ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ
ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ
Διαδικτυακή Διεξαγωγή, 7η Δεκεμβρίου 20120Συμπόσιο για την παρουσίαση των Πρακτικών, 25η Μαΐου του 2013
ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Επιστολή-Πρόσκληση
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
σας διαβιβάζουμε πρόσκληση για το προσεχές Συνέδριό μας, το οποίο θα διεξαχθεί υπό τον τίτλο: Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Το Συνέδριο έχει ιστορικό πυρήνα, αλλά όχι ιστορική επιστημονική αιτία, η δε σημασία του και η βαρύτητά του απηχούν στον σύγχρονο κόσμο μας.
Κεντρικός σκοπός του Συνεδρίου είναι μέσα από μία εκ νέου ψηλάφηση της προσωπικότητας αυτού του κατ’ εξοχήν οικουμενικού Έλληνα, να επανεξετάσουμε την ελληνική σύλληψη για την Οικουμένη, καθώς και τις δυνατότητες μίας σύγχρονης εφαρμογής της στον ταραγμένο κόσμο μας, τον πληγωμένο από την Νεωτερικότητα, την “επανασυγγραφή” της Ιστορίας των εθνών, τις θεωρίες της αποδόμησης, της “παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης” και τα Διευθυντήρια της παγκοσμιοποίησης. Η ανάδειξη της οραματικής προσωπικότητας του Αλεξάνδρου γίνεται ακόμα επιτακτικότερη σήμερα, σε έναν κόσμο ασήμαντων πολιτικών ηγετών, εξαρτημένων ως υποχείρια από την – κατά Τσόμσκυ – Εταιριοκρατία. Η ίδια η Ευρώπη, που από χώρα των προσδοκιών και των ελπίδων για τους Πολίτες της μετεβλήθη σε τοπίο του ζόφου, θα έδινε άλλη προοπτική αν ως εμβληματικό πρόταγμά της είχε την ελληνική Οικουμενικότητα.
Η εξέταση της προσωπικότητας του Αλεξάνδρου αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμερα που οι σύγχρονοι λαοί των αρχαίων Πολιτισμών πρέπει να επανανιχνεύσουν την ταυτότητά τους και να ανακτήσουν τις ηθικές Αξίες τους.
Ας μην διαλανθάνει, ότι η Οικουμενικότητα ανιχνεύεται στην πρώιμη ελληνική Σκέψη, εγκαθίσταται ως πολιτικό, κοινωνικό και κυβερνητικό σημείο αναφοράς από τον Αλέξανδρο, μεταβάλλεται από τους Στωϊκούς σε φιλοσοφικό σύστημα, διαμορφώνει τον Ορθόδοξο Στοχασμό, διαχέεται στην Φιλοσοφία του Ισλάμ και αποτελεί το πεδίο, επί του οποίου ο Ρήγας προτείνει την δική του Κοινοπολιτεία Εθνών και Πολιτισμών.
Το Συνέδριο οργανώνεται επί τριών βασικών αξόνων, προσδιορισμένων ήδη από τον τίτλο του.
Ι) Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΩΣ ΣΥΜΒΟΛΟ ΣΤΑ ΕΘΝΗ.
Με την ελληνική αντίληψη ο Αλέξανδρος υπήρξε “δαίμων”, δηλαδή “θείος”, στον κόσμο του Ισλάμ καθιερώθηκε ως “κανούν”, που σημαίνει “νομοθέτης”, από άλλα έθνη θεωρήθηκε “θεός”, από άλλους απεκλήθη “ο δίκαιος”, και από όλους συνολικά, “απελευθερωτής”. Στην έντεχνη περσική ποίηση του Φερντουσί και του Νιζαμί θεωρείται Πέρσης, που επιστρέφει να λάβει τον θρόνο του. Αξιοσημείωτο και μοναδικό φαινόμενο στην Ιστορία της ανθρωπότητας είναι, ότι και σε λαούς που δεν έφτασε ο ίδιος αλλά μόνον η φήμη του, αναγορεύθηκε αμείλικτος διώκτης του κακού στον κόσμο και συνομιλητής του Θεού και των στοιχειακών φυσικών δυνάμεων.
Στον άξονα αυτόν εξετάζεται ο Αλέξανδρος μέσα στις Θρησκείες, ειδικότερα δε στην Ορθοδοξία και το Ισλάμ, αλλά και συνολικότερα στον εσωτερικό θρησκευτικό στοχασμό. Επίσης στην λαϊκή και λόγια φιλολογία και στην λογοτεχνία, στους μύθους και στους θρύλους, στις παραδόσεις και στα λαϊκά τραγούδια των εθνών. Ο Αλέξανδρος στην Νομισματική και την Τέχνη, επίσης ως εραλδικό ή εταιριστικό σύμβολο.
ΙΙ) Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟΣΥΣΤΗΜΑ.
Εξετάζεται η ελληνική έννοια “Οικουμένη” ως σύλληψη, ως ιδέα, ως φιλοσοφικό ανάπτυγμα και ως συστατικό στοιχείο του ελληνικού Κοσμοσυστήματος. Η έννοια “Πόλις” στο ελληνικό Κοσμοσύστημα. Η ανάδυση του Αλεξάνδρου μέσα από το ελληνικό Κοσμοσύστημα. Η συμβολή του Αλεξάνδρου στην ανάδειξη ως αξιακού συστήματος, της έννοιας της Οικουμένης. Η Αλεξάνδρεια, ως η κατ’ εξοχήν Οικουμενική Πόλις. Τα πορίσματα των συγχρόνων υποθαλασσίων και χερσαίων ερευνών στην Οικουμενική πόλη. Οι Αλεξάνδρειες επ’ εσχάτοις. Η συμβολή του Αλεξάνδρου στην μετάβαση του ελληνικού κόσμου, στην μετακρατοκεντρική Οικουμένη. Οι διαφορές ως προς την ποιότητα του πολιτικού συστήματος, το ανθρωποκεντρικό στοιχείο και τις Αξίες της ελληνικής Οικουμενικότητας από τα άλλα συστήματα, κυρίως δε τα μετέπειτα. Η έννοια του Οικουμενικού Πολίτη.
Η ανάπτυξη των Επιστημών επί Αλεξάνδρου, μέσα στο πνεύμα της Οικουμένης, όπου η Γνώση αντλείται από όλους τους τομείς και δίδεται σε κοινή θέαση και χρήση σε όλους – και όχι μόνο στα Ιερατεία, τα οποία στα θεοκρατικά καθεστώτα διασφάλιζαν την συνέχεια των ανατολικών αυτοκρατοριών. Το ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτο με τον Αλέξανδρο και εν συνεχεία με τους επιγόνους κατά την ελληνιστική εποχή είναι ότι όχι μόνον ενθαρρύνουν, αλλά και χρηματοδοτούν την επιστημονική έρευνα.
Στον άξονα αυτόν πρέπει να ενταχθεί σπόνδυλος με την διαχρονική κληρονομιά που κατέλειπαν στην Κοινωνία και την Τέχνη τα ελληνιστικά βασίλεια στην μακρυνή Ανατολή – θέμα υποθετικά γνωστό, όμως ανεπαρκέστατα ερευνημένο. Επίσης πρέπει να αναδειχθούν οι αρχαιολογικές έρευνες που πιστοποιούν την διεύρυνση της ελληνικής Οικουμένης σε “εσχατιές”, προ Αλεξάνδρου αλλά και από αυτόν.
ΙΙΙ) Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ
Χρήση της θεωρίας των παιγνίων: ποια θα ήταν η εξέλιξη του κόσμου, αν δεν είχε πεθάνει ο Αλέξανδρος σε ηλικία 33 ετών; Τι θα είχε συμβεί αν είχε κατακτήσει και την Δύση; Ποια θα ήταν σήμερα η Ευρώπη, αν εφαρμόζονταν πολιτικά οι Αξίες της ελληνικής Οικουμένης;
Σύγχρονες Σπουδές για τον Αλέξανδρο. Σύγχρονες μελέτες για την στρατηγική και την διπλωματία του Αλεξάνδρου, από διεθνή Ινστιτούτα και Ερευνητικά Ιδρύματα.
Γλώσσες εργασίας του Συνεδρίου είναι η ελληνική, η γαλλική και η αγγλική.
Οι εισηγήσεις πρέπει να είναι εκτάσεως ως δέκα (10) σελίδων, με γράμματα times new roman των έντεκα (11) στιγμών και ενάμισυ διάστιχο. Παραπομπές και βιβλιογραφία δυνατόν να είναι επιπλέον.
Διαδικτυακή διεξαγωγή, την 7η Δεκεμβρίου του 2012.
Συμπόσιο για την παρουσίαση των πρακτικών, την 25 Μαίου του 2013, στο Αμφιθέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στην Θεσσαλονίκη.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Κωνσταντίνος Καρνασιώτης Καθηγητής Σπυρίδων Συρόπουλος
Πρόεδρος Πρόεδρος
Επιστημονικού Συμβουλίου της Α.Θ.Π. Επιστημονικής Επιτροπής του Συνεδρίου
*********************************
ΚΑΤΑΤΕΘΕΙΣΕΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΩΣ ΤΩΡΑ
ΚΙΚΗ ΑΛΑΤΖΟΓΛΟΥ – ΘΕΜΕΛΗ, Ομότ. Καθηγήτρια Φιλοσοφίας του Ιονίου Πανεπιστημίου: Η Ελληνιστική εποχή, ο ιστορικός Πολύβιος και η αλλαγή της ιστορικής οπτικής.
ΜΑΝΩΛΗΣ Γ. ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ, Δρ. Κλασικής Φιλολογίας, Σύμβουλος Καθηγητής του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου: Το μοτίβο του εφίππου Αλεξάνδρου στην Βυζαντινή Υμνογραφία.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗΣ, Μ.Α. της Κοινωνικής Θεολογίας: ο Μέγας Αλέξανδρος ως εφαλτήριο ενός νέου κόσμου, στην Ιουδαϊκή παράδοση.
ΠΟΤΙΤΣΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ, Δρ. του Πανεπιστημίου των Παρισίων, Καθηγήτρια του Λαϊκού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ερευνήτρια της Ιστορίας του Ελληνιστικού Πολιτισμού της Ανατολής: η Αλεξάνδρεια ως Οικουμενική Πόλις.
ΠΟΤΙΤΣΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ, Δρ. του Πανεπιστημίου των Παρισίων, Καθηγήτρια του Λαϊκού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ερευνήτρια της Ιστορίας του Ελληνιστικού Πολιτισμού της Ανατολής: Αλεξάνδρειες επ’ εσχάτοις.
ΜΥΡΤΩ ΔΡΑΓΩΝΑ –ΜΟΝΑΧΟΥ, Ομότ. Καθηγήτρια Φιλοσοφίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Κρήτης: Από τον στωϊκό στό ηθικό κοσμοπολιτισμό της Ελληνιστικής Εποχής.
ΦΑΤΙΜΑ ΕΛΟΕΒΑ, Καθηγήτρια Γλωσσολογίας, Πρόεδρος του Τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης: Μεταμορφώσεις της Ελληνικής γλώσσας κατά την διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου, μέσα στο κλίμα της Οικουμενικότητας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΦΑΙΣΤΟΣ, Καθηγητής Διεθνών -Στρατηγικών Μελετών, του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σχέσεων, του Πανεπιστημίου Πειραιά: Τα πολιτικά χαρακτηριστικά της Στρατηγικής του Αλεξάνδρου.
ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑΤΟΥ – ΜΠΕΚΟΥ, Ph.D., D.E.S.S. Κλινική Ψυχολόγος, Επιστημονική Συνεργάτις του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Πατρών: Από το Όραμα του Αλεξάνδρου στην σημερινή νεοελληνική Κοινωνία -διερεύνηση της ψυχολογικής ανάγκης για επανανίχνευση της πολιτισμικής μας ταυτότητας.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΥ – ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ, Δρ. Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, τ. Εμπειρογνώμων Πρέσβυς του Υπουργείου Εξωτερικών: Ο Μέγας Αλέξανδρος στην Περσική επική ποίηση -το Σαχ Ναμέ του Φερντουσί και το Εσκαντάρ Ναμέ του Νιζαμί.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑΣ, Ιστορικός Συγγραφέας, Εκδότης: Η μετάβαση από τις Πόλεις – Κράτη του Έθνους των Ελλήνων στο Οικουμενικό Κράτος του Ελληνισμού.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΝΑΣΙΩΤΗΣ, Ερευνητής Γεωμυθολογίας, Συγγραφέας, Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Α.Θ.Π.: Ηλιακοί Θεοί και Ήρωες, στην Σίουα των Ελλήνων -το παρελθόν της ελληνικής Οικουμένης.
ΜΑΡΙΑ ΚΕΝΕ, Δρ. Πολιτικής Επιστήμης -Συστήματα Διακυβέρνησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο: Η έννοια του Κοινού στο Ελληνικό Κοσμοσύστημα -η περίπτωση του Κοινού των Αιτωλών.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, πρ. Πρύτανις του Παντείου Πανεπιστημίου: Η Οικουμενική Κοσμόπολη ως Κράτος και ως Πολιτεία.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΟΥΛΟΥΜΠΑΡΙΤΣΗΣ, Καθηγητής Φιλοσοφίας, ULΒ, Βέλγιο: Ο Μέγας Αλέξανδρος και η διαμόρφωση της ιδέας της πολυπολιτισμικής Οικουμένης.
ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, Αντιπλοίαρχος Πολεμικού Ναυτικού, PhDc Εκπαιδευτής Ανωτάτης Διακλαδικής Σχολής MPA, Harvard Kennedy School, MA -MS, Naval Postgraduate School: Διαχρονικά Διδάγματα και παρακαταθήκες Ηγεσίας από τον Αλέξανδρο και η εφαρμογή τους στην σύγχρονη πραγματικότητα -προκλήσεις Κυβερνητικής, ηθικά διλήματα, καινοτομίες και αποτελεσματικότητα.
ΕLΕΝΑ LΑΖΑR, Ελληνίστρια, Διευθυντής του εκδοτικού οίκου ΟΜΟΝΟΙΑ, Βουκουρέστι, Ρουμανία: Η Ελληνιστική περίοδος ως παρακακαθήκη στην ποίηση του Καβάφη.
ΑΜΟR LOPΕZ JIMΕΝΟ, Καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών, στο Πανεπιστήμιο Βαγιαδολίδ της Ισπανίας: Επισημάνσεις επί της βασιλείας, ως πολιτικού συστήματος των Ελλήνων. Η μετά τον Αλέξανδρο βασιλεία και οι νεώτερες μοναρχίες.
ΜΟΣΧΟΣ ΜΟΡΦΑΚΙΔΗΣ, Καθηγητής Ελληνικής Φιλολογίας, Διευθυντής του Κέντρου Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γρανάδα, της Ισπανίας: Αλεξανδρινή Οικουμενικότητα και Λογοτεχνία -η επικαιρότητα της Ελληνιστικής Γραμματείας.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΜΟΥΡΤΖΑΝΟΣ, Πρωτοπρεσβύτερος, Δρ. Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας : Ο Αλέξανδρος στην Χριστιανική Γραμματεία.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΟΥΣΑΣ, Καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος, Διευθυντής Εργαστηρίου Αστροφυσικής, του Τμήματος Φυσικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών : Από τον Αλέξανδρο στον Αρχιμήδη και τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ, Υποψ. Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο: Η συνέχεια της αντίληψης του Αλεξάνδρου για την Οικουμένη, στην Βυζαντινή Κοσμόπολη.
KOSTYANTIN BALABANOV, Δρ. Πολιτικής Επιστήμης, Καθηγητής, Πρύτανις του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μαριουπόλεως, Αντεπιστέλον Μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Παιδαγωγικών Επιστημών της Ουκρανίας -MYKOLA TROFIMENKO, PhD Πολιτικής Επιστήμης, Αντιπρύτανις Διεθνών Σχέσεων του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μαριουπόλεως της Ουκρανίας : Η παγκοσμιοποίηση από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου ως σήμερα.
ΑΧΜΕΤ ΜΠΑΝΤΑΟΥΙ, Κοσμήτωρ της Ακαδημίας Τεχνών του Καΐρου: ο Μέγας Αλέξανδρος στον θεατρικό κόσμο του Δρ. Μοστάφα Μαχμούτ.
ΧΑΣΑΝ ΜΠΑΝΤΑΟΥΙ, Αραβολόγος, Βυζαντινολόγος, Επίκ. Καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: Ο Αλέξανδρος και οι Έλληνες στις λόγιες και λαϊκές Αραβικές πηγές.
RΙCΗΑRD ΒΕRΤΗΟLD, πρ. Τακτικός Καθηγητής της Αρχαίας Ιστορίας, του Πανεπιστημίου του New Mexico: Ποιά θα ήταν η εξέλιξη αν τότε δεν είχε πεθάνει ο Αλέξανδρος;
ΗΙSAΜ DARWISΗ: Δρ. Κλασικής Φιλολογίας του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου της Αιγύπτου στην Αθήνα : ο Αλέξανδρος στον αραβικό κόσμο.
ΤUDΟR DΙΝU, Επίκ. Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών: Η εικόνα του Μεγαλέξανδρου στα ελληνικά Λογοτεχνήματα των Παραδουναβίων Ηγεμονιών, απο τον 16ο ως τον 18ο αιώνα.
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΣΑΑΤΣΟΓΛΟΥ -ΠΑΛΙΑΔΕΛΗ, Καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας, του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Διευθύντρια της Πανεπιστημιακής Ανασκαφής στην Βεργίνα: Ο Αλέξανδρος στο κυνήγι και στον πόλεμο: δύο εικαστικές απεικονίσεις του.
ΝΙΚΗ ΠΑΠΑΒΡΑΜΙΔΟΥ, Λέκτωρ Ιστορίας της Ιατρικής, της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Αλεξανδρούπολις: Αναζητώντας τις καταβολές της ελληνοαραβικής Ιατρικής (Unani Medicine).
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Αναπλ. Καθηγήτρια της Ιστορίας των Θετικών Επιστημών, του Τμήματος Μαθηματικών, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών: Η Αλεξάνδρεια των Επιστημών: Μαθηματικά και Αστρονομία -αστρολογία.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ, Αναπλ. Καθηγητής, Αναπλ. Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών: Αλεξάνδρεια Αναδυομένη – Παλαιογεωγραφική ανάπλαση της Πτολεμαϊκής Αλεξάνδρειας.
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ, Καθηγητής Γεωλογίας, Κοσμήτωρ της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: Παρατηρήσεις και καταγραφές τεκτονικών, τσουναμι και άλλων γεωλογικών φαινομένων, στην Ελληνιστική περίοδο –η ανάπτυξη των Γεωλογικών Επιστημών.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΡΑΔΟΣ, Ερευνητής στο Ινστιτούτο Α.D. Χenopol, της Ακαδημίας της Ρουμανίας: Η εικόνα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στον Ρουμανικό Σχολαστικό κόσμο κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα
ΣΠΥΡΟΣ ΣΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, Επίκ. Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου: Η Ευρωπαϊκή πολιτική Ενότητας και η πολιτική Ομονοίας του Αλεξάνδρου.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΑΜΗΣ, Καθηγητής Κοινωνικής Γλωσσολογίας και Ιστορίας της Ελληνικής Διασποράς, της Σχολής Τεχνών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Νotre Dame, της Αυστραλίας: Η επιρροή των Ελληνιστικών βασιλείων και της Ελληνιστικής Τέχνης στην Άπω Ανατολή (Κίνα-Ιαπωνία) – απο τον Απόλλωνα στον Βούδα.
ΧΑΡΗΣ ΤΖΑΛΑΣ, Ερευνητής Ναυτικής Αρχαιολογίας: Οι Ενάλιες Αρχαιολογικές Έρευνες της Ελληνικής Αποστολής στην Αλεξάνδρεια, 1998 -2012. Δεκαπέντε χρόνια αδιάκοπης Έρευνας.
ΗΑSSΑΝ ΗEΑΚΑL, Μέλος του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (ΔΕΠ) του Πανεπιστημίου Αλ -Άζχαρ του Καΐρου: Ο Αλέξανδρος σε μεταφράσεις παλαιών αραβικών χειρογράφων – το χειρόγραφο του ψευδοΚαλλισθένη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΛΚΙΑΣ, Δρ. Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Αναπλ. Καθηγητής θιβετιανού Βουδισμού και θιβετιανής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο του Hong Kong, Ερευνητής στο Τμήμα Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Fellow στο Κέντρο Βουδιστικών Σπουδών της Οξφόρδης: Από τον Μέγα Αλέξανδρο στον Βούδα – ασύμμετρες επιδράσεις Βουδισμού και Ελληνικού Πολιτισμού στην Κεντρική Ασία.
IMTIAZ KHAN, Master στην Αρχαιολογία, στο Πανεπιστήμιο του Πεσσαβάρ του Πακιστάν, Υποψ. Διδάκτωρ στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων : Η ελληνική επιρροή στην Νομισματοκοπεία της περιοχής Ινδο-Πακιστάν κατά την προ-Ισλαμική περίοδο.
Πρόεδρος
ΣΠΥΡΟΣ ΣΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, Επίκ. Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών, του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Μέλη
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΛΑΤΖΟΓΛΟΥ – ΘΕΜΕΛΗ, Ομότ. Καθηγήτρια Φιλοσοφίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΦΑΙΣΤΟΣ, Καθηγητής Διεθνών -Στρατηγικών Σπουδών του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σχέσεων, του Πανεπιστημίου Πειραιά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΝΑΣΙΩΤΗΣ, Ερευνητής Γεωμυθολογίας, Συγγραφέας, Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Α.Θ.Π.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΣ, Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, πρ. Πρύτανις του Παντείου Πανεπιστημίου.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΟΥΛΟΥΜΠΑΡΙΤΣΗΣ, Καθηγητής Φιλοσοφίας, ULΒ, Βέλγιο.
ΑMΟR LΟΡEZ JIMEΝΟ, Καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών, στο Πανεπιστήμιο Βαγιαδολίδ της Ισπανίας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΥΡΙΤΖΗΣ, Καθηγητής Αρχαιομετρίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Αντεπ. Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών, Τεχνών και Γραμμάτων της Dijon της Γαλλίας, Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών του Salzburg της Αυστρίας.
ΙΑΚΩΒΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ, Επίκ. Καθηγητής Νεώτερης και Σύγχρονης Ιστορίας, του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
ΜΟΣΧΟΣ ΜΟΡΦΑΚΙΔΗΣ,Καθηγητής Ελληνικής Φιλολογίας, Διευθυντής του Κέντρου Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γρανάδα, της Ισπανίας.
MARXIANO MELOTTI, Kαθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο “Niccolò Cusano” Πανεπιστήμιο της Ρώμης, στην Ιταλία. Καθηγητής του Αρχαιολογικού Τουρισμού στο «Bicocca» του Πανεπιστημίου του Μιλάνου. Γενικός γραμματέας του Ιδρύματος για το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Μιλάνο.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΟΥΣΑΣ, Καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος, Διευθυντής του Εργαστηρίου Αστροφυσικής του Τμήματος Φυσικής, του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
RICHARD ΒERΤΗΟLD, πρ. Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Νew Μexico.
ΗISΗΑM DΑRWISΗ, Αναπλ. Καθηγητής Κλασικών Σπουδών, στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου, Μορφωτικός Ακόλουθος της Πρεσβείας της Αιγύπτου, Διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου της Αιγύπτου στην Αθήνα.
ΤUDΟR DΙΝU, Επίκ. Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών.
ΜΑΡΙΑ Κ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Αναπλ. Καθηγήτρια της Ιστορίας των Θετικών Επιστημών του Τμήματος Μαθηματικών, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ, Καθηγητής Γεωλογίας, Κοσμήτωρ της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΡΑΔΟΣ, Ερευνητής στο Ινστιτούτο Α.D. Χenopol, της Ακαδημίας της Ρουμανίας.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΑΜΗΣ, Καθηγητής Κοινωνικής Γλωσσολογίας και Ιστορίας της Ελληνικής Διασποράς, της Σχολής Τεχνών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Notre Dame, της Αυστραλίας.
ΚΙΜΩΝ ΧΡΗΣΤΑΝΗΣ, Καθηγητής, Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών.
ΙΑΚΩΒΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ, Επίκ. Καθηγητής Νεώτερης και Σύγχρονης Ιστορίας, του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
ΜΟΣΧΟΣ ΜΟΡΦΑΚΙΔΗΣ,Καθηγητής Ελληνικής Φιλολογίας, Διευθυντής του Κέντρου Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γρανάδα, της Ισπανίας.
MARXIANO MELOTTI, Kαθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο “Niccolò Cusano” Πανεπιστήμιο της Ρώμης, στην Ιταλία. Καθηγητής του Αρχαιολογικού Τουρισμού στο «Bicocca» του Πανεπιστημίου του Μιλάνου. Γενικός γραμματέας του Ιδρύματος για το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Μιλάνο.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΟΥΣΑΣ, Καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος, Διευθυντής του Εργαστηρίου Αστροφυσικής του Τμήματος Φυσικής, του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΗΑSSΑΝ ΒΑDWY, Αραβολόγος, Βυζαντινολόγος, Επίκ. Καθηγητής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
RICHARD ΒERΤΗΟLD, πρ. Καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Νew Μexico.
ΗISΗΑM DΑRWISΗ, Αναπλ. Καθηγητής Κλασικών Σπουδών, στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου, Μορφωτικός Ακόλουθος της Πρεσβείας της Αιγύπτου, Διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου της Αιγύπτου στην Αθήνα.
ΤUDΟR DΙΝU, Επίκ. Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών.
ΜΑΡΙΑ Κ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Αναπλ. Καθηγήτρια της Ιστορίας των Θετικών Επιστημών του Τμήματος Μαθηματικών, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ, Καθηγητής Γεωλογίας, Κοσμήτωρ της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΡΑΔΟΣ, Ερευνητής στο Ινστιτούτο Α.D. Χenopol, της Ακαδημίας της Ρουμανίας.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΑΜΗΣ, Καθηγητής Κοινωνικής Γλωσσολογίας και Ιστορίας της Ελληνικής Διασποράς, της Σχολής Τεχνών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Notre Dame, της Αυστραλίας.
ΚΙΜΩΝ ΧΡΗΣΤΑΝΗΣ, Καθηγητής, Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών.
