28 Ὀκτωβρίου 2012
Ἡμέρα τοῦ ΟΧΙ
Ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καί ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος Αὐτοῦ.
Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.
Ἀγαπητοί Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ,
Ὁ ἐτήσιος ἑορτασμός τῆς Ἡμέρας τοῦ ΟΧΙ καί ἡ στάση τῶν Ἑλλήνων ἔναντι τῶν δυνάμεων τοῦ φασισμοῦ τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1940, ἀποτελεῖ ἰδιαιτέρα ἀναγνώριση τῆς δυνάμεως τῆς πίστεώς μας καί τῆς κληρονομιᾶς μας στήν ἀντιμετώπιση ἀντιξοοτήτων καί τεραστίων προκλήσεων. Στίς 28 Ὀκτωβρίου 1940, ἡ δύναμη αὐτή φάνηκε στό ἠχηρό «ΟΧΙ» πού ἀντετάχθη στό τελεσίγραφο τῶν ἡγετῶν τοῦ Ἄξονος οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νά καταλάβουν τήν Ἑλλάδα χωρίς ἀντίσταση. Οἱ ἡγέτες καί ὁ λαός τῆς Ἑλλάδος στάθηκαν ἀκλόνητοι στή θέα τῆς πανίσχυρης στρατιωτικῆς ἰσχύος, ἀπρόθυμοι νά θυσιάσουν τήν ἐλευθερία, τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια καί τά δικαιώματά τους, δῶρα τά ὁποῖα τοῦ δόθηκαν ἀπό τόν Παντοδύναμο Θεό.
Αὐτή ἡ στάση τῶν προγόνων μας καί ἡ ἀποδοχή τῆς θυσίας πού ἀκολούθησε, ἀπεκάλυψε τήν δύναμη τῆς πίστεως καί τῆς κληρονομιᾶς των διότι στηρίχθηκαν στήν πνευματική δύναμη τοῦ Θεοῦ γιά νά ἀντέξουν στή δοκιμασία. Ἐνῶ πολλές ἡρωϊκές πράξεις πραγματοποιήθηκαν γιά τήν ὑπεράσπιση τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ λαοῦ της, ὁ στρατός της ἦτο πολύ μικρός ἔναντι τῆς τεράστιας πολεμικῆς μηχανῆς τῶν ἐπιτιθεμένων ὁλοκληρωτικῶν καθεστώτων. Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι διέθεταν μόνο τή φωνή τους, τή βούλησή τους, τήν ταυτότητα καί τήν πίστη τους. Αὐτή ἡ πίστη καί ἡ κληρονομιά ὑψηλοτάτων ἰδανικῶν ζωῆς καί κοινωνίας ἀπετέλεσαν τήν πηγή τοῦ θριάμβου τῶν Ἑλλήνων ἐναντίον τοῦ φασιστικοῦ στρατοῦ καί τῆς ἀνθεκτικότητάς τους πού ἐμψύχωσε τούς Ἕλληνες στήν διάρκεια τοῦ πολέμου καί τίς συνέπειές του. Ὅπως γενεές πρίν εἶχαν ἀντέξει αἰῶνες κατοχῆς, ἔτσι οἱ πρόγονοί μας τό 1940 βρῆκαν ἐλπίδα στήν πίστη τους στόν Θεό καί βίωσαν τίς εὐλογίες Του.
ἩμαρτυρίατῆςἩμέραςτοῦΟΧΙκαίτῆςγενναίαςστάσεωςτοῦλαοῦτῆςἙλλάδοςμᾶςθυμίζειπώςἀποτελοῦμετμῆμααὐτῆςτῆςκληρονομιᾶςκαίτῆςπίστεως, καίπώςαὐτήἡσχέσημᾶςκαθοδηγεῖἐνμέσῳμεγάλωνδυσκολιῶν. Ἐνῶ οἱ ἀπειλές δέν εἶναι πάντοτε ἡ ἐξάπλωση τοῦ φασισμοῦ ἤ τῆς κατοχῆς, συχνά ἀντιμετωπίζουμε τεράστιες δυσκολίες πού ἀπειλοῦν ἐμᾶς ἤ τήν εὐημερία, τήν ἐλευθερία καί τήν ἀσφάλεια τῶν ἄλλων. Εἶναι τότε πού πρέπει νά ἐπιδείξουμε ἀνθεκτικότητα διά τῆς δυνάμεως τῆς πίστεως. Ὅπως ἐκεῖνοι πού ἄντεξαν τίς δυσκολίες πού ἀκολούθησαν τήν 28η Ὀκτωβρίου 1940, ἔτσι κι’ ἐμεῖς μποροῦμε νά ἀνακαλύψουμε τήν εἰρήνη μέσα στή μεγάλη ἀναταραχή ἐμπιστευόμενοι Ἐκεῖνον ὁ Ὁποῖος γαλήνευσε τίς τρικυμίες. Ἀκολουθῶντας τό παράδειγμα τοῦ Κυρίου μας, μποροῦμε νά δείξουμε συμπόνοια σ’ αὐτούς πού πονοῦν ἔχοντας ταυτόχρονα τήν δύναμη νά σηκώνουμε τά δικά μας βάρη. Διά τῆς σοφίας Του, μποροῦμε νά ἐπιβεβαιώσουμε τήν τόλμη μας γιά τό δίκαιο καί τό καλό, καί μποροῦμε νά ἐνισχύσουμε τήν ἑνότητά μας μέ τόν Θεό δίδοντας βοήθεια στούς ἀδελφούς καί ἀδελφές μας πού ἀντιμετωπίζουν καταστάσεις ἀνάγκης.
Στούς ἑορτασμούς μας γιά τήν Ἡμέρα τοῦ ΟΧΙ, ἄς προβληματισθοῦμε ἀπό τήν μαρτυρία ἐκείνων πού βρῆκαν τήν δύναμη ν’ ἀντέξουν, καί εἴθε νά τιμήσουμε αὐτή τήν κληρονομιά κάνοντας τό ἴδιο. Ἄς κάνουμε ὅλες τίς προσπάθειες νά βοηθήσουμε τούς ἀδελφούς καί ἀδελφές μας στήν Ἑλλάδα, ἐπιβεβαιώνοντας πώς ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ καί τῆς πίστεως σ’ Αὐτόν εἶναι πολύ μεγαλύτερη ἀπό τίς χρονικές συγκυρίες αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Σ’ ὅλους αὐτούς πού χρειάζονται ἐλπίδα καί φροντίδα, ἄς προσφέρουμε τούς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου συνοδεύοντάς τους μέ πράξεις τῆς ἀγάπης μας, ἐν πάσῃ δυνάμει δυναμούμενοι κατά τό κράτος τῆς δόξης αὐτοῦ εἰς πᾶσαν ὑπομονήν καί μακροθυμίαν, μετά χαρᾶς (Κολοσσαεῖς 1:11).
ΜετάπατρικῆςἐνΧριστῷἀγάπης,
† ὁἈρχιεπίσκοπος ἈμερικῆςΔημήτριος
