Το τελευταίο διάστημα τα κανάλια έχουν πάψει να ασχολούνται με την Συρία. Σαν να μην συμβαίνει τίποτε εκεί. Λες και δεν γίνεται πόλεμος. Θυμάστε πέρισυ, όταν προέλαυναν οι σαλαφιστές πως μας ζάλιζαν κάθε βράδυ με τις επιτυχίες τους; Πώς ακούγαμε για την προέλαση της αντιπολίτευσης, τι και αν οι απλοί Σύριοι δήλωναν ότι στον στρατό των ανταρτών δεν μετείχαν Σύριοι, αλλά μισθοφόροι; Τώρα που ο Άσαντ φαίνεται να έχει το πάνω χέρι, το ζήτημα αποσιωπάται.
Βεβαίως, το σπουδαιότερο δεν είναι η αποσιώπηση από τα ΜΜΕ, αλλά η έκβαση του πολέμου καθεαυτή. Γιατί ο Άσαντ επικρατεί; Γιατί δεν ανατρέπεται όπως ο Καντάφι και ο Μουμπάρακ; Φαίνεται πως τελείωσαν τα χρήματα που διέθεταν ΗΠΑ και Ισραήλ για τους φανατικούς μουσουλμάνους μισθοφόρους; Μήπως δεν τα είχαν υπολογίσει καλά και έπεσε έξω ο σχετικός προϋπολογισμός; Και είπαμε φανατικοί μουσουλμάνοι οι τύποι, πολεμούν για την εξάπλωση του Ισλάμ, αλλά με το αζημίωτο. Δεν πιστεύουν φαίνεται και τόσο πολύ, να πάνε να σκοτωθούν τζάμπα!
Ένας δεύτερος παράγοντας είναι, και ας μην φαίνεται ακόμη τόσο έντονα, η στάση της Ρωσίας. Δεν είναι μόνο η υπόθεση Σνόουντεν που "πάγωσε" τις σχέσεις των δύο κρατών. Είναι και η στάση της Ρωσίας στην Συρία, η οποία αποδείχθηκε καταλυτική. Ίσως στην Συρία επισυμβεί τελικώς η πρώτη νίκη της Ρωσίας επί των ΗΠΑ, σε περιοχή εκτός της πρώην ΕΣΣΔ.
Πιο ενδιαφέρον θα ήταν όμως να δούμε και την θέση της Ελλάδος σε αυτήν την υπόθεση. Ως συνήθως η εξωτερική μας πολιτική σέρνεται πίσω από την αμερικανική (ευρωπαϊκή δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, όπως πλέον αποδείχθηκε με την υπόθεση Σνόουντεν όλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες είναι πλήρως ελεγχόμενοι από τις ΗΠΑ). Σε άλλες εποχές ίσως κάτι τέτοιο μας συνέφερε. Σήμερα όμως; Τι κερδίζουμε από την υποστήριξη των σαλαφιστών; Συμμετέχουμε απλώς στον σφαγιασμό των Ελληνορθοδόξων της Συρίας!!! Ακόμη και για την απαγωγή των δύο μητροπολιτών κανένα σοβαρό διάβημα δεν έγινε προς την "συριακή αντιπολίτευση". Και ενώ τους έχουν απαγάγει και μάλλον πλέον σκοτώσει, εμείς με τον πολλά βαρύ Αβραμόπουλο συνεχίζουμε να τους υποστηρίζουμε! Βεβαίως, το παράδειγμα της Συρίας είναι επικίνδυνο. Δεν πρέπει οι Έλληνες να έρχονται σε επαφή με σύγχρονα παραδείγματα της δικής τους ουσιαστικά ηρωικής παράδοσης (επίδραση του Ελληνισμού στην Συρία ακόμη και σήμερα είναι τεράστια), ούτε να μπαίνουν σε σκέψεις για αντίσταση κατά των ΗΠΑ. Αυτά δυστυχώς κυριαρχούν στα μυαλά του πολιτικού κατεστημένου και μας επιβάλλονται μέσω των ΜΜΕ. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση. Είναι πρωτίστως ο τρόπος σκέψης των Ελλήνων. Ένας λαός ηρώων και αγίων γίνεται προσπάθεια (συντονισμένη βέβαια εδώ και σαράντα τουλάχιστον χρόνια) να μετατραπεί σε μάζα φίλαυτων ζητιάνων. Να μην το καταδεχτούμε!
