Αγαπητοί φίλοι.
Ως… “κεραυνός εν αιθρία” έπεσε η επιστολή τού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου σχετικά με τα όσα συμβαίνουν σήμερα στον πολιτικο-οικονομικό και κοινωνικό χώρο τής πατρίδας μας. Συνηθισμένοι όλοι, πιστοί και άπιστοι, ομοφωνούντες όμως, στο ότι η Εκκλησία δεν θα πρέπει να ανκατεύεται στην… πολιτική εξεπλάγησαν με την… ουρανοκατέβατη επιστολή τού Αρχιεπισκόπου. Άλλοι την επικρότησαν και άλλοι όχι.
Όμως, το θέμα που τίθεται, δηλ. η κοινωνική παρουσία τής Εκκλησίας είναι πολύ σημαντικό επειδή για αιώνες τώρα, συμβιβασμένη και δεμένη στο… “άρμα τού Καίσαρα”, ως πειθήνιο προβατάκι, ακολουθούσε σιωπηλά τα όσα ο…Καίσαρας (βλ. κρατική εξουσία) έπραττε, περιορίζοντας εαυτή στο αποκλειστικό της καθήκον προς τον Καίσαρα με το να ευλογεί την ορκομωσία κάθε… “νέας κυβέρνησης”, αδιαφορώντας για τα παραπέρα.
Κάποτε, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί, επιτέλους, ότι δεν μπορεί να ταυτίζεται η πολιτική συμπεριφορά με την κομματική. Δυστυχώς, όμως, για αιώνες τώρα οι πολιτικοί κρατούντες, τσακάλια στην τέχνη τού ψέμματος και τής απάτης κατόρθωσαν να αφαιρέσουν, πολύ έντεχνα, τον κοινωνικό λόγο από την Εκκλησία δημιουργώντας έτσι ένα ελεύθερο πεδίο δράσης στα άνομα σχέδιά και επιδιώξεις τους. Τα αποτελέσματα; Είναι τα χάλια στα οποία έφεραν οι πολιτικοί…“καρεκλοκένταυροι” την πατρίδα μας.
Θα πρέπει, λοιπόν, να διευκρινιστεί ότι πολιτική δεν σημαίνει κομματικοποίηση και γι’αυτό η Εκκλησία πρέπει να πολιτεύεται ορθοτομούσα χωρίς όμως να κομματικοποιήται. Πολιτική είναι η ενεργή και ζώσα πολιτική συμπεριφορά τού κάθε πολίτη μέσα στην κοινωνία στην οποία ζει και κινείται. Με το σκεπτικό αυτό και η Εκκλησία που αντιπροσωπεύει ένα σεβαστό αριθμό πολιτών έχει υποχρέωση να πολιτεύεται και να ορθώνει τον λόγο της για την αποκατάσταση τής αλήθειας και τής δικαιοσύνης, αρχές τις οποίες είναι δεσμευμένη να υπηρετεί. Φαντάζεστε τί θα γινόταν αν για κάθε κομματική παρανομία η Εκκλησία όρθωνε το ανάστημά της ως ο καλός ποιμένας τής ευαγγελικής παραβολής; Σε μια ιστορική περίοδο που όλοι μιλάνε για ενότητα προκειμένου να βγει η πατρίδα μας από το χάος στο οποίο την οδήγησαν οι… καρεκλοκένταυροι “πολιτικοί”, θεωρώ ότι μονάχα η Εκκλησία, ως μητέρα που θέλει να λέγεται μπορεί να πετύχει την πολυπόθητη συσπείρωση δείχνοντας στους ανθρώπους τον σωστό τρόπο για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός. Έχει, λοιπόν, καθήκον να μπει μπροστά και να… πολιτετεί υπερασπιζόμενη το σωστό. Αν το κάνει αυτό είμαι βέβαιος ότι ακόμα και ο πολύς κόσμος που βρίσκεται μακρυά της θα την πλησιάσει και θα βρει κάτω από τη σωστή και αντικειμενική καθοδήγησή της τον δρόμο του.
Γι’ αυτό θέλω να πιστεύω ότι, ο λόγος τού Αρχιεπισκόπου δεν θα είναι μια περαστική… “ψιχάλα”, αλλά θα επακολουθήσουν και άλλες παρεμβάσεις, αυτού τού είδους, ώστε ως βροχή να…ποτίσει την ελληνική γη που λόγω χρόνιας … ανομβρίας έχει ξεραθεί. Για να επιτευχθεί όμως αυτή η προϋπόθεση είναι απαραίτητη και η… εκκλησιαστική κάθαρση.
