα πολίτη που δοκιμάζεται σκληρά.
Η «μέγγενη» των ελεγκτών της τρόικας σφίγγει ακόμη περισσότερο, ζητώντας μεγαλύτερες εγγυήσεις από την κυβέρνηση Παπανδρέου και επιβάλλοντας πρόσθετες παρεμβάσεις για την διετία 2013-14. «Σε απόλυτη συνεννόηση με τις Βρυξέλλες», όπως τόνισε στη Real News, αξιωματούχος στην Washington, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έχοντας ρίξει φαινομενικά το μπαλάκι των αποφάσεων για την Ελλάδα στους Ευρωπαίους, περιμένει –παρακολουθώντας και ασκώντας πιέσεις- τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της 17-18 Οκτωβρίου στο Βερολίνο, «με τα πράγματα να κινούνται σε τεντωμένο σκοινί για την Ελλάδα», δίνοντας έναν τόνο αντίστοιχο της «κόψης του ξυραφιού», έκφραση που χρησιμοποίησε ο υπουργός των Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος.
Τα βλέμματα της Washington είναι πλέον στραμμένα στις κινήσεις της Άγκελα Μέρκελ, η οποία, έχοντας δεχτεί τις ισχυρές πιέσεις (και) του αμερικανικού παράγοντα προκειμένου να ενταθούν οι προσπάθειες και να κινηθούν πιο γρήγορα οι συζητήσεις για την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, δείχνει να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο, αρχής γενομένης με την «εκπόνηση» του (νέου) γερμανικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της Ελλάδας, ένα σχέδιο που προσανατολίζεται στην αλλαγή των όρων της 21ης Ιουλίου.
Αν και η ομοφωνία δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους ηγέτες, χαρακτηριστικό που οι Αμερικανοί το διαπιστώνουν, κάνοντας λόγο για την ανάγκη ενιαίας δημοσιονομικής πολιτικής της ευρωζώνης, την δεδομένη χρονική στιγμή η διάσωση της Ελλάδας κρίνεται μείζονος σημασίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εντός και εκτός του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η αμερικανική στήριξη είναι εμφανής, «γεγονός καθόλου αμελητέο», όπως σημειώνουν πηγές στην Washington.
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίζουν να εκφράζουν την στήριξη προς την Ελλάδα με κάθε και σε κάθε ευκαιρία”, ανέφερε ανώτερη διπλωματική πηγή στην Real news, τονίζοντας ότι «αυτό γίνεται και για έναν επιπλέον λόγο, πέρα από τους αμιγώς οικονομικούς: Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θέλουν καμία άλλη πηγή εντάσεων στην ευρύτερή περιοχή. Ήδη υπάρχουν μέτωπα».
Η αμερικανική στάση είναι σαφής, και δια στόματος του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού οικονομικών Τίμοθι Γκάϊθνερ: «Δράστε άμεσα». Ακόμη μια εκ των παραμέτρων που θέτουν οι αμερικανοί προς την δυνατότητα αντιμετώπισης της κρίσης, θεωρείται η ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, κάτι για το οποίο ασκεί πιέσεις η Washington. Μπορεί στην συνάντηση τους την περασμένη Πέμπτη η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και η Άγκελα Μέρκελ να παρείχαν τις διαβεβαιώσεις ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έχουν αρκετούς πόρους στη διάθεσή τους ώστε να χρηματοδοτήσουν τις ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, αυτό ωστόσο εν τοις πράγμασι δεν έχει ακόμα διαφανεί.
Αυτό που μένει όμως, λίγες μέρες πριν το κουβάρι του γερμανικού σχεδίου ξεδιπλωθεί, με τις εκ προοιμίου εικασίες για το ύψους του ποσοστού κουρέματος του ελληνικού χρέους, κάτω από το αυστηρό βλέμμα του ΔΝΤ, αναθεωρώντας τα όσα με πολλά χαμόγελα είχαν ανακοινωθεί αργά το βράδυ της 21ης Ιουλίου, είναι η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια του τι έπεται για την ελληνική πραγματικότητα.
Οι Αμερικανοί στην Washington σε κάθε επίπεδο, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης και αξιώματος, τα ίδια επαναλαμβάνουν είτε συνομιλούν με κυβερνητικό παράγοντα είτε με αξιωματούχο της ελληνικής μείζονος αντιπολίτευσης.
Τα ίδια λοιπόν αναμένεται να πουν και στον Δημήτρη Αβραμόπουλο που θα βρίσκεται στην αμερικανική πρωτεύουσα τα προσεχή 24ωρα και αναμένεται να συναντηθεί και με παράγοντες του ΔΝΤ- για να ενημερωθεί – αλλά και γνωστούς αμερικανούς αξιωματούχους που έχουν συνεχή επικοινωνία και ενημέρωση για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας με ΕλληνοΑμερικανούς επιχειρηματίες και πολιτικούς παράγοντες.
Αυτό που κατά βάση ανησυχεί τον αμερικανικό παράγοντα είναι η κατάσταση να παραμείνει ελεγχόμενη και τούτο διότι φοβούνται το ντόμινο στην ευρύτερη περιοχή, είναι – βλέπεις- πολλά τα μέτωπα, που ένα ακόμα θα δυσκόλευε ακόμα πιο πολύ την δική τους συνεχή παρουσία στην Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Αυτό τουλάχιστον συνάγεται, όταν μιλάς με αμερικανούς ανώτερους διπλωμάτες και τους ρωτάς τι φοβούνται τόσο πολύ και έχουν τόσο και έντονο ξαφνικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα, σε σημείο που σχεδόν κάθε εβδομάδα ο Αμερικανός πρόεδρος συνομιλεί είτε με τον Σαρκοζί είτε με την Γερμανίδα καγκελάριο.
Αν μάλιστα κάποιος δει την επιθεώρηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ευρώπη που δόθηκε πριν από λίγες μέρες στην δημοσιότητα, θα διαπιστώσει ότι κάθε άλλο παρά ευοίωνο διαγράφεται το μέλλον και αυτό μάλλον μοιάζει να ανησυχεί τις ΗΠΑ και για τυχόν βίαιη αλλαγή του γεωπολιτικού status, αν η οικονομική κρίση μετεξελιχθεί και σε γεωστρατηγική. Η οικονομική κρίση, που είναι έντονη και εμφανής και στις ΗΠΑ σε πολλές πολιτείες κάνει την Ουάσιγκτον να ανησυχεί διπλά, ακριβώς γιατί επιβεβαιώνονται οι φόβοι τους ότι τα σενάρια και οι υποθέσεις εργασίας τώρα γίνονται ζοφερή πραγματικότητα. Αυτό τουλάχιστον δείχνει, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην οικονομική ανάλυση για την Ε.Ε όπου μεταξύ άλλων στις 120 και πλέον σελίδες αναφέρεται ότι, «χώρες υπό την πίεση των αγορών, θα συνεχίσουν να υποφέρουν από επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας, μεγάλες αλλαγές στον ιδιωτικό τομέα και υψηλή ανεργία, με την Πορτογαλία και την Ελλάδα να παραμένουν σε ύφεση μέχρι τα μέσα του 2012 και τις αρχές του 2013 αντίστοιχα». Μέτρα, και άλλα μέτρα. Όσο για την ευρωζώνη συνολικά, η επιθεώρηση διαπιστώνει “ την καθυστέρηση ανεύρεσης μιας σταθερής λύσης στο πρόβλημα της ευρωζώνης, κάτι που απαιτεί δύσκολες αποφάσεις. Απαιτεί βελτίωση της διαχείρισης των κρίσεων στη ζώνη του ευρώ και ενότητα πίσω από την οικονομική και νομισματική ένωση, γεγονός το οποίο θα έχει τη δυνατότητα να πείσει τις αγορές”.
