Του Θανάση Μαυρίδη

Πάντοτε είχα μια απέχθεια έναντι της λεγόμενης «αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας». Κι αυτό, διότι οι αποκαλύψεις μυστικών και ψεμάτων προϋποθέτουν μια πηγή. Και η πηγή εξυπηρετεί συνήθως τα δικά της συμφέροντα. Ναι, θα πει κάποιος, αλλά, ακόμα κι έτσι, οι αποκαλύψεις είναι αποκαλύψεις! Ασφαλώς! Με μία διαφορά. Ότι το κανάλι της αποκάλυψης σύντομα βρωμίζει από την υποδοχή τόσης δυσωδίας. Οπότε οι «πηγές» θα πρέπει να βρουν ένα νέο, για να κάνουν στο μέλλον τη δουλειά τους…

Πολλές φορές στο παρελθόν έχουμε έρθει αντιμέτωποι ως επαγγελματίες με το εξής δίλημμα: «Εχω μια καλή ιστορία, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν αυτή είναι όλη η ιστορία». Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος γι' αυτό, ότι παρουσιάζεις ολόκληρη την ιστορία. Όσες φορές, λοιπόν, προχώρησα, είχα την εντύπωση ότι έχω στα χέρια μου το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας. Δηλαδή, όσες περισσότερες πτυχές της και απόψεις. Παρ' όλα αυτά, έκανα λάθη! Το ότι πιστεύει κανείς ότι η ιστορία που έχει στα χέρια του είναι δυνατή δεν σημαίνει ότι δεν έχει πατήσει μια μεγάλη πεπονόφλουδα.

Αντίθετα, υπάρχουν μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι που έχουν ταυτιστεί με αυτό που λέμε «αποκαλυπτική δημοσιογραφία». Αφού έχουν τη δυνατότητα να μπαινοβγαίνουν με άνεση στις μυστικές υπηρεσίες ή να κολυμπούν με άνεση στα υπόγεια ρεύματα της πολιτικής και της οικονομίας, ας εκμεταλλευτούμε τη δυνατότητα που μας δίνετε για ένα καλό οφθαλμόλουτρο. Αρκεί να μην πιστέψουμε ως αναγνώστες ότι είμαστε εραστές της αλήθειας. Απλώς μας αφήνουν να δούμε μέσα από την κλειδαρότρυπα και, φυσικά, μας αφήνουν να δούμε αυτό που οι ίδιοι θέλουν.

Από την πρώτη στιγμή αποφύγαμε στην εφημερίδα και στο site να παίξουμε αυτό τον ρόλο. Δεν μας πήγαινε, δεν μας πάει. Η βασική ιδέα του Κεφαλαίου και του Capital.gr ήταν να είμαστε χρήσιμοι, όχι «αποκαλυπτικοί». Δεν έχουμε παράπονο! Πάμε καλά! Προσπαθήσαμε από την πρώτη στιγμή να αναδείξουμε μια άλλη δημοσιογραφία, τη δημοσιογραφία της ενημέρωσης. Άλλωστε, είχαμε πάντα μια απέχθεια στις υπόγειες διαδρομές, στα μυστικά κονδύλια, στις αδήλωτες περιουσίες, στις ύποπτες συναλλαγές.

Δεν είμαστε καλοί άνθρωποι. Προσωπικά, δεν νιώθω έτσι. Ούτε καλός ούτε άγιος. Νιώθω, πάντως, ότι δεν έχω αδικήσει κάποιον. Πολύ περισσότερο τον ίδιο μου τον εαυτό.

Η μικρή μου εμπειρία, πάντως, λέει ότι η αποκαλυπτική δημοσιογραφία βλάπτει σοβαρά την ενημέρωση. Θολώνει την κρίση και, τις περισσότερες φορές, ζημιώνει το κοινωνικό συμφέρον. Οι εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα! Το ότι κάποιος προσφέρει μυστικούς καταλόγους μιας μασονικής στοάς στο διψασμένο για σκάνδαλα κοινό θα πρέπει να μας κάνει να αναρωτηθούμε ποιος κερδίζει από αυτήν τη δημοσίευση. Η ελευθεροτυπία πάντως, σίγουρα όχι.

 

Πηγή:www.capital.gr