Ο αισχρός ρόλος των ΜΚΟ και η κυνική ομολογία της Ουάσιγκτον

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Ηυπόθεση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ/ΝGΟ) δικαιολογημένα ενοχλεί πολλούς ανθρώπους, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, όπου το «φαινόμενο» λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις, καθώς ορθώς θεωρείται ως μία άνευ προηγουμένου παρέμβαση στα εσωτερικά κρατών. Οι ΜΚΟ/ΝGΟ επανήλθαν ξανά στο προσκήνιο σε παγκόσμιο επίπεδο μετά τις καταγγελίες του Βλαντιμίρ Πούτιν εναντίον της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών, ενώ στην Ελλάδα διαβάσαμε τις αποκαλύψεις για το «πάρτι» που γινόταν από τους αρμοδίους του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, οι οποίοι κατασπάραξαν τα «απόρρητα ταμεία» με ύποπτες χρηματοδοτήσεις οργανώσεων κηφήνων. Και έχει δικαίωμα ο κάθε πολίτης να έχει υποψίες για όσους διετέλεσαν υπουργοί, διότι εάν ήταν καθαρός ο τρόπος διανομής των χρημάτων, δεν θα κατέστρεφαν τα παραστατικά.

Όπως έγραψα πολλές φορές, το φαινόμενο ξεκίνησε από την Αμερική και βασικά οι ΜΚΟ/ΝGΟ δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπίσουν τα «Κινήματα Ειρήνης» που είχε στήσει σε όλο τον κόσμο η ΕΣΣΔ. Η σκέψη ήταν να ενισχύονται με αμερικανικά δολάρια οργανώσεις σε χώρες-στόχους, βασικά για να προωθούν και να επιβάλλουν την αμερικανική εξωτερική και αμυντική πολιτική. Ηταν (και είναι) «οχήματα» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και καθοδηγούνται από την USΑΙD και τις κατά τόπους πρεσβείες των Ην. Πολιτειών.

Μέχρι το δημοψήφισμα για το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, οι αμερικανικές ενισχύσεις σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν απόρρητες, παρά το γεγονός ότι οι αμερικανικοί νόμοι απαιτούν διαφάνεια. Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο στην Κύπρο από την κατά λάθος(;) διαρροή της έκθεσης Νathans, άρχισαν να ανοίγουν τα στόματα. Αρχικά οι Αμερικανοί παραδέχθηκαν αόριστα και με αρκετή δόση ασάφειας ότι χρησιμοποίησαν τα χρήματα «για την επαναπροσέγγιση και την επανένωση της Κύπρου», αλλά στη συνέχεια μέσα από έγγραφα αποδείχθηκε ότι διατηρούσαν τέσσερα είδη ταμείων, ένα εκ των οποίων αφορούσε «πολιτικές δραστηριότητες» στο νησί.

Μετά την περίπτωση της Κύπρου, όπου άνοιξαν μία τρύπα και πέταξαν μέσα εκατομμύρια δολάρια, πληροφορηθήκαμε ότι μέσω ΜΚΟ/ΝGΟ διοχέτευσαν χρήματα στην Παλαιστίνη, στη Γεωργία, στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες. Ομως, η βασική χώρα-στόχος (ήταν και παραμένει) η Ρωσία. Ο Πούτιν, που δεν είναι και ο ίδιος ο πιο δημοκρατικός άνθρωπος στον πλανήτη, έχει απόλυτο δίκιο να φωνάζει, διότι έχει αποδείξεις, αν και μετά την κατάθεση του Φίλιπ Γκόρντον στο Κογκρέσο στις 14 Δεκεμβρίου, δεν τις χρειάζεται. Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών παραδέχθηκε ενώπιον των μελών της Υποεπιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας ότι οι ΗΠΑ «από το 2009 έχουν δώσει περίπου 160 εκατ. δολάρια για την υποστήριξη προγραμμάτων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου, την καταπολέμηση της διαφθοράς, για την κοινωνία των πολιτών, των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης, της χρηστής διακυβέρνησης και τις δημοκρατικές πολιτικές διαδικασίες». Αφού παραδέχθηκε και την οικονομική ενίσχυση ρωσικών ΜΜΕ, πρόσθεσε ότι «πιο πρόσφατα, η χρηματοδότηση των ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκε για την υποστήριξη ανεξάρτητης παρακολούθησης των εκλογών».

Ο Αμερικανός υφυπουργός ήταν όντως αποκαλυπτικός και δεν έκρυψε τα λόγια του, που ξάφνιασαν τους γερουσιαστές, με δεδομένη την αντίδραση και τις καταγγελίες του Ρώσου προέδρου. Ο κ. Γκόρντον τόνισε πως «ως μέρος της στρατηγικής (των ΗΠΑ), η κυβέρνηση έχει διαβουλεύσεις με το Κογκρέσο για μια πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός νέου ταμείου για την υποστήριξη ρωσικών ΜΚΟ/ΝGΟ που έχουν δεσμευθεί σε μια πιο πλουραλιστική και ανοικτή κοινωνία».

Για όσους προωθούν τα συμφέροντα κρατών στην Αμερική, ο νόμος απαιτεί να καταχωρηθούν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ως «πράκτορες» (agents) ξένων συμφερόντων. Ομως, τα μέλη των ΜΚΟ/ΝGΟ στις χώρεςστόχους είναι για τους Αμερικανούς «μαχητές της ελευθερίας». Είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι: Ασχολήθηκε άραγε η υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, κατά την επίσκεψή της στην Ουάσινγκτον, με δύο ανοικτά θέματα, που την αφορούν και τα οποία είναι πολύ σοβαρά; Αναφέρομαι στο θέμα του οίκου δημοσίων σχέσεων και στο ζήτημα της πρεσβευτικής κατοικίας, που εάν δεν επιδιορθωθεί άμεσα, το κόστος θα πολλαπλασιαστεί. Για το θέμα του οίκου, φέρει μεγάλη ευθύνη η κ. Μαρκουλλή, η οποία πληροφορούμαι ότι το «πάγωσε» προφανώς για να παραμείνει η προηγούμενη κατάσταση, που θεωρήθηκε αποτυχημένη. Οσον αφορά στην πρεσβευτική κατοικία, να θυμίσω ότι για όσο διάστημα δεν επιδιορθώνεται, οι Κύπριοι φορολογούμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν 20 χιλιάδες δολάρια το μήνα για την κατοικία που νοικιάστηκε για τον νυν πρέσβη.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ: Η κ. Μαρκουλλή επέλεξε να μην συναντηθεί με τους ανταποκριτές των κυπριακών και των ελληνικών εφημερίδων. Γιατί; Προφανώς ήθελε να αποφύγει απαντήσεις για τις επαφές της στην Ουάσινγκτον. Δεν βλέπω άλλο λόγο.

Στο άρθρο του Μιχάλη Ιγνατίου, ο Δημήτρης Αλευρομάγειρος σχολίασε τα εξής: