Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Οι πολιτικοί δεν αντιλαμβάνονται τα αυτονόητα: Οι πολίτες δεν ανέχονται πια καταπάτηση θεμελιωδών αρχών, ελευθεριών και δικαιωμάτων τους. Οι πολίτες δεν εννοούν να είναι δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας Ευρωπαίοι. Οι πολίτες απαιτούν σεβασμό της απόφασής τους, όπως αυτή εκφράστηκε, δημοκρατικά και ελεύθερα, στις 24 Απριλίου 2004. Απορρίπτοντας το τερατούργημα Ανάν, απέρριψαν όλες τις επί 30ετία και πλέον ελληνικές παραχωρήσεις και υποχωρήσεις.
Και δι’ αυτών, απέρριψαν και τη διζωνική ομοσπονδία, που παραπέμπει σε ρατσιστικές, φασιστικές, αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις, με κραυγαλέες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Οι πολιτικοί ΟΦΕΙΛΑΝ να σεβαστούν εκείνη τη συντριπτική λαϊκή απόφαση. Κι όμως: Κόμματα, που καταψήφισαν το σχέδιο Ανάν, επιμένουν σήμερα σε λύση διζωνικής, γνωρίζοντας εκ προοιμίου ότι αυτή είναι τουρκογενής, με αγγλική επίνευση, και ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσει.
Αναφερόμαστε στα κόμματα του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ και Οικολόγους. Επειδή ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ επιμένει να παίζει παιγνίδια για να συνεργασθεί ξανά με το ΑΚΕΛ, απαίτησε και πέτυχε όπως στο σχέδιο απόφασης των τεσσάρων περιληφθεί η αναφορά στην επιδίωξη διζωνικής λύσης. Τώρα, όπως αποκαλύπτει η εκλεκτή συνάδελφος, Ανδρούλα Ταραμουντά (στον «Φιλελεύθερο»), ο Μ. Καρογιάν απαιτεί να αφαιρεθεί η λέξη «γενναιόδωρες» από τις «παραχωρήσεις», που ο Πρόεδρος Χριστόφιας, καθ’ ομολογίαν του ιδίου, έκανε στους Τούρκους.
Οι άλλοι τρεις αντιδρούν αλλ’ ο Καρογιάν, ΑΚΕΛικότερος του ΑΚΕΛ, απαιτεί να λειανθεί η πιο πάνω αναφορά. Είναι προφανές ότι οι Ομήρου, Συλλούρης και Παναγιώτου δεν θέλουν να βλέπουν τα παιγνίδια Καρογιάν, με την ψευδαίσθηση ότι θα τον… γωνιάσουν (!) και θα τον πείσουν να συνεργασθεί. Τι θα πράξουν στο τέλος οι τέσσερις, ολίγον μας ενδιαφέρει, επειδή ούτε και αυτοί αίρονται στο ύψος των αντιδράσεων των πολιτών, προς την απόφαση των οποίων εξίσου ασεβούν βάναυσα.
Έτσι, αντί εύτολμα να διακηρύξουν ότι δεν αποδέχονται τη διζωνική, η οποία αφ’ εαυτής συνιστά την τεκμηριωμένη παραβίαση δικαίων, δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών, τους περιπαίζουν -νομίζουν!- με το… «σωστό περιεχόμενό» της ή τιθέμενοι πίσω από… αστερίσκο! Λένε: Μην ασχολείστε με τις λέξεις. Οι λέξεις, όμως, έχουν σημασία και εκρηκτικότητα μεγατόνων. Ποιο είναι το «σωστό περιεχόμενο» της διζωνικής;
Αν αναλύσουμε τις θέσεις που προτάσσουν, αυτές δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με τη διζωνική. Π.χ. ποια σχέση έχει το διεθνές δίκαιο και το κοινοτικό κεκτημένο με τη διζωνική; Καμία! Ποια σχέση έχει η επιστροφή των προσφύγων, με τη διζωνική; Καμία! Ποια σχέση έχει η διζωνική με τις αρχές και αξίες της Ε.Ε.; Καμία! Με τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες; Θα τα παραβιάζει με την υπογραφή μας! Επίσης, δεν μας εξήγησαν ακόμα με ποια στρατηγική και δυνάμεις θα εξαναγκάσουν την Τουρκία να αποδεχθεί τις θέσεις τους.
Και κάτι άλλο, που φαίνεται να διαφεύγει των τεσσάρων, όπως και των άλλων δύο μεγάλων: Έχουν την εντύπωση ότι το Ισραήλ θα… χαρεί, αν επιβληθεί διζωνική λύση στο Κυπριακό, με την Τουρκία να εμπλέκεται με οποιοδήποτε τρόπο, όπως κατ’ επανάληψιν δήλωσε επίσημα ο Πρόεδρος Χριστόφιας; Είναι εμφανές στους πολίτες, ότι ούτε οι τέσσερις ούτε οι άλλοι δύο, ασεβούντες όλοι προς τη θέληση του λαού, έχουν συνειδητοποιήσει ότι από τις 16/4/2003 και επίσημα από την 1/5/2004, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος της Ε.Ε. Αν το καταλάβαιναν, άλλη θα ήταν η λύση που θα πρότασσαν και θα απαιτούσαν για το Κυπριακό, όχι η διζωνική αχώνευτη τραγωδία.
