Συνέντευξη του ΒΑΣΟΥ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗ στην Κατερίνα Γαλανού

Η δυσχερής κατάσταση στην Ελλάδα εκτιμάτε ότι επηρεάζει και την Κύπρο;

Η Ελλάδα αποτελεί το πρώτο θύμα της δικτατορίας του χρηματοπιστωτικού κατεστημένου. Η διεθνής αντίδραση ενάντια σ’ αυτήν την ανωμαλία ογκώνεται. Ο ελληνικός λαός θα αντισταθεί. Η Ελλάδα -και πληγωμένη- είναι παρά τω πλευρώ μας. Τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε, επιβάλλεται κοινή εθνική στρατηγική για τα εθνικά θέματα και πλήρης αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο και κηδεμονίας του πολιτικού επί του οικονομικού. Η Ελλάδα δεν θα χαθεί.

Ο λαός σε Κύπρο και Ελλάδα είναι απογοητευμένος από την ηγεσία…

Η τέχνη των κατεστημένων είναι να διαχέουν την ευθύνη σε ένοχους και αθώους και έτσι να οδηγούν σε αποπολιτικοποίηση και να κηδεμονεύουν ανενόχλητοι. Ο λαός πρέπει να γνωρίζει τις απόψεις όλων των ηγεσιών και να τοποθετείται ανάλογα. Και να μη μας διαφεύγει. Ο λαός έχει τη δυνατότητα να καθορίζει την δύναμη των ηγεσιών.

Στην Κύπρο υπάρχει έντονη συζήτηση για απαράδεκτες μονομερείς παραχωρήσεις. Κάποιοι τις δικαιολογούν επικαλούμενοι δεσμεύσεις πρώην προέδρων…

Κατ’ επανάληψη έχει διαβεβαιωθεί ο λαός ότι προτάσεις που τελικά δεν οδήγησαν σε λύση δεν δεσμεύουν. Άλλωστε οι συνθήκες διαφοροποιούνται και ορθή πολιτική είναι η προσαρμογή. Τα εμπλεκόμενα συμφέροντα δεν είναι μόνιμα και δεν πρέπει να αναλύονται ως στατικά.

Συχνά απορρίπτετε την διακοινοτική διαδικασία. Υπάρχει αντιπρόταση;

Η διακοινοτική διαδικασία οδηγούσε σε εκτροπή. Ένα θέμα εισβολής προβαλλόταν ως δικοινοτική διαφορά και έτσι προσφερόταν άλλοθι στην Τουρκία. Κάθε διαδικασία θάπρεπε να προβάλλει την Τουρκία ως την αντίπαλη πλευρά και όχι τους Τουρκοκύπριους που στην ουσία είναι και αυτοί θύματα του τούρκικου επεκτατισμού. Ο Μακάριος, διαπίστωσε αυτή την πραγματικότητα και διακήρυξε νέα πορεία στην τελευταία του ομιλία.

Υπήρξε δυνατότητα οι διακοινοτικές συνομιλίες να οδηγήσουν σε λύση;

Αυταπάτη. Έπρεπε να είναι σαφές για όλους ότι οι τουρκικοί στόχοι δεν ήσαν η προστασία των Τουρκοκυπρίων αλλά ο έλεγχος της Κύπρου. Τελικά μας το διαμηνύει ανοιχτά ο Νταβούτογλου ο οποίος δηλώνει ότι κι αν ακόμα δεν υπήρχε ένας Τουρκοκύπριος η Τουρκία πρέπει να ελέγχει την Κύπρο γιατί είναι απαραίτητο στοιχείο στους σχεδιασμούς της να καταστεί περιφερειακή υπερδύναμη.

Υπάρχει δυνατότητα κατάληξης σε συμφωνία; Σε περίπτωση αδιεξόδου, τι πρέπει να κάνει η κυπριακή πλευρά;

Ελπίζω όχι. Γιατί συμφωνία στη βάση αυτών των προτάσεων, θα απορριφθεί από το λαό με οδυνηρές όμως συνέπειες.
Σε περίπτωση αδιεξόδου ο γ.γ. του ΟΗΕ θα προτείνει ίσως πολυμερή την οποία απορρίπτει ορθώς η δική μας πλευρά. Αν παραμείνουμε στην απόρριψη θα μας αποδοθεί κατ’ αποκλειστικότητα η ευθύνη. Οπότε θα πρέπει να εισηγηθούμε πραγματική διεθνή διάσκεψη με μόνο θέμα τη διεθνή πτυχή (κατοχή, εποικισμό, εγγυήσεις κτλ) και με συμμετοχή μόνο κυβερνήσεων. Συμμετοχή κοινοτήτων τις αναβαθμίζει σε κρατικές οντότητες. Αν την απορρίψει η τουρκική πλευρά, βρισκόμαστε σε πλεονεκτική θέση.

Κατόπιν αυτών;
Επανατοποθετούμε το Κυπριακό στην πραγματική του βάση (την αντικατοχική). Καταγγέλλουμε την Τουρκία στα διεθνή, περιφερειακά και εθνικά βήματα. Δημιουργούμε νέες συμμαχίες. Στρεφόμαστε προς κάθε πλευρά (Ε.Ε. Ρωσία, Κίνα κτλ). Αξιοποιούμε τα εμπλεκόμενα συμφέροντα. Το ίδιο ισχύει για την αξιοποίηση κοιτασμάτων με πολύπλευρες συμφωνίες.

Επιμένετε σε διορισμό διαπραγματευτή;

Τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Ο πρόεδρος είναι πρόεδρος όλων των Κυπρίων και υπό αυτήν την ιδιότητα θα συμμετέχει στη διεθνή διάσκεψη. Ο διαπραγματευτής αντιπροσωπεύει την Ε/Κ κοινότητα. Να ορίζεται από το Εθνικό Συμβούλιο ή τη Βουλή με διαβουλεύσεις με τον πρόεδρο.

Ο πρόεδρος Χριστόφιας προειδοποιεί ότι αλλαγή πορείας θα έχει καταστροφικές συνέπειες.

Η εμμονή στην τωρινή που αποτελεί παρέκκλιση φοβάμαι ότι οδηγεί σε καταστροφή. Οι τουρκικοί στόχοι δεν περιορίζονται στη διχοτόμηση που είναι αποκρουστικός εθνικός ακρωτηριασμός, αλλά κίνδυνοι ελλοχεύουν για πλήρη τουρκοποίηση κατά το πρότυπο Αλεξανδρέττας.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ