Πολλές και πολλοί από μας νομίζουν πως κάτι κάνουν με το να είναι οπαδοί της μεταμοντέρνας μπλε ΝΔ και του μεταμοντέρνου πράσινου ΠαΣοΚ στον 21ο αιώνα. Κατά τον βυζαντινολόγο όμως Προκόπιο από το Ισραήλ, και η μεταμοντέρνα μπλέ ΝΔ και το μεταμοντέρνο πράσινο ΠαΣοΚ φαίνεται πως έχουν τις ρίζες τους στα χρόνια του Ιουστινιανού Α’ και της Θεοδώρας του 6ου αιώνα.

O Προκόπιος ο Καισαρεύς (500 – 565 C.E.) ήταν ένας εξέχων βυζαντινολόγος από το Ισραήλ. Συνοδεύωντας τον στρατηγό Βελισσάριο στους πολέμους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α’, ο Προκόπιος έγινε ο κύριος ιστορικός του 6ου αιώνα, γράφοντας γιά τους πολέμους του Ιουστινιανού, τα κτίρια του Ιουστινιανού και την περίφημη ‘Απόκρυφη Ιστορία’ ή ‘Ανέκδοτα’ [1][2]. Είναι δε ευρέως διαδεδομένο να θεωρείται ο Προκόπιος ως ο τελευταίος μεγάλος ιστορικός του αρχαίου κόσμου.

Στην σελίδα λοιπόν 44 της πρόσφατης, πλέον ζωντανής μετάφρασης από τον Π. Σαρρή του βιβλίου ‘Ανέκδοτα’ [2], ο Προκόπιος ο Καισαρεύς φωτογραφίζει όλα εκείνα που ο Ιουστινιανός Α’ και η Θεοδώρα έκαναν ομόφωνα, μιάς και κανείς από τους δύο δεν ένανε τίποτα χωριστά από τον άλλον, μέχρι το τέλος της κοινής ζωής τους. Τι ρομαντικό! Γιά πολύ καιρό επικρατούσε η γενική άποψη ότι ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα ήταν αντίθετοι και στις ιδέες και στα ενδιαφέροντά τους.

Αργότερα όμως αναγνωρίστηκε ακριβώς πως αυτή η λανθασμένη εντύπωση είχε σκόπιμα προωθηθεί από τον Ιουστινιανό και την Θεοδώρα. Ο κοινός τους σκοπός ήταν να διαβεβαιώσουν πως οι υπήκοοι και οι εχθροί τους δεν έθεταν τις δικές τους διαφορές στην άκρη ώστε να ενωθούν εναντίον τους, αλλά παρέμεναν πάντα χωρισμένοι, ακόμα και στα συναισθήματά τους προς αυτούς.

Ο Ιουστινιανός Α’ και η Θεοδώρα άρχισαν την ηγεμονία τους με την δημιουργία μίας διαίρεσης μεταξύ των υπηκόων τους, και με την προσποίηση του ότι λαμβάνουν τάχα αντίθετες πλευρές σε θρησκευτικές διαφορές, μοιράζοντας έτσι ολόκληρο το σώμα των υπήκοων τους σε δύο, κάτι που πρόκειται σύντομα να καταστεί σαφές. Έτσι συνεχώς κρατούσαν τα τότε πολιτικά κόμματα στα μαχαίρια.

Η Αυτοκράτειρα έκανε πως ρίχνει όλο το βάρος της πίσω από τους μπλε (ΝΔ), ώστε με την επέκταση στην πλήρη εξουσία τους να επιτεθούν στην αντίθετη φατρία (των πράσινων του ΠαΣοΚ), κάτι που κατέστησε δυνατόν γιά τους μπλε (ΝΔ) να μην λάβουν υπ’ όψη όλους τους κανέναν από τους νόμους ή περιορισμούς και έτσι να εκτελούν εξωφρενικές πράξεις εγκληματικής βίας. Ο Ιουστινιανός απαντούσε με το να συμπεριφέρεται σαν τάχα να βράζει μέσα σε μία εμφιαλωμένη δυσαρέσκεια, αλλά δεν μπορούσε ντε και καλά να αντισταθεί στη σύζυγό του Θεοδώρα ανοικτά, ενώ συχνά οι δυό τους μετέτρεπαν την εξωτερική εμφάνιση των πολιτικών τους και αντάλλασαν ρόλους.

Ο Ιουστινιανός, γιά παράδειγμα, θα επέμενε στην ποινική τιμωρία του κόμματος των μπλέ (ΝΔ) ως παραβάτες. Η δε Θεοδώρα, με μία πλαστή οργή ​​θα διαμαρτύρονταν με πικρία πως, όπως λένε: “είχε υποταχθεί στον άνδρα της μετά από διαμαρτυρία”.

Και όμως, όταν αυτό βόλευε, οι του μπλε κόμματος (ΝΔ) φαίνονταν να είναι η πιό ομαλοί. Διότι είχε διαπιστωθεί πως μάλλον ήταν αδικαιολόγητο να φτάνει κανείς στα όρια με βίαιο τρόπο κατά των γειτόνων του. Και πάλι, στις πικρές έχθρες που προκαλούσαν οι δικαστικές αγωγές, κάθε ένας από τους εταίρους (Ιουστινιανός και Θεοδώρα) φαίνεται να υποστήριζαν έναν από τους αντίδικους.

Ήταν δε τέτοιο το σχέδιό τους, ώστε η νίκη να πρέπει να πηγαίνει σ ‘αυτόν που υπερασπίζεται και προκαλεί το άδικο, κάτι σαν μία αναπόληση από τις ‘Νεφέλες’ του Αριστοφάνη. Και ότι με αυτό τον τρόπο, ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα κόρθωναν να κλέπτουν το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας και των δύο αντιδίκων.

Δεν είμαι βέβαια ιστορικός, οπότε καλό θα ήταν να εκφέρουν κάποια γνώμη επί τούτου και οι ειδήμονες ερευνητές της Ιστορίας. Αλλά μου φαίνεται πως ο Ιουστινιανός Α’ και η Θεοδώρα εξακολουθούν να μας κυβερνούν σήμερα μέσω της μεταμοντέρνας μπλε ΝΔ και του μεταμοντέρνου πράσινου ΠαΣοΚ, στην μεταμοντέρνα μας πατρίδα την Ελλάδα.

Και όσο η ηγεμονία τους τούτη εξακολουθεί, βασισμένη στην διαίρεση του ελληνικού μας κόσμου, τόσο η δύναμη του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος της δυναστικής κομματοκρατίας αυξάνεται, ενώ η πολιτικο-κοινωνικο-οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας της Ελλάδας επιδεινώνεται. Η κατοχή του ‘χρηματιστικοποιημένου ζόμπι οικονομισμού’ μέσω της μεταμοντέρνας μπλε ΝΔ και του μεταμοντέρνου πράσινου ΠαΣοΚ δεν επιτρέπουν στον ελληνικό μας κόσμο ούτε καν να μπορεί να δει τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές του επιλογές πέραν του δικομματισμού.

Έτσι παραμένουμε εγκιβωτισμένοι μέσα σε ένα τέλεια ανθελληνικό πολιτικό σύστημα, το οποίο βολεύει μόνον την ιδιοσυγκρασία του αγγλοσαξωνικού κόσμου που το σχεδίασε και μας το επέβαλλε. Πέραν τούτου όμως, και ενώ η μεταμοντέρνα μπλε ΝΔ ετοιμάζεται να μας κυβερνήσει πάλι το επιβεβλημένο από τους κοτζαμπάσιδες ανθελληνικό πολιτικό σύστημα αποτρέπει τον ελληνικό μας κόσμο από την φυσική του ιδιοσυγκρασία, που δεν είναι άλλη από την δημιουργία ενός ανθρώπινου, ανθρωποκεντρικού πολιτισμού.

Ούτε βέβαια είναι αναγκαίο να πάει όλος ο ελληνικός μας κόσμος στην αριστερά, στο κέντρο ή στην δεξιά, γιά να ενωθεί και να ανατρέψει έτσι το νυν σαθρό πολιτικό σύστημα, που είναι μονόπατα υπαίτιο γιά τα δεινά της πατρίδας μας της Ελλάδας. Η προτεινόμενη συσπείρωση από τα υπάρχοντα πατριωτικά κινήματα, πχ., του Στρατηγού ε.α. Αϋφαντή, του ΕΠαΜ του Δημήτρη Καζάκη και της ‘Συσπείρωσης για τη Δημοκρατία‘, δεν σημαίνει την υπαγωγή της μιάς ομάδας σε μία άλλη, αλλά απλά την πολιτική και εκλογική τους συνεργασία εφόσον συμφωνούν σε 3-5 βασικές αρχές, προς την τελική ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ όλων των πατριωτικών κινημάτων και πολιτικών μετώπων.

Και σας παρακαλώ, μην αφήνετε έξω εμάς τις Ελληνίδες και τους Έλληνες της διασποράς. Με την ευκαιρία της διάλεξης με τίτλο ‘Κριτική Ανάλυση της Ελληνικής Συνταγματικής Ιστορίας: 190 Χρόνια Συνταγματικών Αλλαγών’ του Νίκος Σταματάκης, Ph.D., σας επισυνάπτω τα αποτελέσματα μίας προκαταρκτικής δημοσκόπησης επί της ποθούμενης ισοκρατίας στην Νέα Υόρκη (18 Δεκεμβρίου 2011), που οργάνωσε με επιτυχία o ΣYNΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΔAΥΡΟΥ ΛΙΜΗΡΑΣ στο Πολιτιστικό Κέντρο Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Όπως δείχνουν τα αποτελέσματα αυτής της προκαταρκτικής δημοσκόπησης, το 68 τοις εκατό του ελληνικού μας κόσμου στην Νέα Υόρκη επιθυμεί να έχει τα δικαιώματα της ισοκρατίας (δηλαδή του εκλέγειν και εκλέγεσθαι) στην πατρίδα μας την Ελλάδα.

Ευοί Ευάν,

Νίκος Γεωργαντζάς

 

[1] Ανέκδοτα ή Απόκρυφη ιστορία, απόδ. Αλόη Σιδέρη, Εκδ. ΑΓΡΑ, Αθήνα 1988, ISBN 960-325-036-8
[2] Procopius, The Secret History, translated by G. A. Williamson. Harmondsworth: Penguin Books, 1966. Μία κατανοητή και προσιτή μετάφραση στα αγγλικά του ‘Ανέκδοτα’. Πρόσφατα επανεκδόθηκε από το Penguin (2007) με μία ενημερωμένη, πλέον ζωντανή μετάφραση από τον Π. Σαρρή, ο οποίος έδωσε επίσης νέα σχόλια και σημειώσεις.
1 Συνημμένα αρχεία| 31KB