Ποιοι είναι “αρμόδιοι” να αποφασίσουν;

Του Λάζαρου Μαύρου

4 0 ΧΡΟΝΙΑ ήδη μονιμοποιημένη η βίαιη και παράνομη διχοτόμηση, που εμπεδώνει από το 1974 η Τουρκία Κατακτητής κι ο νυν ΠτΔ κ. Αναστασιάδης δηλώνει ότι: «Έγνοια και αγωνία μου είναι να μην επιτρέψουμε τη μόνιμη διχοτόμηση της Κύπρου». Προφανώς εννοεί, «περαιτέρω μόνιμη». Ή, «τελεσίδικα κι οριστικά μόνιμη». Κι εννοεί, επίσης ότι, η μέθοδος, η διαδικασία για «να μην επιτραπεί» η οριστική διχοτόμηση είναι μόνο μία: Οι αρξάμενες απ’ το 1977 «διακοινοτικές» συνομιλίες, με τα εντεταλμένα του κατοχικού ψευδοκράτους τ/κ όργανα του Αττίλα…

Α Λ Λ ’ ΑΥΤΗ η μέθοδος των «διακοινοτικών», επί 37 έτη, απέδειξε κι «επαληθεύτηκε πανηγυρικά από την ίδια τη ζωή και την πράξη» (καθώς θα ΄λεγε αμιγώς ακελιστί κι ο τέως ΠτΔ κ. Δ. Χριστόφιας) ότι, αξιοποιήθηκε αποκλειστικά απ’ τους Τούρκους, για την ανεμπόδιστη κι ατιμώρητη 40χρονη ήδη μονιμοποίηση της διχοτόμησης.

Ε Τ Ι ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ, αξιοποιήθηκε το περιεχόμενο της «διακοινοτικής» διαπραγμάτευσης, ώστε να κατακτήσουν οι Τούρκοι κεφαλαιώδη πολιτικά προγεφυρώματα για τον στόχο της νομιμοποίησης ΚΑΙ επέκτασης της ήδη μόνιμης διχοτόμησης:

(α) ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ, εξ ορισμού και στην πράξη, η περίπτωση υπογραφής της Διζωνικής, σημαίνει την οριστική νομιμοποίηση στο διηνεκές της διχοτόμησης. Και Διζωνική, με ελληνική υπογραφή, ουδέν άλλο σημαίνει. Ουδέν άλλο επιτρέπουν οι Τούρκοι να σημαίνει. Δυο εδαφικές ζώνες: Νόμιμη, συμπεφωνημένη, οριστική και τελεσίδικα μόνιμη διχοτόμηση.

(β) ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΩΣ, επέκταση της ήδη κατακτημένης απ’ τους Τούρκους εδαφικής διχοτόμησης και στο πολιτειακό, κρατικό επίπεδο: Η διχοτόμηση του ενός κράτους, της μίας πολιτείας, σε δύο Συνιστώντα Κράτη, ή «συνιστώσες πολιτείες», ίσου [μεταξύ τους] καθεστώτος.

Τ Η Ν ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ για νόμιμη διχοτόμηση ΚΑΙ του κράτους κέρδισαν ήδη οι Τούρκοι γραπτώς με (i) την Κοινή Δήλωση Χριστόφια – Ταλάτ 23.5.2008 και (ii) την Κοινή Δήλωση Αναστασιάδη – Έρογλου 11.2.2014. Τα «Δύο Ίσου Καθεστώτος Συνιστώντα Κράτη» θα είναι, αφ’ ενός νομιμοποιημένο πλέον κι αναγνωρισμένο το μέχρι τούδε παράνομο κατοχικό ψευδοκράτος κι αφ’ ετέρου η υποβάθμιση της «εκλιπούσας» Κυπριακής Δημοκρατίας σε ε/κ συνιστών κράτος…

Ε Χ Ε Ι ΟΜΩΣ τον ευσεβή πόθο (ή την ψευδαίσθηση) ο ΠτΔ ότι, όλ’ αυτά θα βελτιωθούν, εάν «το ευρωπαϊκό κεκτημένο ισχύει από την Πάφο μέχρι την Καρπασία κι απ’ τη Λεμεσό μέχρι την Κερύνεια», όπως ο ίδιος είπε. Αλλ’ οι Τούρκοι (με τους οποίους και ΜΟΝΟ θα τα συμφωνήσει) κατέστησαν πανευρωπαϊκώς δεδηλωμένο, με το 105 σελίδων Έγγραφό τους της 23ης Ιουνίου 2014 στην ΕΕ και με την ανυποχώρητη επιμονή του κ. Οζερσάι στις «διακοινοτικές» ότι, «η τουρκική πλευρά δεν θέλει να ακούσει για εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου, ενώ ζητά μόνιμες παρεκκλίσεις που θα καταστούν και πρωτογενές δίκαιο». Άρα;
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Όταν ο πρόεδρος Αναστασιάδης επαναλαμβάνει την όχι μόνο δική του «ατάκα» ότι «είναι εφικτή μια λύση που θα εξασφαλίζει τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων χωρίς να αναιρεί αυτά των Τουρκοκυπρίων», δεν πρέπει, άραγε, να διευκρινίζει ΠΟΙΟΥΣ ο ίδιος αναγνωρίζει ως ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ν’ αποφασίζουν για το είδος των «δικαιωμάτων» που απαιτούν οι… Τουρκοκύπριοι και πόσο αυτοί οι ΑΡΜΟΔΙΟΙ των «τ/κ δικαιωμάτων» δύνανται να παρεκκλίνουν, έστω και κατά… έναν Μεχμετζίκ από τις εντολές της Άγκυρας;