Γράφει ο Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου, Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Τρίτη πρωί και 13 Δεκέμβρη.
Δημοσιογράφος του “ΦΛΑΣ” τολμά να πει ότι υπάρχουν παιδιά στα σχολεία που πεινούν. Όσοι μπορούν ας τους δώσουν ένα κουλούρι χωρίς θόρυβο.
Τι ήταν να πει ο άνθρωπος που δηλητηρίασε το ακροατήριό του με τον πασοκικό φανατισμό και τον κοινωνικό και πολιτικό πιθηκισμό. Το πασοκικό ακροατήριο τον έσκισε.
Μία ντουζίνα “ιδεολόγοι” του ΠΑΣΟΚ, “πολύ μεγάλο ποσοστό” ωρύετο ο ίδιος, του έστειλαν εξοργισμένα μηνύματα κατηγορώντας τον “για λαϊκισμό” και “υπερβολές”.
Ο πασοκικός δημοσιογράφος, που με το δικό του άκριτο φανατισμό, έπλασε και διαμόρφωσε το ακροατήριο των πολιτικών και κοινωνικών Αυστραλοπιθήκων έμεινε κατάπληκτος, λέγοντας: “Δεν φανταζόμουν τέτοια βαρβαρότητα” και “τόση έλλειψη αλληλεγγύης”!
Τόση απογοήτευση αισθάνθηκε ώστε να πει: “Είναι η χειρότερη μέρα μου στο ραδιόφωνο”. Αργά, πολύ αργά, κύριε Στρατάκη αναζητάς την ανύπαρκτη κοινωνική αλληλεγγύη. Αυτή ήταν ένα από τα προπαγανδιστικά συνθήματα του λαϊκοκτόνου ΠΑΣΟΚ, το οποίο τόσο πολύ και τόσοι πολλοί υπηρετήσατε με άκριτο φανατισμό και όχι μόνο. Ματαίως ο γράφων τρεις δεκαετίες προσπάθησε να επισημάνει τον επερχόμενο εθνικό κίνδυνο από την αγελοποίηση των ψηφοφόρων που διαπαιδαγωγήθηκαν με τη νοσηρή προσωπολατρία.
Τώρα πια, η κοινωνία της Ζούγκλας στην Ελλάδα είναι υπαρκτή και αρχίζει να δείχνει τα βάρβαρα αισθήματά της.
