Του Μάνου Οικονομίδη, ειδική συνεργασία με το Statesmen.gr
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά… Το πρακτορείο Reuters δεν θα διακινδύνευε ποτέ τη σοβαρότητα και την αξιοπιστία του, μεταδίδοντας μια πληροφορία της οποίας την ακρίβεια δεν θα είχε επιβεβαιώσει νωρίτερα.
Όταν μάλιστα η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν αφορά την ουσία του θέματος, αλλά τη… διαχειριστική μεθοδολογία του, τότε είναι προφανές ότι η είδηση περί εκχώρησης «εκτελεστικών αρμοδιοτήτων» στον Χορστ Ράιχενμπαχ και την Task Forse που έχουν στείλει οι Βρυξέλλες στην Αθήνα, δεν πρέπει να απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.
Τον «κορμό» της είδησης άλλωστε, τον επιβεβαίωσε η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ όταν, μιλώντας σε κομματικά στελέχη του CDU, υπογράμμισε ότι στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, στις 23 Οκτωβρίου, θα τεθεί επί τάπητος η διολίσθηση των χωρών με ακραία δημοσιονομικά προβλήματα, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα, σε καθεστώς «μόνιμης επιτήρησης».
Η μόνιμη επιτήρηση προϋποθέτει τη μόνιμη παρουσία στην Ελλάδα «ομάδας κρούσης», σαν και αυτής του κ. Ράιχενμπαχ, και μάλιστα με προχωρημένες αρμοδιότητες σε σχέση με εκείνες που έχει σήμερα, έστω κι αν μια τέτοια εξέλιξη θα κινηθεί στα όρια της συνταγματικής εκτροπής.
Μόνιμη επιτήρηση βέβαια συνεπάγεται… μόνιμο Μνημόνιο. Με δυσμενέστερους όρους σε σχέση με αυτό που υπέγραψε ο Γιώργος Παπανδρέου με την τρόικα την άνοιξη του 2010. Και μια τόσο μακροπρόθεσμη δέσμευση της χώρας, προϋποθέτει αυξημένη πολιτική νομιμοποίηση. Επομένως, εκλογές…
