Όπως την αντιλαμβάνεται ο Νταβούτογλου και το κεμαλο-ισλαμικό του συνάφι, στήν Κύπρο η μόνη ειρήνη που μπορεί να υπάρξει, είναι η τουρκική…
Του Μάριου Λ. Ευρυβιάδη
Την περασμένη εβδομάδα και προτού μεταβεί στην κατεχόμενη Λευκωσία για να δώσει, ως ο προφανής Γκαουλάΐτερ, οδηγίες στα τοπικά iç-oğlan της Άγκυρας, σχετικά με την επικείμενη επίσκεψη του αντιπροέδρου Μπαΐνντεν, και αφού στο μεσοδιάστημα διακήρυξε διαπρυσίως ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να πληρώσει ούτε γρόσι για μερικά από τα εγκλήματα πολέμου σε βάρος αμάχων που η χώρα του διέπραξε στη Κύπρο και για τα οποία καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ο Νταβούτογλου μετέβη στο Λονδίνο ως υπέρμαχος και θιασώτης της … ειρήνης στη Συρία για να συναντηθεί με τους υπόλοιπους "ειρηνοποιούς" και "Φίλους της Συρίας".
Εκεί παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στη γνωστή δημοσιογραφική ντίβα του C.N.N. Christiane Amanpour. Παραθέτω τις θέσεις που ανέπτυξε ο κύριος αυτός, του οποίου η χώρα λειτουργεί, κατά δική της παραδοχή, ως διεθνής προβοκάτορας στη Συρία , του οποίου η χώρα κατέχει εδάφη ευρωπαϊκής χώρας, της Κύπρου, του οποίου η χώρα υποστηρίζει ότι οι Αρμένιοι διέπραξαν γενοκτονία εναντίον των Τούρκων και όχι το αντίθετο, και του οποίου η χώρα δολοφονεί και φυλακίζει υπηκόους της κατά συρροή μέχρι τις μέρες μας.
Με το γνωστό ύφος του προπέτη που μας έχουν συνηθίσει αυτός και ο διπλά προικισμένος προϊστάμενος του, ο Νταβούτογλου απεφάνθη ότι η απόφαση της Διεθνούς Κοινότητος (Δ.Κ.) να μην επέμβει στη Συρία, είχε ως άμεση συνέπεια την κρίση στην Ουκρανία. Με την αδράνεια της στη Συρία η Δ.Κ., κατά τον Νταβούτογλου , απώλεσε το κρίσιμο όπλο της αποτροπής (deterrence ) και προκάλεσε έτσι την κρίση στην Ουκρανία. Κοντολογίς, η πολεμοχαρής Ρωσία ενισχυμένη λόγω Συρίας κτύπησε και στη Ουκρανία.
Θαυμάστε επί λέξει την αναλυτική δεινότητα του Τούρκου Μέγα Μάγιστρου. "…Ψυχολογικά και στρατηγικά να μου επιτρέψεις να πω…", λέει στην κυρία, "…υπάρχει αλληλουχία (link) μεταξύ της αδυναμίας της Δ.Κ. να σταματήσει το μακελειό στη Συρία και την κατάσταση στην Ουκρανία." Και συνέχισε υποστηρίζοντας ότι "…η ικανότητα αποτροπής της Δ.Κ. φθίνει συνεχώς τα τελευταία τρία χρόνια…" Η δε ομοΐδεάτισά του κ. Amanpour, η οποία για όσους δεν γνωρίζουν είχε πάθε αμόκ επί οθόνης όταν πληροφορήθηκε ότι ο Ομπάμα αποφάσισε ότι δεν θα βομβάρδιζε την Συρία , υπερθεμάτισε με της εξής "πάσα" προς τον Τούρκο ισλαμιστή: "Ώστε νομίζεις ότι η αποτροπή [της Δ.Κ.] φθίνει λόγω Συρίας τα τελευταία τρία χρόνια…". Ναι, βεβαίως, απαντά ο Μάγιστρος και παντογνώστης του διακρατικού συστήματος. Και συνεχίζει: "…Κάτι πρέπει να αλλάξει. Ένας δικτάτορας που διέπραξε τόσα εγκλήματα έναντι στη ανθρωπότητα δεν πρέπει να επιβιώσει…εάν επιβιώσει είναι λόγω αδυναμίας της Δ.Κ. να σταματήσει αυτή την μηχανή σφαγής…"
Εδώ μιλά ο εκπρόσωπος μιας χώρας που το 1974 δολοφόνησε με την κρατική της μηχανή το 1% του πληθυσμού της Κύπρου, που με την ίδια μηχανή έκαψε 3000 κουρδικά χωριά στη διάρκεια του βρώμικου της πολέμου την δεκαετία του 1990, κατά του ενός τρίτου του πληθυσμού της που δεν είναι Τούρκοι, με πάνω από 40.000 νεκρούς, που το 2011 θανάτωσε με βομβαρδισμούς δεκάδες αθώους Κούρδους που έκαναν εμπόριο στα ανατολικά της σύνορα, μια χώρα που έχει τις περισσότερες καταδίκες από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και για την οποία όλος ο κόσμος έμαθε πρόσφατα ότι οργάνωσε με ισλαμιστές τρομοκράτες τις επιθέσεις με χημικά εναντίων αμάχων στη Συρία για να παραπλανήσει τους Αμερικανούς να επιτεθούν στον Άσσαντ! Και για το οποίο ζήτημα, η κυρία του CNN τήρησε σιγή ιχθύος, μήπως και ενοχληθεί ο υψηλός της προσκεκλημένος και απωλέσει την εικόνα του ως ειρηνοποιού και ηθικοπλάστη.
Υφίσταται , αναντίρρητα, αλληλουχία ανάμεσα στις δυο κρίσεις. Ο Νταβούτογλου έχει δίκιο. Από την ανάποδη όμως. Επειδή ακριβώς απέτυχε η συνωμοτική προσπάθεια των Δυτικών, με μπροστάρη την Τουρκία και τους λοιπούς ενεργούμενους της Ουάσιγκτον στην Δ.Κ., να ανατρέψουν το καθεστώς Άσσαντ, όπως έπραξαν στη Λιβύη και να συνεχίσουν από τη Δαμασκό ακάθεκτοι για την Τεχεράνη, αντέδρασαν στη Ουκρανία. Για να τιμωρήσουν την Ρωσία που θεώρησαν, ορθά, ως τον κύριο αίτιο για την αποτυχία τους. Διότι η Ρωσία "δεν κάθησε καλά" όπως στην Λιβύη στα Βαλκάνια και αλλού. Αποφάσισαν λοιπόν να την τιμωρήσουν παραδειγματικά κτυπώντας την στο μαλακό της υπογάστριο, στην Ουκρανία. Πιστεύοντας, έτσι, ότι ο Πούτιν θα γονάτιζε και θα φώναζε "ήμαρτον". Και ότι θα παρέδιδετο και στη Συρία και στην Ουκρανία. Υπήρξε, πράγματι, τόσο επιδερμική η γνώση τους για τη Ρωσία που δεν διανοήθηκαν καν ότι η Μόσχα θα άρπαζε την ευκαιρία και μαζί και την στρατηγική σημασίας χερσόνησο της Κριμαίας ή Ταυρικής, το ιστορικό όνομα της με το οποίο την αποκαλούσε η Μεγάλη Αικατερίνη.
Η παραπάνω εξήγηση, αν και με εκφράζει, δεν είναι δική μου. Ανήκει στον αμερικανό αναλυτή George Friedman, δημιουργό και αρχηγό της Strategic Forecasting, περισσότερο γνωστής ως Stratfor, μιας εταιρίας ανάλυσης και πρόγνωσης με άμεσες προσβάσεις σε όλες τις αμερικανικές υπηρεσίες ( ο Friedman υπήρξε βετεράνος τους) που απέκτησε μεγάλη φήμη και αξιοπιστία για τις αναλυτικές τις δεινότητες στη μεταψυχροπολεμική εποχή και που την διαβάζουν ευλαβικά όλα τα ΥΠ.ΕΞ. του κόσμου.
Όλα τα παραπάνω γράφονται διότι έχουν άμεση σχέση με την Κύπρο και το μέλλον της. Στήν Κύπρο η μόνη ειρήνη που μπορεί να υπάρξει, είναι η τουρκική! Όπως την αντιλαμβάνεται ο Νταβούτογλου και το κεμαλο-ισλαμικό του συνάφι. Όλων, όπως και των iç-oğlan τους στην Λευκωσία, η Κύπρος δεν μπορεί να υφίσταται ως συκροτημένο και αυτεξούσιο κράτος, παρά μόνο ως σατραπεία της Άγκυρας και με τον κάθε Νταβούτογλου να την διαχειρίζεται ως Γκαουλάΐτερ.
Αυτή την αντίληψη για την Κύπρο και τον λαό της, η Άγκυρα επιβεβαιώνει και επαληθεύει με τη συμπεριφορά της και τις πράξεις της σε διεθνή fora, και μέσα στην κυπριακή Α.Ο.Ζ. Δεν χρειάζεται να απαριθμησθούν αυτές οι νοοτροπίες και συμπεριφορές, που είναι πλέον καθημερινά φαινόμενα. Όχι μόνο δεν υφίσταται Κυπριακό κράτος για την Άγκυρα, αλλά δεν αποδέχεται ότι υπάρχουν καν Έλληνες στην Κύπρο. Υπάρχουν Τούρκοι και υπάρχουν Ρωμιοί, κατάλοιπα της πάλαι πότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Όταν το 1974 επιτέθηκαν μαζικά με τον Νατοϊκό τους στρατό, οι επιδρομείς έριξαν φυλλάδια προς τον "Τουρκικόν και Ρωμέΐκον λαόν"ότι οσονούπω θα έσωζαν και τους δυο!
Για τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ειδικά, τρεις εξηγήσεις είναι δυνατές για τη σημερινή του πολιτική. Η πρώτη είναι ότι αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει αλλά είναι αποφασισμένος να "κλείσει" το κυπριακό επί τη βάσει μιας έστω και "τουρκικής ειρήνης", διότι είναι πεπεισμένος ότι τα πράγματα θα χειροτερεύσουν στο μέλλον και ελπίζοντας ότι η Άγκυρα θα δείξει "μεγαλοψυχία και θα σωφρονισθεί από τους Δυτικούς, ώστε η παρουσία της στην Κύπρο να λάβει την μορφή "ευμενούς ηγεμονίας".
Η δεύτερη είναι, ότι όπως και στη περίπτωση του τέως Προέδρου που κατηγορεί, είναι και αυτός "αχάπαρος" ως προς το τι διακυβεύεται, κάτι που φάνηκε με την πολιτική του γύμνια και αδυναμία τον περασμένο Μάρτη και ότι τελικά πορεύεται χωρίς στρατηγική και με …βάρκα την ελπίδα. Υπάρχει και η τρίτη ωστόσο εκδοχή. Ότι αντιλαμβάνεται πολύ καλά τι γίνεται, επιδιώκει να ξεφύγει πρωτίστως από τον εφιάλτη της κρατικής χρεοκοπίας και να εκμεταλλευτεί την γεωπολιτική ρευστότητα στη περιοχή ώστε να θωρακίσει την χώρα και τον λαό έναντι της τουρκικής βουλιμίας με αποτελεσματικές περιφερειακές συμμαχίες και συνασπισμούς και με στρατηγικό εργαλείο την ενέργεια. Το γεγονός είναι ότι διαμορφώνεται ένα καινούργιο στρατηγικό περιβάλλον στη περιοχή στο οποίο η Κύπρος μπορεί να λειτουργήσει ως ισότιμος παίκτης.
Θέλω να πιστεύω ότι είναι η τρίτη εκδοχή που βρίσκεται πίσω από την πολιτική του Προέδρου, διότι είναι η μόνη που διασφαλίζει την επιβίωση
του κυπριακού ελληνισμού στην Κύπρο. Διότι με τις άλλες δυο ο κάθε Νταβούτογλου, θα λειτουργεί ως Γκαουλάΐτερ της Άγκυρας, αποστέλλοντας διαταγές όχι μόνα στα iç-oğlan στα κατεχόμενα αλλά σε ολόκληρη την Κύπρο.
