Του Ελευθέριου Καραγιάννη
Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι αρχές Απριλίου 2008 υπήρξε μία ευχάριστη έκπληξη και τιμή για τους νεοεισαχθέντες στη Συμμαχία Ρουμάνους , για τα υπόλοιπα μέλη όμως του στρατιωτικού αυτού Οργανισμού ήταν «άλλη μία Σύνοδος Κορυφής» εκτός από την χώρα μας και μία υποψήφια χώρα ,την πΓΔΜ .
Η Σύνοδος αυτή θα παραμείνει στην ιστορία ως η συνάντηση στην οποίαν η χώρα μας διέπραξε μία ηρωική πράξη, αν και χωρίς το κατάλληλο διπλωματικό περίβλημα ,αλλά πάντως ηρωική. Για πρώτη φορά όρθωσε το ανάστημα της στον βιαστή της ιστορικής και πολιτιστικής της κληρονομιάς ,στους Σλάβους της πΓΔΜ ,αρνούμενη την αναμενόμενη ακόμη και από την υπερδύναμη ένταξη τους στο ΝΑΤΟ.
Εξ’ άλλου , οι ηρωικές πράξεις δεν χαρακτηρίζονται από τον τρόπο που γίνονται αλλά από το αποτέλεσμα. Το διεθνές κλίμα στη συνάντηση αυτή δεν ήταν το πιο θετικό για την χώρα μας και για ένα πρόσθετο λόγο ο οποίος το επιβάρυνε. Το βασικό επιχείρημα ότι δεν συναινεί η χώρα μας διότι δεν έχει επιλυθεί το πρόβλημα του ονόματος είχε ήδη υπονομευθεί από τον διεθνή διαπραγματευτή ,εκπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Αμερικανό κ. Μάθιου Νίμιτς. Συγκεκριμένα ,ο τελευταίος λίγες εβδομάδες πριν από την Σύνοδο Κορυφής του Βουκουρεστίου ,αρχές Μαρτίου του 2008, πρότεινε ως λύση την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας(Σκόπια)». Η πρόταση αυτή απερρίφθη από την χώρα μας , όμως οι Σλάβοι της πΓΔΜ την αποδέχθηκαν υπό τον όρο να την θέσουν σε δημοψήφισμα. Το γεγονός αυτό εμφάνισε την χώρα μας ως κακής πίστεως αντισυμβαλλόμενο και τους Σλάβους ως καλής πίστεως. Γεγονός που επεσήμανε και στην δικαστική του απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου 2011 το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Υπάρχει κίνδυνος το γεγονός αυτό να επαναληφθεί. Ειδικότερα, ενώ ο κ. Νίμιτς, συναντήθηκε προ ολίγων ημερών στην Νέα Υόρκη με τους δύο διαπραγματευτές χωρίς να προκύψει καμία πρόοδος , μετά από πίεση της Κυβέρνησης της πΓΔΜ ,όπως δήλωσε ο Πρωθυπουργός της και ενδεχομένως και άλλων διεθνών παραγόντων , ανακοίνωσε ότι θα αφιχθεί στην περιοχή για να πραγματοποιήσει επαφές με τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη των δύο κρατών. Στις 20 Φεβρουαρίου θα συναντηθεί με την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της πΓΔΜ και την επομένη στην Αθήνα με τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Δήμα. Το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι ποία νεώτερα στοιχεία προέκυψαν μέσα στο μεσολαβήσαν ελάχιστο διάστημα από την ως άνω συνάντηση της Ν. Υόρκης και ποίας σημασίας είναι αυτά ώστε να πρέπει να γίνει συνάντηση με κυβερνητικά στελέχη και όχι εκ νέου με τους διαπραγματευτές. Είναι γνωστόν ότι ο διεθνής Διαπραγματευτής θα πρέπει και ενόψει της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα συνέλθει στο Σικάγο (ΗΠΑ) στα μέσα Μαΐου , δηλαδή μετά από δυόμιση μήνες ,να ενημερώσει τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ για την πορεία προόδου στο θέμα του ονόματος ώστε να ενημερωθεί και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ αλλά και όποια κράτη της Συμμαχίας θα ενδιαφερόντουσαν για το θέμα. Την πορεία όμως των διαπραγματεύσεων την γνωρίζει από τις συναντήσεις του με τους διαπραγματευτές των δύο πλευρών οι οποίοι ,προ πάσης συνάντησης μαζί του, λαμβάνουν οδηγίες από τις Κυβερνήσεις τους.
Η επανάληψη της συμπεριφοράς του διεθνή Διαπραγματευτή, ο οποίος παγίδευσε εντέχνως την Ελληνική πλευρά ελάχιστες ημέρες πριν από την Σύνοδο του Βουκουρεστίου, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί. Τουτέστιν να υποβάλλει στις δύο πλευρές πρόταση με διάφορα ονόματα ή όνομα , τέτοια που η χώρα μας δεν θα μπορεί να αποδεχθεί και συνακόλουθα να βρεθεί σε νέα απομόνωση κατά την Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Σικάγο.
Η Ελληνική πλευρά θα πρέπει να κάνει σαφές στον κ. Νίμιτς ότι κατά την διάρκεια των δεκατεσσάρων ετών που ανέλαβε τον χειρισμό της διαπραγμάτευσης, μετά τον θάνατο του αειμνήστου Σάϊρους Βάνς ( συμμετείχε στην ομάδα του Βάνς από το 1964 ως εκπρόσωπος του Πρόεδρου των Ηνωμένων Πολιτειών) στις συμβιβαστικές προτάσεις που υπέβαλε στα δύο μέρη , ουδέποτε σεβάστηκε τον διεθνή κανόνα ότι σε μία διεθνή διαπραγμάτευση θα πρέπει να λαμβάνονται επαρκώς υπόψη τα συμφέροντα και της άλλης πλευράς ,εκτός φυσικά, αν δεν διαπραγματεύεσαι αλλά επιβάλλεις λύση, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει με την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της χώρας μας από την Τρόικα. Όλες ανεξαιρέτως οι προτάσεις του όλα αυτά τα χρόνια ήσαν εις βάρος της χώρας μας με αποτέλεσμα ο ίδιος να ακυρώνει τον ίδιο του τον ρόλο ως διαμεσολαβητή.
