Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Θα σταθώ σε δυό τοποθετήσεις υπό τη μορφή παρεμβάσεων του Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου που έγιναν πρόσφατα, μια για το ζήτημα της ασφάλειας και η άλλη για την οικονομία και οι οποίες αξίζουν , κατά την γνώμη μου, θετικό σχολιασμό.

Η πρώτη, αυτή για την ασφάλεια, εγινε στις 3 Αυγούστου στο Κύκκο στο ετήσιο μνημόσυνο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, παρουσία και του Προέδρου Αναστασιάδη. Η άλλη υπήρξε η παρέμβαση του στη εκπομπή του Πάρι Ποταμίτη στο ΡΙΚ (7Αυγούστου) με αφορμή τα όσα αδιαφανή, υπόγεια και απαράδεκτα λαμβάνουν χώρα γύρω απο την Τράπεζα Κύπρου (ΤΚ) και τον συγκρουσιακό αγώνα για τον έλεγχο της.

Παράλληλες και παραμφερείς με αυτές του Αρχιεπισκόπου δηλώσεις και επι των δυό θεμάτων έχουν γίνει και απο εκπροσώπους πολιτικών φορέων, απο οργανώσεις και άτομα και επουδενί δεν επιδιώκω να μείωσω την σημασία τους. Στέκομαι όμως σε αυτές του προκαθήμενου της Εκκλησίας διότι ο Αρχιεπίσκοπος διαθέτει ηθικό εκτόπισμα και επιρροή στη κοινωνία.

Διαθέτει παράλληλα και ειδικό πολιτικό βάρος που του επιτρέπει δυναμική παρέμβαση στα δρώμενα του τόπου σε μια περίοδο που τα θεσμικά όργανα του κράτους και οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις στέκονται “σούζα» κάθε φορά που εξαγγέλλονται οδηγίες υπό τη μορφή dickat απο την Εσπερία και τους τοπικούς της Gauleiters  ή κατά το δικό μας, “πάστακες”, όπως πολύ εύστοχα χαρακτήρισε τον διοικήτη της Κεντικής Τράπεζας Πανίκο Δημητριάδη, ο δημοσιογράφος Σ. Χριστοδούλου ( “Ο κύριος καθηγητής” Φιλεύθερος 6/8/13). Αντίθετα ο Αρχιεπίσκοπος όχι μόνο δέν “ψαρώνει” αλλα διαθέτει , οπως προανάφερα, ικανότητα αλλαγής πραγμάτων και ισορροπιών κάτι το οποίο, αρέσει δεν αρέσει, δεν μπορεί να ακυρωθεί.

Στον Κύκκο μεταξύ, άλλων και παρουσία του Πρόεδρου Αναστασιάδη (για σεν τα λέω πεθερά…), o κ. Χρυσόστομος υπήρξε ευθύς . “Πρέπει να δώσουμε  ξεκάθαρο μήνυμα τόσο στην Ευρωπαϊκή Ενωση όσο και στά Ηνωμένα Εθνη και στους ισχυρούς της Γης ότι το κυπριακό πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με την Τουρκία να απαιτεί να παραμένει εγγυήτρια δύναμη ….”

Εάν υπάρχει κάποια πτυχή του κυπριακού την οποία “πελεκώ” αδιάλειπτα εδώ και χρόνια είναι αυτή ακριβώς. Οτι το κυπριακό δεν μπορεί να λυθεί με την Τουρκία ή τους… Αριανούς ως εγγυητές της Κύπρου. Αυτό που επιδιώκει η ελληνο κυπριακή πλευρά , δηλαδή η εκπληκτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού, είναι μια λύση … χωρίς κυπριακό. Ως τέτοια, εξ’´ορισμού νοείται λύση χωρίς ξένους μπάστακες. Η με οποιαδήποτε μορφή επεμβατικών δικαιωμάτων τρίτων στα εσωτερικά της Κύπρου “εγγυάται” την διαιώνιση του κυπριακού προβλήματος. Διότι θα υπάρχουν πάντοτε εκείνοι οι καλοθελητές και οι παραγωγοί “ειρήνης και σταθερότητας” που θα αδημονούν να υλοποίησουν τα υψηλά τους οικουμενικά καθήκοντα υπέρ της Κύπρου , πάντοτε βέβαια με το αζημίωτο .

Δυστυχώς εάν μελετήσει κανείς τα δημόσια έγραφα , κυρίως τις κατα καιρούς εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ, και έγραφα της δικής μας πλευράς που εχουν δημοσιευθεί ή εχουν διαρρεύσει, θα διαπιστώσει έκπληκτος ότι το μείζον ζήτημα της ασφάλεια, δηλαδή εγγυητές ή μη, παραμένει απών ή υποβαθμισμένο. Θεωρείται , αν ειναι δυνατόν, ζήτημα ήσσονος  σημασίας το οποίο “θα διευθετηθεί ” εφόσον θα συμφωνηθούν οι λεγόμενες εσωτερικές πτυχές του ζητήματος. Μάλιστα επι Προεδρίας Χριστόφια ( και έχω γράψει εκτενέστατα επι τούτου  στον Κυριακάτικο Φιλελεύθερο) στις Εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ, του Ντάουνερ δηλαδή, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις οτι η δική μας πλευρά αποδέχεται μια μορφή “διευρυμένων εγγυήσεων ” απο τρίτους. Και το λογικό επακόλουθο της τοποθέτησης αυτής υπήρξε η γνωστή δημόσια αποδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης Χριστόφια και του ΑΚΕΛ για παραμονή χιλιάδων γιουρούκκηδων μετα την λύση.

Η μέχρι και πριν την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου θέση του κ. Αναστασιάδη και του κόμματος του στο ζήτημα των εγγυήσεων, υπήρξε ταυτόσημη αν οχι χειρότερη απο αυτή του ΑΚΕΛ. Στον Κύκκο και οχι μόνο ο  κ. Πρόεδρος άκουσε οτι δεν πρόκειται να εχει  την υποστήριξη ενός σημαντικού μέρους της κοινωνίας, της πλειοψηφίας ουσιαστικά, αν πορευτεί διαφορετικά και αν προσπαθήσει δια της πλαγίας να επιβάλει στον λαό ξένους μπάστακες . Τουλάχιστον  πρέπει να εχει μάθει, απο προσωπική εμπειρία, κάποια πράγματα το τελευταίο τρίμηνο στο τί αυτό συνεπάγεται.

Αυτό ειναι που θέλει να αφήσει ως δική του πολιτική κληρονομιά ο κ. Αναστασιάδης; Μπάστακες εσαεί; Αναστασιάδης μπάστακας, οπως Δημητριάδης μπάστακας; Ετσι θα ήθελε να μαθαίνουν για αυτόν τα εγγόνια του και οι συνομήλικοί τους; Οτι τους μετέτρεψε απο λέφτερους σε σατράπηδες ; Αυτο;

Κατ´αναλογία ειναι και το πρόβλημα του ελέγχου της Τράπεζας Κύπρου που στη παρούσα φάση ισούται με τον έλεγχο της οικονομίας του τόπου. Πάλι για μπάστακες μιλάμε . Στο ζήτημα αυτό ο Αρχιεπίσκοπος παρέμβηκε με παρρησία και ευθύτητα . Υπογράμμισε οτι δεν θα ανεχθεί να πογητεθεί η οικονομία της Κυπρο απο τους διάφορους επιτήδειους οι οποίοι μαζυ με τους κουμαρκοτραπεζίτες ( δική μου περιγραφή) διέλυσαν την οικονομία. Υποστήριξε επίσης οτι πρέπει να υπάρξει διαφάνεια και ευθυνοδοσία, ότι δεν εχει καμία δουλειά η Κεντρική Τράπεζα και ο μπάστακας κ. καθηγητής να κρατά και το μαχαίρι και το πεπόνι. Και ότι κυρίως πρέπει να αφεθούν οι νέοι ιδιοκτήτες της ΤΚ να αποφασίσουν με δημοκρατικές διαδικασίες να διαχειριστούν την ιδιοκτησία τους. Αλλιώς , και είναι το αλλιώς που δεν αρέσει, θα αναγκασθεί να παρέμβει ο ίδιος ως εκπρόσωπος μετόχων για να τερματιστεί η αυθαίρετα συνεχιζόμενη αταξία.

Δηλαδή τι εχουν κατά νούν όλοι αυτοί που λειτουργούν σε ένα “παρασκήνιο που μυρίζει διαπλοκή”, κατά τον Αρχιεπίσκοπο; Να  τα ξανά φτιάξουν στα μέτρα τους ; Οπως και πριν τον μαύρο Μάρτη όπου Γιάννης κερνούσε και Γιάννης έπινε; Οταν καθόντουσαν γύρω απο το τραπέζι και μοίραζαν πορικά μεταξύ τους και πλήρωναν τα κορόιδα ; Δεν τους φθάνουν αυτα που έχουν κρύψει στην Σινγκαπούρη; Για την οποία Σηνγκαπούρη , παρεμπιπτόντως , που πολυ μεγάλη δυτική χώρα που δεν χωραττεύει σε ζητήματα μαύρου χρήματος και διαφθοράς, έχει σε εξέλιξει πολύ μεγάλη έρευνα που οσονούπω θα κάνει και τα δικά  μας λαμόγια να χάσουν και αυτοί τον ύπνο τους;

Στην πραγματικότητα  ο Αρχιεπίσκοπος πράττει αυτο που πρέπει και ωφείλει.  Διότι προφανώς μόνο αυτόν φοβούνται οι άτιμοι.  Η κυβέρνηση βρίσκεται σε παραλυτική συνεργασία με τους διάφορους μπάστακες ξένους και ντόπιους, οι διάφορες οργανώσεις καταθετών και πολιτών έχουν εσκεμμένα ευνουχισθεί  πολιτικά και νομικά , οι δεν πολιτικοί, όσοι δεν είναι διαπλεκόμενοι και σατράπηδες, δεν διαθέτουν το κρίσιμο πολιτικό βάρος για να κάνουν   την διάφορα . Αυτό μόνο ο Αρχιεπίσκοπος το διαθέτει μέσα σε μια καταλυμένη απο πλευράς δημοκρατίας  πολιτεία. Μόνο αυτός, με λαϊκή υποστήριξη, μπορει να βάλει τον φόβο του… Θεού στα λογής λογής λαμόγια που  ασελγούν ακατάπαυστα πάνω στον τόπο.

Υπάρχει μια ψευδοδιανόησει και μια προοδευτική δήθεν ιδεοληπτική σκέψη  που δέν θέλει τον προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κύπρου να ασχολείται με τα κοινά, που τον κατηγορεί σαν “έμπορο και επιχειρηματία ” ακόμη και “εκμεταλλευτή” των πιστών. Μας λένε δηλαδή ότι δεν εχει καμία δουλειά να ενδιαφέρεται για τη υλική ευδαιμονία του λαού, παρά μόνο με τη πνευματική. Και ότι μόνο αυτοί ως αιρετοί άρχοντες νομιμοποιούνται  να θεραπεύουν τα πολιτικά πράγματα. Και κοιτάξε πως κατάντησαν τον τόπο λόγω ανικανότητας, ανευθυνότητας , ανυποληψίας, διαπλοκής και διαφθοράς.

Εάν ο Αρχιεπίσκοπος ασχολείται με τα κοινά το κάνει διότι αυτοί αποδείχθηκαν ανεπαρκείς και άπιστοι, εναντι των εντολοδόχων τους. Ας προβληματιστούν και ας αναστοχασθούν γιατι ο κόσμος δεν τους υπολήπτεται. Στο μεσοδιάστημα η ζωή συνεχίζεται και ο τόπος πρεπει να επιβιώσει . Δεν μπορεί να περιμένει λύσεις απο πνευματικά αλλά και υλικά φαλιρισμένους.

Υ.Γ. Ι: Για τον κ. Αναστασιάδη , ιδού η Ρόδος.

Υ.Γ. ΙΙ: Για τον πάστακα κ. καθηγητή της ΚΤ, που ταλαιπωρεί  σχεδόν σαδιστικά την κοινωνία με τα συμπλεγματικά του καμώματα, υπάρχει πολιτική λύση αν ο κ. Πρόεδρος εχει τα κότσια να λειτουργήσει πολιτικά.  Μπορεί, εφόσον εχει με σοβαρή προεργασία επιλέξει τον αντικαταστάτη του, να βγάλει μια επίσημη ανακοίνωση που να τον αποπέμπει συνοπτικά και πάραυτα για λόγους εθνικού συμφέροντος. Ετσι  ξερά και χωρίς να ενημερώσει κανένα στην Εσπερία.  Προσωπικά θα του συνιστούσα να αλλαξει και τις κλειδαριές της ΚΤ απο τα μεσανυχτα πρίν την ανακοίνωση. Για να μην εχει ούτε καν καρέκλα να καθήσει ο μεγαλοσχήμονας κ. καθηγητής  που έπρεπε να γίνει δοικητής της ΚΤ για να τον μαθει η μάνα του. Μια τέτοια κίνηση θα ηταν  μια εξόχως πολιτική και νόμιμη προεδρική πράξη που θα εξανάγκαζε αποδοχή παρά τις οποίες δυσφορίες. Τί θα κάνει δηλαδή ο κ. Ντράκι,  θα μας κόψει το ELA; Ο  κ. Αναστασιαδης θα βγει δίπλα ωφελημένος. Θα θεραπεύσει κάπως τη χαμένη του αξιοπιστία και θα ξαποστείλει  ενα πάστακα. Ηic Rhodus, hic salta, κύριε Πρόεδρε.