Του Δημήτρη Καραγκούνη, Πολιτικού μηχανικού
Είμαστε όλοι βυθισμένοι σε μια γενική κατάπτωση. Όχι μόνον οικονομική, αλλά και πολιτική και πνευματική.
Το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα πρέπει να δεχτούμε, λειτούργησε με καύσιμο την διαφθορά και μπορεί κάποιοι να παίζουν πολιτικά παιχνίδια λέγοντας ασύστολα ψεύδη και εξαπατώντας το λαό, όμως τα διόδια της ιστορίας δεν μπορούν να τα περάσουν με πλαστά χαρτιά.
Και θα ξεκινήσω θυμίζοντας τα λόγια του μεγάλου Λιβανέζου ποιητή, του Χαλίλ Γκιμπράν, που πριν από 90 χρόνια είχε πει, λες και έβλεπε την σημερινή Ελλάδα, στο έργο του «ο κήπος του προφήτη», τα εξής:
«Το έθνος να λυπάστε που ψωμί τρώει, αλλά όχι από τη σοδειά του. Κρασί πίνει αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μονάχα στην πομπή της κηδείας. Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο».
Προφανώς είχε δει δια ενοράσεως τον Γ.Παπανδρέου.
Αγαπητοί συμπολίτες.
Σε λίγες μέρες ξεκινάει και επίσημα η τελική μάχη, η μάχη των εκλογών. Μια μάχη που θα δώσουμε όλοι μαζί για να βγάλουμε την Ελλάδα και τον ήλιο της από τη δύση. Εκεί που τον έβαλε αυτά τα χρόνια η πασοκική λαίλαπα, που τον είχε και σύμβολο. Και όταν κάποιοι ελάχιστοι αφελείς ή κατευθυνόμενοι φωνάζουν «να μην έρθει η δεξιά», αυτοί που τους υποθάλπουν, εννοούν να μην έρθει ο εισαγγελέας. Όμως να είναι βέβαιοι, πως ,ούτε τον φυσικό εισαγγελέα θα αποφύγουν, ούτε τον ηθικό, που θα είναι ο τιμωρός λαός. Και βέβαια πλανώνται αν νομίζουν ότι με τα τερτίπια τους για στήριξη του Σαμαρά μετά τις εκλογές θα αποφύγουν την Νέμεση και θα εξιλεωθούν.
Με όπλο τις προτάσεις του Αντώνη Σαμαρά που δικαιώθηκε σε όλα, θα συναντηθούμε στον αγώνα για την αυτοδυναμία της ΝΔ. Δεν θα συναντηθούμε στην βρώμικη πολιτική κοπριά των πασοκικών μπαξέδων, που κατάφεραν και εξευτέλισαν και τραγούδια που είχαν κάνει σύμβολά τους, αναγκάζοντας τους συνθέτες τους να τους απαγορεύσουν την χρήση τους.
Θα συναντηθούμε με όλους εκείνους που βάζουν πρώτα την πατρίδα. Όχι με εκείνους που λένε «πρώτα εγώ, μετά ο εαυτός μου», αλλά με εκείνους που πιστεύουν σε έναν ηγέτη που στη ζωή του έκανε πράξη το σύνθημα
«πρώτα η πατρίδα». Με τον εγγονό του Μπενάκη και της Πηνελόπης Δέλτα που αυτοκτόνησε όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Με τον ηγέτη που για χάρη της Μακεδονίας , για χάρη του εθνικού συμφέροντος, έμεινε συνειδητά μακριά από την εξουσία που είχε δεδομένη, αν συμβιβαζόταν με αυτόν που έλεγε πως σε δέκα χρόνια θα έχουμε ξεχάσει.
Με τον ηγέτη που μας απάλλαξε από φαμίλιες που κατέστρεψαν τον τόπο. Από την ολέθρια δυναστεία των Παπατζήδων.
Με έναν ηγέτη που ξέρει να λέει και όχι, να δικαιώνεται λέγοντας ότι το φάρμακο είναι λάθος κόντρα στις πιέσεις των δυναστών της Ευρώπης.
Γιατί, όπως λέει ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς, «η μεγαλοσύνη του έθνους δεν μετριέται με το στρέμμα, μετριέται με το πύρωμα ψυχής και με το αίμα». Και ο Σαμαράς έδειξε όλα τα χρόνια ότι έχει το πύρωμα ψυχής για την πατρίδα, και όλοι οι Έλληνες έδωσαν το αίμα τους για να είναι ελεύθεροι αυτοί που σήμερα θέλουν να πιουν αίμα ελληνικό.
Καλούνται σήμερα όλοι οι πατριώτες, πέρα από παλιές πολιτικές προτιμήσεις, να σκεφτούν αν υπάρχει άλλη ρεαλιστική, πατριωτική φωνή που να μπορεί να δώσει ελπίδα στην πατρίδα.
Μόνο μια νωπή και πανίσχυρη λαϊκή εντολή θα εξοπλίσει τον Σαμαρά και θα δώσει λύσεις. Να ορθώσει το ανάστημα της γονατισμένης σήμερα Ελλάδας.
Δεν μπορεί να επιλέξει το καταρρέον κόμμα του Γιώργου με τους κατάπτυστους βουλευτές του που τον χειροκροτούσαν όρθιοι, χωρίς ντροπή, όταν μας έσωζε κάθε τρεις μήνες. Και μέσα σε αυτούς βέβαια είναι και οι διάδοχοί του που έλεγαν ναι σε όλα.
Δεν μπορεί να ελπίζει ο λαός επιλέγοντας το κόμμα του Κουβέλη που έκλεινε το μάτι στο ΠΑΣΟΚ και για αυτό τώρα λειτουργεί σαν βελούδινο μαξιλάρι υποδοχής για όσους δραπετεύουν από αυτό, χωρίς πρόταση για την κρίση.
Δεν μπορεί να βρει λύση επιλέγοντας τον Τσίπρα, που σωστά μαστιγώνει το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν έχει ρεαλιστική πρόταση, όταν αυτή βασίζεται στην αναστολή πληρωμών των δανείων, που δεν θα δεχτούν οι ανάλγητοι δανειστές.
Και φυσικά δεν συζητάμε για τα δεκανίκια του ΠΑΣΟΚ, τον Καρατζαφέρη και την Μπακογιάννη.
Η επιλογή είναι μόνον η ΝΔ. για να υπάρξει αυτοδυναμία και να μην οδηγηθούμε σε νέες εκλογές.
Στο κάλεσμα για πανστρατιά ανταποκρίθηκαν τα καλύτερα στελέχη του ΛΑΟΣ. Θα ακολουθήσουν και άλλοι από όλο το πολιτικό φάσμα. Μην ξεχνάμε ότι ο Σαμαράς μπορούσε να κερδίσει την καρδιά ενός Ελύτη, ενός Ανδρέα Λεντάκη. Όπως είχε πει παλιά μια αλήθεια, ο κατά τα άλλα ψεύτης Γεώργιος Παπανδρέου, «το κόμμα είναι όπως η εκκλησία και μπορεί όποιος θέλει να μπει να προσκυνήσει».
Έχει πλήρως εξηγηθεί από τον Σαμαρά γιατί από την δικαιωμένη αντιμνημονιακή θέση, είπε το ναι στην νέα δανειακή συμφωνία. Άλλο το πρώτο μνημόνιο, που μπορούσε να αποφευχθεί, στο οποίο μας οδήγησε συνειδητά ο ΓΑΠ, άλλες οι συνθήκες τότε που δεν μας πήγαιναν για έξοδο από την Ευρώπη και δεν είχαμε άμεσο κίνδυνο χρεοκοπίας, και άλλες τώρα στο χείλος του γκρεμού. Έπρεπε λοιπόν, με πράγματι επαχθείς όρους, να κάνουμε ένα βήμα πίσω από τον γκρεμό, να κερδίσουμε χρόνο, να μεθοδεύσουμε την διαφορετική άμυνά μας. Θα θυμίσω τα λόγια του Βάρναλη που ταιριάζουν στο γενικό σημερινό προσκλητήριο:
«Δεν πέσαμε μονάχοι στα αιώνια
σκοτάδια. Μας γκρεμίσαν τα τελώνια
της ανομίας, «οι πρώτοι του λαού»,
κάθε λαού, καινούργιου ή παλαιού.
Πώς εδώθε να βγούμε;–όχι ένας ένας !
Όλοι μαζί και μοναχός κανένας.
Σα φτάσει η εσχάτη ανάγκη να σωθεί
Ενωμένος ο λαός θα σηκωθεί.
Δεν υπάρχουν μόνο αδιέξοδα, διαφθορά και παραλυσία. Ο τόπος αυτός δεν κατοικείται από αεριτζήδες, κλέφτες, απατεώνες και μεσάζοντες. Αλλά από ένα λαό περήφανο που ποτέ δεν έλειψε από κανένα μεγάλο προσκλητήριο της ιστορίας.
Οι λαοί στα δύσκολα κρατιούνται από την ψυχή τους. Γι’ αυτό σήμερα κάθε πολίτης πρέπει να ανταποκριθεί στο γενικό προσκλητήριο.
