Του Μάριου Ευρυβιάδη
Ο κ. Δημήτρης Χριστόφιας, με τη διπλή ιδιότητά του ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και ως εκπροσώπου της ελληνο-κυπριακής κοινότητας στις λεγόμενες «κυπριακής ιδιοκτησίας» συνομιλίες στο ομιχλώδες περιβάλλον του ΟΗΕ, ετοιμάζεται να επανανομιμοποιήσει τη Συνθήκη Εγγύησης και των δοτών Συμφωνιών του 1960 που θα επιτρέπουν (α) την παραμονή, εσαεί, ξένων στρατευμάτων στην Κύπρο και μαζί τους (β) την επανανομιμοποίηση ενός ατέρμονου δικαιώματος επεμβάσεων στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου από ξένες χώρες, όποτε και όταν αυτές θεωρούν ότι θίγονται τα δικά τους κρατικά συμφέροντα.
Αυτό είναι το νόημα και θα είναι και το μόνο ουσιαστικό αντικείμενο της πολυμερούς ή διεθνούς, δήθεν, διάσκεψης που προγραμματίζουν, με παγαπόντικους τρόπους και μεθοδεύσεις Εγγλέζοι, Αμερικάνοι και η Γραμματεία του ΟΗΕ. Πίσω από τους μπροστάρηδες αυτούς λειτουργούν οι Τούρκοι έχοντας προνομιακή ενημέρωση και δίνοντας το πράσινο φώς σε κάθε κίνηση, ενώ όλοι μαζί εργάζονται πυρετωδώς για το «τέλος παιχνιδιού», όπως μας ανακοινώνουν.
Κανένας πολίτης της Κύπρου που διαθέτει στοιχειώδη γνώση και αντίληψη των πραγμάτων δεν πρέπει να έχει καμία αμφιβολία ότι τους επόμενους μήνες όλοι οι καλοθελητές της λεγόμενης Διεθνούς Κοινότητας (International Community – INTCOM) θα συντονίζονται σε χειμερινά θέρετρα, σε παρασυναγωγές, σε σκοτεινά δωμάτια και διαδρόμους, ώστε να «αφαιρέσουν όλο το έξτρα οξυγόνο» από τη μεγάλη πλειοψηφία του κυπριακού λαού για να γονατίσει και να πεί: «Έλεος ΟΗΕδες μου, πασάδες μου, αγάδες μου, αγγλοσάξωνές μου, όλοι οι μοναδικοί εσείς παραγωγοί της διεθνούς ηθικής και νομιμότητας, ελάτε να μας σώσετε από τους εαυτούς μας. Ήμαρτον».
Υπερβάλλω; Σας παραπέμπω στον κ. Max Gevers, τέως πρέσβη της Ολλανδίας στην Κύπρο και σε άρθρο του στην Cyprus Mail, July 11th 2011. Το κείμενο του έντιμου κ. πρώην, φέρει έναν τίτλο που μιλά από μόνος του: “Cyprus needs an asphyxiating time frame!” Πρέπει, υπογραμμίζει ο έντιμος κ. Gevers την «επόμενη φορά» (και εδώ εννοεί πριν αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ η Κυπριακή Δημοκρατία) «να μην επιτραπεί στους Κύπριους να έχουν έξτρα αέρα να αναπνεύσουν». Αλλιώς, γράφει, θα κάνουν αυτό που έκαναν το 2004, δηλαδή, μια «γιγαντιαία προσπάθεια παραπληροφόρησης και παραπλάνησης του Σχεδίου Ανάν». (Επί λέξει “before Cyprus engaged in its gigantic effort at misinformation and deception of the Annan-Plan”).
Ως αυθεντικός εγγαστρίμυθος της INTCOM και φερόμενος θαυμαστής του ισλαμιστή Υπουργού Εξωτερικών Νταβούτογλου (a.k.a. γιού του Δαυίδ ή αλλιώς Davidson) πάει παραπέρα ο κ. τέως και μας αποκαλύπτει, με τον χαρακτηριστικό κυνισμό της ολλανδικής του κουλτούρας, αυτά που θα ακολουθήσουν. Θα φύγει η UNFICYP, και θα μείνουμε λέει μόνοι μας, αντιμέτωποι με τη διχοτόμησης και τον τουρκικό στρατό! Μήπως τα ίδια μηνύματα δεν μας έχουν μεταφέρει πρόσφατα οι άλλοι δυο εγγαστρίμυθοι της INTCOM, ο γραφικός Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και ο εκπρόσωπός του στην Κύπρο και επίσης γραφικός κ. Ντάουνερ;
Δεν γνωρίζω πόσα χρόνια διετέλεσε πρέσβης της Ολλανδίας στην Κύπρο ο κ. Gevers. Είναι ωστόσο προφανές ότι όλα τα χρόνια της διαπίστευσής του τα αφιέρωσε για την κατάλυση του κράτους που τον φιλοξενούσε και, εξ όσων γνωρίζω, συνεχίζει να τον φιλοξενεί και να του παρέχει τα τιμητικά δέοντα.
Το πρόβλημα της INTCOM με την Κύπρο είναι η έλλειψη νομιμοποιητικής βάσης. Την χρειάζονται και την απαιτούν διότι αλλιώς θα πέσει η μάσκα της πολιτικής τους υποκρισίας και ιδιοτέλειας που χαρακτηρίζει όλους αυτούς που θεωρούν ότι παράγουν ηθική και διεθνή νομιμότητα. Γίναμε μάρτυρες του τελευταίου έργου τους στην Λιβύη όπου αντί να λειτουργήσουν ως θεματοφύλακες των αρχών του ΟΗΕ και της ειρήνης λειτούργησαν ως μια διεθνής συμμορία. Και η απόδειξη είναι αυτά που συμβαίνουν στην Λιβύη σήμερα. Είδατε έναν από αυτούς να καταδικάσει το λιντσάρισμα του Μουαμάρ Καντάφι; Είδατε κανέναν από αυτούς τους παράγοντες ηθικής να καταδικάσουν τα σημερινά βασανιστήρια και ηλεκτροσόκ στην Βεγγάζη και αλλού; Όχι, διότι η ηθική τους βάση περιορίζεται την ηθική της χαβούζας.
Ανεξάρτητα το πώς θα πορευθεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας και το Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζομένων Λαού που τον υποστηρίζει, οι υπόλοιποι πολίτες δεν πρέπει να δώσουν το ζητούμενο φύλλο συκής για την επαναφορά στην Κύπρο του 2012, συνθηκών διεθνούς υποτέλειας και δουλείας καθώς και αναβίωση της αποικιοκρατίας διότι ακριβώς αυτό επιχειρείται.
Ο κυπριακός λαός δεν χρωστά σε κανένα τίποτα. Προπάντων δεν χρωστά στους εκπροσώπους της INTCOM, τους Εγγλέζους, τους Αμερικανούς, τους Ευρωπαίους τύπου Max Gevers (Ολλανδία), Carl Bilt (Σουηδία) οι οποίοι, αντί να κόπτονται να μας διδάξουν ηθική και ειρήνη, καλύτερα είναι να προβληματιστούν για τους αιώνες που υπήρξαν πρωταγωνιστές σε κάθε μορφή αθλιότητας και ολοκαυτωμάτων στις μη δυτικές περιοχές του κόσμου.
Μπορεί σ’ όλους αυτούς και τους παρατρεχάμενούς τους όπως ο Ντάουνερ να χρωστά η πολιτικο-δημοσιογραφική νομενκλατούρα της Λευκωσίας. Όχι όμως ο λαός. Επειδή δηλαδή κάποιοι χουντοφασίστες το 1974 αιματοκύλισαν την Κύπρο θα πρέπει όλες οι γενιές που θα ακολουθήσουν να αλυσοδεθούν με εγγυήσεις και ξένους στρατούς; Δεν τους φτάνουν οι πέντε χιλιάδες νεκροί, το 1% του κυπριακού πληθυσμού, που σφαγιάστηκαν με ΝΑΤΟικά όπλα το 1974;
Δηλαδή το μισό εκατομμύριο στην Κύπρο το 1974 διέπραξε μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από όσα διέπραξαν η ναζιστική Γερμανία, η φασιστική Ιταλία και η μιλιταριστική Ιαπωνία; Για πόσα χρόνια τιμωρήθηκαν οι λαοί αυτοί; Πέντε; Δέκα; Είκοσι; Για πόσο καιρό έμειναν οι λαοί αυτοί με ξένες εγγυήσεις και στρατεύματα; Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να αλυσοδέσουν τον κυπριακό λαό στους αιώνες τους άπαντες; Και για ποιανού το χατίρι το κάνουν; Για αυτό των ισλαμοπασάδων της Άγκυρας;
Ο κυπριακός λαός είναι αυτόνομος και αυτεξούσιος. Και κανένα κράτος που δεν είναι αυτόνομο και αυτεξούσιο, δηλαδή που δεν είναι κράτος – μασκαραλίκι, δεν νομιμοποιείται να τον εκπροσωπεί.
Η τύχη του βρίσκεται στα χέρια του κυπριακού λαού.
Υ.Γ.: INTCOM, Τρίτος Κόσμος; Και Δουλεμπόριο.
Στο εμβληματικό έργο του Mike Davis, Late Victorian Holocausta: El Nino Famine and the Making of the Third World, (Verso, 2002), ο αναγνώστης θα διαπιστώσει, στη βάση αρχειακής έρευνας, τον εκμαυλισμό του μη δυτικού κόσμου (Τρίτου Κόσμου) από τους σημερινούς εκπροσώπους της INTCOM και της διεθνούς ηθικής. Και επειδή η ιστορία είναι ανελέητη, πρόσφατη αρχειακή έρευνα στη Σουηδία έφερε στο φως ότι η χώρα του Carl Bilt, εκείνου του κατ’ εξοχήν παραγωγού διεθνούς ηθικής, υπήρξε από τους μεγαλύτερους εμπόρους λευκής σαρκός στη Μεσόγειο, όπου σουηδικά πλοία τροφοδοτούσαν τα χαρέμια των Οθωμανών μεταξύ άλλων και με σκανδιναβές. Έχει προφανώς την ιστορική του εξήγηση η σημερινή ιδιόμορφη σχέση πάθους και αγάπης του έντιμου κ. Bilt με τους σύγχρονους νέο-οθωμανούς και το μίσος τους για εμάς.
