Γράφει ο Βησσαρίων Μπακόλας
Γνώρισα την βαρβαρότητα της Κατοχής από την σύλληψη, την ομηρία, την αναπηρία από τους απερίγραπτους βασανισμούς στα υπόγεια της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων του αείμνηστου πατέρα μου Νικολάου, αντάρτη του ΕΔΕΣ. Οι Ναζί τον συνέλαβαν στην ποταμιά των Δερβιζιάνων την 23η Ιουλίου 1943, την ίδια μέρα που στο κοντινό χωριό Μουσιωτίτσα οι βάρβαροι μέσα σε ελάχιστες στιγμές σκότωσαν περισσότερα από 150 άοπλους γέροντες ,γυναίκες, μικρά παιδιά και βοσκούς. Το χειρότερο για μένα από τότε μέχρι το 2000, ήταν η πίκρα του για την αδικαιολόγητη σκληρότητα του Ελληνικού κράτους απέναντί του αν και σε δίκη στα Γιάννινα κατά των Ναζί, στη δεκαετία του 60 νομίζω, απέδειξε με την καταδίκη των την αδικαιολόγητη βαρβαρότητα ειδικά σε βάρος του.
Το Ελληνικό Κράτος στην δεκαετία του 1980 απλόχερα, άκριτα, με σκοπιμότητες διαφθοράς και εκμαυλισμού συνειδήσεων, σκόρπισε προς τα αριστερά εκατοντάδες χιλιάδες Συντάξεις, Βαθμούς, Αξιώματα, Προνόμια κ.λπ. για τα οποία τώρα δεν γίνεται απολύτως κανένας λόγος. Κυκλοφορούν απίστευτα ανέκδοτα κατάχρησης μια χαλαρής Νομοθεσίας του 1982. Από την 12η Αυγούστου 1982 μπήκαν σε εφαρμογή τα σχέδια διάλυσης του Ελληνικού Κράτους, όπως με υπεύθυνη πολιτική πρόβλεψη ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ, τοποθετήθηκε αυτή την μέρα, ως Υπεύθυνος Πολιτικός Ηγέτης.
Η δεκαετία του 1970 είναι η χρονική περίοδος που πολλές κοινωνικές Επιστήμες βρήκαν διέξοδο στο ανυπέρβλητο πρόβλημα της ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ και σύμφωνα με τις έρευνες του Καρλ Πόππερ , Μπραϊαν Χόλμες, κ.λπ. οι αποφάσεις πολλών σωστών Κοινωνιολόγων ,Πολιτικών, κ.λπ., είχαν την ικανοποίηση που είχαν οι Θετικές Επιστήμες στον τομέα Εφαρμογών. Συμπλήρωσαν τις Μεθόδους Ερεύνης ,της ταξινόμησης δεδομένων,της Ανάλυσης και με την Πρόβλεψη. Η Παγκοσμιοποίηση με την ισοπέδωση, τότε μόνο χρησιμοποίησε την Πρόβλεψη για τους δικούς της σκοπούς και προχωρά αντίστροφα και βιαστικά σε ανατροπή των πάντων, χρησιμοποιώντας πολλές μορφές Βίας. Στην αρχή του 1980 ο Ανδρέας Παπανδρέου χρησιμοποιούσε πολύ την Συγκριτική Εκπαίδευση στα πολιτικά του επιχειρήματα. Μετά από όλες τις πλευρές και όλους τους ειδικούς δεν ακούγεται απολύτως τίποτε για Συγκριτική Επιστήμη. Γνωρίζουν όμως καλά τα αποτελέσματα της Πνευματικής Βίας και τα βιώνουμε αυτόν τον καιρό σε πολλά επίπεδα.
Τις παραπάνω σκόρπιες και φαινομενικά ασύνδετες σκέψεις ,θέλω να τις συνδέσω με τις προσπάθειες που κάνει « ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ διεκδικήσεων των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα».
Οι αριστεροί στην Ελλάδα αποζημιώθηκαν σε μεγάλο βαθμό από το Ελληνικό κράτος καλώς ή κακώς με πολύ συνοπτικές διαδικασίες. Ίσως αυτός είναι και ένας λόγος που δεν τέθηκε κανένα θέμα ελέγχου από την ΤΡΟΊΚΑ.
Οφείλω να καταθέσω το παρακάτω :
Το 1983 δέχτηκα τηλεφώνημα στο σπίτι μου από κάποιον αριστερό που με δήθεν συμπάθεια, με πολλές λεπτομέρειες μου μίλησε για τον αδικημένο πατέρα μου. Του είπα να πάρει τον ίδιο, αφού τον γνωρίζει καλά και να μιλήσουν μεταξύ τους. Δεν πήρε τον πατέρα μου και αυτό με έβαλε σε πολλές σκέψεις. Και από τότε άρχισα και ο ίδιος να αναθεωρώ τη θέση μου για την παγίδα της ηλίθιας λήθης. Πράγματι εξομολογήθηκα δημόσια ως κεντρικός ομιλητής στο Νταλαμάνι της Λάκκας αρχίζοντας την ομιλία μου:
« Ντρέπομαι που σαν ηλίθιος για χρόνια αγωνίστηκα για λήθη….» Αυτά τα παραπάνω και πολλά άλλα με υποχρεώνουν να πάρω κάποια θέση για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις, τις λεηλασίες και το αναγκαστικό Δάνειο.
Δώσαμε δικαιώματα στους δανειστές μας να γνωρίζουν όλες τις αδυναμίες μας και όλες τις λεπτομέρειες, πολύ περισσότερο για τα χρέη της Κατοχής. Και δεν έχουμε τακτοποιήσει τα του οίκου μας ,τα εσωτερικά μας, με πνεύμα δικαιοσύνης, με πνεύμα ενότητας και ειλικρίνειας. Και ενώ αυτά τα γνωρίζουμε, πλειοδοτούμε κομματικά σε καπηλεία Εθνικών Συμβουλίων, Αντιστασιακής Δράσεως,Πρωτοβουλιών Συμμαχιών αδελφών κομμάτων κ.ά.
Π.χ. Πρόσφατα ο αρχηγός του Γερμανικού κόμματος DIE-LINKA, Μπερν Ρίξινγκερ αγνόησε υποσχέσεις στήριξης για τις Γερμανικές Αποζημιώσεις και είπε «..να κοιτάξουμε το μέλλον και όχι το Παρελθόν». Αν δεν επιδιώξουμε με αληθινά Δάκρυα και καρδιακή Μετάνοια ενωμένοι όλοι, με πρώτους τους ηγέτες να βρεθούμε στην Μακρόνησο και τον Γράμμο, στο Βίτσι και στην Καισαριανή, Στο Νταλαμάνι και όπου αλλού, δεν θα πετύχουμε ποτέ και τίποτε. Αιώνια μας φταίνε οι ξένοι, αλλά μας βλέπουν να διαιωνίζουμε τις μεταξύ μας αγεφύρωτες διαφορές.
Θέλω λοιπόν να ρωτήσω δημόσια το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ που το ονόμασαν ΕΘΝΙΚΟ και εύχομαι να είναι, αν γνωρίζει την καταγραφή στην ΄Ηπειρο που έγινε το 1945 με απόφαση του τότε Πρωθυπουργού Π.Βούλγαρη από την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΞΑΚΡΙΒΩΣΕΩΣ ΖΗΜΙΩΝ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ από την 28η Οκτωβρίου 1940 μέχρι τον Οκτώβριο του 1944.
Πρώτη η Ήπειρος δέχτηκε την εισβολή των Φασιστών του Μουσολίνι με τους συμμάχους τους Αλβανούς το 1940, ακολούθησαν μετά οι Γερμανοί .Η Ήπειρος για μια δεκαετία ήταν σε διαρκή εμπόλεμη κατάσταση που στην Τραγωδία στο Νταλαμάνι του 1945 είχαν εμφανισθεί Τσέτες Αλβανοτσάμηδες και Σλαβομακεδόνες. Σε μερικούς από αυτούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους το Ελληνικό κράτος στη 10ετία του 80 αναγνώρισε Αντιστασιακή Δράση, διότι ξεκλήρισαν άοπλα γυναικόπαιδα και οικογένειες κτηνοτρόφων.
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΕΥΝΗΣ ΜΕ συντονιστή τον τότε Υπουργό Παιδείας Ακαδημαϊκό και καθηγητή, Δημήτριο Μπαλάνο και Πρόεδρο της Ηπειρωτικής Εταιρείας Αθηνών, σε ελάχιστο χρόνο τελείωσε με μεγάλη επιτυχία τεράστιο Εθνικό έργο.
Μέλη της επιτροπής : Ο Αντιστράτηγος Βασίλειος Μελάς,
__Ο ΑκαδημαΪκός και καθηγητής Ιωάννης Τρικκαλινός ,
__Ο- Διευθυντής Τραπέζης Ανατολής και μετά Τραπέζης Πειραιώς,ΝικόλαοςΓεωργιάδης και
__Ο Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας, Πέτρος Δόβας.
Το πολύτιμο Αρχείο της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΡΕΥΝΗΣ για πολλά χρόνια ήταν στην Ηπειρωτική Εταιρεία Αθηνών. Το επεξεργάστηκε ο αείμνηστος Πρόεδρος της Η.Ε, Αλεξ. Μαμμόπουλος και έγινε το 58ο βιβλίο της Η.Ε. το 1987 με 178 σελίδες. Το 2010 ανατυπώθηκε.
Με συγκίνηση έρχεται στη μνήμη μου κάποιος μεγάλος πλαστικός μαύρος σάκος σκουπιδιών με τα πολύτιμα χειρόγραφα ή δακτυλογραφημένα ντοκουμέντα, τα οποία στη συνέχεια σώθηκαν. Νομίζω πως τώρα βρίσκονται στα αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.
Απευθύνομαι σε κάθε αρμόδιο υπηρεσιακό παράγοντα των υπουργείων Εξωτερικών, Άμυνας , Οικονομικών και στην Πολιτική Ηγεσία, σε κάθε Περιφερειακή Εξουσία ιδιαίτερα της Ηπείρου και σε κάθε ενδιαφερόμενο να αξιοποιήσει την καταγραφή των ζημιών στην ΄Ηπειρο. Και στη συνέχεια να επιδιώξει την Ενωμένη και ξεκαθαρισμένη Εθνική Διεκδίκηση με ακομμάτιστα Πρόσωπα.
