Του θανάση Μαυρίδη
Αν ο κ. Σαμαράς θέλει να αποφύγει τις εκλογές και την εκλογική συντριβή πρέπει να προχωρήσει σε ριζικό ανασχηματισμό της κυβέρνησής του. Να συγκεντρώσει τους άξιους και να δώσει μία τελευταία μάχη με αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση. Αν χάσει, θα έχει τουλάχιστον να λέει ότι προσπάθησε και απέτυχε. Σήμερα δεν μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο. Με τους λαϊκιστές που έχει μαζέψει η κυβέρνηση αυτή μοιάζει με θίασο επιθεώρησης. Δεν υπάρχει άλλοθι για μία κυβέρνηση που έχει στις τάξεις της την Σοφία Βούλτεψη, τον Γεράσιμο Γιακουμάτο και τον Αργύρη Ντινόπουλο.
Προφανώς και δεν είναι λύση οι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις. Δεν θα βρούμε λύσεις στα προβλήματά μας αν κάνουμε εκλογές κάθε δύο χρόνια. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί κάποιος να απαγορεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε όποιο άλλο κόμμα νομίζει να διεκδικήσει την εξουσία. Ακόμη κι αν ο κ. Σαμαράς αποφύγει με κάποιον τρόπο τις εκλογές σε αυτή την φάση, δεν μπορεί να παραμείνει αιωνίως γαντζωμένος στην εξουσία. Παρά μόνο αν πείσει τον ελληνικό λαό ότι είναι σε θέση να προσφέρει, κάτι για το οποίο η κυβέρνησή του δεν πείθει αυτή την στιγμή.
Δεν μπορούν οι άνθρωποι που έχει συγκεντρώσει να εμπνεύσουν τον λαό, να δώσουν λύσεις. Η Τουρκία βγήκε από το τέλμα έχοντας στο υπουργείο Οικονομίας έναν οικονομολόγο του διαμετρήματος του Κεμάλ Ντερβίς. Εμείς με ποιούς προσπαθούμε; Χάθηκε ένας άνθρωπος σαν τον Στέφανο Μάνο ή ακόμη και ο ίδιος ο Στέφανος Μάνος; Ο κ. Χαρδούβελης έχει περισσότερη εμπειρία; Δεν θέλουν τον κ. Μάνο; Ας αναζητήσουν άλλους άξιους Έλληνες. Κι έχουμε πολλούς τέτοιους. Ποιος ο λόγος να περιοριστούμε στους μέτριους;
Είναι προφανές ότι ο κ. Σαμαράς επέλεξε τη συμμαχία με τους επίγονους του κ. Σημίτη. Μόνο που η κρισιμότητα των στιγμών επέβαλλε μία άλλου είδους συμμαχία, αυτή με τον ελληνικό λαό. Ποιος θα εμπνεύσει τους Έλληνες πολίτες; Πρόσωπα που ξυπνάνε μνήμες από το παρελθόν του παλαιοκομματισμού στην Ελλάδα; Από τη μία υπάρχει η Ελλάδα του νέου πρύτανη του Πανεπιστήμιου Αθηνών κ. Φορτσάκη και από την άλλη η Ελλάδα με το τσεκούρι του κ. Βορίδη. Διαλέγει κανείς και παίρνει. Προς το παρόν όλες οι επιλογές είναι από την Ελλάδα εκείνη που δεν θέλουμε να ξέρουμε.
Από την κρίση αυτή δεν μπορούμε να βγούμε με τον τρόπο που το προσπαθούν. Είναι φανερό από όλους εκτός από τους ίδιους. Η χώρα τελματώνει μέρα με την ημέρα. Σε λίγο καιρό δεν θα έχει την παραμικρή σημασία αν θα γίνουν εκλογές ή όχι. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα θα έρθει ένα πρωί που ο κ. Σαμαράς θα φωνάξει τον κ. Τσίπρα και θα του παραδώσει τα κλειδιά του Μαξίμου. Έτσι απλά…
Ο κ. Τσίπρας δεν είναι λεπρός. Αντιπροσωπεύει ένα κομμάτι του ελληνικού λαού. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν είναι η κατάλληλη λύση για τη χώρα, αλλά αυτό έχει ελάχιστη σημασία για την εξέλιξη των πραγμάτων. Το τι πιστεύω εγώ ή κάποιος άλλος! Σημασία έχει τι πιστεύει ο ελληνικός λαός. Κι αυτή τη στιγμή ο ελληνικός λαός έχει δώσει στον κ. Τσίπρα ένα ποσοστό ανάλογο με εκείνο του κ. Σαμαρά. Αν ο κ. Σαμαράς θέλει πράγματι να κερδίσει έδαφος έναντι των αντιπάλων του ο δρόμος που έχει πάρει δεν τον βοηθάει. Δεν παίζεται έτσι το δημοκρατικό παιγνίδι. Ο καλύτερος τρόπος για να κερδίσει τον κ. Τσίπρα δεν είναι ο αποκλεισμός του από την… ΝΕΡΙΤ. Είναι μία αξιόλογη και αξιόμαχη κυβέρνηση…
Πηγή:www.capital.gr
