Ανοιχτή επιστολή προς τους ομογενείες

Του Παναγιώτη Καρανάσιου

Αγαπητοί μου συμπατριώτες του εξωτερικού,

Σας αποστέλλω αυτή την επιστολή με αφορμή το δημοσίευμά σας στο Greek American News Agency στις 4 Μαϊου.

Αν και κανείς δεν μπορεί να αντιταχθεί σε όσα αναφέρονται στο άρθρο για το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα μας, ωστόσο με προκατέβαλε ιδιαίτερα αρνητικά το σχόλιο οτι

‘δεν έπρεπε να γίνουν εκλογές. ……. Αλλά ευθύνεται και ο Έλληνας γιατί μέχρι τώρα ψήφιζε με γνώμονα το ρουσφέτι και όχι το μέλλον της πατρίδας ‘

Θα αρχίσω με το εάν έπρεπε να γίνουν εκλογές.

Φυσικά και έπρεπε να γίνουν και μάλιστα έπρεπε να γίνουν και πάρα πολύ νωρίτερα. Αμέσως μετά τις προηγούμενες εκλογές, αμέσως μόλις ο Παπανδρέου άρχισε από μόνος του δρά και να λειτουργεί για την Ελλάδα εντελώς αντίθετα από όσα είχε δηλώσει προεκλογικά. Όσο καθυστερούμε τις αντιδράσεις μας σε όλη αυτή την προδοσία που εξελίχθηκε εις βάρος μας τόσο η κατάσταση θα παγιώνεται και δεν θα μπορούμε να απεμπλακούμε. Καταλαβαίνω τον αρχικό αιφνιδιασμό και την αρχική έλλειψη αντίδρασης, αλλά 2,5 χρόνια τώρα θα έπρεπε όλοι να έχουμε καταλάβει την παντελώς έλλειψη ελληνική φωνής στην ‘διαπραγματευτική’ αυτή διαδικασία. Η μόνη αντίδραση που παρουσιάστηκε ήταν τα συλλαλητήρια και οι απεργίες. Τα βίαια επεισόδια που τα συνόδευαν πάντα, ήταν οργανωμένα από τους ίδιους πολιτικούς παράγοντες που ταυτόχρονα ύφαιναν το μνημόνιο (BINTEO BOMBA-Συνεργασία κουκουλοφόρων και ΜΑΤ, διαφάνεια 216). Δεν ήταν άλλωστε τυχαία τα τότε δημοσιεύματα του ξένου τύπου που μιλούσαν για ενδεχόμενο εμφύλιο στην χώρα μας, ούτε η δήλωση του αντιπροέδρου Θ. Πάγκαλου οτι ‘θα βγάλουν τα τανκ’ (διαφάνειες 202 και 203 του ¹) που ουσιαστικά σήμαινε οτι ‘αυτοί πίσω δεν κάνουν με τίποτα, ακόμη και αν καταστραφεί ο τόπος’. Την ίδια περίοδο σας θυμίζω οτι αντίστοιχα γεγονότα συνέβαιναν στην Αίγυπτο και ο κόσμος έβλεπε τα καταστροφικά αποτελέσματά τους.

Συμπατριώτες μου στην Ελλάδα και το εξωτερικό, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε οτι η χώρα μας ποτέ δεν ελευθερώθηκε στην πραγματικότητα. Μπορεί να απεμπλακείκαμε από τον Οθωμανικό ζυγό όμως, ελεύθεροι δεν γίναμε ποτέ. Και δεν μιλώ μόνον για το οικονομικό χρέος μας. Είναι γνωστό πως πολλές άλλες χώρες, με πολύ μεγαλύτερο χρέος από εμάς, δεν έχουν προβλήματα όπως εμείς. Αναφέρομαι στο γεγονός οτι ο πρώτος κυβερνήτης μας δολοφονήθηκε και αντικαταστάθηκε από ξένο Βασιλιά-παράγοντα, ο οποίος και αυτός με την σειρά του αντικαταστάθηκε από επίσης ξένο ‘παράγοντα’. Αλλά και ο πλέον πρόσφατος Κ. Καραμανλής απειλήθηκε και αυτός – διαφάνειες 189,190 επειδή τόλμησε να διαφοροποιήσει την ενεργειακή μας πολιτική. Όταν έρχονται αυτοί οι βασιλείς σε έναν τόπον να τον κυβερνήσουν δεν φέρνουν μόνον τις βαλίτσες τους! Έρχονται μαζί τους και τραπεζίτες, και εφημερίδες, και εργολάβοι (τεχνικές – κατασκευαστικές εταιρίες για την ανοικοδόμηση του νέου κράτους), νομικά γραφεία, επιχειρήσεις (εργοστάσια, αντιπροσωπίες) και άλλοι κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες που με τον καιρό παίρνουν και ελληνικά ονόματα, εμφανίζονται ως έλληνες και δρούν στο όνομα της Ελλάδος. Νομίζω γίνεται σαφές που θέλω να καταλήξω και ενδεχομένως να μην συμφωνείτε, καθώς δεν έχω και τα ανάλογα στοιχεία παρά μόνον τους ‘δικούς μου λογικούς’ συνειρμούς. Και εγώ αναρωτιέμαι κατά πόσο είναι λογικοί οι συνειρμοί αυτοί. Δεν είμαι ο ειδικός να βρώ στοιχεία αλλά ούτε και κανένα νόημα έχει. Το θέμα ουσιαστικά είναι όχι γονιδιακό αλλά συνειδησιακό. Το κατά πόσον δηλαδή οι άνθρωποι αυτοί που τόσα χρόνια ελέγχουν την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα έχουν έστω και την παραμικρή ελληνική συνείδηση. Η απάντησή μου είναι οτι δεν έχουν καμία ελληνική συνείδηση, και όχι μόνον δεν είναι έλληνες αλλά είναι ανθέλληνες. Μόνον κάποιος που εχθρεύεται την χώρα μας θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε υπογραφή αυτών των μνημονίων. Ελπίζω να τα έχετε διαβάσει ολόκληρα τα μνημόνια και να καταλαβαίνετε τι έχει συμφωνηθεί. Εγώ προσωπικά τα διάβασα και στα ελληνικά και στα αγγλικά και στο αρχείο¹ ξεχωρίζω τα επίμαχα σημεία του 2ου μνημονίου – διαφάνειες 3-16).

Όταν σκέφτομαι αυτούς τους ανθρώπους πάντα θυμάμαι το παράδειγμα από την Βίβλο με τον δίκαιο Σολομώντα και τις δύο μητέρες. Αυτή που κατά λάθος έπνιξε το παιδί της στον ύπνο της και έκλεψε το παιδί της άλλης για να αποφύγει την ρετσινιά. Δεν νοιάστηκε καθόλου όταν ο Σολομώντας επιχείρησε ουσιαστικά να θανατώσει το παιδί αυτό. Το μόνο που την ένοιαζε ήταν το δικό της συμφέρον. Όμως πόσο διαφορετική ήταν η αντίδραση της πραγματικής μάνας. Έτσι λοιπόν και με αυτούς που κυβερνούν τον τόπο μας. Δεν μπορεί να είναι έλληνες αυτοί καθώς δεν νοιάζονται καθόλου για τον τόπο και τους έλληνες. Ίσως είναι οι ίδιοι που μας οδήγησαν σε προηγούμενες χρεοκοπίες, το ιστορικό των οποίων αναλύεται χαρακτηριστικά από την κα. Ε. Παναρίτη και τον κ. Joseph Cotterill (στους FT) [διαφάνειες 56-63 του ¹]. Γνώμη μου είναι πως είναι οι ίδιοι που μας οδήγησαν στην μικρασιατική καταστροφή με τον ρόλο των τότε μέσων ενημέρωσης (μια κατάσταση που σε πολλά θυμίζει την σημερινή), που σχηματίσανε την κυβέρνηση την περίοδο της Κατοχής, που μας οδήγησαν σε εμφύλιο, στην χούντα, και τώρα στο μνημόνιο. Δεν ξέρω αν τα όσα παρουσιάζει η ιστοσελίδα στις διαφάνειες 199-201 είναι αλήθεια . Εκ του αποτελέσματος όμως τείνω να τα πιστέψω.

Κύριοι συμπατριώτες μου, ποτέ δεν ελευθερωθήκαμε!

Το ‘τέρας’ αυτό που έχει δημιουργηθεί εδώ στην Ελλάδα, με την κατά τα φαινόμενα Δημοκρατία μας (που μόνον δική μας δεν είναι αφού ούτε από εμάς ελέγχεται, ούτε έχει να κάνει τίποτα με την δημοκρατία των προγόνων μας) αλλά μόνον διασύρει την ιστορία μας και την χώρα μας, δεν αρέσει σε κανέναν. Ούτε καν σε αυτούς που το δημιούργησαν (τις ξένες δυνάμεις που εμπλέκονται συνεχώς και βοηθούν να επικρατούν πολιτικά και οικονομικά ανθρώποι που δεν νοιάζονται για την Ελλάδα και τους έλληνες). Έτσι προτιμούν να μας αποβάλουν πλέον από την ΕΕ. Αλλά φυσικά δεν αρέσει ούτε και σε εμάς που χρόνια προσπαθούμε να το αποβάλουμε. Σας ζητάω να αναλογιστείτε πόσες φορές έχουμε οδηγηθεί σε εκλογές στην μεταπολίτευση (και όχι μόνον) επειδή δεν συμφωνούμε με τα όσα παράλογα προσπαθούν να περάσουν. Καμία πολιτική έως τώρα δεν ήταν ελληνική στην σκέψη, την νοοτροπία, την λογική και την ψυχολογία. Ούτε καν αυτές καθ’ αυτές οι κοινωνικοοικονομικές θεωρίες που μας επιβάλουν. Κομουνισμός, σοσιαλισμός, καπιταλισμός. Έχετε αναλογιστεί πόσο άσχετα είναι με τον πολιτισμό μας και την ιδιοσυγκρασία μας;

Και έρχομαι τώρα στο δεύτερο σκέλος του συγκεκριμένου άρθρου.

Μας κατηγορείτε οτι επιδιώκαμε (εμείς οι έλληνες της ημεδαπής) το ρουσφέτι και αυτό ήταν που μας έφερε στην κατάσταση αυτή.

Εγώ θα σας ρωτήσω απλά πόσοι από εσάς έλληνες του εξωτερικού ήρθατε στην Ελλάδα για κάποια δουλειά, δεν αγανακτήσατε και, δεν αναγκαστήκατε στο τέλος να καταφύγετε σε ‘πολιτική βοήθεια’ – ρουσφέτι για να επιλύστε τα προβλήματά σας; Το ρουσφέτι ήταν μονόδρομος! Χωρίς ‘πολιτική βοήθεια’ όχι επιχείρηση δεν έστηνες, … ούτε μπουρί για σόμπα δεν έστηνες!!!! Tο ρουσφέτι κανένας περίφανος έλληνας δεν το θέλει. Ούτε την φοροδιαφυγή, ούτε όλα αυτά τα κακώς κείμενα που μας επιρρίπτουν. Όλα όμως ήταν πάντα ‘μονόδρομος’, όπως και το μνημόνιο. Και αυτό γιατί η χώρα μας διοικήθηκε απο ανθελληνικές ξένες επιρροές. Στήσανε επίτηδες το σύστημα έτσι και εξαναγκάσανε τον κόσμο στην ανομία. Πως είναι δυνατόν να μην προσπαθήσει κάποιος να φοροδιαφύγει σε ένα σύστημα που σε φορολογεί διπλά (και σαν επιχείρηση αλλά και σαν ιδιώτη – διαφάνειες 44-46 του ¹) με 40%! Για να μην πούμε για τις έκτακτες εισφορές που επιβάλλονταν κατά καιρούς. Και με τα τόσα παράθυρα που αφήνανε επίτηδες, η φοροδιαφυγή ήταν απλά φυσική συνέπεια. Ποιός μπορεί να ακολουθήσει την ελληνική γραφειοκρατία με τους 150.000!!!! νέους νόμους που εισήχθησαν την τελευταία 25ετία ‘λόγω ΕΕ’, χωρίς μάλιστα να έχουν καταργηθεί οι προηγούμενοι νόμοι που η ισχύς τους φθάνει μέχρι τα χρόνια της τουρκοκρατίας! Πόσες φορές εμείς οι ‘κακούργοι’ δημόσιοι υπάλληλοι δεν ζητήσαμε τον εκσυγχρονισμού του συστήματος. Ποιός κυνήγησε φοροφυγά και δεν βρήκε τον μπελά του. Πόσα σκάνδαλα δεν κουκουλώθηκαν. Ποιός δεν ήθελε να δουλέψει σε αξιοπρεπή ιδιωτική δουλειά που να μην χρειάζεται το ρουσφέτι. Όμως ακόμη και η πρόσληψη πωλητή σε σούπερμάρκετ απαιτεί ρουσφέτι. Χωρίς ρουσφέτι βρίσκεις μόνον ‘δουλειά εκμετάλλευσης’ καθώς είναι και πολύ λίγες αυτές ως συνέπεια των ‘κοινωνικά δίκαιων’ κρατικοποιήσεων του ’80, των ‘οικονομικά και ευρωπαϊκά’ αναγκαίων αποκρατικοποιήσεων του ’90, και του ανελαστικού μονόδρομου της ΟΝΕ του 2000. Στις εκλογές του 2000, που τελικά κατάφερε να εκλεγεί το 2004, ο Κ. Καραμανλής κατέβηκε με το σύνθημα της επανίδρυσης του κράτους! Αυτό ήθελε ο κόσμος.

Πόσες φορές κάναμε εκλογές ζητώντας την πάταξη όλων αυτών των προσβλητικών και καταστροφικών πρακτικών; Όμως πάντα άλλα κάνανε τελικά. Στατιστικά, αν δεν κάνω λάθος, έχουμε εκλογές στην μεταπολίτευση κατά μέσο όρο περίπου κάθε 2,5 χρόνια. Αν μη τι άλλο αυτό δείχνει οτι ο κόσμος δεν θέλει με τίποτα το πολιτικό αυτό κατεστημένο. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που οι φιλοδοξίες τους είναι ισχυρότερες από τον πατριωτισμό τους. Αυτό όμως δεν συμβαίνει μόνον με τους έλληνες (ημεδαπής ή αλλοδαπής) αλλά με όλες τις χώρες.

Όλα αυτά στήθηκαν σκόπιμα ώστε η χώρα να οδηγηθεί σε μια κατάσταση όπου χωρίς πόρους, με κλονισμένη την κοινωνική συνοχή, και αιφνιδιασμένη από τον οικονομικό πόλεμο και τα ψεύδη (μέχρι και τεμπέληδες μας είπαν! – τους 2ους πιό δουλευταράδες του κόσμου και τους 1ους της Ευρώπης – διαφάνειες 30-31 του ¹), να μην μπορεί να αρθρώσει ελληνικό λόγο υπεράσπισής της. Και έτσι να οδηγηθεί σε ‘ντε φάκτο’ αποδοχή των πεπραγμένων.

‘… δεν έπρεπε να γίνουν εκλογές …’

Δηλαδή τι έπρεπε να κάνουμε; Να τους κρατούσαμε έτσι απλά για να λέμε οτι έχουμε κυβέρνηση? Διαβάστε σας παρακαλώ πολύ το μνημόνιο. Είναι εθνική ανάγκη! Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να γίνουν με την υπογραφή μας. Ας μας κάνουν και φυσικό πόλεμο (έτσι κι αλλιώς θα παραδοθούμε μάλλον αμέσως καθώς δεν φαίνεται να ελέγχουμε καθόλου την κατάσταση). Ας μας κάνουν ότι θέλουν. Αλλά να το κάνουν αυτοί. Όχι μόνοι μας!

 

Μας καταλογίζουν ένα χρέος περίπου 250 δις € 250.000.000.000 €. Τα ~533.000.000.000 € του πίνακα της διαφάνειας 53 είναι μετά από το 2πλο-3πλο μαγείρεμα που έγινε ώστε να εμφανιστούμε χειρότερα από την Ιρλανδία και να απομονώσουν μόνον εμάς ως αποδιοπομπαίο τράγο της Ευροζώνης. Η υπόθεση αυτή έχει οδηγηθεί ήδη στην ελληνική δικαιοσύνη – διαφάνειες 193-196.

Προσπαθώντας να καταλάβω πρακτικά τι σημαίνει αυτό το ποσό, κάνω κάποιες στρογγυλοποιήσεις στα νούμερα (παρακαλώ διορθώστε με αν κάνω λάθος):

Ο πληθυσμός της Ελλάδος είναι ας πούμε 10.000.000 κάτοικοι (στρογγυλοποιημένο για τους συλλογισμούς), δηλαδή 2.500.000 4μελείς οικογένειες (θεωρώ οτι είναι η συνήθης ελληνική οικογένεια). Ας θεωρήσουμε επίσης οτι δουλεύουν και οι 2 σύζυγοι. Ο μέσος ετήσιος μισθός σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είναι 30.000,00 €. Αν καταβάλαμε τον 1 μισθό (ώστε η οικογένεια να επιβιώσει με τον άλλο μισθό) για 3 χρόνια, τότε θα συλλέγαμε το ποσό των: 

1Χ30.000Χ2.500.000=75.000.000.000 € / έτος Χ 3χρόνια = 225.000.000.000 €

 

Θα είχαμε ξεχρεώσει!!!!!

Είναι ήδη 2,5 χρόνια από την εκλογή Παπανδρέου και 4,5 χρόνια βαθιάς ύφεσης από την επίσημη ανακοίνωση του Καραμνλή τον Οκτώβρη του 2008.

Το ποσό αυτό είναι τόσο μικρό που είμαι βέβαιος πως υπάρχουν πολλοί ανθρώποι στον κόσμο σήμερα που διαθέτουν ένα τέτοιο ποσό! (δεν υπαινίσσομαι βέβαια να το πληρώνανε αυτοί, απλά συγκρίνω τα δεδομένα).

Όμως αντ’ αυτού, μας ζητάνε να ξεπουλήσουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε (ΔΕΗ, ΟΤΕ, τραίνα, αεροδρόμια, λιμάνια, εταιρίες υδρεύσεως, …. τα πάντα – διαφάνειες 155-162¹). Και επειδή αυτά δεν τους φθάνουν, ζητάνε και τον ορυκτό μας πλούτο – διαφάνειες 163-173.

Κύριοι, αυτοί είναι ότι πιο χυδαίο έχει εμφανιστεί ποτέ έως τώρα. Συγνώμη για την έκφρασή μου αλλά έτσι είναι. Είναι οι πλέον θρασύδειλοι. Είναι χειρότεροι από τον Χίτλερ! Τουλάχιστον αυτός είχε το σθένος να κάνει απ’ ευθείας πόλεμο και να αναγνωρίσει την αξία μας (διαφάνεια 178). Όχι να λέει αυτές τις ύβρεις και τα ψέματα. Ξέρουν όμως οτι ελέγχουν απόλυτα την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και δεν θα βρεθεί πολιτική δύναμη να τους αντιταχθεί. Και ξέρουν οτι το χρέος μας είναι τόσο μικρό που οι τράπεζές τους είναι ικανές να ξεπεράσουν μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, γι’ αυτό και παίζουν τόσο σκληρά.

Και μάλιστα η ύφεση για την Ελλάδα δεν τελειώνει εκεί. Το μνημόνιο θα είναι διάρκειας τουλάχιστον 30 έτη (διαφάνεια 7 του μνημονίου) και βλέπουμε, καθώς θα μπορεί να αναπροσαρμόζεται (διαφάνεια 11 του μνημονίου), ενώ προβλέπονται και νέοι δανεισμοί (Financial Times και Spiegel: διαφάνειες 100, 101). Το όνειρο της απεμπλοκής μας από το μνημόνιο μοιάζει απατηλό (διαφάνειες 99, 102-103) παρόλα τα πρωτόγνωρα και καταστροφικά μέτρα όπως ξεκάθαρα δηλώνουν όλοι οι αναλυτές και πολλές από τις απόψεις αυτές φαίνονται στο αρχείο¹.

Γι’ αυτό και το μνημόνιο είναι απεχθές. Αυτά έχουνε συμφωνήσει οι ‘Έλληνες’ που διοικούν την Ελλάδα και οι ‘φίλοι’ μας οι Ευρωπαίοι. Αυτά πρέπει να καταργήσουμε έστω και από μόνοι μας – μονομερώς.

Κύριοι, εάν το επιτρέψουμε αυτό, αυτό που θα μείνει στο τέλος δεν θα είναι χώρα. Και αν αναλογιστούμε και τις κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές χαοτικές συνθήκες που θα επικρατούν (διαφθορά, βία, εγκληματικότητα, κλπ) τότε θα τρέχουμε όλοι να φύγουμε από εκεί και θα αφεθεί ο τόπος στους αλλοδαπούς. Αυτό απ’ ότι φαίνεται είναι και το σχέδιό τους, και θέλουν να γίνει με την συναίνεσή μας! Θέλουν να επιφέρουν στην ευρύτερη περιοχή, κατά την γνώμη μου, συνθήκες οθωμανικής αυτοκρατορίας (διαφάνεια 234) μόνο που τώρα η κατάσταση θα ελέγχεται από το Βερολίνο και όχι από τον ανεξέλεγκτο τούρκο σουλτάνο.

Αν αυτό είναι βοήθεια προς μια χώρα τότε η ληστεία πως είναι? αναρωτιέμαι. Αυτό είναι ‘θανατική καταδίκη’ (διαφάνεια 98) και χρήζει μήνυσης (διαφάνεια 108-110) προς την κα. Μέρκελ, την Goldman Sachs και τους λοιπούς δανειστές μας, σύμφωνα με γερμανικά δημοσιεύματα. Και μάλιστα είναι ποινικό αδίκημα σύμφωνα με τον ίδιο τον γερμανικό νόμο (διαφάνεια 106-107) αλλά από όσο ξέρω και τον ευρωπαϊκό. Γι’ αυτό και το μνημόνιο υπογράφηκε βάση του αγγλικού δικαίου (διαφάνεια 16) και η εκτέλεσή του θα γίνει σε δικαστήριο του Λουξεμβούργου. Γιατί στα άλλα δικαστήρια όλα αυτά είναι παράνομα.

Αυτό δεν είναι η βοήθεια που θέλαμε από την ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια. Ούτε εμείς επιθυμούμε αυτούς τους πολιτικούς που ούτε αυτοί εμπιστεύονται. Και γιατί τιμωρούν εμάς και την χώρα μας που τόσα χρόνια προσπαθούμε να την αποδεσμεύσουμε από αυτή την πολιτική μαφία? Γίνεται ολοφάνερο πλέον οτι η ίδια η ΕΕ είναι η μαφία πίσω από την δική μας εγχώρια, και μόνον το καλό της Ελλάδας δεν επιδιώκουν. Τολμάω και γίνομαι πολύ επικριτικός και χρησιμοποιώ οξείς χαρακτηρισμούς, αλλά πλέον ‘οι μάσκες πέσανε’!

 

Πολύ καλώς λοιπόν που γίνανε εκλογές και πολύ θετικό που τα μνημονιακά κόμματα δεν σχηματίζουν κυβέρνηση. Ο κόσμος αυτό ήθελε πρωτίστως. Είναι βέβαιο οτι δεν εμπιστευόμαστε κανένα κόμμα καθώς είναι όλα συνυπεύθυνα και προέρχονται από το υφιστάμενο πολιτικό κατεστημένο. Τα κόμματα δε της αριστεράς έχουν και περίεργες ή τουλάχιστον ασαφείς θέσεις όσον αφορά θέματα εθνικών συνόρων και μεταναστών.

Αυτό που χρειάζεται πλέον είναι να βγεί μια κυβέρνηση αντιμνημονιακή, έστω και αριστερή, για να μην κατοχυρωθεί το μνημόνιο. Στην συνέχεια θα παλέψουμε και για τα εθνικά θέματα.

Κατά την γνώμη μου λοιπόν, πολύ σωστά ο κόσμος θέλει να προσπαθήσουμε να παραμείνουμε στην ευρωζώνη, καθώς αισθανόμαστε οτι οικονομικά μπορεί να μην μας ευνοεί αλλά μας δίνει περισσότερες δυνατότητες για τα εθνικά μας ζητήματα (ενδεχόμενο επεισόδιο με Τουρκία, Σκόπια, κλπ). Άλλωστε, σας θυμίζω, αυτό ήταν και από τα κύρια επιχειρήματα για την είσοδό μας στην ΟΝΕ.

Αλλά ταυτόχρονα να απορρίψουμε και το μνημόνιο. Αν θέλουν να μας αποβάλουν ας το κάνουν με δική τους ευθύνη. Όχι με δική μας. Έτσι κι αλλιώς με αυτούς χαμένοι είμαστε.

Οι αποφάσεις που ελήφθησαν είναι πραξικοπηματικές. Δεν χωράει καμία ελαστικότητα στην απόρριψή τους. Όσο αφήνουμε όμως να εννοείται οποιαδήποτε αποδοχή τους, τόσο χάνουμε. Και χάνουμε τα πάντα. Δεν νοείται κράτος-πατρίδα χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, χωρίς περιουσία και με παραδομένα τα δικαιώματα του εθνικού πλούτου. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό και η ευθύνη είναι τεράστια. Και όπως ξέρετε πολύ καλά, καμία άλλη χώρα μέχρι σήμερα δεν πιέστηκα έτσι και δεν έχει υπογράψει τέτοιο μνημόνιο. Καμία από αυτές τις ‘PIGS’ ούτε και καμία της βόρειας-κεντρικής Ευρώπης που έχουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από τα δικά μας. Σας παραπέμπω και πάλι στον πίνακα της διαφάνειας 53, όπου φαίνεται οτι είμαστε μόλις στην 20η θέση. Δείτε ποιες χώρες είναι πάνω από την Ελλάδα. Σχεδόν όλοι αυτοί, οι ‘σοβαροί’ ευρωπαίοι που καταγκέλουν εμάς!

Ο Τσίπρας φαίνεται να μαλακώνει και να γίνεται πιο συγκαταβατικός. Ελπίζω ο κόσμος να μην του δώσει δικαιώματα να κάνει πίσω στην αντιμνημονιακή του θέση.

Θα σας παρακαλούσα λοιπόν, όσοι μπορείτε, να έρθετε να ψηφίσετε αυτή την φορά και να καταδικάσετε τα μνημόνια. Μαζί καταδικάζεται και τον δολοπλοκία που στήθηκε εις βάρος της πατρίδας μας. Καταλαβαίνω απόλυτα την στάση σας στις πρώτες εκλογές. Ήμουν και εγώ πολύ απαισιόδοξος και σκεφτόμουν όπως και εσείς. Όμως τώρα είναι διαφορετικά. Οι στόχοι είναι πιο σαφείς. Και δεν είναι ανέφικτοι. Ας λένε οτι θέλουν στην ΕΕ. Ας πιέζουν όσο θέλουν. Ας μας αποβάλουν. Όχι όμως με την υπογραφή μας.

Καταλαβαίνω οτι δεν είναι τόσο απλό να έρθετε και να ψηφίσετε. Αν όμως μπορείτε, κάντε το. Τώρα πλέον αξίζει. Ο κόσμος εδώ έδειξε χαρακτήρα!

Δεν πρέπει να αφήσουμε αυτόν τον πόλεμο που μας έγινε να περάσει έτσι. Είναι η καταστροφή μας. Είναι η παντοτική απαξίωση της ιστορία μας. Εάν δεν κερδίσουμε τον πόλεμο αυτό όλες οι αξίες, τα επιτεύγματα και οι αγώνες των προγόνων μας καταρρίπτονται.

Δεν ξέρω αν συμφωνείτε με τα όσα αναφέρω στην επιστολή μου αυτή. Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεστε και εσείς με τον ίδιο τρόπο τα αίτια της κρίσης. Κατά την γνώμη μου δεν ελευθερωθήκαμε ποτέ πραγματικά.

Τον πόλεμο που δεχθήκαμε, την σκευωρία, τα ψεύδη και τις ζημιές που προκλήθηκαν πρέπει να τα κάνουμε γνωστά σε όλο τον κόσμο, να διεκδικήσουμε την τιμωρία των υπεύθυνων (εντός και εκτός Ελλάδος) καθώς και την αποκατάσταση της ζημιάς που προκλήθηκε. Όσα πιο πολλά επιδιώκουμε τόσο πιο πολλά πετυχαίνουμε Περιμένουμε από εσάς στήριξη και ελληνική φωνή καθώς στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δύσκολα. Εμείς δίνουμε τον αγώνα μας καθημερινά. Θέλουμε την στήριξή σας. Μην μας αδικείτε με αφοριστικές πρακτικές. Μην μας γυρνάτε την πλάτη θυμωμένοι. Κανείς μας δεν τους αποδέχθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Τους ψηφίζαμε όπως και εσείς με γνώμονα το ‘μη χείρον βέλτιστο’, καθώς δεν είχαμε ποτέ επιλογές. Οι όποιες ανεξάρτητες διαφορετικές φωνές προκύπτανε δεν είχανε από πουθενά στήριξη και έτσι ακούγονταν ισχνές με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην τολμά να στηριχθεί σε αυτές. Περιμέναμε τις ακαδημαϊκές (Πανεπιστήμια) και τις επαγγελματικές (Επιμελητήρια) κοινότητες, και άλλους φορείς, να είναι πρωτεργάτες αυτής της αντίδρασης. Όμως αυτοί κωφαίνουν προκλητικά, ενώ κάποιοι άλλοι συμφωνούν κιόλας με την ‘τιμωρία’ μας (διαφάνεια 131).

Μόνον κάποιες αποσπασματικές φωνές εμφανίστηκαν. Οι περισσότεροι προσπαθούν μάλλον να διατηρήσουν τα προνόμιά τους συμπράττοντας, ηθικά τουλάχιστον, με το πολιτικό κατεστημένο που ελέγχει απόλυτα τα δρώμενα στην χώρα μας. Πολύ φοβάμαι πως και οι δικές σας ηγεσίες κάνουν το ίδιο. Μου φαίνονται μάλλον απασχολημένοι επιδιώκοντας ‘μπίζνες’ με τα συμφέροντα που καπηλεύονται τον τόπο μας, παρά να επιδιώκουν την υπεράσπισή μας και την εξεύρεση δίκαιης λύσης. Ο απλός κόσμος έχει μείνει μόνον να αγωνίζεται.

 

Ελπίζω η επιστολή μου να πέσει σε ανάλογα χέρια και να συμβάλει στην όλη προσπάθεια. Θα πρέπει χώροι σαν τον δικό σας να μην μένουν μόνον στην ενημέρωση αλλά να αναδεικνύουν ανθρώπους που θα συγκροτούν πολιτικές προτάσεις. Ο ρόλος της ενημέρωσης μόνον δεν αρκεί πλέον.

 

Θα κλείσω λοιπόν την επιστολή μου ευχόμενος ‘καλή λευτεριά’ και ελπίζοντας οτι, έχετε καταλάβει πραγματικά ποια είναι η κατάσταση, να μην επιδιώξετε την τιμωρία μας αλλά να δραστηριοποιηθείτε για να αποτρέψετε την κατακύρωση του μνημονίου, και να μπορέσετε να αναδείξετε ουσιαστικές λύσεις για την Ελλάδα μας.

Σημειώσεις