Εβδομάδες μετά την εμφάνιση του αιγύπτιου υπουργού Άμυνας Αμπντελ Φατάχ Αλ Σίσι στην κρατική τηλεόραση, μέσω της οποίας ανακοίνωσε την απομάκρυνση του προέδρου Μοχάμετ Μόρσι, η κατάσταση στη χώρα δεν φαίνεται να ηρεμεί. Παρά τον εξαιρετικά ζεστό καιρό και την νηστεία του ιερού μήνα του Ραμαζανιού, χιλιάδες υποστηρικτές του Μόρσι συνεχίζουν να συγκεντρώνονται στην πλατεία Ραμπα Ανταουέγια στο Κάιρο.
Από την άλλη πλευρά, εκατομμύρια υποστηρικτών του Αλ Σίσι βγήκαν στους δρόμους στις 26 Ιουλίου, δίνοντας με αυτό τον τρόπο τη λαϊκή εντολή στον Ανώτατο Διοικητή του στρατού, να καταπολεμήσει τη βία και την τρομοκρατία. Τις διαδηλώσεις ακολούθησαν βίαιες συγκρούσεις κατά τη διάρκεια της νύχτας μεταξύ των υποστηρικτών του Μόρσι και των δυνάμεων ασφαλείας, με 80 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες, σύμφωνα με το αιγυπτιακό υπουργείο Υγείας.
Την ίδια ημέρα, στο Συμβούλιο της Εξωτερικών και Άμυνας της Ρωσίας διοργανώθηκε ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ του διπλωμάτη και πρώην πρέσβη στην Αλγερία, Αλεξάντερ Ακσένενοκ και του επικεφαλής της ισλαμικής πολιτιστικής και εκπαιδευτικής ένωσης «Σομπράνιε» Μουχάμεντ Σαλαχεντίνοφ.
Να μην γίνει Αλγερία
Η συζήτηση είχε τίτλο: "Η Αίγυπτος μετά το πραξικόπημα. Νέα στροφή της Αραβικής Άνοιξης" και εστιάστηκε στις πιθανές μελλοντικές εξελίξεις στην Αίγυπτο, τις σχέσεις μεταξύ στρατού ισλαμιστών και Πολιτικού Ισλάμ.
Σύμφωνα με τον Ακσένεκοκ η κατάσταση στην Αίγυπτο είναι πλέον παρόμοια με εκείνη της Αλγερίας τον Ιανουάριο του 1992, όταν το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (FLN) ακύρωσε τις βουλευτικές εκλογές, επειδή το Ισλαμικό Μέτωπο Σωτηρίας (FIS) κέρδισε τον πρώτο γύρο. Τότε ο στρατός της χώρας πήρε τον έλεγχο της κυβέρνησης, και ο πρόεδρος Τσαντλί Μπεντζεντίτ παύτηκε από τα καθήκοντά του . Μόλις το Ισλαμικό Μέτωπο Σωτηρίας τέθηκε υπό απαγόρευση, χιλιάδες μέλη του συνελήφθησαν, ενώ εμφανίστηκαν πολύ σύντομα ισλαμιστές αντάρτες, με αποτέλεσμα, να εισέλθει η χώρα σε έναν δεκαετή κύκλο βίας, προκαλώντας το θάνατο σε περισσότερους από 100.000 Αλγερινούς.
"Και στις δύο περιπτώσεις, στην πραγματικότητα, υπήρξε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Όμως, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της Αιγύπτου, τον εθνικό χαρακτήρα της, την ιστορία, την κουλτούρα και την παράδοση στην ανοχή, φαίνεται ότι δεν θα υπάρξει τέτοιας ευρείας κλίμακας πόλεμος, παρότι είναι δύσκολο να μιλάμε σήμερα για ανοχή, εν μέσω όσων συμβαίνουν στη χώρα αυτή " προέβλεψε ο Ακσενεκοκ, ο οποίος εργάστηκε για δεκαετίες στην περιοχή.
Κίνδυνος ισλαμικής τρομοκρατίας
Eπεσήμανε μάλιστα ότι ο αιγυπτιακός στρατός έχει αποκομίσει διδάγματα από την περίπτωση της Αλγερίας, ενώ παράλληλα διαθέτει και την εμπειρία της επί ενάμιση χρόνο διαχείρισης της χώρας, μετά την πτώση του καθεστώτος Μουμπάρακ τον Φεβρουάριο του 2011. Άλλωστε, γι αυτόν ακριβώς το λόγο, στις 3 Ιουλίου ο στρατός παρέδωσε την εξουσία στον επικεφαλής του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Άντλι Μανσούρ.
"Υπάρχει σοβαρή ανησυχία για το ενδεχόμενο να αποστατήσουν από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα ριζοσπαστικές ομάδες και να ενωθούν με τους ξένους μαχητές για να πολεμήσουν εναντίον του στρατού", υποστήριξε στη συνέχεια ο ρώσος διπλωμάτης, επισημαίνοντας ότι η Αίγυπτος μπορεί να έχει ήδη προσελκύσει κάποιους μαχητές που πολεμούσαν κατά του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία.
"Αυτό που συνέβη στην Αλγερία θα έπρεπε να αποτελέσει ένα μάθημα τόσο για τον στρατό όσο και για την άλλη πλευρά. Ο αιγυπτιακός στρατός πρέπει να απελευθερώσει τους κρατούμενους, να απευθύνει έκκληση για εθνικό διάλογο, να ανοίξουν ξανά τα τηλεοπτικά κανάλια που έκλεισε, ενώ οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι πρέπει να κάνουν να πάντα ώστε να απέχουν από τρομοκρατικές επιθέσεις ", σημείωσε μεταξύ άλλων ο Ακσένεκοκ κατά τη διάρκεια της συζήτησης.
Το Πολιτικό Ισλάμ ωριμάζει
Σύμφωνα με τον επικεφαλής τ ης μουσουλμανικής Ένωσης Majlis, Μουχάμεντ Σαλαχεντίνοφ, αυτό που ώθησε τον Αλ Σίσι να καλέσει του υποστηρικτές του να κατέβουν σε διαδηλώσεις, επικαλούμενος τη λαϊκή εντολή προκειμένου να ασκήσει πίεση στον Μόρσι και τους υποστηρικτές του, ήταν ο φόβος μιας διάσπασης στο εσωτερικό του στρατού.
Σε αντίθεση με την περίπτωση της Συρίας, οι αιγυπτιακές δυνάμεις του στρατού δεν έχουν τεθεί ποτέ σε μεγάλης κλίμακας αντιπαράθεση με τους πολίτες και παρέμειναν ενωμένες κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Ο αιγυπτιακός στρατός έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί ως υπερασπιστής του λαού και της χώρας, και όχι του πολιτικού καθεστώτος.
Την ίδια ώρα, ο Σαλαχεντίνοφ δεν θεωρεί την πτώση του Μόρσι ως το τέλος του πολιτικού Ισλάμ. Βέβαια, απέκλεισε το ενδεχόμενο επιστροφής των Αδελφών Μουσουλμάνων στο προσκήνιο με την σημερινή τους μορφή, επισημαίνονταςμ κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ότι το 2012 δεν ήταν έτοιμοι για τη διαχείριση της χώρας και δεν είχαν σαφές πολιτικό ή οικονομικό πρόγραμμα. "Μετά από ένα χρόνο στην εξουσία οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι απέκτησαν την εμπειρία. Το Πολιτικό Ισλάμ ωριμάζει και αναδύεται, δεν χρεοκοπεί", κατέληξε ο Σαλεχεντίνοφ.
