Του Πολύκαρπου Αδαμίδη, ειδική συνεργασία με το Statesmen.gr
Η εξυγίανση και η αναμόρφωση του πολιτικού μας συστήματος, είναι αναμφισβήτητα βασικό αίτημα της κοινωνίας. Φαίνεται όμως να αποτελεί και βασική διακηρυγμένη προτεραιότητα του πολιτικού κόσμου. Η Νέα Δημοκρατία την έχει αναδείξει σε κεντρικό θεσμικό ζήτημα και βασικό άξονα των 31 σημείων που καθορίζουν το πλαίσιο της προτεινόμενης Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Η αναμόρφωση αυτή προυποθέτει εύλογα και την αλλαγή των ρυθμίσεων που αφορούν την βουλευτική ασυλία και την αποσβεστική προθεσμία, τον χρόνο παραγραφής της ευθύνης των Υπουργών. Και εύλογα. Στο μέτρο ιδίως που οι ρυθμίσεις αυτές έχουν οδηγήσει σε ασυδοσία και κλονισμό της εμπιστοσύνης των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και στη βασική αρχή της ισονομίας. Από την άλλη πάλι οι θεσμικές αλλαγές δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να οδηγήσουν σε ακρότητες, που θα καθιστούν ανέφικτη την απερίσπαστη άσκηση των κοινοβουλευτικών καθηκόντων και τη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Σε συνθήκες δηλαδή ουσιαστικής ακυβερνησίας και πολιτειακής αβεβαιότητας.
Για να υπάρχει ωστόσο μια πλήρης εικόνα του ‘θεσμικού σκηνικού’ και για να μην θεωρηθεί ότι ο πολιτικός κόσμος που ‘άδικα κατηγορείται’ δεν μπορεί-λόγω παραγραφής- να διεκδικήσει το αναφαίρετο δικαίωμα ‘απόδειξης της αθωότητάς του’ και αποκατάστασης της υπόληψής του και το υπάρχον Σύνταγμα δίνει λύσεις και απαντήσεις.
Το άρθρο 86 παρ. 5, περί της (ποινικής) ευθύνης των Υπουργών, προβλέπει ότι σε περίπτωση παραγραφής, ο Υπουργός στον οποίο αποδίδονται συγκεκριμένα αδικήματα, μπορεί να ζητήσει από τη Βουλή τη σύσταση ειδικής επιτροπής, με μέλη και ανώτατους δικαστικούς-για να διερευνήσει την κατηγορία και να αποδείξει το αβάσιμό της. Πάλλευκος πλέον να απευθυνθεί στο εκλογικό σώμα και να διαφυλάξει την τιμή του πολιτικού κόσμου. Νόμοι λοιπόν υπάρχουν. Η γνώση τους και η βούληση εφαρμογής τους είναι το διαρκώς ζητούμενο.
