Πώς οι εκλογικοί συσχετισμοί στην Ευρώπη απειλούν τη διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος. Η άνοδος των ευρωσκεπτικιστών και η μάχη για τις… καρέκλες στην ΕΕ. Με το αναπτυξιακό πακέτο επιχειρεί να βελτιώσει το κλίμα η κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση επιδιώκει την πολιτική ανακοίνωση του Eurogroup που θα αναφέρει ότι η Ελλάδα πληροί τους όρους της απόφασης των υπουργών Οικονομικών του Νοεμβρίου 2012 και συνεπώς είναι «επιλέξιμη» (eligible) για να ξεκινήσει η συζήτηση για το χρέος. Αν και καμία συζήτηση δεν μπορεί να ξεκινήσει τώρα, αυτό δεν φαίνεται πως ενδιαφέρει το Μαξίμου. Η βασική προτεραιότητα είναι να υπάρξει η ανακοίνωση – πολιτική δέσμευση.
Η πρώτη κρούση έγινε στη συνεδρίαση του EuroWorkingGroup. Όμως ακόμα και εάν εκεί η ελληνική πλευρά λάβει διαβεβαιώσεις ότι θα υπάρξει ανακοίνωση δεν διασφαλίζεται ότι θα συναινέσουν τελικά όλοι οι υπουργοί Οικονομικών. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας επιδίωξε και διέδωσε ότι θα υπάρξει ευνοϊκή ανακοίνωση, αλλά τελικά δεν έγινε κάτι τέτοιο.
Όπως ανέφερε στο Euro2day.gr αρμόδιος παράγοντας, κάποιες χώρες έχουν επιφυλάξεις για τη διατηρησιμότητα του πρωτογενούς πλεονάσματος, καθώς και για την αυξητική τάξη που θα πρέπει να παρουσιάσει τα επόμενα χρόνια. Θα περιμένουν δηλαδή αναλυτική τοποθέτηση από την τρόικα και τo EWG επί του θέματος. Είναι άγνωστο εάν οι ελεγκτές είναι σε θέση να δώσουν διαβεβαιώσεις τώρα για τη διατηρησιμότητα των πλεονασμάτων για το 2015 και το 2016, καθώς υπάρχουν ακόμα πολλές εκκρεμότητες που μένει να επιλυθούν μετά τις εκλογές του Μαΐου.
Η γραμμή ισορροπίας είναι λεπτή, όμως ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επιθυμεί την πολιτική ανακοίνωση του Eurogroup. Άλλωστε οι συνεργάτες του στο Μαξίμου ενημέρωσαν τον πρώην πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, Ζ.Κλ. Γιούνκερ (και «αδελφό» του κ. Σαμαρά, κατά δήλωση του ιδίου) τη Μεγάλη Παρασκευή, ότι υπάρχει πιθανότητα ο πρωθυπουργός να μεταβεί στις Βρυξέλλες στις 5 Μαΐου και να παραστεί στο Eurogroup γι' αυτόν τον λόγο το ταξίδι του κ. Γιούνκερ που ήταν προγραμματισμένο από τις αρχές Μαρτίου να μετατεθεί για τις 19 Μαΐου, όταν η καμπάνια της Νέας Δημοκρατίας για τις ευρωεκλογές θα βρίσκεται στην τελική ευθεία.
Βεβαίως εάν δεν διασφαλιστεί εκ των προτέρων ότι το Eurogroup θα εκδώσει την ανακοίνωση ο κ. Σαμαράς δεν θα μεταβεί στις Βρυξέλλες.
Πάντως ήδη η ελληνική κυβέρνηση, μέσω του επταετούς αναπτυξιακού σχεδίου που υπέβαλε στο EWG, δείχνει τις προθέσεις της: καλεί εμμέσως πλην σαφώς όλες τις ενδιαφερόμενες χώρες (και δη τις σκληροπυρηνικές) να συμμετάσχουν σε επενδύσεις στην Ελλάδα μέσω του Investment for Growth Fund.
Με αυτόν τον τρόπο ελπίζει να κάμψει τις όποιες ενστάσεις μπορεί να υπάρξουν για τη νέα ελάφρυνση του χρέους και δη την πιθανή μείωση των επιτοκίων (που είναι το βασικό αγκάθι) και βεβαίως για την πιθανότητα νέας στήριξης μέσω πιστωτικής γραμμής από τον EFSF, που είναι η επιθυμία της ελληνικής πλευράς.
Η λογική είναι απλή: εάν υπάρχουν σοβαρά επενδυτικά συμφέροντα χωρών όπως η Γερμανία, η Ολλανδία ή η Φινλανδία στην Ελλάδα, τότε μπορούν να μαλακώσουν και οι πολιτικές πεποιθήσεις αυτών των χωρών εν ώρα αποφάσεων.
Το νόημα η κυβέρνηση το έπιασε με τη γερμανική στάση που άρχισε (σε πολιτικό επίπεδο πάντα) να αλλάζει όταν γερμανικές εταιρίες μπήκαν στον χορό και όταν το επενδυτικό ταμείο -έμπνευση του Β. Σόιμπλε- άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά.
Βεβαίως όλα αυτά μπορεί να παγώσουν εάν το αρνητικό σενάριο που φοβούνται οι χριστιανοδημοκράτες και οι σοσιαλιστές για τις ευρωεκλογές επιβεβαιωθεί.
Τις τελευταίες μέρες στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες ακούγεται έντονα ότι το αποτέλεσμα της κάλπης του Μαΐου μπορεί να δείξει άνοδο των ευρωσκεπτικιστών σε τέτοιο σημείο που οι εκπρόσωποι του εν λόγω μπλοκ άρχισαν ήδη να λένε ότι δεν θα βιαστούν στις διαπραγματεύσεις για τη νέα Κομισιόν.
Αυτό ισχύει και για τους Γιούνκερ – Σουλτς που ίσως δεν καταφέρουν να κλείσουν τις διαπραγματεύσεις για το ποιος θα πάρει τη θέση του Μπαρόζο και ποιος του Ρομπάι, μέσα σε έναν μήνα μετά τις εκλογές.
Όπως μας μετέφερε αξιωματούχος που γνωρίζει τι γίνεται πίσω από τις κλειστές πόρτες, υπάρχει περίπτωση οι συζητήσεις να κρατήσουν αρκετούς μήνες, εγκλωβίζοντας έτσι όχι μόνο ολόκληρη την Κομισιόν (και τις αποφάσεις που θα εκκρεμούν) αλλά και σε ανώτατο επίπεδο αρχηγών κρατών όλη την Ε.Ε. αφού θα εκκρεμεί και η θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Σε αυτήν την περίπτωση, οι αποφάσεις για την Ελλάδα θα έρθουν στις αρχές του 2015…
