Της Δέσποινας Συριοπούλου, Επενδυτής 12 Οκτωβρίου

Με μια -ακόμη- σειρά νέων μέτρων ύψους 6,7 δις ευρώ που απαιτούνται για  την τριετία 2014-16, η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που παρουσιάστηκε την περασμένη Τετάρτη εν όψει της ετήσιας συνόδου του Οργανισμού στην Ουάσινγκτον παγώνει το κλίμα αισιοδοξίας που επικρατεί στην κυβέρνηση, θέτοντας εν αμφιβόλω τις μετ' επιτάσεως διαβεβαιώσεις των ελληνικών αρχών  ότι δεν πρόκειται να ληφθούν άλλα επιπρόσθετα μέτρα. Λίγες μέρες μετά την συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά και της επικεφαλής του ΔΝΤ, Christine Lagarde, ο διεθνής Οργανισμός εκτιμά ότι αν δεν υπάρξει κούρεμα στο χρέος, θα απαιτηθεί ιδιαίτερα σκληρή λιτότητα για δεκαετίες, την ώρα που και στην περίπτωση μιας απομείωσης, θα πρέπει να ληφθούν -και πάλι- περαιτέρω μέτρα. 

Ως συνέχεια της έκθεσης, η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Μιλώντας κατά την εναρκτήρια συνέντευξη Τύπου, στο πλαίσιο της ετήσιας συνόδου του ΔΝΤ, εμφανίστηκε με πιο ήπιους τόνους, χαρακτηρίζοντας την συζήτηση για την προοπτική επιβολής νέων μέτρων, "πρώιμη", ενώ στο ενδεχόμενο που κριθεί αναγκαία η λήψη του, "δεν θα πρέπει να είναι οριζόντια, αλλά παρεμβάσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα". 

Το ελληνικό πρόγραμμα κατείχε "εξέχουσα" θέση στις συζητήσεις με αμερικανούς οικονομολόγους να επαναλαμβάνουν όσα έλεγαν και στο παρελθόν περί μη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, χωρίς απομείωση του χρέους, εστιάζοντας περισσότερο στην κόντρα μεταξύ Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και Ευρωπαίων, και λιγότερο στις διαφωνίες που υπάρχουν -κυρίως από τις αναδυόμενες χώρες- στο εκτελεστικό συμβούλιο του οργανισμού, ιδίως και μετά το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας wallStreetJournal. "Είναι πιθανό να συνεχιστεί η διαφωνία μεταξύ του ΔΝΤ και των άλλων μελών της τρόικας, αφού το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι απαιτείται διαγραφή του ονομαστικού χρέους" τονίζει στον "Ε" αμερικανός οικονομολόγος, εκτιμώντας ότι "οι ευρωπαίοι στο τέλος θα βρουν μια λύση που θα αποφεύγει την αναδιάρθρωση, είτε αυτό λέγεται επιμήκυνση, είτε χαμήλωμα εκ νέου των επιτοκίων, αλλά η όλη συζήτηση δεν πρόκειται να ξεκινήσει πριν από τον Απρίλιο", και απορρίπτοντας παράλληλα το ενδεχόμενο ότι η διαφωνία μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαίων περί βιωσιμότητας θα μπορούσε να καταλήξει στην διάλυση της τριμερούς σχέσης.  Εκείνο που ωστόσο τίθεται με ιδιαίτερη έμφαση και προκαλεί μεγάλη εντύπωση, όχι μόνο στους παρατηρητές και τους οικονομολόγους που παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την ελληνική υπόθεση, αλλά και σε ανθρώπους που εμπλέκονται άμεσα στις διαπραγματεύσεις, όντας πάραυτα ιδιαίτερα φλεγματικοί, είναι η διακοπή των διαπραγματεύσεων της τρόικας με την ελληνική κυβέρνηση στα τέλη Σεπτεμβρίου γεγονός που υποδηλώνει, όπως χαρακτηριστικά ελέχθη στον "Ε" "μεγάλη διαφωνία" μεταξύ των δυο πλευρών, "αναζητώντας την τρόπους για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων".    

Στο σκούρο γκρι φόντο  των προβλέψεων του διεθνούς οργανισμού, όσο και αν η ChristineLagardeπροσπάθησε να χρυσώσει το χάπι, κυριαρχεί η εντύπωση ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να τελειώνει με τα μνημόνια και τα πακέτα στήριξης γρήγορα, με ένα τρίτο πακέτο να καθίσταται αναγκαίο για την βιωσιμότητα της ίδιας της χώρας. Με περίσσια σιγουριά, αναλυτές επισημαίνουν ότι η Ελλάδα "οπωσδήποτε θα χρειαστεί επιπλέον χρηματοδότηση και ένα τρίτο πρόγραμμα". Ωστόσο εκείνο που προκαλεί την μεγαλύτερη ανησυχία είναι η λήψη στο προσεχές διάστημα νέων μέτρων, γεγονός που θα προκαλέσει αναταράξεις στον κοινωνικό ιστό της χώρας.