Tου Ντανιέλ Εστουλίν (Daniel Estulin) με τίτλο: 

Η Αληθινή Ιστορία της Λέσχης  Μπίλντερμπεργκ¹ . 

Το βιβλίο αναφέρεται αναλυτικά στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση. Από τις πρώτες σελίδες φαίνεται ξεκάθαρα ποιος είναι ο «Αόρατος Εχθρός» , όπως συχνά αποκαλούμε όλο αυτό το πλέγμα εξουσίας που απειλεί τα έθνη, τους πολιτισμούς αλλά και την ίδια την ύπαρξη του Ανθρώπου. 

Πιστεύοντας ότι μελετώντας όσο καλύτερα μπορούμε τον αντίπαλο, τόσο περισσότερο κατανοούμε ότι σήμερα τα κοινοβούλια είναι το όχημα της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και ο μόνος δρόμος που μας απομένει είναι ο δρόμος της Αντίστασης. 

Παραθέτω αυτούσια ολόκληρα τα αποσπάσματα που μας αφορούν στην μελέτη μας για το πλέγμα της διεθνούς εξουσίας και της ιδεολογίας της. Και συνδέω αυτά τα αποσπάσματα με τα τέσσερα άρθρα   που δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα του ΚΑΠ με τίτλο, Ο καπιταλισμός της καταστροφής. 
 

 

 

 

Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ

1. Λέσχη Μπίλντερμπεργκ: Ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος: Ντέιβιντ Ροκφέλερ.
2.  Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων.
3. Τριμερής Επιτροπή. Συνεργάζεται με τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.

Τον κόσμο κυβερνά το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων. 

Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων  
Σερ Γουίνστον Λορντ: Πρόεδρος του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων και Βοηθός Γραμματέα του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, 1978 .

Τριμερής Επιτροπή –Φεβρουάριος 2006
Εκτελεστική Επιτροπή

1. Τόμας Σ, Φόλευ,  Βορειοαμερικανός πρόεδρος,
2. Πήτερ Σάδερλαντ, Ευρωπαίος πρόεδρος,
3. Γιοτάρο Κομπαγιάσι, Πρόεδρος Ασίας -Ειρηνικού
4. Άλαν Ε. Γκοτλίμπι, Βορειοαμερικανός αναπληρωτής πρόεδρος
5. Έρβε Ντε Κάρμου, Ευρωπαίος αναπληρωτής πρόεδρος
6. Κιμ Κιουνγκ Γουόν, Αναπληρωτής πρόεδρος Ασίας-Ειρηνικού
7. Λορέντζο Η. Ζαμπράνο, Βορειοαμερικανός αναπληρωτής πρόεδρος.
8. Σιγούρο Ογκάτα, Αναπληρωτής πρόεδρος Ασίας-Ειρηνικού
9. Πόλ Βόλκνερ, Βορειοαμερικανός επίτιμος πρόεδρος
10. Ότο Γκραφ Λαμπσντορφ, Ευρωπαίος επίτιμος πρόεδρος
11. Ζορζ Μπερτουάν, Ευρωπαίος επίτιμος πρόεδρος
12. Μάικλ Τζ. Ο’ Νηλ , Βορειοαμερικανός Διευθυντής
13. Πολ Ρεβέ, Ευρωπαίος Διευθυντής
14. Ταντάσι Γιαμαμότο, Διευθυντής Ασίας-Ειρηνικού.

*
ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ
Επίσημη  λίστα-προσωρινή (με αλφαβητική σειρά).
Hotel De Bilderberg, Όστερμπεργκ, Ολλανδία, 29-31 Μαίου 1954.  
ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Η Αυτού Μεγαλειότης,ο Πρίγκιπας της Ολλανδίας 
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΙ
Κόλμαν,Τζον Σ.-Ζίλαντ,Πόλ
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ:
Ρέτινγκερ,Τζ.Χ. 
Εισηγητές από την Ελλάδα: 
Κανελλόπουλος,μέλος του Κοινοβουλίου,υπουργός Εθνικής Άμυνας.
Πιπινέλης,Παναγιώτης,πρώην υπουργός Εξωτερικών.Πρώην πρέσβης στην ΕΣΣΔ.
 Έλληνες που έχουν παρευρεθεί στην Λέσχη από την πρώτη συνάντηση της το Μάιο του 1954 έως σήμερα.
Βιρτζίνια Η.Π.Α., 5-8 Ιουνίου 2008: 
Βαρβιτσίωτης Θωμάς, συνιδρυτής και πρόεδρος της εταιρείας V O Communication

Διαμαντοπούλου Άννα,μέλος του Κοινοβουλίου

Παπαχελάς Αλέξης,δημοσιογράφος της εφημερίδας Καθημερινή.

Συνάντηση 8 Ιουνίου 2006
Αλογοσκούφης Γιώργος.Υπουργός Οικονομικών και Οικονομίας

Τσούκαλης Λουκάς.Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) 

Εξέχουσες προσωπικότητες που έχουν παρευρεθεί στις συναντήσεις της Λέσχης Μπίλντερμπερκ,με την πάροδο των ετών:  

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης Πρωθυπουργός

Κώστας Καραμανλής            Πρωθυπουργός

Συνάντηση Τριμερούς Επιτροπής, Φεβρουάριος 2006

Λουκάς Παπαδήμος.Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Φρανκούρτη, πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Λουκάς Τσούκαλης.ΕΛΙΑΜΠΕΜ

Γεώργιος Βασιλείου,πρώην επικεφαλής της Διαπραγματευτικής Ομάδας για την Ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας,  πρώην μέλος του Κοινοβουλίου και αρχηγός των Ηνωμένων Δημοκρατιών,Λευκωσία.

Παναγής Βουρλούμης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (ΟΤΕ).

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ. 
(Απόσπασμα, σ.σ. 87-89)
Ο μεγαλύτερος φόβος  της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι η οργανωμένη αντίσταση. 
Ο τρόπος με τον οποίο η Λέσχη προτίθεται να πετύχει τη διάλυση οποιουδήποτε αντιστασιακού κινήματος ή να εμποδίσει τη γέννηση του, εκφράζεται μέσα από την  παρακάτω «λίστα των θέλω» τους.(Εστουλίν, σ. 87) 
Θέλουν:
–Παγκόσμια ταυτότητα:
«Δίνοντας τη δύναμη σε όλες τις ομάδες που προωθούν την παγκοσμιοποίηση να καταστρέψουν τις εθνικές ταυτότητες των χωρών μέσω συνωμοσιών εκ των έσω, θέλουν να επιβάλουν παγκόσμιες αξίες. Οποιοσδήποτε διαφορετικός στο μέλλον δεν θα μπορεί να επιβιώσει.
–Έλεγχος των ανθρώπων:
Μέσω της πλύσης εγκεφάλου, ο στόχος της Λέσχης είναι όλοι οι άνθρωποι να υπακούσουν στις διαταγές τους. Το προσχέδιό τους περιγράφεται ανατριχιαστικά στο βιβλίο του Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι «Techotronic Era» (Τεχνοτρονική Εποχή).
–Μια κοινωνία υπανάπτυκτη:
Στην μετα-βιομηχανική περίοδο η μηδενική ανάπτυξη θα είναι απαραίτητη για να καταστραφούν και τα τελευταία υπολείμματα ευημερίας. Γιατί όσο υπάρχει ευημερία υπάρχει πρόοδος. Η ευημερία και η πρόοδος καθιστούν αδύνατη την καταστολή της εξέγερσης των μαζών, η οποία είναι απαραίτητη αν θέλει κανείς να χωρίσει την κοινωνία σε αφεντικά και δούλους.
Το τέλος της ευημερίας θα φέρει και το τέλος της βιομηχανίας και της παραγωγής πυρηνικής ηλεκτρικής ενέργειας( εκτός από τους υπολογιστές και την παροχή υπηρεσιών).
–Διαρκής ανισορροπία:
»Κατασκευάζοντας κρίσεις, οι οποίες θα προκαλούν στους ανθρώπους αίσθημα διαρκούς ανασφάλειας-φυσικής, πνευματικής και συναισθηματικής-θα είναι πιο εύκολο να βρίσκονται οι άνθρωποι σε μια μόνιμη κατάσταση ανισορροπίας. Το αποτέλεσμα θα είναι οι άνθρωποι να αισθάνονται πολύ κουρασμένοι και εξουθενωμένοι για να αποφασίσουν μόνοι τους. Θα είναι μπερδεμένοι και αποθαρρυμένοι σε σημείο που οι πολλές επιλογές θα καταλήξουν να προκαλούν απάθεια στη μάζα.
–Έλεγχος της παιδείας:
»Ένας από τους  λόγους που η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η Αμερική και η μελλοντική Ασιατική Ένωση επιθυμούν μεγαλύτερο έλεγχο της παιδείας είναι για να μπορέσει η Παγκόσμια Κυβέρνηση να εξαλείψει το πραγματικό ιστορικό παρελθόν. Οι προσπάθειες τους αρχίζουν και πιάνουν τόπο. Τα σημερινά παιδιά αγνοούν παντελώς την ιστορία, την έννοια της προσωπικής ελευθερίας και της ελευθερίας εν γένει. Από την άποψη των μελών της, αυτή η προσέγγιση αδρανοποιεί τα πολεμικά ή εχθρικά ένστικτα ενάντια σε έναν ανύπαρκτο εχθρό.
-Έλεγχος των εξωτερικών και εγχώριων στρατηγικών:
Ότι κάνει η Αμερική επηρεάζει όλο τον κόσμο. Αυτή τη στιγμή τα μέλη της Λέσχης ασκούν έλεγχο στον πρόεδρο των Η.Π.Α. Τζορτζ Μπούς και στην πολιτική του. Ο Καναδάς, από την άλλη, ενώ φαινομενικά διατηρεί την αυτονομία του, χορεύει στο ρυθμό που του υπαγορεύει η Αμερική. Η Ευρώπη, φυσικά, τώρα πια επηρεάζεται από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
–Αναβάθμιση των Ηνωμένων Εθνών:
Χρησιμοποιώντας τα Ηνωμένα Έθνη- η πολιτική αυτή έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή-η Λέσχη σκοπεύει να διαμορφώσει πρώτα μια σκιώδη κυβέρνηση, η οποία στην πορεία θα γίνει πραγματική παγκόσμια κυβέρνηση και να θεσπίσει έναν ενιαίο φόρο για όλους τους «πολίτες του κόσμου».
–Συνασπισμός της δυτικής αγοράς:
Η επέκταση της NAFTA στο δυτικό ημισφαίριο θα δημιουργήσει μια «Αμερικανική Ένωση» παρόμοια με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
–Επέκταση του ΝΑΤΟ:
Από τη στιγμή που τα Ηνωμένα Έθνη εμπλέκονται σε όλο και περισσότερα σημεία αναταραχών ανά τον πλανήτη, όπως τώρα στο Αφγανιστάν, το ΝΑΤΟ θα γίνει ο παγκόσμιος στρατός των Ηνωμένων Εθνών.
–Κοινό δικαστικό σύστημα:
To Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα γίνει το μοναδικό δικαστικό σύστημα του κόσμου».
Τα μέλη της Λέσχης οραματίζονται  κράτος «όπου οι υπάκουοι σκλάβοι θα ανταμείβονται και οι αντιεξουσιαστές θα εξολοθρεύονται».                                 
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΨΥΧΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ 
(Απόσπασμα, σ.σ. 165-168)
«Οι ψυχοπολιτικές επιχειρήσεις είναι εκστρατείες προπαγάνδας που έχουν ως σκοπό να δημιουργήσουν αέναες εντάσεις και να χειραγωγήσουν διαφορετικές ομάδες ανθρώπων έτσι ώστε να αποδεχτούν τις συγκεκριμένες εντυπώσεις που το Συμβούλειο Εξωτερικών Σχέσεων θέλει να επιβάλλει στον κόσμο» Χάντλει Κάντριλ.

[…] 
»Ένα ρωσικό περιοδικό που εκδιδόταν στη  Μόσχα το Ιnternational Affairs στην έκδοση του Φεβρουαρίου 1971 εξηγεί σε ένα άρθρο με τίτλο : Τρόποι και Μέσα της Ιδεολογικής Επέκτασης των Ηνωμένων Πολιτειών, το νόημα αυτών των επιχειρήσεων: “ Οι ψυχοπολιτικές επιχειρήσεις υποδιαιρούνται σε στρατηγικές ψυχοπολιτικές επιχειρήσεις, οι οποίες επικεντρώνονται στην προπαγάνδα μικρών ανθρώπινων ομάδων, όπως οι ακαδημαϊκοί και οι ειδικοί, ικανών να επηρεάσουν την κοινή γνώμη, και σε τακτικές ψυχοπολιτικές επιχειρήσεις, που επικεντρώνονται στην προπαγάνδα που απευθύνεται στις μάζες διαμέσου των μέσων μαζικής επικοινωνίας (π.χ. εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση, βιβλία, εκπαιδευτικό υλικό, τέχνη, διασκέδαση κ.τλ.) 

Αυτό που οι περισσότεροι Αμερικάνοι πιστεύουν ότι είναι η «κοινή γνώμη» στην πραγματικότητα είναι μίαεπιδέξια κατασκευασμένη προπαγάνδα, με σκοπό να προκαλέσει επιθυμητική συμπεριφορική αντίδραση στο κοινό. 

Το να κάνει κάποιος τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που αυτός θέλει πείθοντας τους ότι τους συμφέρει απόλυτα,  αυτό που κάνουν αποτελεί επίτευγμα επιθυμητικής συμπεριφορικής αντίδρασης. 
Οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης αποτελούν ποιοτικές μελέτες που ερευνούν σε βάθος τα κίνητρα, τα αισθήματα και τις αντιδράσεις επιλεγμένων κοινωνικών ομάδων ως προς την αποδοχή των σχεδιασμένων προγραμμάτων του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων. 

Η εφαρμογή της ύπουλης προπαγάνδας κι ο χειρισμός της κοινής γνώμης (συμπεριλαμβανομένης και της ατζέντας ελέγχου του νου) εκτελούνται ήδη στις ΗΠΑ από πάνω από 200 «δεξαμενές σκέψεις» , όπως για παράδειγμα οι Rand Corporation, Planning Research Company, Hudson Institute , International Foundation for Applied Behavioural Sciences² , Heritage Foundation, και το Brookings Institute, οι οποίες επιβλέπονται και διευθύνονται στις ΗΠΑ από το Stanford Research Institute στο Menlo Park, στην Καλιφόρνια». 
[…]

ΧΑΡΑΣΟΝΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 
«Ξενοδοχείο Μπουκστρίτ,Κανάτα,Οτάβα,Καναδάς, 8-11Ιουνίου2006. 
Η 54η συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ επέστεψε στον Καναδά. Το συνέδριο ασχολήθηκε με τις Ευρω-Αμερικανικές σχέσεις, την Ενέργεια, τη Ρωσία, το Ιράν την Κίνα, την Μέση Ανατολή,την Τρομοκρατία,και την Μετανάστευση» (Εστουλίν, σ. 469).

Ενέργεια.  

«Οι απαισιόδοξες προβλέψεις εμφανίζονται η μία μετά την άλλη συνεχώς, ο Υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Τζακ Στρο, κατά την προσφώνησή του σε μία ομάδα πάνω από 150Βρετανών διπλωματών στις 10 Ιανουαρίου, του 2003,όπως αναφέρει ο Guardian του Λονδίνου, παραδέχθηκε ότι η μελλοντική παροχή πετρελαίου αποτέλεσε σημείο κλειδί για την απόφασή του να συμμετάσχει στον πόλεμο των ΗΠΑ κατά του Ιράκ. Οι Times του Λονδίνου στις 11Δεκεμβρίου,του 2004,ανέφεραν επίσης ότι « η κατάρρευση των αποθεμάτων αερίου στη Βόρειο Θάλασσα και την Ιρλανδική Θάλασσα υπολογίζεται ότι θα αναγκάσει τη Βρετανία να εισάγει 75% του αερίου της μέχρι το 2015». 

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Σοσιαλιστικό Δικτυακό Ιστότοπο, «άνω του 92%του πετρελαίου της Ευρώπης και το 81%του αερίου, θα πρέπει να εισαγάγεται από το εξωτερικό τα επόμενα 30 χρόνια. Το κράτος, ή τα κράτη, που θα καταφέρουν να έχουν έλεγχο σε αυτόν τον ζωτικό πόρο, θα εξασφαλίσουν μείζον πλεονέκτημα, συγκριτικά με τους διεθνείς αντιπάλους τους». (Σελ. 473)
[…]          

Ρωσία  
«Στο Συμπόσιο που έγινε το 1997 στην Βόνη της Γερμανίας, ο Σεργκέι  Γλαζίεφ, Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής της Κρατικής Δούμας  της Ρωσικής Ομοσπονδίας, έκανε μία σαφή δήλωση: «Αυτή η αποικιοκρατία, συγκαλυμμένη ως μεταρρυθμίσεις, κατέστρεψε τις βασικές δομές της Ρωσικής κοινωνίας σύμφωνα με τις ακόλουθες βασικές γραμμές:

1. Καταστροφή του οικονομικού συστήματος του κράτους, μέσω της ακατάπαυστης αύξησης της κρατικής πυραμίδας χρέους, περιορίζοντας την φορολογική βάση, βαθαίνοντας την κρίση αδυναμίας εξόφλησης χρεών και αποδιοργανώνοντας το νομισματικό σύστημα
2.  Η καταστροφή των επιστημονικών και τεχνολογικών δυνατοτήτων της χώρας, επιτεύχθηκε μέσω πολλαπλών μειώσεων στην κρατική χρηματοδότηση των επιστημών, και την κατάρρευση των τεχνολογικών συνεργασιών και της ενοποίησης της επιστημονικής παραγωγής μέσω μαζικών ιδιωτικοποιήσεων, με ταυτόχρονη άρνηση της κυβέρνησης να έχει οποιαδήποτε επιστημονική και τεχνολογική, βιομηχανική πολιτική ή πολιτική υποδομών
3.  Πώληση του ελέγχου του πακέτου μετοχών των μεγαλύτερων και πιο πολύτιμων Ρωσικών επιχειρήσεων, στη βιομηχανία, την ηλεκτρική ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες, σε ξένες εταιρίες.
4. Μεταφορά των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης των πιο πολύτιμων κοιτασμάτων φυσικών πόρων σε πολυεθνικές εταιρίες.
5. Εγκαθίδρυση ξένου ελέγχου στο Ρωσικό χρηματιστήριο.
6. Εγκαθίδρυση ξένου ελέγχου στον καθορισμό της Ρωσικής εγχώριας και διεθνούς οικονομικής πολιτικής». (Σελ. 484).   

Ο αντίπαλος είναι πολύ δυνατός και ισχυρός. Έχει όμως έναν μεγάλο φόβο: Τους Λαούς και την Αντίστασή τους.  
Πιστεύω ότι υπάρχουν δύο δρόμοι για τους Λαούς αλλά και για εμάς τους Έλληνες: Ο ένας είναι της Υποταγής και ο άλλος της Αντίστασης. 
Ο πρώτος δρόμος είναι η επιτυχία του Προγράμματος της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Τον ονομάζω «Νέα Λύση Σχεδίου Μάρσαλ». 

Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο βιβλίο Σπίθα³   αναφέρει στην σελ 46-47.
«Πρώτον :H επίθεση που δεχόμαστε σήμερα έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες και αφορά όλους τους τομείς της Εθνικής μας ζωής: την Ιστορία μας, τον Πολιτισμό μας, το Ήθος μας, την Παιδεία, την Οικονομία και τέλος την Κοινωνική Συνοχή και την Εθνική μας Ακεραιότητα.
Δεύτερον: Με τον Εμφύλιο Πόλεμο οι Αμερικανοί ήρθαν στην Ελλάδα για να μείνουν. Και έμειναν. ΄Εως σήμερα. Παράλληλα με το ΝΑΤΟ και με την Ευρώπη μας αποκόψανε από τον υπόλοιπο κόσμο. Και αφού πρώτα μας γλύκαναν με τα Σχέδια Μάρσαλ, Ντελόρ κλπ. έφτασε η ώρα της πληρωμής. Τώρα την σκυτάλη πήραν οι παλιοί μας γνώριμοι, οι Γερμανοί».    

Ας θυμηθούμε όμως  το σχέδιο Μάρσαλ. 
«Το Συνέδριο της Χάγης τον Μάιο του 1948 δρομολόγησε τις διαδικασίες για μια ενωμένη Ευρώπη και εξέδωσε 7 ψηφισματα για την πολιτική ενότητα. Το νούμερο επτά ανέφερε: «Η δημιουργία μιας ενωμένης Ευρώπης πρέπει να θεωρηθεί απαραίτητο βήμα για την δημιουργία ενός Ενωμένου Κόσμου», γράφει ο Ντένις Μπέρεαντ.
Ο Μπέρεαντ εξηγεί επίσης «πως το Σχέδιο Μάρσαλ, εκτός από την βοήθεια που προσέφερε στην Ευρώπη για να σταθεί ξανά στα πόδια της, οδήγησε και στη Διακήρυξη του Σουμάν  το 1950,όταν ο Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρτ Σουμάν  πρότεινε όλη η παραγωγή χάλυβα και άνθρακα της Γαλλίας και της Γερμανίας να τελεί υπό την επίβλεψη και τον έλεγχο ενός υπερεθνικού σώματος», το οποίο με την σειρά του οδήγησε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, έπειτα στο Eurotam και στην Κοινή Αγορά.

Με την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης προετοιμάστηκε ο δρόμος για την έλευση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Επιτροπής το 1957,και έτσι έγινε το πρώτο βήμα προς την Παγκόσμια Κυβέρνηση. Η Συνθήκη της Ρώμης τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου του 1958». (Εστουλίν, σ. 180).  

Το νέο σχέδιο Μάρσαλ, βασίζεται στην κρίση επισιτισμού-Ανθρωπιστικής Βοήθειας -Λύση Ο.Η.Ε. Με στόχο τον ορυκτό πλούτο της Πατρίδας μας. Το νέο σχέδιο Μάρσαλ, που μας ετοιμάζουν, βασίζεται στην κρίση επισιτισμού-Ανθρωπιστικής Βοήθειας -Λύση Ο.Η.Ε. Με στόχο τον ορυκτό πλούτο της Πατρίδας μας, εκεί μας οδηγεί ο δρόμος της υποταγής.

Πως όμως προετοιμάζεται  από την Παγκόσμια Διακυβέρνηση η λύση της Ανθρωπιστικής Βοήθειας; 
Πρόσφατα στην Αιτή είχαμε την εισβολή ένοπλων στα Πλαίσια της Ανθρωπιστικής Βοήθειας.
Έναν άλλον τρόπο περιγράφει η Ναόμι Κλαιν στο βιβλίο της Το Δόγμα Σοκ. Αναφέρει ότι η καταστροφή μιας περιοχής η Χώρας από ακραία καιρικά φαινόμενα, είναι ευκαιρία για τα παιδιά της Σχολής του Σικάγου.

 Αλήθεια έχουμε αναρωτηθεί σε περίπτωση σεισμού στην Χώρας, μας όταν θα έχουν διαλυθεί πλήρως τα κρατικά ταμεία, θα μπορέσει να ανταποκριθεί το Κράτος η θα χρειαστούμε επειγόντως  Ανθρωπιστική βοήθεια;

Το Παράδειγμα του Αφγανιστάν είναι σημαντικό.

«Τα μέλη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ωστόσο, δεν είναι οι μόνοι που δεν καταλαβαίνουν πως κατάφεραν οι Δυτικές κυβερνήσεις και οι εκλεκτοί τους Αφγανοί συνεργάτες να ξοδέψουν δισεκατομμύρια δολάρια της αναπτυξιακής βοήθειας με ελάχιστα αποτελέσματα. Οι καταστροφές ήταν ανέκαθεν ευκαιρία για τις επιχειρήσεις. Χωρίς να υποφέρει κάποιος δεν θα υπήρχε ανθρωπιστική βοήθεια. Και χωρίς ανθρωπιστική βοήθεια ,δεν υπήρχε χώρος για δραστηριότητα μυστικών δικτύων πληροφοριών κομμάτι των Δυτικών επιταγών για γεωπολιτικό έλεγχο». 

[…] 
»Το Αφγανιστάν και τα ξαδέλφια του στην Αφρική, το Σουδάν, η Αιθιοπία, η Ερυθραία, το Κονγκό και η Ρουάντα, και τα υπόλοιπα έθνη που ευλογήθηκαν από την Δυτική ανθρωπιστική βοήθεια, είναι πλέον ανάπηρα. Τα μέλη της Μπιλντερμπεργκ φαίνεται ότι ρωτούν ερωτήσεις κλειδιά: Πώς είναι δυνατόν ανθρωπιστικές βοήθειες τέτοιας κλίμακας και μεγέθους να αποτύχουν τόσο τραγικά; Πρόκειται για ασκήσεις καλών προθέσεων που απέτυχαν λόγω της διαφθοράς, της απληστίας και της απουσίας επίβλεψης; Ή πρόκειται για αδίστακτο διαμελισμό από ακόμη περισσότερα ξένα χέρια και από τακτικές που εφαρμόζονται κρυφά μέσω των γραφείων ανθρωπιστικής βοήθειας, οι οποίες συνδέονται με τον ευρύτερο κυβερνητικό μηχανισμό;» (Σελ. 485).
Δεύτερος Δρόμος. Αντίσταση 

Ο μεγαλύτερος  φόβος  της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι η οργανωμένη αντίσταση. 
(Απόσπασμα, σελ. 506)
«Σας παραθέτω τη δήλωση ενός αξιωματούχου του Υπουργείου Εξωτερικών που πριν λίγο καιρό περιγράφοντας την κυριαρχία της ατζέντας του ενιαίου κόσμου, μου είπε : «Ξυπνάω κάθε πρωί λέγοντας στον εαυτό μου, έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα και μετά όλα βγάζουν νόημα». 

» Ωστόσο κάπου υπάρχει ελπίδα. Για να κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο, εμείς ο λαός θα πρέπει να τον φέρουμε σε ιδεολογικό επίπεδο. Η δημοκρατία έχει την ηθική της βάση στην αλήθεια, την ανοχή, την ελευθερία και το σεβασμό της ανθρώπινης  αξιοπρέπειας. Ο πατριωτισμός μπορεί να διαφθείρει και ο απόλυτος πατριωτισμός διαφθείρει απόλυτα. Ο πραγματικός πατριωτισμός δεν είναι η τυφλή αποδοχή των ενεργειών της πατρίδας μας. Δεν υπάρχει τίποτε το αντιπατριωτικό στη διεκδίκηση των ανθρώπινων αξιών και την υπεράσπιση των δημοκρατικών αρχών. Για πολλούς σκεπτόμενους ανθρώπους αυτό αποτελεί τον ύψιστο πατριωτισμό.

»Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Οι παράλογες πολιτικές των φανατικών της ιδέας του ενιαίου κόσμου θα πρέπει να εξοβελιστούν από τις πολιτισμένες κοινωνίες και τα ιδρύματα στα οποία έχουν διεισδύσει: μικρές πόλεις και χωρία, δημοτικά σχολεία, πολιτιστικές οργανώσεις ομάδες νεότητας, επαγγελματικές σχέσεις. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από τα πολιτικά κόμματα που αποτελούν απλές εκλογικές μηχανές. Η ανθρώπινη ηθική θα πρέπει να ενισχύσει την παγκόσμια ασφάλεια και η ώθηση για αυτή τη νέα ηθική θα πρέπει να προέλθει από μη κυβερνητικούς παράγοντες.

Πρέπει να υπάρξει ένα κίνημα μέσω της κοινωνίας και στην πολιτική, βασισμένο στη συνεργασία μεταξύ προοδευτικών κομμάτων, κοινωνικών οργανώσεων και την διανόηση. Η διαδικασία αυτή θα διαρκέσει πολύ.
Η οργάνωση με βάση την κοινοκτημοσύνη της οποίας η ηθική βάση είναι «η ισότιμη διανομή του πλούτου»  είναι μια ιστορική απειλή. Επιδιώκει την καταστροφή της κληρονομίας της Αναγέννησης και της ίδιας της νεωτερικότητας. Πρέπει να πολεμηθεί ολοκληρωτικά χωρίς εκπτώσεις.
Σε μία κοινωνία που αποσυντίθεται, λίγα μόνο στοιχεία υπάρχουν για να φωτίσουν αυτά που μοιραζόμαστε, τα κοινά μας στοιχεία ,με άμεσο τρόπο και δραματική ένταση. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η ελευθερία σκέψης που είναι αμέσως κατανοητές παντού, και δεν χρήζουν μετάφρασης, είναι από τις πιο σημαντικές αξίες της παγκόσμιας παράδοσης.
[…]

»Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον πλούτο του ανθρώπινου πνεύματος, να δημιουργήσουμε έναν κόσμο συνδεδεμένο με την κληρονομιά της συμπόνιας, της ευσπλαχνίας και του θάρρους, και χωρίς τον φανατισμό, την απλούστευση, και την δυσκοίλια χιλιαστικότητα  που μας ταΐζουν. Απ’  όλες τις γλώσσες, η μόνη αιώνια γλώσσα είναι η σκέψη. Η μνήμη να μας σώζει από τη λήθη.

Η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ δεν θα πετύχει. Ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ και οι υπόλοιποι από σ αυτούς ας την πάρουν μαζί τους στον τάφο τους. Σε αυτόν τον σκοπό και στα παιδιά σας και στα παιδιά μου, ορκίζομαι στην τιμή μου, τη μοίρα μου, τη ζωή μου». 
Ντανιέλ Εστουλίν, 22Φεβρουαρίου 2009.