Του Ρωμύλου Κομνηνού, ειδική συνεργασία στο Statesmen.gr
Η εμπειρία μας έχει δείξει ότι ο πολιτικός προϊστάμενος μιας κυβέρνησης, δέχεται μικρότερη και σε πιο αργούς χρόνους φθορά από το υπουργικό σχήμα του οποίου ηγείται. Και αυτή η πραγματικότητα εξηγεί γιατί τα κόμματα ποντάρουν στον εκάστοτε αρχηγό τους, και την προσωπική δημοφιλία του, για να διατηρούν εφεδρείες εμπιστοσύνης στην κοινωνία, ακόμη και όταν η κυβέρνησή τους συγκεντρώνει χαμηλά ποσοστά.
Ο Λουκάς Παπαδήμος δεν είναι πολιτικός, όπως και ο ίδιος φρόντισε να επισημάνει, αμέσως μετά την επιλογή του για το αξίωμα του Πρωθυπουργού. Ούτε ηγείται κάποιου κόμματος, αλλά μιας κυβέρνησης που έχει τη στήριξη τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων: Του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
Παρά ταύτα, μέσα σε διάστημα περίπου ενός μηνός, βρίσκεται ήδη πρωταγωνιστής στο… οξύμωρο σχήμα του προλόγου. Ενώ ο ίδιος συγκεντρώνει ποσοστό αποδοχής στην κοινωνία 60%, έστω κι αν το 53% δηλώνει ότι δεν τον εμπιστεύεται για τη διαχείριση της οικονομίας, το 81% δηλώνει απογοητευμένο από τον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης.
