ανέφερε ο Τζόζεφ Μουσκάτ, πρωθυπουργός της Μάλτας…
Διαβάστε τις αναλύσεις με τα σημαντικά στοιχεία που παραθέτονται για την παράνομη μετανάστευση που δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα του Εργατικού Αγώνα και του Real.gr
«Η θάλασσα της Ευρώπης γίνεται νεκροταφείο». Η δήλωση ανήκει στο Τζόζεφ Μουσκάτ, πρωθυπουργό της Μάλτας, δήλωση που έγινε λιγότερο από 24 ώρες μετά το νέο ναυάγιο πλοιαρίου που βυθίστηκε, παρασύροντας στον υγρό τάφο ακόμη 34 μετανάστες. Ακόμη 34 πρόσφυγες που χάθηκαν, μόλις οκτώ ημέρες μετά το ναυάγιο της 3ης Οκτωβρίου, του σαπιοκάραβου που απέπλευσε από την πόλη Μιστράτα της Λιβύης, με 518 ψυχές. Ακόμη οι ιταλικές αρχές μετρούν πτώματα. Ο τελευταίος επίσημος απολογισμός 359 νεκροί.
Η ανείπωτη αυτή τραγωδία, εδώ και δέκα ημέρες προκαλεί ποτάμια…. κροκοδείλιων δακρύων εκ μέρους των αρχών της ΕΕ. Ωστόσο οι δηλώσεις ντροπής και αποτροπιασμού των αξιωματούχων της ΕΕ γίνονται για λόγους δημοσίων σχέσεων εξαιτίας της οργής και της κατακραυγής για την μετατροπή, εδώ και χρόνια, της Μεσογείου στο πιο θανατηφόρο θαλάσσιο πέρασμα του κόσμου γιατους κυνηγημένους από την ανέχεια, την πείνα, τα βασανιστήρια ή τον πόλεμο φτωχοδιάβολους. Οι φωνές των κατοίκων της Λαμπεντούζα, που είναι ιταλικό έδαφος μεν αλλά βρίσκεται πιο κοντά στη Λιβύη από ότι στην Ιταλία, ενώθηκαν σε μία λέξη «δολοφόνοι», υποδεχόμενοι τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και τον Ιταλό πρωθυπουργό Ενρίκο Λέτα, συνοψίζει τα πάντα.
«Ντρέπομαι και συγχρόνως νιώθω φρίκη. Πιστεύω ότι είναι αναγκαίο, να αναθεωρηθούν οι νόμοι, που καθορίζουν όλα τα σχετικά με την υποδοχή των προσφύγων», τόνισε ο πρόεδρος Τζόρτζιο Ναπολιτάνο. Οποία υποκρισία! Ο νυν πρόεδρος και πρώην υψηλότατο στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας-(PCI) μαζί με την Λίβια Τούρκο ένα ακόμη πρώην μέλος του PCI και βουλευτή του Δημοκρατικού Κόμματος-PD, κόμματος του νυν προέδρου Λέτα, ήταν οι συγγραφείς του πρώτου αντιμεταναστευτικού νόμου της Ιταλίας, που έγινε πραγματικότητα στις 6 Μαρτίου 1998. Καταρχήν το νομοσχέδιο εισάγει για πρώτη φορά, και κατά προέκταση επισημοποιεί, την έννοια της παράνομης μετανάστευσης που επιφέρει μια διαδικασία ποινικοποίησης του πρόσφυγα, του αιτούντα άσυλο, την κράτησή του σε «κέντρα προσωρινής κράτησης» (άρθρο 12) για όλους τους άνδρες και τις γυναίκες που θα υπόκεινται σε μια απόφαση απέλασης από την Ιταλία. Και όλα αυτά επί κυβερνήσεως του «πάνσοφου» κεντροαριστερού Ρομάνο Πρόντι.
Η εξέλιξη επί τα χείρω ήρθε μερικά χρόνια αργότερα, κατά τα χρόνια της δεύτερης περιόδου διακυβέρνησης (2001-06) του πρώην προέδρου Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Πρόκειται για το νόμο Μπόσι-Φίνι, εκ των συγγραφέων του Ουμπέρτο Μπόσι, της ξενοφοβικής Λέγκας του Βορά και του Τζιανφράνκο Φίνι, εκσυγχρονιστή του φασιστικού κόμματος Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα-(MSI). Και τα δύο κόμματα μόνιμοι εταίροι των κυβερνήσεων Μπερλουσκόνι.
Ο νόμος Μπόσι-Φίνι, εγκρίθηκε στις 30 Ιουλίου 2002,έχει γίνει πρότυπο αντιμετώπισης «των παρανόμων» και στην χώρα μας. Πρόκειται για πραγματικό ξενοφοβικό και ρατσιστικό όνειδος απέναντι στους μετανάστες αυτούς που κατά κύριο λόγο προέρχονται από τις πρώην αποικίες της Ιταλίας στη Βόρεια και την υποσαχάρια Αφρική. Ο νόμος προβλέπει: τον άμεσο επαναπατρισμό των αποκαλούμενων «παράνομων» μεταναστών/τριών από την αστυνομία και τις αρχές, αφού πρώτα καταγραφούν, από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχουν συσταθεί ήδη με βάση το νόμο Τούρκο-Ναπολιτάνο. Οι μετανάστες με την άφιξή τους σε ιταλικό έδαφος θεωρούνται αυτόματα ότι διαπράττουν το αδίκημα της παράνομης μετανάστευσης και τους επιβάλλεται άμεσα πρόστιμο ύψους 5.000 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και τους παραχωρηθεί τελικά άσυλο, υπόθεση σχεδόν αδύνατη, το αδίκημα παραμένει και διαγράφεται μόνο στην περίπτωση που λάβουν απαλλακτικό βούλευμα. Επίσης, προβλέπεται η άμεση απέλασή των προσφύγων από την Ιταλία. Ειδικής μνείας αξίζει και το άρθρο του νόμου για ποινές για συνέργεια προς όποιον βοηθήσει έναν, που εκ των προτέρων θεωρείται παράνομος, να πατήσει το πόδι του «στο έδαφος της Ιταλίας». Ειδικά όσον αφορά τη Λαμπεντούζα, οι ψαράδες είναι αυτοί που πρόκειται να διωχθούν γιατί απλά έσπευσαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους που πνίγονταν. Βάσει του νόμου λοιπόν ήδη στους 116 επιζώντες του ναυαγίου της 3ης Οκτωβρίου, ανακοινώθηκε ότι επιβάλλεται πρόστιμο 5.000 ευρώ, ενώ όσον αφορά το ναυάγιο της 11ης Οκτώβρη, 22 έχουν μεταφερθεί στη Λαμπεντούζα και 143 στη Βαλέτα της Μάλτας, που μάλλον θα πρέπει να θεωρηθούν «σχετικά τυχεροί», αφού τουλάχιστον θα γλυτώσουν το πρόστιμο. Παράλληλα, κινδυνεύουν και όσοι ψαράδες έσπευσαν να βοηθήσουν όσους πνίγονταν αφού κατά το νόμο το μέσο βοήθειας, δηλαδή το σκάφος τους, που είναι το μέσο της εργασίας τους, μπορεί να δημευθεί, και οι ίδιοι να καταδικαστούν.
Φυσικά ουδείς εκ των Μπαρόζο, ούτε ο Λέτα ούτε ο πρόεδρος Ναπολιτάνο, ούτε κανείς εκ των αξιωματούχων των ευρωπαϊκών χωρών και της ΕΕ, δεν πρόκειται να ομολογήσει δημοσίως το αυτονόητο: Είναι ακριβώς αυτές οι πολιτικές που φέρουν ακεραία την ευθύνη για την μετατροπή της Μεσογείου σε νεκροταφείο . Αυτές οι πολιτικές για τους μαζικούς και φρικαλέους θανάτους των προσφύγων.
Η πολιτική που ακολουθεί η ΕΕ αλλά και οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές χώρες, προκαλούν τον όλεθρο, είτε με οικονομικούς είτε με κοινωνικούς ακόμη και με πολεμικούς όρους, σε χώρες της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας από όπου κατά κύριο λόγο προέρχονται τα καραβάνια των μεταναστών που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη. Παράλληλα, η ΕΕ έχει επιβάλλει ασφυκτικούς περιορισμούς στις μετακινήσεις ανθρώπων, με πληθώρα κανόνων, όρων και πολιτικών που κυριολεκτικά σκοτώνουν και με τους οποίους οι μετανάστες «τσουβαλιάζονται» συλλήβδην ως λαθραίοι. Δεν τυχαίο ότι ο όρος «λαθρομετανάστης» έχει επικρατήσει στο δημόσιο λόγο. Ακόμη και τα Αθηναϊκό Πρακτορείο ειδήσεων εδώ και καιρό έχει εισάγει τον όρο λαθρομετανάστης, -παρά το γεγονός ότι ο όρος είναι ανύπαρκτος στην ελληνική νομοθεσία είτε όσον αφορά τα πρόσωπα ή την ίδια τη μετανάστευση ως μετακίνηση πληθυσμού. Ως αποτέλεσμα, τα τηλεγραφήματα του ΑΠΕ διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, καθώς αναμεταδίδονται αδιακρίτως με την λογική του «κόπιπέιστ», πλημμυρίζοντας σελίδες εφημερίδων, ερτζιανά και κυρίως το διαδίκτυο. Βέβαια, για λόγους «ευαισθησίας», ο χαρακτηρισμός λαθρομετανάστης έχει εγκαταλειφθεί το τελευταίο δεκαήμερο, προσωρινά εννοείται.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την περασμένη Τρίτη, και στον απόηχο της τραγωδίας της 3ης Οκτωβρίου κατά τη Σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ, οι ευρωπαϊκές χώρες τάχθηκαν υπέρ της περαιτέρω καταστολής, επικεντρώνοντας υποτίθεται στην καταστολή των δικτύων που οργανώνουν την παράνομη μετανάστευση και της ενίσχυσης των δυνάμεων της Frontex, της ευρωπαϊκής υπηρεσίας διαχείρισης της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ που έχει έδρα στην… Βαρσοβία. Η Frontex είναι ο φρουρός και η δύναμη κυνηγητού εδώ και χρόνια, στο τείχος που έχει υψωθεί στα θαλάσσια στενά της Σικελίας και σε άλλα σημεία της Μεσογειου. Σε κάθε τραγωδία, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση, τονίζουν την ανάγκη να «βελτιωθεί η λειτουργία της Fronte» να ενισχυθεί ο προϋπολογισμός της. Έτσι η τραγωδία της Λαμπεντούζα έδωσε ευκαιρία ώστε να εγκριθεί επιτέλους να διατεθεί επιπλέον προσωπικό, καθώς και πλωτά και εναέρια μέσα στη Frontex, έτσι ώστε η Μεσόγειος να καταστεί πρακτικά απροσπέλαστη από τους ανεπιθύμητους «εισβολείς». Το πλαίσιο αυτό κατατέθηκαν και προτάσεις για την εγκατάσταση ενός τεράστιου κατασκοπευτικού συστήματος πάνω από τη Μεσόγειο, που θα έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει την ακριβή θέση κάθε πλεούμενου σε αυτήν -άρα και των σύγχρονων δουλεμπορικών που ξεκινούν από τις νότιες και ανατολικές ακτές της.
Συνεπώς το έγκλημα στη Μεσόγειο θα διαιωνίζεται και θα εκσυγχρονίζει τις μεθόδους τους ενώ αποδεικνύεται ότι μόνο για λόγους δημοσίων σχέσεων ήταν η δημόσια εκδηλωμένη ντροπή, ο αποτροπιασμός και η όψιμη ευαισθησία, όσον αφορά την τραγωδία της Λαμπεντούζα. Η πολιτική δεν πρόκειται να αλλάξει. Ο κυνισμός και η αναλγησία περισσεύουν, χρόνια τώρα. Μπορεί η τραγωδία της Λαμπεντούζα να έφερε σε δύσκολη θέση, για λίγο τους αξιωματούχους της «Ευρώπης του διαφωτισμού», αλλά η πολιτική τους είναι αυτή που έχει προκαλέσει το θάνατο 19.372 σύμφωνα με υπολογισμούς της οργάνωσης Fortress Europe. Επίσημος απολογισμός για τους ανθρώπους που χάθηκαν οριστικά και αναίτια στις πύλες εισόδου του φρουρίου που λέγεται Ευρώπη δεν υπάρχει. Ούτε θα υπάρξει για τους μελλοθάνατους που θα επιχειρήσουν να εισέλθουν στην Ευρώπη…
Διαβάστε επίσης και την ανάλυση της Εύης Απολλωνάτου.
Με δύναμη χτυπάει την πόρτα της Ευρώπης η τραγωδία εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο μακριά από την φτώχεια και τον πόλεμο στις πατρίδες τους και χάνουν την ζωή τους στην προσπάθεια τους να προσεγγίσουν τα θαλάσσια ευρωπαϊκά σύνορα.
Το πρόβλημα της μετανάστευσης πήρε εκ νέου σοβαρές διαστάσεις όταν περισσότεροι από 350 μετανάστες πνίγηκαν ανοιχτά του ιταλικού νησιού Λαμπεντούζα. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ακόμη την ίδια στιγμή που οι Ευρωπαίοι ηγέτες συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες προκειμένου να συζητήσουν το θέμα στην Σύνοδο Κορυφής οι ιταλικές αρχές διέσωσαν ακόμη 800 μετανάστες που επιχειρούνταν να φτάσουν με δύο πλοιάρια στην Λαμπεντούζα.
Στις 11 Οκτωβρίου, λίγο μετά το ναυάγιο της Λαμπεντούζα, ακόμη 30 άνθρωποι πνίγηκαν ανοιχτά των ακτών της Μάλτας. Ο πρωθυπουργός της Μάλτας προειδοποίησε τότε ότι η Μεσόγειος κινδυνεύει να γίνει ένα απέραντο νεκροταφείο μεταναστών. Οι μεταναστευτικές οργανώσεις υποστηρίζουν ότι ήδη έχει γίνει.
Σύμφωνα με στοιχεία της αρμόδιας υπηρεσίας του ΟΗΕ, από το 1988 τουλάχιστον 19.142 άνθρωποι σκοτώθηκαν στην προσπάθεια τους να φτάσουν στα ευρωπαϊκά σύνορα, ενώ μόνο το 2011 οι θάνατοι έφτασαν τους 2.352. Από τις αρχές του έτους μέχρι σήμερα 30.100 μετανάστες από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας και από την Ερυθρέα έφτασαν στην Ιταλία.
Πηγή:BBC
Τα οργανωμένα κυκλώματα και τα λιμάνια
Οι εξελίξεις με την Αραβική Άνοιξη, η πολιτική αναταραχή που επικρατεί ακόμη στην περιοχή και ο εμφύλιος της Συρίας, σπρώχνουν ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στο δρόμο της μετανάστευσης στην Ευρώπη.
Το τελευταίο διάστημα το βασικό λιμάνι από όπου δρουν οργανωμένα κυκλώματα δουλεμπορίας και μεταφέρουν μετανάστες κυρίως στην Ιταλία είναι στην Μισράτα της Λιβύη. Τα κυκλώματα εκεί εκμεταλλεύονται το κενό εξουσίας και ελέγχου που υπάρχει, την αντιπαράθεση της κυβέρνησης με ένοπλες ομάδες και κάνουν χρυσές δουλειές. Το γεγονός ότι το λιμάνι απέχει ελάχιστα από την Λαμπεντούζα δίνει στους μετανάστες τη σιγουριά ότι θα αντέξουν το ταξίδι και αφού περάσουν στο έδαφος της Λιβύη από χώρες, όπως η Συρία και η Ερυθραία πληρώνουν χιλιάδες ευρώ στα κυκλώματα για να τους μεταφέρουν απέναντι.
Πηγή:BBC
Σύμφωνα με μαρτυρίες μεταναστών που διασώθηκαν το ταξίδι κοστίζει περίπου 2.500 ευρώ. Ο 41χρονος μετανάστης, πολιτικός μηχανικός από τη Συρία, Μπασάρ είπε στο BBC την ιστορία του για το ταξίδι έως την Λαμπεντούζα. Αρχικά ξέφυγε μέσα από το Χαλέπι και κατάφερε να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη. Από εκεί πήρε μία πτήση για την Τρίπολη της Λιβύης. Μετά από δύο μήνες στο έδαφος της Λιβύη επιβιβάστηκε με ακόμη 350 μετανάστες σε ένα πλοιάριο για την Λαμπεντούζα και πλήρωσε 737 ευρώ στα κυκλώματα. «Κοιμόμαστε και τρώμε έξω. Είναι άσχημα. Αλλά οι σχέσεις μεταξύ μας είναι καλές και έχουμε όλοι τραγωδίες πίσω στις πατρίδες μας» λέει ο Μπασάρ για την κατάσταση στον προσφυγικό καταυλισμό στο ιταλικό νησί. Όταν ο δημοσιογράφος τον ρωτά που θα ήθελε να πάει απαντά: «δεν ξέρω. Μάλλον στην Γερμανία ή την Ολλανδία. Αλλά όχι στην Ιταλία».
Τα υπόλοιπα λιμάνια, όπου δρουν τα κυκλώματα της παράνομης μετανάστευσης βρίσκονται στην Αίγυπτο, τη Συρία, την Αλγερία και την Τυνησία. Σύμφωνα με τα στοιχεία του i-map project, μίας κοινής πρωτοβουλίας της Frontex και του Διεθνούς Κέντρου για την Ανάπτυξη της Μεταναστευτικής Πολιτικής μόνο στη Λιβύη 6 λιμάνια, όπως Βεγγάζη και της Μισράτα στέλνουν δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στην Ιταλία. Η συγκεκριμένη διαδρομή ανήκει στο μονοπάτι της Ανατολικής Αφρικής, που προωθεί μετανάστες μέσω Ιταλίας.
ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ ΤΟΝ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ FRONTEX.
Πατήστε επάνω στη φωτογραφία για να διαβάσετε αναλυτικά τα στοιχεία
Η Ελλάδα βρίσκεται στη διαδρομή της Ανατολικής Μεσογείου, που είναι ο βασικός δρόμος μετανάστευσης, αφού μόνο το 2013 37.220 παράνομοι μετανάστες επιχείρησαν να εισέλθουν στην Ευρώπη. Οι χώρες από τις οποίες προωθούνται οι μετανάστες είναι κυρίως η Συρία, το Ιράκ, η Ιορδανία, το Ιράν και η Τουρκία, ενώ ο κύριος όγκος εντοπίζεται στα σύνορα του Έβρου. «Το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο τις χώρες του Νότου. Φυλάμε τους είπα τα ευρωπαϊκά σύνορα και αυτό επιβάλλει μία κοινή αντιμετώπιση, μία κοινή ευθύνη και μία κοινή ευθύνη του κόστους του να φυλάει κανείς τα σύνορα» τόνισε ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς μετά το τέλος της Συνόδου Κορυφής.
Η απουσία της Ε.Ε.
«Όλοι η Ευρώπη έχει σοκαριστεί από τα γεγονότα στη Λαμπεντούζα» είπε ο πρόεδρος της Ε.Ε., Χέρμαν βαν Ρομπάι. Ωστόσο, παρά τις συζητήσεις στη Σύνοδο Κορυφής πολλοί ευρωπαίοι ηγέτες εμφανίζονται διστακτικοί να προχωρήσουν σε μία πιο φιλική μεταναστευτική πολιτική, καθώς στο εσωτερικό των χωρών τους πιέζονται από την άνοδο της δημοτικότητας ακροδεξιών κομμάτων.
Η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ παρέπεμψε για το θέμα σε μία Σύνοδο Κορυφής τον Δεκέμβριο και είπε ότι δεν περιμένει κάποια σοβαρή αλλαγή στον τρόπο που η Ευρώπη χειρίζεται τα αιτήματα ασύλου.
Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις επιμένουν ότι το κλείσιμο και η φύλαξη των συνόρων δεν δίνει απάντηση στο εντεινόμενο πρόβλημα. Ήδη το τελευταίο διάστημα παρατηρείται ότι η βασική ροή μεταναστών προέρχεται από τον δρόμο της ανατολικής Μεσογείου. Με το κλείσιμο των συνόρων, όμως, τα κυκλώματα απλώς βρίσκουν νέους δρόμους. Τους τελευταίους μήνες παρατηρείται μία αύξηση στον αριθμό των μεταναστών που επιχειρούν να περάσουν στην Ευρώπη μέσω μίας νέας οδού Τουρκίας-Βουλγαρίας-Ρουμανίας.
Τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής για την παράνομη μετανάστευση
Την ενίσχυση των δραστηριοτήτων της Frontex στη Μεσόγειο και στα νοτιοανατολικά σύνορα της ΕΕ, υπογράμμισε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ που ζήτησε την ταχεία εφαρμογή του νέου ευρωπαϊκού συστήματος επιτήρησης των συνόρων (EUROSUR) από τα κράτη-μέλη, το οποίο θα έχει ζωτική σημασία για τη διευκόλυνση της ανίχνευσης πλοίων και λαθραίων εισόδων και θα συνεισφέρει στην προστασία και τη διάσωση ζωών στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ.
Όπως υπογραμμίζεται στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε την πρόσφατα συσταθείσα ομάδα δράσης για τη Μεσόγειο, υπό την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και με τη συμμετοχή κρατών-μελών, καθώς και οργανισμών της ΕΕ, να προσδιορίσει δράσεις προτεραιότητας – βάσει των αρχών της πρόληψης, της προστασίας και της αλληλεγγύης – για την πιο αποδοτική χρήση των ευρωπαϊκών πολιτικών και εργαλείων σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο, στη σύνοδό του στις 5 και 6 Δεκεμβρίου 2013, για το έργο της ομάδας δράσης, με σκοπό τη λήψη επιχειρησιακών αποφάσεων. Η προεδρία θα υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο.
Επίσης, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανέλθει στα θέματα ασύλου και μετανάστευσης στο πλαίσιο μιας ευρύτερης και πιο μακροπρόθεσμης πολιτικής προοπτικής, τον Ιούνιο του 2014, οπότε θα οριστούν στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για περαιτέρω νομοθετικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό στον τομέα της ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
