Του Κώστα Μαυρίδη
Η πολυσυζητημένη μελέτη «Η Επόμενη Μέρα…» χρηματοδοτήθηκε από το Νορβηγικό Ινστιτούτο PRIO με τρεις συγγραφείς, ανάμεσα τους η κ. Πρ. Αντωνιάδου. Στις σελ. 59-60 περιγράφονται τρεις ιδέες «που θα στήριζαν σε μεγάλο βαθμό την επαναπροσέγγιση και θα απέφεραν ουσιώδη οφέλη για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη». Ιδού οι τρεις ιδέες που συνθέτουν το «όνειρο» των συγγραφέων :
Α. δημιουργία περιφερειακού κόμβου αποθήκευσης πετρελαίου που θα λειτουργεί σε σύνδεση με τον τουρκικό αγωγό Μπακού-Τζειχάν.
Β. κατασκευή σήραγγας ή γέφυρας μεταξύ Κύπρου-Τουρκίας για διευκόλυνση του τουρισμού
Γ. κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει μέσω Κύπρου την Αίγυπτο με την Τουρκία.
Τα πιο πάνω δεν είναι μυθιστόρημα που υπό κανονικές συνθήκες θα κρίναμε ανάξιο ανάλυσης. Που είναι λοιπόν το πρόβλημα;
Η αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου προέκυψε επειδή ο λαός απέρριψε το σχέδιο Ανάν, ενάντια σε πολιτικούς εκβιασμούς και προτροπές πολιτικών όπως της Πρ. Αντωνιάδου. Μόνο που σήμερα είναι Υπουργός για θέματα ενέργειας και το «όνειρό» για την «Επόμενη Μέρα» γράφτηκε το 2008 (μετά το δημοψήφισμα).
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά ποτέ δεν είναι ακριβώς ίδια ώστε κάποιοι δεν μαθαίνουν. Έχουμε μια Τουρκία που προσδοκούσαν να την κατευνάσουν με την παράδοση του Κούρδου ηγέτη Οτσιαλάν και αργότερα με την προοπτική ένταξης στην Ε.Ε. και άνοιγμα κεφαλαίων. Σήμερα, οι παραβιάσεις -που φτάνουν μέχρι το Σούνιο- έχουν πολλαπλασιαστεί και οι παρεμβάσεις εντός της Κυπριακής ΑΟΖ εμφανείς και προκλητικές. Ποιος θυμάται πως πριν μερικά χρόνια, κάποιοι ευαγγελίζονταν το «όνειρο» της πολιτικής του Ελσίνκι που θα χαλιναγωγούσε την Τουρκία; Ενώ όμως δεν προέκυψε αποτέλεσμα, βρίσκουν λόγους να «ονειρεύονται» ουτοπίες και δυστυχώς, μας προκαλούν εφιάλτες. Όποιος δεν έχει αντιληφθεί μέχρι τώρα ότι δίνουμε αγώνα επιβίωσης ενάντια στην Τουρκία, ότι η Τουρκία επιδιώκει να μας καθυποτάξει στο άρμα της, δεν πρόκειται να το μάθει πλέον. Ούτε υπάρχει επιχείρημα να πειστεί.
Σήμερα, μια Τουρκία που υποτίθεται επιδιώκει μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές της έχει στην πραγματικότητα υποδαυλίσει προβλήματα με χώρες όπως η Συρία, Ιράν, Ιράκ και Ισραήλ. Εντός Τουρκίας, δίνει μάχη να καταπνίξει το κουρδικό κίνημα. Για τον ελληνισμό, καταπατά τη γη μας και είναι ήδη στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και σχεδιάζει την πλήρη υποταγή μας σε βάθος χρόνου. Το να διαχωρίζει κάποιος την πολιτική από την οικονομία ώστε να φαντάζεται «όνειρα» συνεργασίας με την Τουρκία είναι δικαίωμα του. Το να βρίσκεται όμως επικεφαλής στην διαμόρφωση της πολιτικής για το θέμα είναι εφιάλτης.
Πρόσφατα, τουρκικά δημοσιεύματα με βάση δηλώσεις του κατοχικού ηγέτη Έρογλου, έφεραν την Ε/κ πλευρά να προτείνει συνεργασία στην Τουρκία στον τομέα της ενέργειας. Ωστόσο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν ξεκάθαρος και τα περιέγραψε ως ανοησίες. Πράγμα που ικανοποίησε κάθε καλόπιστο παρατηρητή. Άλλωστε, αρκετές φορές τα τουρκικά ΜΜΕ λειτουργούν κατ΄εντολήν και παίζουν παιγνίδια εναντίον μας.
Αλλά το «όνειρο» της κ. Πρ. Αντωνιάδου στην «Επόμενη Μέρα» είναι δικές της απόψεις και όχι τουρκικός δάκτυλος. Και το «όνειρό» της αποτελεί εφιάλτη για την συντριπτική πλειοψηφία του λαού που προσέδωσε στην ηγεσία την ευκαιρία αιώνων για αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου.
Οι ορίζοντες που διανοίγονται είναι επίτευγμα της απόφασης του λαού το 2004 στο δημοψήφισμα και δεν επαφίεται στα «όνειρα» οποιουδήποτε να την … σαμποτάρει. Κάποτε διερωτώμαι αν μερικοί στην Κυβέρνηση με τις ενέργειές τους ανοίγουν τον δρόμο για την προεδρία στο Ν. Αναστασιάδη και τα δικά του «όνειρα».
Παρεμπιπτόντως, οι συγγραφείς (μαζί και η σημερινή Υπουργός) στην μελέτη τους αποκαλούν την Κυπριακή Δημοκρατία ως «το νότιο μέρος της Κύπρου» και αναφέρονται στα «κρατικά» όργανα του κατοχικού καθεστώτος χωρίς καν εισαγωγικά τα οποία και ευχαριστούν για την συνεργασία.
Σε σχόλιο του ο Ευρ. Μπίλλης, Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ για το άρθρο του Κ. Μαυρίδη αναφέρει τα εξής:
Παρατηρώ ότι τίποτε δεν γίνεται τυχαία. Ούτε η ανάθεση του σπουδαιότερου ισως σήμερα υπουργείου της Κύπρου στη στη χανούμ Πραξούλα, ούτε τα υποβόσκοντα σχέδια καλοπιάσματος της τουρκίας μέσω του φυσικού πλούτου της Κύπρου, ούτε η αφικνούμενη νεαρή Αυστραλή με πρόσκληση του γελοίου λαππά πράκτορα Ντάουνερ ( που προσβάλλει βάναυσα τους Έλληνες της Κύπρου υποβιβάζοντας τους σε ηλίθίους), για λύση από «Πραξούλα και Αϊσσέ», ούτε το ότι η Μαρκουλλή μετέφερε στην Κλίντον τις ηλιθιότητες τους για συμμετοχή της τουρκίας, ταμεία κτλ, για το φυσικό αέριο, κτλ.
Είναι οι ίδιος ο Χριστόφιας που αχρηστεύει συστηματικά κάθε όπλο του Ελληνισμού της Κύπρου (αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων, λύσεις που αποδέχεται κτλ και τώρα το φυσικό αέριο της Κύπρου).
Υπάιτιος για όλα και κίνδυνος για την επιβίωση του Ελληνισμού στην Κύπρο είναι ο εφιάλτης Αννανιακός Χριστόφιας. Που σχεδιάζει το τελικό του κτύπημα σε συμπαιγνία με τον Έρογλου με τη διεθνή του διάσκεψη. Μόνη λύση σωτηρίας της Κύπρου είμαι να παραιτηθεί άμεσα.
Επαναλαμβάνω το ερώτημα. Πού οφείλεται η προδοτική φιλοτουρκική του πολιτική;;; Προφανώς όχι σε βλακεία.
