Οι εξελίξεις στην Κύπρο στη διάρκεια του τελευταίου μήνα, ίσως να μην είχαν μια άμεση και μεγάλη οικονομική επίδραση άμεσα, αλλά θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση των προσδοκιών και της συμπεριφοράς της αγοράς σε μελλοντικές υποθέσεις επίλυσης χρηματοπιστωτικών κρίσεων. Συγκεκριμένα, οι αποφάσεις που έλαβαν χώρα στην περίπτωση αυτή, μπορεί να έχουν σημαντικές επιδράσεις στα δικαιώματα των πιστωτών και στη νομική βεβαιότητα, που είναι το θεμέλιο των πιστωτικών αγορών.
Όπως επισημαίνεται στο report του IIF, οι αρχές στην ευρωζώνη θα πρέπει να θεσπίσουν γρήγορα το νομικό πλαίσιο για την εξυγίανση των τραπεζών και να αποφύγουν την ad hoc διαδικασία που έχουμε δει μέχρι στιγμής. Αυτή έχει υπονομεύσει τη νομική βεβαιότητα η οποία υπήρξε ένα χαρακτηριστικό των ώριμων χρηματοπιστωτικών αγορών. Η αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους, προφανώς, θα αναληφθεί εάν είναι αναγκαίο, στο πλαίσιο των CACs που έχουν συμπεριληφθεί στα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης που εκδόθηκαν από την αρχή του τρέχοντος έτους.
Υποστηρίζει ακόμη ότι η κυπριακή συμφωνία έχει δημιουργήσει διάφορα προηγούμενα που θα διαμορφώσουν τις προσδοκίες και τις συμπεριφορές της αγοράς στο μέλλον.
Πρώτον, ενώ η τελική συμφωνία ήταν καλύτερα δομημένη από την αρχική απόφαση, το γεγονός ότι η Κύπρος έπρεπε να επιβάλει εκτεταμένους περιορισμούς στις κινήσεις κεφαλαίων και τις τραπεζικές συναλλαγές, ήταν πολύ κατατοπιστικό. Το IIF αναμένει συρρίκνωση του κυπριακού ΑΕΠ φέτος κοντά στο 10%-15%, εξαιτίας των ανωτέρω, αντί του 3,5% που ανέμενε για το 2013 η τρόικα με βάση το αρχικό MoU του Νοεμβρίου 2012. Επισημαίνει ακόμη ότι η λογική του bail-in των πιστωτών σε ενδεχόμενο τραπεζικής διάσωσης για την προστασία των φορολογούμενων, έχει κενά καθώς σε αυτή την περίπτωση, πολλοί φορολογούμενοι είναι καταθέτες και όλοι θα πληγούν σε μεγάλο βαθμό από τη βαθύτερη και παρατεταμένη ύφεση.
Δεύτερον, ένας σημαντικός παράγοντας πίσω από την απόφαση για bail-in των καταθετών είναι η προσπάθεια από την πλευρά των χωρών του πυρήνα της ευρωζώνης να παρέχουν μόνο την ελάχιστη οικονομική στήριξη που απαιτείται προς τις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση, και όχι χωρίς καταμερισμό του χρέους από τον ιδιωτικό τομέα.
«Μια τέτοια προσέγγιση, η οποία ενισχύθηκε από τις πολυάριθμες επίσημες δηλώσεις τις τελευταίες εβδομάδες, υποδηλώνει ότι διάφορα μέτρα που ανακοινώθηκαν από το Eurogroup από το περασμένο καλοκαίρι (με σημαντικό στόχο τη διάσπαση της σχέσης μεταξύ των αδύναμων κρατών και των ισολογισμών των τραπεζών) δεν θα σημειώσουν μεγάλη πρόοδο. Τονίζει μάλιστα το IIF ότι οι ανησυχίες για το bail-in, θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την τρέχουσα εκροή καταθέσεων από τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, προσθέτοντας περαιτέρω προβλήματα στην τραπεζική χρηματοδότηση.
Ισχυρίζεται ακόμη πως έχει γίνει ξεκάθαρο ότι ο ESM δεν θα αποκτήσει την εξουσία να προχωρήσει σε άμεση κεφαλαιοποίηση των τραπεζών που αντιμετωπίζουν ζημιές, και σε κάθε περίπτωση θα απαιτηθεί η κατανομή των βαρών ακόμη και κρατικές εγγυήσεις για την παροχή ανακεφαλαιοποίησης στις τράπεζες στο μέλλον και αφού υποβληθούν (οι τράπεζες) σε αυστηρή επιτήρηση από την ΕΚΤ.
Τρίτον, οι πιστωτές και οι καταθέτες των τραπεζών είναι κατά συνέπεια περισσότερο εκτεθειμένοι από τους επενδυτές σε κρατικά ομόλογα για την κατανομή του βάρους στα πακέτα διάσωσης χωρών σε κρίση. Οι ομολογιούχοι απολαμβάνουν μια προστασία καθώς οι κυβερνήσεις δεν επιθυμούν να ενισχύσουν το μήνυμα ότι υπάρχει πιστωτικό ρίσκο που συνδέεται με το κρατικό χρέος στην ευρωζώνη.
Σε κάθε περίπτωση, εάν η αναδιάρθρωση κρατικού χρέους γίνει αναπόφευκτη, υπάρχει μια διαδικασία στα CACs για τους ομολογιούχους την οποία μπορούν να συμβουλευτούν και να αποφασίσουν εάν αποδέχονται τη συμφωνία αναδιάρθρωσης. Εκτιμά ακόμη ότι οι αδύναμες τράπεζες σε αδύναμες χώρες θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν χρηματοδοτικές πιέσεις και πιέσεις από την αγορά, που θα συμβάλουν στην εν εξελίξει μείωση του τραπεζικού δανεισμού προς δανειολήπτες εκτός του χρηματοπιστωτικού κλάδου σε προβληματικές χώρες.
Η περίπτωση της Αργεντινής
Αναφορικά με την περίπτωση της Αργεντινής, το IIF επισημαίνει ότι η Αργεντινή έχει υποβάλει την πρότασή της για την πληρωμή των επενδυτών που δεν συμμετείχαν στην αναδιάρθρωση των ομολόγων. Η πρόταση είναι ίδια με προηγούμενες προσφορές της χώρας, που έχουν απορριφθεί από τους ομολογιούχους. Ως τέτοια, είναι πιθανό ότι το Εφετείο θα την απορρίψει και θα λάβει απόφαση μετά από τις 22 Απριλίου, όταν θα έχει λάβει και τις απαντήσεις των ομολογιούχων, για το εάν θα επιβεβαιώσει προηγούμενη απόφαση που υποχρεώνει την Αργεντινή να καταβάλει 1,3 δισ. δολάρια στους κατόχους ομολόγων που δεν συμμετείχαν στην αναδιάρθρωση.
Η Αργεντινή θα μπορούσε να αντιδράσει απαιτώντας ακρόαση από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, ενώ ως τελευταία επιλογή θα ήταν να μην πληρώσει τα ομόλογα, «που δεν είναι μια καλή έκβαση από πολλές πλευρές».
Όπως εξηγεί το IIF, «η Αργεντινή βρίσκεται σε αυτή τη χαοτική κατάσταση εξαιτίας της δικής της συμπεριφοράς, η οποία αποτελεί χαρακτηριστικό της μονομερούς αντιμετώπισής των πιστωτών της, για περισσότερο από μια δεκαετία».
Πηγή:www.capital.gr
