Ρεπορτάζ – φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας
Για μια ακόμη χρονιά αναβίωσε στην καρδιά της Πόλης, στη Μεγάλη Οδό του ιστορικού Πέραν το παραδοσιακό έθιμο των Χριστουγεννιάτικων καλάντων που οργανώθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου, παραμονή της εορτής, με πρωτοβουλία του δραστήριου Διευθυντού του Ζωγραφείου Λυκείου Γιάννη Δεμιρτζόγλου. Πρόκειται για ένα γεγονός που επαναλήφθηκε για πρώτη φορά πέρυσι ύστερα από σιγή δεκαετιών λόγω των γνωστών συνθηκών. Η προσπάθεια αποσκοπεί στη διατήρηση των ηθών κι εθίμων της Ρωμηοσύνης στη σύγχρονη εποχή.
Με επικεφαλής τον μουσικόφιλο Λυκειάρχη, ο οποίος συνόδευε με το ακορντεόν του τα κάλαντα, και τη συμμετοχή μαθητών με τρίγωνα στα χέρια, καθηγητών, αποφοίτων, αρκετών Ομογενών και φίλων της Σχολής από την Ελλάδα, και φυσικά του Γιώργου Παπαλιάρη, Προέδρου της Μεγαλωνύμου Κοινότητος Σταυροδρομίου στην οποία και ανήκει το Λύκειο αυτό, ξεκίνησε, στις 2.30 μ.μ., μία πορεία από το χώρο του Ζωγραφείου προς τη Μεγάλη Οδό όπου εκεί σε γωνία της οδού έψαλαν τα πατροπαράδοτα κάλαντα υπό τα βλέμματα των χιλιάδων περαστικών του κεντρικού αυτού δρόμου της Πόλης. Ο Ζωγραφιώτης Παντελής Βίγκας, εκπρόσωπος των μειονοτικών Ιδρυμάτων στο 15μελές συμβούλιο της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων, μοίραζε στους διερχομένους γλυκά με εορταστικό διάκοσμο.
Στη συνέχεια η πομπή κατευθύνθηκε προς το Σισμανόγλειο Μέγαρο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος. Εκεί, στην είσοδό του, με τις πόρτες διάπλατα ανοιχτές, τους ανέμενε ο αρχοντικός οικοδεσπότης του Γενικός Έλληνας Πρόξενος Νίκος Ματθιουδάκης. Αφού τους καλωσόρισε με εγκαρδιότητα στο χώρο της εισόδου, του είπαν τα κάλαντα τα οποία κατέληγαν με την ευχη¨ο Γενικός μας ο καλός χρόνια πολλά να ζήσει¨. Από την πλευρά του εκείνος, ως φιλόστοργος Γέροντας, τους μοίρασε γλυκίσματα των ημερών τα οποία είχε ετοιμάσει μαζί με αναψυκτικά και με χαρά αλλά και συγκίνηση απάντησε δίνοντας τις δικές του ευχές για τα Χριστούγεννα και για τη νέα χρονιά που ανατέλλει.
Το γεγονός αυτό ξάφνιασε ευχάριστα την εμπορική πραγματικότητα της πολύβουης και πολυσύχναστης Μεγάλης Οδού του Πέραν και οπωσδήποτε είχε θετικό αντίκτυπο στη συνείδηση του λαού, αδιανόητο μέχρι πριν λίγα χρόνια. Ο κάποτε συνήθης και πάντως πολύ προσβλητικός χαρακτηρισμός ¨άπιστος (γκιαούρ)¨ δεν ακούστηκε και σήμερα. Όμως άκουσα περαστικούς νέους να λένε βλέποντας το θέαμα αυτό ¨Τί ανόητοι άνθρωποι¨! Ανώδυνη λεπτομέρεια μπροστά στα επώδυνα του παρελθόντος.
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στους συντελεστές της όμορφης αυτής εκδήλωσης και σε όσους έδωσαν το παρόν .