του Χρήστου Ντράλλου
Μια πόρτα κλείνει και μια άλλη ανοίγει. Κλείνει μια χρονιά δύσκολη και έρχεται μια χρονιά απρόβλεπτη.
Θα πτωχεύσουμε, θα ανακάμψουμε, θα κάνουμε υπομονή 2-3 χρονάκια, θα φύγουμε από το ευρώ, θα δημιουργηθεί άλλο νόμισμα, θα κοπεί χρήμα, θα μας ξελασπώσει ο Παπαδήμος, θα γίνουμε Αλβανία, Βουλγαρία, Πολωνία, Γιουγκοσλαβία, Τζατζικιστάν και Αιθιοπία…
Θα ζήσουμε όμως ξανά! Μέσα από την αχλή και τα παραφερνάλια της κρίσης, εμείς θα είμαστε εκεί. Θα στρώσουμε ξανά κόκκινα τραπέζια. Θα δεχτούμε ξανά τα γενναία χάδια των φίλων. Θα ξαναγράψουμε “Σε σκέφτομαι!” το βράδυ, αργά, κάπου εκεί στο ημίφως και θα το στείλουμε. Θα εθιστούμε. Θα ανοίξουμε την σαμπάνια κι ο αφρός θα είναι άσπρος, αγνός και αναβλύζων. Θα την δούμε απέναντι και θα μας χαμογελάσει. Θα μπουγελώσουμε ο ένας τον άλλον και θα κάνουμε βόλτες στα στενά της Πλάκας. Θα δούμε ταινίες και θα διαβάσουμε βιβλία. Θα πετάξουμε πετραδάκια στο τζάμι. Θα κυλιστούμε στα μπεζ σεντόνια και τα τσιγάρα θα μυρίζουν όλο το βράδυ. Θα γράψουμε στο moleskine και θα σβήσουμε την λάθος λέξη. Θα πετύχουμε το καΪμάκι στον καφέ μας. Θα ανέβουμε στην κορφή και θα φωνάξουμε. Θα διώξουμε την σκόνη του χρόνου. Θα αφεθούμε στη ζεστασιά και τα λακάκια στο πρόσωπο θα φανούν σε κάθε μας χαμόγελο. Θα πιούμε και θα μεθύσουμε και τριγυρνώντας στο ξέφωτο με ελπίδα την κορύφωση. Θα μυρίσουμε το βαθύ κόκκινο και την μωβ κάλτσα…
Καλή Χρονιά με υγεία και όμορφες στιγμές!
