Άλλη μια διάκριση για τον Πούτιν από τον τύπο της Δύσης. Μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της Βρετανίας, οι Times, τον επέλεξε για άντρα της χρονιάς, δίνοντας του τα εύσημα για τον πράγματι καταλυτικό του ρόλο στην κρίση με την Συρία που απέτρεψε στην παρούσα χρονική φάση τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή.
Απ ό,τι φαίνεται σύσσωμη η Δύση προσπαθεί να «καλοπιάσει» τον Ρώσο ηγέτη, προκειμένου να μην υπάρξουν από την πλευρά της «Αρκούδας» παρατράγουδα, όσο συνεχίζονται οι πολιτικές ζυμώσεις σχετικά με την πορεία της παγκοσμιοποίησης. Άλλωστε στις Η.Π.Α. δεν έχει βρεθεί ακόμα συμβιβαστική λύση για το Obamacare με το τελεσίγραφο ρεπουμπλικανών και Tea Party να λήγει στις 7. Φεβρουαρίου και εφόσον δεν βρεθεί λύση ή δεν δοθεί εκ νέου παράταση, να θυμίσουμε, ότι η αμερικανική οικονομία θα καταρρεύσει συμπαρασύροντας αρχικά όσες χώρες βρίσκονται στον λεγόμενο δυτικό κόσμο (μαζί και εμάς, αφού ανήκομεν εις την Δύσιν) και οδηγώντας τον πλανήτη σε μεγάλες περιπέτειες.
Τόσα λοιπόν τα προβλήματα μεταξύ των παγκοσμιοποιητών, έχουν από πάνω και την Ρωσία, η οποία θωρακίζεται οικονομικά για παν ενδεχόμενο (Ευρασιατική Ένωση) και είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να επιτεθεί με τα «απρόβλεπτα όπλα» της, προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, όπως πολλές φορές έχουν δηλώσει αξιωματούχοι της. Και τότε τι κόσμος θα μείνει για να κυβερνήσουν;
Έως ότου βρεθούν λοιπόν λύσεις στα διεθνή φλέγοντα ζητήματα, στα οποία έχει προστεθεί και η έκρυθμη κατάσταση στην Τουρκία, στην Δύση επιθυμούν εύλογα τα ρωσικά όπλα να παραμένουν στο ζωνάρι. Άλλωστε, η Ρωσία είναι τις τελευταίες μέρες απασχολημένη με τις σίγουρα διόλου τυχαίες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Μόσχα, για τις οποίες έσπευσαν να εκφράσουν την… ανησυχία τους οι Αμερικανοί.
Εν κατακλείδι, το ερώτημα που τίθεται, είναι το πως θα διαχειριστεί ο Πούτιν την προσπάθεια των Δυτικών να τον εντάξουν στην παγκόσμια ελίτ μέσω κολακειών και διθυραμβικών δημοσιευμάτων ή ακόμα και ενδεχόμενων μυστικών επισκέψεων στην Μόσχα. Θα υποκύψει στην «ειρήνη» που του ζητούν μένοντας τελικά ταμπουρωμένος στον ευρασιατικό του χώρο ή θα συνεχίζει να κερδίζει απλά χρόνο, διεκδικώντας, κόντρα στις πιέσεις, κι άλλον ζωτικό χώρο προς παρεμπόδιση των όποιων παγκοσμιοποιητικών σχεδίων;
