(Υπο)Γράφει ο συνήθης γνωστός "ύποπτος"*…
Στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, για την ακρίβεια από τον Δεκέμβριο του 2008, ίσως και νωρίτερα, συμβαίνουν εκπληκτικά πράγματα. Γεγονότα και καταστάσεις που αν, λέμε αν, συνέβαιναν σε άλλη ευνομούμενη χώρα σίγουρα οι εξελίξεις θα κινούνταν με την ταχύτητα αν όχι του φωτός, για να μην υπερβάλουμε στον λόγο μας, σίγουρα πάντως για αυτή την χώρα που θα συνέβαιναν όλα αυτά –εννοείται πάντα αυτά όλα που συμβαίνουν στην Ελλάδα – αν μη τι άλλο θα καταγραφόταν ιστορικές και καθοριστικές για το μέλλον της χώρας αυτής, εξελίξεις… Συγκλονιστικές εξελίξεις. Με δυο λέξεις. Για να ακριβολογούμε.
Αυτά όμως θα ίσχυαν και ισχύουν σε κάθε περίπτωση για μια άλλη χώρα της υφηλίου που και το κατάλληλο νομικό και θεσμικό πλαίσιο να μην υπάρχει για κάθε από αυτές τις εξελίξεις, που παρακάτω θα περιγράψουμε, θα δημιουργούταν. Αν μιλάμε για χώρα του δυτικού πολιτισμού για να είμαστε ακριβέστεροι σε αυτά που λέμε. Ας δούμε τώρα τι συμβαίνει στην Ελλάδα από τα τέλη του 2007 μέχρι σήμερα… θα τα δούμε σε τίτλους και κατ αρχήν κωδικοποιημένα για να διευκολύνουμε τον αναγνώστη. Θα επιχειρήσουμε σε αυτή την καταγραφή να αποφύγουμε ονόματα για ευνόητους λόγους. Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να υπάρξουν συμπτώσεις…. Απίστευτες. Σατανικές θα έλεγα. Συμπτώσεις… Αλλά εμείς θα τις δούμε ως «απλές» συμπτώσεις… Όλα αυτά που θα περιγράψουμε –σε συνέχειες εννοείται- όλη αυτή την περίοδο που θα διαρκέσει αυτή η κειμενογραφία με στοιχεία έρευνας και σαφώς αποκαλυπτικό χαρακτήρα. Το έχουμε άλλωστε το «κουσούρι» και το ελάττωμα αυτό των αποκαλύψεων με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα όπως έχει καθιερωθεί και στο bradnameμας. Να «ευλογήσουμε» και λίγο τον εαυτό μας έτσι για να το ελαφρύνουμε εννοείται απευθυνόμενοι πάντα σε σοβαρούς και υποψιασμένους αναγνώστες. Ειδικό δηλαδή και πολύ συγκεκριμένο targetgroup. Σκεπτόμενα, υποψιασμένα και ενεργούμενα όντα.. Σπάνιο είδος Πολιτών δηλαδή. Αλλά όχι υπό εξαφάνιση όπως θέλουν να πιστεύουν κάποιοι στο παγκόσμιο και διεθνές σύστημα. Και στην Ελλάδα. Αντιθέτως οι ιδιωτικοί ερευνητές και μάλιστα μέσω διαδικτύου έχουν αυξηθεί και πληθύνει και αυτό είναι το θετικό και παρήγορο της όλης υπόθεσης μας. Καλά θα ήταν επί τη ευκαιρία μιας και ο λόγος, να ανοίξουν ένα δίαυλο επικοινωνίας και συνεργασίας –και ξέρουν ποιοι είναι όλοι αυτοί και σε ποιους αναφέρομαι- για να υπάρξει ένα τελικό όφελος. Επ’ ωφελεία του έθνους και της πατρίδος μας. Όχι το έθνος και ο ελληνισμός δεν κινδυνεύει αν αυτό καταλάβατε. Αντιθέτως. Υπό τις παρούσες συνθήκες ενισχύεται. Θωρακίζεται για τα δύσκολα που έρχονται. Ακόμα δεν είδαμε τίποτα από αυτά που έρχονται. Τίποτα! Για να είναι σαφές. Είμαστε στην αρχή ακόμα. Στην αρχή μιας μεγάλης περιόδου όπου θα συντελεστούν πράγματι –θέλουν δεν θέλουν κάποιοι και για να μην αφήνω υπονοούμενα- θεμελιακές αλλαγές. Επέρχεται καταστροφή του συστήματος. Του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. Ολική καταστροφή! Αυτή την περίοδο, τέλη του 2012 και για την Ακρίβεια 60 μέρες πριν εκπνεύσει το πολυθρύλητο έτος 2012, που γράφονται και δημοσιοποιούνται αυτές οι σκέψεις ως αρχή εισαγωγή και προοίμιο αυτής της νέας μεγάλης έρευνας.
Θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να την περιγράφουμε, όλα αυτά δηλαδή που θα επακολουθήσουν –σε συνέχειες κατ αναλογία ενίοτε και αποσπασματικά επίσης για ευνόητους λόγους όταν πια θα αγριεύουν τα πράγματα και θα υπάρχουν και «αντιδράσεις»… – κατά την διάρκεια αυτής της πολυδιάστατης έρευνας, ως ένα παραμύθι. Ακόμα καλύτερα αν θέλετε, σε κάποια σημεία της δημοσιοποίησης αυτής της έρευνας ως μυθιστόρημα. Σε κάποια άλλα, αναλόγως και των εξελίξεων, ως πραγματικά γεγονότα. Με ρεπορτάζ δηλαδή κανονικότατα! Πάντα όλα αυτά, δηλαδή το πώς θα γράφεται και το τι θα δημοσιοποιείται από όλο αυτό το υλικό που έχουμε συλλέξει, αναλόγως των εξελίξεων και των επιδράσεων και φυσικά των αντιδράσεων που θα σημειώνονται κάθε φορά…
Αλίμονο αν ήταν διαφορετικά. Αλίμονο αν δεν υπήρχαν αντιδράσεις. Όταν ένα σύστημα καταρρέει κάνει τα πάντα για να κρατηθεί στην ζωή. Να εξασφαλίσει την συνέχεια του.
Ας ορίσουμε όμως πρώτα τι εννοούμε ως «σύστημα» σε αυτή την πραγματεία. Σε αυτή την έρευνα. Φυσικά και δεν μιλάμε για ένα σύστημα αξιών. Αντιθέτως μιλάμε σαφέστατα για ένα «ολοκληρωμένο σύστημα» που πάλεψε έως θανάτου ισχύος και υπερισχύος ένα άλλο θεμελιώδες σύστημα αξιών. Οραμάτων. Ιδανικών. Αρχών και ιδεολογιών που κράτησαν ζωντανό ένα πολιτισμό χιλιάδων ετών. Ένα πολιτισμό που δεν κατάφεραν να επισκιάσουν 750 χρόνια σκλαβιάς στην Τουρκοκρατία και στους Λατίνους μετά την άλωση του 1024, αντιθέτως, ένα μόλις 38 άντε 45 ετών οργανωμένο διεθνοποιημένο πολυπροισματικό και πολυδιάστατο ιδεολογικών αποχρώσεων σύστημα κατάφεραν με λυσσαλέες κινήσεις να πολεμήσουν και να γονατίσουν αυτό το πολυετές πολιτισμικό και πολιτιστικό ελληνικό κοσμόσυστημα.
Ένα οργανωμένο σε κάθε επίπεδο και με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να ξεγελά λόγω των φαινομενικά ισχυρών αντιθέσεων του. Για παράδειγμα, επειδή ζούμε στην εποχή που έχουν αρχίσει να πέφτουν οι ιδεολογικές και πολιτικές μάσκες, στην Ελλάδα ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι τα δυο φαινομενικά άκρα –της δεξιάς και της αριστεράς – ότι θα έρχονταν σε πλήρη εξ αντανακλάσεως σε σχέση συνεργασίας και συνάφειας σε θέσεις που υπηρετούν η κάθε μια από τις δυο πλευρές. Αυτό το σύστημα που σκιαγραφούμε, ακόμα δεν το έχουμε περιγράψει, έχει όμως κοινό παρανομαστή…
Ένα σύστημα σύγχρονο σε βρεφική ηλικία με μόλις 35 -40 χρόνια ζωής -βάζουμε μέσα και τα χρόνια της δήθεν αντίστασης και της γενιάς του 114 του πολυτεχνείου και δε συμμαζεύεται- έχει καταφέρει ένα καίριο αν όχι θανάσιμο πλήγμα σε αυτό το πολυετές, μιλάμε για πάνω από 6.500 χρόνια πολιτισμικό και πολιτιστικό σύστημα αξιών, ιδεών, αρχών (όπως Ελευθερία Δημοκρατία Παιδεία Δικαιοσύνη κτλ) και οραμάτων, όπως αυτό της Μεγάλης Ελλάδας, που αρμονικά η μια ιστορική περίοδος διαδέχονταν την άλλη, με τις ανάλογες βέβαια ιστορικές μεγάλες ή μικρές στιγμές. Στιγμές που εν τέλει συνέθεσαν την μεγάλη ιστορία του ελληνικού έθνους. Μια ιστορία, που αυτό το μικρό σε ηλικία αλλά καλά οργανωμένο όμως σύστημα, κατάφερε να αμφισβητήσει. Να λασπολογήσει. Να επιχειρήσει την γελιοποίηση του. Να εκμαυλίσει. Να διακωμωδήσει ήρωες και μάρτυρες. Να εξευτελίσει θεσμούς και θεμελιώδεις αρχές ενός έθνους που θαύμαζαν έθνη και λαοί.
Αυτό το μικρό, αλλά πολύ καλά οργανωμένο, νεό και παλαιό εκδοτικό συνυφασμένο και άρρηκτα συνδεδεμένο με το απερχόμενο πολιτικό σύστημα της «Ελληνικής» νέο βαυαρικής νέας τάξης πραγμάτων. Ένα σύνθετο από πλευράς δυνάμεων και κοινωνικών τάξεων σύστημα το οποίο συνθέτουν από κοινού και αριστεροί διεθνιστές αλλά και δεξιοί –της πάλαι ποτέ συντηρητικής παράταξης- που ήρθαν και «έδεσαν» μεταξύ τους με ένα κοινό παρανομαστή. Ποιος είναι αυτός ο κοινός παρανομαστής;
Η συνέχεια στο επόμενο την ίδια πάντα ώρα…
{*κατά κόσμον και στην δημοσιογραφική πίατσα γνωστός και ως ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ}
