Την ώρα που τα ελληνικά κόμματα τσακώνονται για το μήνυμα των εκλογών, σημαντικές εξελίξεις συμβαίνουν αλλού που θα μπορούσαν να βγάλουν τη χώρα από το μνημόνιο. Η πολιτική δεν θα έπρεπε να σταθεί εμπόδιο στην ευκαιρία που παρουσιάζεται.
Γράφει ο Dr. Money
Αν η χώρα λάβει νέα μέτρα λιτότητας ή όχι δεν εξαρτάται αποκλειστικά από την πολιτική βούληση της εκάστοτε κυβέρνησης και αντιπολίτευσης όπως αναφέραμε χθες.
Είναι φυσιολογικό κάθε κυβέρνηση να θέλει να ευχαριστήσει τους ψηφοφόρους, ξοδεύοντας περισσότερα λεφτά και μειώνοντας τους φόρους.
Όμως, τίποτε απ' αυτά δεν πρόκειται να γίνει πράξη αν λείπουν τα λεφτά.
Αυτό είναι πιο δύσκολο να συμβεί σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που βρίσκεται ακόμη σε πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής και παλεύει να βγει από αυτό.
Όμως, η Ελλάδα έχει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να βγει από το μνημόνιο.
Αφενός επιτυγχάνοντας τους δημοσιονομικούς στόχους του προγράμματος και αφετέρου αντλώντας τα λεφτά για τη χρηματοδότησή του μέχρι και το 2016.
Το εντυπωσιακό ράλι στα ομόλογα του ευρωπαϊκού Νότου ευνοεί μια τέτοια εξέλιξη.
Μόλις χθες, το κόστος δανεισμού της Ισπανίας για 10 χρόνια έπεσε κάτω από το 2,80% που σηματοδοτεί το χαμηλότερο επίπεδο όλων των εποχών, ενώ το αντίστοιχο ελληνικό βρισκόταν κοντά στο 6,30%.
Το 10ετές ομόλογο της Ιταλίας είδε την απόδοσή του στο 2,91%, που είναι επίσης ιστορικό χαμηλό.
Επιπλέον, το κόστος δανεισμού της Πορτογαλίας, η οποία βγήκε από το μνημόνιο στις 17 Μαΐου, υποχώρησε χθες στο 3,55% στα 10 χρόνια.
Κοινός παρονομαστής της πτωτικής τάσης που επικρατεί στις αποδόσεις των μακροπρόθεσμων ομολόγων της ευρωπεριφέρειας είναι οι προσδοκίες για περαιτέρω χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής από τις αρχές Ιουνίου.
Παρά τη μεγάλη υποχώρηση των αποδόσεων σε σημείο που κάποιοι στις αγορές να μιλάνε για φούσκα, οι πιθανότητες να παραμείνουν τα μεγέθη σε αυτά τα επίπεδα ή να υποχωρήσουν κι άλλο τους επόμενους μήνες είναι αυξημένες.
Για μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που θέλει να βγει από το μνημόνιο μέχρι τα τέλη του 2014, έχοντας ταυτόχρονα κλείσει το θέμα της χρηματοδότησής της μέχρι τα τέλη του 2016, οι επικρατούσες συνθήκες στις διεθνείς αγορές είναι ιδανικές.
Θα πρέπει να ξαναβγεί για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είναι καθόλου σίγουρο αν οι συνθήκες θα είναι τόσο ευνοϊκές μετά από 6 ή 9 μήνες.
Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα δανείσθηκε 3 δισ. ευρώ, πουλώντας 5ετή ομόλογα πριν από το Πάσχα τον Απρίλιο.
Όμως, θα μπορούσε κάλλιστα να αντλήσει 7 δισ. ευρώ επιπλέον για το ίδιο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μέχρι τα τέλη της χρονιάς, σύμφωνα με ειδικούς.
Υπό αυτήν την έννοια, η χώρα έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας να βρει τα λεφτά που χρειάζονται για τα επόμενα 2-3 χρόνια, ενισχύοντας παράλληλα το απόθεμα ρευστών διαθεσίμων για τυχόν δύσκολες εποχές.
Το μοναδικό πράγμα που θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο σε μια τέτοια προσπάθεια είναι η εσωτερική πολιτική σκηνή.
Ιδιαίτερα η κυβερνητική πολιτική σε συσχετισμό με τη συμπεριφορά των βουλευτών των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού και την πορεία των διαπραγματεύσεων με την τρόικα.
Ακόμη και αν οι διεθνείς αγορές συνεχίσουν να είναι πολύ καλές, πολλοί αμφιβάλλουν κατά πόσον οι ξένοι επενδυτές θα ήταν διατεθειμένοι να αγνοήσουν το πολιτικό ρίσκο και να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα.
Θα πρέπει λοιπόν η πολιτική αντιπαράθεση να γίνεται σε πολιτισμένο επίπεδο ώστε να μην τρομάξουν οι εν δυνάμει αγοραστές και πάει χαμένη η ευκαιρία που παρουσιάζεται.
