Γράφει ο Γιάννης Λ. Πολίτης
ΑΠ’ ΟΣΑ ΞΕΡΩ, επισήμως τουλάχιστον, οι υπάλληλοι της τρόικας δεν δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στην Ελλάδα. Σίγουρα, όμως, κάνουν απροκάλυπτα ρουσφέτια και προσωπικές διευθετήσεις.
Η εμμονή τους στις μαζικές απολύσεις, σε μια χώρα με 1,5 εκατομμύριο και βάλε ανέργους και με μισθούς πεντακοσίων και εξακοσίων ευρώ -όταν αυτοί καταβάλλονται- σοκάρει ακόμη και τους ελάχιστους εναπομείναντες θιασώτες του μνημονίου. Ο παραλογισμός τους, που συνοδεύεται με τις γνωστές απειλές για δήθεν μη καταβολή της δόσης, δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τη δουλειά την οποία ήρθαν εδώ να κάνουν.
Αντίθετα, εξυπηρετεί ελάχιστες επιχειρήσεις ξένων συμφερόντων που θέλουν να ξεφορτωθούν άρον άρον και φθηνά το προσωπικό τους και να βαφτίσουν τη νέα σφαγή μεταρρύθμιση. Η τρόικα δεν είναι η λύση αλλά το πρόβλημα της χώρας, καθώς μετεξελίχθηκε σ’ έναν ανεξέλεγκτο πόλο εξουσίας χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση.
Στην πραγματικότητα, ο κύριος Τόμσεν λειτουργεί ως σαμποτέρ εξήντα μέρες πριν από τις εκλογές, στις οποίες τα αφεντικά του επιθυμούν οι Έλληνες να ψηφίσουν φιλοευρωπαϊκά. Κακά τα ψέματα, εδώ που έφτασαν τα πράγματα, η κυβέρνηση έχει σήμερα μόνο μια επιλογή. Τη σύγκρουση, ώστε να αποφύγει πάση θυσία υπογραφή νέου μνημονίου.
Ούτε βουλευτές θα βρει πρόθυμους να το ψηφίσουν, ούτε κάποια κοινωνική ομάδα να το αποδεχθεί. Το πρώτο βήμα είναι η κατηγορηματική δήλωση ότι δεν επιθυμούμε την επιστροφή της τρόικας στη χώρα.
