Ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό;
Καμμιά φορά ούτε καν αυτή γιατί το καμάκι δεν διεξάγεται με όρους σχέσεων αλλά νίκης-ήττας. Νίκης του φλογερού έλληνα επί των βορείων ξανθών γυναικών. Η νίκη είναι αυτεπίστροφη, συμβαίνει ερήμην των γυναικών αυτών οι οποίες έρχονται κατατοπισμένες για αυτό το είδος των φολκλορικών ηθών των ιθαγενών και ίσως δεν συνειδητοποιούν ότι αυτό που είναι για τις ίδιες μια ισχνή ανάμνηση για εκείνους είναι τρόπαιο. Σε κάθε περίπτωση βρήκαν κάποιον να πληρώσει τον λογαριασμό.
Αν αντικαταστήσετε το «ντου γιου λάικ ματμαζέλ δη γκρις» με το « γουάτ μαντάμ Μέρκελ γουόντ του ντου» έχετε την πολιτική εκδοχή του φαινομένου.
Διαφωνώ με αυτούς που κατηγορούν τον Αλέξη Τσίπρα ότι δεν είχε επίγνωση της αδυναμίας του όταν μιλούσε με τέτοιου επιπέδου αγγλικά σε εκατομμύρια ανθρώπους. Τα τουριστικά αγγλικά του, το θράσος και η γοητεία του ήσαν υπεραρκετά για να επιτύχει τον στόχο του. Ο οποίος δεν ήταν να επικοινωνήσει με την Μέρκελ και την Λαγκάρντ αλλά να επιστρέψει στο καφενείο με τρόπαιο. Να την πέσει δηλαδή με αυτοπεποίθηση και τσαγανό στην βόρεια ξανθιά και να τη νικήσει στο εσωτερικό.
Και ο στόχος επιτεύχθηκε γιατί καμμιά μετάφραση δεν ανέκοψε την ορμή του. Το μόνο κακό είναι ότι η Άνκελα έτσι κι αλλιώς ψάχνει κάποιον να πληρώσει τον λογαριασμό.
