Από το mediasoup

Όλα ξεκίνησαν από τη φράση “Το πάθος για χρήμα σε κάνει Παύλο Τσίμα”, η οποία γράφτηκε σε κάποιο τοίχο της Αθήνας, μάλλον κατά τη διάρκεια του χημικού πολέμου που εξαπέλυσαν τα ΜΑΤ στις 29 του Ιούνη.

Από ότι φαίνεται τη φράση αυτή την είχε γράψει ο υπεύθυνος του blog σε παλαιότερη ανάρτηση του. Αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Παύλο Τσίμα, ο οποίος έστειλε mail (τουλάχιστον έτσι γράφει στη διεύθυνση του). Μάλιστα μέσα από το mail ο Παύλος Τσίμας ζητάει να μην δημοσιευθεί το εν λόγω κείμενο, για λόγους αξιοπρέπειας.

Φυσικά το κείμενο αναρτήθηκε στο blog και η επίθεση που ακολουθεί εναντίων του Παύλου Τσίμα, αλλά και των “δημοσιογράφων του είδους” (βλέπε Πρετεντέρης, Τρέμη, Καψής κτλ) είναι λυσσαλέα.

Άραγε θα βρει απάντηση για όλα αυτά ο κ. Τσίμας; Δείτε το ιστορικό των γεγονότων.

Ανάρτηση Πιτσιρίκου:

“Το πάθος για χρήμα σε κάνει Παύλο Τσίμα“

Για κάποιον που γράφει δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να δει κάτι απ’ αυτά που έγραψε, γραμμένο σε ένα τοίχο· και -κατά προτίμηση- να το έχει γράψει στον τοίχο κάποιος άλλος. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, κόντεψα να κατουρηθώ από τη χαρά μου, όταν είδα χτες στα ρολά ενός καταστήματος της οδού Όθωνος το σύνθημα «Το πάθος για χρήμα σε κάνει Παύλο Τσίμα». Φαντάζομαι πως και ο Παύλος θα έχει ενθουσιαστεί.

Το σύνθημα πρέπει να γράφτηκε προχτές, την ημέρα που το Σύνταγμα έγινε θάλαμος αερίων – την προηγούμενη δεν ήταν εκεί. Κατέβηκα την Όθωνος προχτές αλλά -όπως τρέχαμε και κουτρουβαλούσαμε για να σωθούμε από τα χημικά- το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτόμουν ήταν να κοιτάω τι γράφει στους τοίχους.

Μερικές ώρες μετά, ήμουν πάλι στην Όθωνος αλλά ο επικεφαλής των δυνάμεων των ΜΑΤ δεν με άφηνε να περάσω για να πάω μπροστά στη Βουλή – χώρια που αυτοί που ήταν στην Αμαλίας πετούσαν πέτρες στους άνδρες των ΜΑΤ και μπορεί να πετύχαιναν εμένα στο δόξα πατρί.

Τη φράση «το πάθος για το χρήμα σε κάνει Παύλο Τσίμα» την είχα γράψει πριν από μερικούς μήνες στο κείμενο «Λευτεριά στον Τάσο Μαντέλη!». Θέλω να στείλω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς και την αγάπη μου σε αυτόν που το έγραψε στην Όθωνος. Αν και δεν τον ξέρω, τον αισθάνομαι πολύ δικό μου άνθρωπο – τα ίδια χημικά φάγαμε, άλλωστε.

Είναι η δεύτερη φορά που αντιλαμβάνομαι πως κάτι που έγραψα έχει γίνει σύνθημα. Η πρώτη ήταν τον Δεκέμβριο του 2008, με το «Ελλάς Ελλήνων Καταστηματαρχών».

 

Το mail του Παύλου Τσίμα:

Αγαπητέ Κύριε,

Συγνώμην για την προσφώνηση, αλλά δεν σας γνωρίζω προσωπικά. Το ίδιο, προφανώς, δεν με γνωρίζετε κι εσείς. Αλλά βλέπω ότι αυτό δεν σας εμποδίζει να με κρίνετε- όχι αυτά που γράφω στα ΝΕΑ (τα οποία δεν φαντάζομαι να διαβάζετε), αυτά που λέω στο ραδιόφωνο (που δεν έχετε κανένα λόγο να ακούτε) ή που παρουσιάζω σε μια τηλεοπτική εκπομπή (που προβάλλεται, υποθέτω, πολύ αργά για εσάς), αλλά εμένα, τον χαρακτήρα μου, τα πάθη μου και τα κίνητρά μου. Έχω, όντως, ενθουσιαστεί. Μου υπέδειξαν το σημείωμά σας που με αφορά και το έστειλα και στην γυναίκα μου, η οποία ως τώρα παραπονιόταν πώς γίνεται, μετά από 35 χρόνια εργασίας, κάποια από αυτά καλοπληρωμένης, να έχω στον τραπεζικό μου λογαριασμό ίσα-ίσα το ισόποσο των τριών επόμενων δόσεων του στεγαστικού μας δανείου, ούτε μια μετοχή, ούτε έναν off shore λογαριασμό. Την αποστόμωσα: είναι που με κινούσε, όλα αυτά τα χρόνια, το πάθος για το χρήμα, ανόητη. Το λέει και ο πιτσιρίκος… (ο οποίος, ελπίζω, να έχει την αξιοπρέπεια να μην δημοσιεύσει κάτι που γράφω, ούτε εγώ ξέρω γιατί, για τα μάτια και μόνον).

Στην διάθεσή σας, αν χρειάζεστε δανεικά,

Παύλος Τσίμας

Η απάντηση του Πιτσιρίκου:

Κύριε Τσίμα, δεν διαβάζω αυτά που γράφετε στα ΝΕΑ, δεν ακούω αυτά που λέτε στο ραδιόφωνο και δεν βλέπω την τηλεοπτική σας εκπομπή. Ένας λόγος είναι πως ένας άνθρωπος που κάνει τόσα πολλά πράγματα αποκλείεται να τα κάνει καλά – είναι σίγουρο πως τα κάνει όλα στο πόδι. Ξέρετε εσείς κανένα σοβαρό ξένο δημοσιογράφο που να κάνει ραδιόφωνο, τηλεόραση και –παράλληλα- να γράφει και σε έντυπα; Ένας άλλος λόγος είναι πως τα μέσα στα οποία εργάζεστε δεν έχουν καμία σχέση με τη δημοσιογραφία – είναι για να κλείνουν δουλειές οι μεγαλοεργολάβοι. Επίσης, σας θεωρώ έναν κακό και ατάλαντο δημοσιογράφο.

Παρατηρώ πως στις επαγγελματικές σας ασχολίες δεν έχετε συμπεριλάβει την παρουσία σας στο βραδινό δελτίο ειδήσεων του Mega. Μάλλον δεν θα την θεωρείτε δημοσιογραφική δουλειά – δεν σας κατηγορώ γι’ αυτό, αφού είναι ολοφάνερο πως πρόκειται για θεατρική επιθεώρηση. Κακή επιθεώρηση. Και η μανιέρα του ευαίσθητου αριστερού –στην οποία ειδικεύεστε- έχει κουράσει προ πολλού το τηλεοπτικό κοινό. Αν και παραδέχομαι πως είστε εξαιρετικός στις σιωπές σας – ειδικά, όταν οι σπουδαίοι και έγκριτοι συνάδελφοί σας αρχίζουν και ουρλιάζουν, για να περάσουν τη γραμμή των αφεντικών σας.

Αν κατάλαβα καλά, ενοχληθήκατε από τη φράση «το πάθος για το χρήμα σε κάνει Παύλο Τσίμα» – η οποία κοσμεί πια πολλούς τοίχους κτιρίων και πανεπιστημίων- και διαψεύδετε κατηγορηματικά το πάθος σας για το χρήμα. Χαίρομαι που όλα αυτά δεν τα κάνετε για το χρήμα αλλά από αγάπη για το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Μπράβο σας.

Με ενημερώνετε πως στον τραπεζικό σας λογαριασμό υπάρχει ένα ποσό που αρκεί μόνο για τις τρεις επόμενες δόσεις του στεγαστικού σας δανείου. Πώς είναι δυνατόν αυτό; Εγώ δούλεψα στα ΜΜΕ για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα –κάνοντας την πλάκα μου- και έβγαλα χρήματα που αρκούν για να την περάσω αραχτός τα επόμενα δέκα χρόνια.

Μάλλον έχετε πιαστεί κορόιδο. Τα αφεντικά σας έχουν αντιληφθεί το πάθος σας για τη μαχητική δημοσιογραφία και σας εκμεταλλεύονται, δίνοντάς σας ψίχουλα. Αλλά τι να περιμένει κάποιος από τον Ψυχάρη, τον Μπόμπολα και τον Βαρδινογιάννη; Ψιλικατζήδες.

Μου γράφετε πως ελπίζετε να έχω την αξιοπρέπεια να μην δημοσιεύσω το μέιλ σας. Το δημοσιεύω γιατί εγώ, κύριε Τσίμα, δεν έχω αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια έχετε μόνο εσείς, ο φίλος του Χριστοφοράκου -του γιου του δωσίλογου- που αναγκάστηκε να φύγει πρόσφατα μετανάστης στη Γερμανία. Αξιοπρέπεια έχετε εσείς που για τόσα χρόνια αποθεώνατε τις κυβερνήσεις που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία -πάντως, δημοσιογραφία δεν κάνατε. Αξιοπρέπεια έχετε εσείς, η Όλγα Τρέμη, ο Γιάννης Πρετεντέρης, ο Μανώλης Καψής και οι άλλοι υπέροχοι συνάδελφοί σας. Είστε πάρα πολύ αξιοπρεπείς άνθρωποι. Ο ανθός της ελληνικής κοινωνίας.

Η δική μου αξιοπρέπεια φτάνει μόνο μέχρι το σημείο να μην έχω καμία σχέση με εσάς. Θα παρατηρήσατε, ίσως, πως η πρόσκληση του συνεργάτη σας για να συμμετάσχω στην εκπομπή σας για τις διαδηλώσεις στην πλατεία Συντάγματος, πριν από μερικές εβδομάδες, δεν με συγκίνησε ιδιαίτερα – δεν μπήκα καν στον κόπο να απαντήσω στο μέιλ του. Προσέχω τις συναναστροφές μου.

Σας ευχαριστώ που είστε πρόθυμος να μου δώσετε δανεικά, αν και δεν έχω πάρει ποτέ δανεικά στη ζωή μου. Καλύτερα, όμως, να μου δώσετε αυτά που μου χρωστάτε. Ίσως, να μην έχετε αντιληφθεί –έτσι όπως έχετε πέσει με τα μούτρα στο μάχιμο ρεπορτάζ για την αποκάλυψη της αλήθειας- πως το χουντοκάναλο στο οποίο εργάζεστε και από το οποίο πληρώνεστε το πληρώνουν πολύ ακριβά όλοι οι Έλληνες εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Στο εκδοτικό συγκρότημα στο οποίο εργάζεστε δεν θα αναφερθώ – κάθε φορά που γράφω γι’ αυτό, αναδύεται μια μπόχα.

Αναρωτιέστε γιατί γράψατε αυτές τις γραμμές. Θα σας πω εγώ: επειδή φοβάστε. Πιστεύατε πως τα πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ και η θεσούλα σας ήταν εξασφαλισμένη. Και ξαφνικά, διαπιστώνετε πως ο κόσμος ξύπνησε και –μεταξύ άλλων- ο ρόλος σας έχει γίνει αντιληπτός από μεγάλη μερίδα των πολιτών. Θεωρείστε κι εσείς ένα παπαγαλάκι.

Προσωπικά, μου προκαλείτε περισσότερη αηδία απ’ ό,τι οι συνάδελφοί σας. Οι νεοφιλελεύθεροι φασίστες που έχουν κατακλύσει τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν προσποιούνται κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι – είναι τα δουλοπρεπή σκυλιά των αφεντικών τους. Εσείς, όμως, κάνετε τον αριστερό ιδεολόγο. Εμετική κατάσταση.

Αντίο, κύριε Τσίμα

π.

(Θέλω να παρακαλέσω τους φίλους αναγνώστες να στείλουν μερικά χρήματα στον κ. Τσίμα, για να πληρώσει το στεγαστικό του δάνειο. Μη μείνει και άστεγος.)

(Το ποστ είναι αφιερωμένο σε όσους πιστεύουν πως η Ελλάδα θα αλλάξει και αγωνίζονται για αυτό. Όπως βλέπετε, το κατεστημένο καταρρέει. Καταρρέουν τα ΜΜΕ τους, είναι πανικόβλητοι και έχουν να χάσουν πάρα πολλά – εμείς μόνο τις αλυσίδες μας.)

(Πηγή: Πιτσιρίκος)